-
21 Acheronticus
Ăchĕrontĭcus, a, um, adj., belonging to the Acheron or the Lower World:stagna,
Prud. Cath. 5, 127: libri, sacred books, written, according to tradition, by the Etruscan Tages, prob. relating to the Acherontian rites of the dead, Arn. adv. Gent. 2, p. 87; cf. Serv. ad Aen. 8, 398; and Müll. Etrusc. 1, p. 77. -
22 Orcinus
Orcīnus, a, um, adj. [id.], of or belonging to the realms of the dead:liberti,
set free by the last will of their masters, Dig. 26, 4, 3, § 3; ib. 33, 8, 22; ib. 40, 5, 30, § 12 al.:senatores,
who had got into the Senate by means of Cœsar's testament, Suet. Aug. 35. -
23 restituo
rē-stĭtŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [statuo], to put or set up again, i. e. either to replace in its former position, or (more freq.) to restore to its former condition, to rebuild, revive, etc. (freq. and class.; syn.: restauro, renovo, reficio).I.In gen.A.Lit.:B.senatus decrevit, ut Minerva nostra, quam turbo dejecerat, restitueretur,
Cic. Fam. 12, 25, a, 1:arborem,
Verg. G. 2, 272:luxatum femur ex toto,
Cels. 8, 20: aedes (with reficere), Cic. Top. 3, 15:domum a Clodio disjectam,
i. e. to rebuild, Vell. 2, 45, 3; cf.domum,
Suet. Ner. 31:theatrum,
id. Claud. 21:statuas (disjectas),
id. Calig. 34:tropaea disjecta,
id. Caes. 11:fores effractas,
Ter. Ad. 1, 2, 40:oppida vicosque, quos incenderant,
Caes. B. G. 1, 28:fontes et Flumina,
Ov. M. 2, 407:turbatas comas,
id. F. 3, 16:ordines,
Sall. J. 51, 3; cf.aciem,
Liv. 5, 18; 29, 2 al.:inclinatam aciem,
Suet. Caes. 62:(eos, qui) quaedam contra naturam depravata habent, restituere et corrigere,
Cic. Div. 2, 46, 96:oculos (luminibus orbati),
Suet. Vesp. 7:visum,
Plin. 25, 8, 50, § 89:pilos,
id. 32, 10, 40, § 119:se (apes, with reviviscere),
Varr. R. R. 3, 16 fin.; cf.:aliquem a limine mortis,
Cat. 68, 4; Verg. Cul. 223;and restinctos,
to raise the dead, Ov. P. 3, 6, 35:apes restituunt se ac reviviscunt,
Varr. R. R. 3, 16, 38.—Trop., to restore, revive, renew, reform, etc.: unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. Cic. Off. 1, 24, 84; Cic. Att. 2, 19, 2; Liv. 30, 26; Verg. A. 6, 846 Serv.; Macr. S. 6, 1; Ov. F. 2, 242; Aug. ap. Suet. Tib. 21 al. (Ann. v. 313 Vahl.); cf.:II.rem prolapsam,
Liv. 2, 63:res perditas,
id. 25, 37; 6, 22:rem impeditam et perditam,
Ter. And. 3, 5, 13;and simply rem,
Liv. 3, 12 Drak.; 8, 11;25, 37: veteres clientelas,
Caes. B. G. 6, 12:veterem tuam illam calliditatem atque prudentiam,
Cic. Rosc. Am. 22, 61:tribuniciam potestatem,
id. Agr. 2, 14, 36:tribuniciam intercessionem armis,
Caes. B. C. 1, 7: proelium, Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 23, 52; Caes. B. G. 7, 87; 1, 53; Liv. 6, 8; cf.:pugnam omnibus locis,
id. 4, 38 fin.; 2, 19:damna Romano accepta bello,
id. 31, 43:sanitatem,
Just. 6, 4, 13:bellum,
id. 35, 1, 10; Plin. 20, 6, 23, § 56; cf.vires,
Val. Fl. 2, 70:adulescentem corruptum,
to reform, Plaut. Trin. 1, 2, 81:suorum a pudore maritimae ignominiae restituti animi,
restored, revived, Liv. 35, 27:consolando aliquorum restituere voluntatem aut benevolentiam in dominum,
Varr. R. R. 1, 17, 7.—In partic., to give back, deliver up, return, restore a thing belonging to a person or place (syn. reddo).A.Lit.: Mi. Paterna oportet reddi filio bona. Ha. Restituentur omnia, Plaut. Poen. 5, 2, 122:2.tribuni vobis amissa reddent ac restituent?
