bezbarwny

См. также в других словарях:

• bezbarwny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezbarwnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemający żadnej barwy; przezroczysty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbarwna ciecz. Bezbarwny lakier do paznokci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezbarwny — bezbarwnyni 1. «nie mający barwy, przezroczysty» Bezbarwny gaz, lakier. 2. «mający mało intensywne, wyraziste barwy, robiący wrażenie szarości» Bezbarwny tłum, bezbarwni ludzie. Bezbarwne ubranie. Bezbarwna ulica. 3. przen. «pozbawiony cech… …   Słownik języka polskiego

• węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …   Słownik języka polskiego

• Marcin Kikut — Kikut in 2009 Personal information Full name …   Wikipedia

• mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach …   Słownik frazeologiczny

• acetylen — m IV, D. u, Ms. acetylennie, blm chem. «związek organiczny, najprostszy węglowodór nienasycony, bezbarwny, w stanie czystym bezwonny, palny gaz, stosowany w spawalnictwie oraz jako surowiec w chemicznym przemyśle organicznym» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• achromatyczny — fiz. «bezbarwny, nie zabarwiony; o układzie optycznym: nie dający rozszczepienia na barwy widmowe» Pryzmat achromatyczny. Szkła achromatyczne. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• aldehyd — m IV, D. u, Ms. aldehydydzie; lm M. y chem. aldehydy «związki organiczne zawierające w cząsteczce grupę aldehydową CHO (atom wodoru i atom tlenu związane z atomem węgla)» ∆ Aldehyd mrówkowy «związek organiczny, najprostszy aldehyd nasycony,… …   Słownik języka polskiego

• ałunit — m IV, D. u, Ms. ałuniticie; lm M. y miner. «zasadowy siarczan glinowo potasowy, minerał bezbarwny, biały, szary lub żółtawy o szklistym połysku, używany do otrzymywania ałunu; kamień ałunowy» …   Słownik języka polskiego

• amoniak — m III, D. u, N. amoniakkiem, blm chem. «związek azotu z wodorem, bezbarwny gaz o ostrej woni, rozpuszczalny w wodzie, występujący w przyrodzie jako produkt gnicia ciał białkowych, otrzymywany także sztucznie, używany do produkcji nawozów… …   Słownik języka polskiego

• anglezyt — m IV, D. u, Ms. anglezytycie; lm M. y miner. «siarczan ołowiu, minerał bezbarwny lub biały, szary, brunatny, czasem czarny o diamentowym połysku; ruda ołowiu» ‹od nazwy wyspy› …   Słownik języka polskiego