-
1 Befund
-
2 Beobachtung
Beobachtung〈v.; Beobachtung, Beobachtungen〉1 waarneming, observatie ⇒ constatering, bevinding♦voorbeelden:1 Beobachtungen anstellen • observeren, gadeslaanunter Beobachtung stehen • (a) geobserveerd worden; 〈 (b) medisch〉onder controle staan; in observatie liggen
Перевод: с немецкого на все языки
со всех языков на немецкий- Со всех языков на:
- Немецкий
- С немецкого на:
- Нидерландский