Liv. 3, 68.—With a personal object: virginem suis Restituere ac reddere,
Ter. Eun. 1, 2, 67; 4, 6, 8:alicui filium,
id. Heaut. 3, 1, 83; id. And. 3, 3, 38; id. Hec. 5, 3, 20:amissa cuique,
Caes. B. C. 1, 87:bona iis,
id. ib. 2, 21:majorum locum huic,
id. B. G. 5, 25:agrum Veientibus,
Liv. 2, 13 et saep.:alicui suum familiarem et hospitem, ereptum e manibus hostium,
Caes. B. G. 1, 53:Sextus Pompeius civitati restitutus,
Cic. Phil. 5, 15, 41:captum victori,
Liv. 9, 11:apibus fructum suum,
Phaedr. 3, 13, 15:Caesaris imperio restituendus erat,
Ov. P. 4, 13, 38:illum restituam huic, hic autem in Alidem me meo patri,
Plaut. Capt. 3, 4, 56:aliquem natalibus,
to set free, Dig. 40, tit. 11;v. natalis.— With abstr. object: sed etiam meam vocem et auctoritatem et vobis et rei publicae conservatam ac restitutam puto,
Cic. Marcell. 1, 2:lucem salutemque redditam sibi ac restitutam,
id. Dom. 28, 75.—Without dat.:amissa (opp. adimere),
Caes. B. C. 1, 7:fraudata,
id. ib. 3, 60 fin. al.:Arpi restituti ad Romanos,
Liv. 24, 47; cf.:(Cloelia) sospites omnes Romam ad propinquos restituit,
id. 2, 13; 49:aliquem in aliquem locum,
Ter. And. 4, 1, 58; cf. Plaut. Mil. 3, 1, 108:(Siciliam) in antiquum statum,
Cic. Verr. 1, 4, 12; cf.:civitates afflictas in melius,
Suet. Vesp. 17. —Publicists' and jurid. t. t., to bring back or restore to his previous state or condition; to recall, reinstate a person condemned, banished, deprived of his property, etc. (cf. reduco):b.restituebat multos calamitosos... Licinium Denticulam de aleā condemnatum restituit,
Cic. Phil. 2, 23, 56:omnes, qui lege Pompeiā condemnati essent,
id. Att. 10, 4, 8:quae fuisset justa causa restituendi mei, nisi fuisset injusta eiciendi?
id. Mil. 14, 36; cf. id. ib. 15, 39:aliquem (damnatum),
Suet. Caes. 41; id. Calig. 15:exsulem,
id. Claud. 12:legionem totam cum ignominiā missam,
id. Caes. 69:neque enim praetor, si ex eo fundo essem dejectus, ita me restitui jussit,
Cic. Caecin. 29, 82; cf. id. ib. 8, 23: nonnullos ambitus Pompeiā lege damnatos in integrum restituit, Caes. B. C. 3, 1:aliquem in integrum,
Cic. Clu. 36, 98; Dig. 4, 1, 4; 4, 15 (cf. the whole section, ib. 4, 1: De in integrum restitutionibus); cf.:Sampsiceramum restitui in eum locum cupere, ex quo decidit,
Cic. Att. 2, 23, 2:equites Romanos in tribunicium honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:tribunos plebis in suam dignitatem,
id. ib. 1, 22:restitutus in patriam (Camillus) patriam ipsam restituit,
Liv. 7, 1 fin.; so,in patriam,
Suet. Ner. 3.—Transf.(α).Of things, to deliver up again, to make restitution of, restore:(β).in utriusque bonis nihil erat, quod restitui posset, nisi quod moveri loco non poterat,
Cic. Verr. 2, 2, 25, § 62; Dig. 43, 8, 2, § 34; 43, 12, 1, § 19 al.—Of a previous judicial sentence or of injustice committed, to reverse, i. e. to make null and void, to make good again, repair (cf.:(γ).rescindo, resolvo): alia judicia Lilybaei, alia Agrigenti, alia Panhormi restituta sunt,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63:qui (praetor) dies totos aut vim fieri vetat aut restitui factam jubet, etc.,
id. Caecin. 13, 36:ut si ego eum condemnaro, tu restituas,
id. Fam. 9, 10, 2; cf.:restitui in integrum aequom est,
Ter. Phorm. 2, 4, 11.—To compensate for, make good (rare):B.damnum,
Liv. 31, 43, 4; Vulg. Exod. 22, 12:jacturam,
Col. 11, 1, 28. —Trop., to restore to a former condition, to re-establish, etc.:ut anno XVI. post reges exactos secederent, leges sacratas ipsi sibi restituerent,
