biegunach

См. также в других словарях:

• biegun — 1. Być, stać itp. na dwóch biegunach, na (dwóch) przeciwnych, przeciwległych biegunach «różnić się od siebie w sposób zasadniczy, reprezentować przeciwstawne stanowiska, poglądy, płaszczyzny itp., stanowić krańcowe przeciwieństwa»: Jesteśmy na… …   Słownik frazeologiczny

• dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora …   Słownik frazeologiczny

• stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

• przeciwległy — Być, stać itp. na (dwóch) przeciwległych biegunach zob. biegun 1. (Dwa) przeciwległe bieguny zob. biegun 2 …   Słownik frazeologiczny

• przeciwny — Być, stać itp. na (dwóch) przeciwnych biegunach zob. biegun 1. (Dwa) przeciwne bieguny zob. biegun 2 …   Słownik frazeologiczny

• biegun — m IV, D. a, Ms. biegunnie; lm M. y 1. zwykle w lm «wygięte półokrągło płozy przy kołyskach, bujających fotelach, zabawkach itp.» Bieguny kołyski. Koń na biegunach. 2. B.=D. przestarz. «szybki koń; rumak» Dosiąść bieguna. 3. fiz. «jeden z dwu… …   Słownik języka polskiego

• bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie …   Słownik języka polskiego

• bujak — m III, D. a, N. bujakkiem; lm M. i «fotel na biegunach» Siedzieć na bujaku, w bujaku …   Słownik języka polskiego

• fotel — m I, D. a a. u; lm M. e, D. i a. ów «szerokie, wygodne krzesło, zwykle wyściełane, z poręczami» Głęboki, miękki, trzcinowy fotel. Fotel na biegunach, na kółkach. Rozsiąść się, usadowić się, zanurzyć się w fotelu. ∆ Fotel klubowy «niski, bardzo… …   Słownik języka polskiego

• kolebka — ż III, CMs. kolebkabce; lm D. kolebkabek 1. «dziecinne łóżeczko na biegunach lub z innym urządzeniem do kołysania; kołyska» Usypiać niemowlę w kolebce. ◊ Od kolebki «od urodzenia» ◊ Coś jest (jeszcze) w kolebce «coś jest w stadium początkowym»… …   Słownik języka polskiego

• kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… …   Słownik języka polskiego