-
1 bezgraniczny
прил.• безбрежный• безграничный• безмерный• беспредельный• гигантский• неизмеримый• необъятный* * *bezgraniczn|y\bezgranicznyi безграничный, беспредельный;\bezgranicznyе zaufanie безграничное доверие
+ niezmierzony, nieskończony* * *безграни́чный, беспреде́льныйbezgraniczne zaufanie — безграни́чное дове́рие
Syn:niezmierzony, nieskończony
См. также в других словарях:
bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… … Słownik języka polskiego