restored for themselves, re-established, Cic. Corn. 1, Fragm. 23, p. 450 fin. Orell.:restituit his animos parva una res,
Liv. 25, 18; cf. id. 21, 53:ut interfecto Punico praesidio restituerent se Romanis,
join themselves again to the Romans, id. 23, 7:ulcera sanitati restituens,
restoring, Plin. 20, 6, 23, § 51; cf. id. 14, 18, 22, § 118:Bacchus peccasse fatentem Restituit,
restored to his former condition, Ov. M. 11, 135; cf.:cum semel occideris... Non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas,
Hor. C. 4, 7, 24:restituam jam ego te in gaudia,
Plaut. Merc. 5, 2, 44:haud facile te in eundem rursus restitues locum,
Cic. Prov. Cons. 9, 23; Plaut. Mil. 3, 1, 108; cf.:cives ex servitute in libertatem,
Liv. 28, 39:poëtam in locum, Ter. Hec. prol. alt. 13: aliquem rursus in gratiam,
id. ib. 3, 1, 11; cf.:fratrem in antiquum locum gratiae et honoris,
Caes. B. G. 1, 18:fratrem (sc. in gratiam),
Curt. 8, 6, 26:Acarnanas in antiquam formulam jurisque ac dicionis eorum,
Liv. 26, 24:vos in amicitiam societatemque nostram,
id. 31, 31 fin. et saep.:cum praecipitata raptim consilia neque revocari neque in integrum restitui possint,
id. 31, 32:patientiae veteri (Britanniam),
Tac. Agr. 16. -
24 Pentapolis
Pentăpŏlis, is, f., = Pentapolis.I.A district of five towns on the Dead Sea, Sol. 35; Vulg. Sap. 10, 6.—II.A district of Cyrene, on the Libyan Sea, Sex. Ruf. Brev. 13; Sen. Verg. A. 4, 42.—Hence, Pentă-pŏlĭtānus, a, um, adj., of or belonging to Pentapolis, i. e. to Cyrene, Cyrenaic:regio,
Plin. 5, 5, 5, § 31. -
25 Pentapolitanus
Pentăpŏlis, is, f., = Pentapolis.I.A district of five towns on the Dead Sea, Sol. 35; Vulg. Sap. 10, 6.—II.A district of Cyrene, on the Libyan Sea, Sex. Ruf. Brev. 13; Sen. Verg. A. 4, 42.—Hence, Pentă-pŏlĭtānus, a, um, adj., of or belonging to Pentapolis, i. e. to Cyrene, Cyrenaic:regio,
Plin. 5, 5, 5, § 31. -
26 inferialia
infĕrĭālis, e, adj. [inferiae], of or belonging to a funeral:officia,
App. M. 8, p. 204. — Hence, infĕrĭālĭa, ōrum, n. plur., = inferiae, sacrifices to the dead, Gloss. Philox. -
27 inferialis
infĕrĭālis, e, adj. [inferiae], of or belonging to a funeral:officia,
App. M. 8, p. 204. — Hence, infĕrĭālĭa, ōrum, n. plur., = inferiae, sacrifices to the dead, Gloss. Philox. -
28 lugubria
lūgū̆bris ( lūgūbris, Lucr. 4, 547), e, adj. [lugeo and fero], of or belonging to mourning, mourning-.I.Lit.:II.lamentatio,
over the dead, Cic. Tusc. 1, 13, 30:vestis,
mourning apparel, Ter. Heaut. 2, 3, 45; cf.cultus,
Tac. A. 13, 32:cantus,
a dirge, Hor. C. 1, 24, 2:domus,
a house of mourning, Liv. 3, 32:genitor,
mourning, sorrowing, Ov. M. 4, 690; so,pectora,
id. H. 10, 145.— Subst.: lūgū̆brĭa, ĭum, n., mourning garments, sable weeds:lugubria indue,
Ov. M. 11, 669; illa dies veniet, mea qua lugubria ponam. id. Tr. 4, 2, 73:imposita lugubria numquam exuerunt,
Sen. Cons. ad Helv. 16, 2:lugubria sumpsi,
Prop. 4 (5), 12, 97.—Transf.A.That causes mourning, disastrous:B.bellum,
Hor. C. 2, 1, 33:Trojae renascens alite lugubri,
id. ib. 3, 3, 61.—Mournful, doleful, plaintive:C.vox,
Lucr. 4, 546:vagitus,
id. 5, 226:verba,
Ov. Ib. 99.—Mean, pitiable:sagum,
Hor. Epod. 9, 28.—Hence, adv., in two forms: lūgū̆bre and lūgū̆brĭter, mournfully, dolefully, portentously, plaintively:cometae Sanguinei lugubre rubent,
Verg. A. 10, 273:sonitu lugubre minaci Mulciber immugit,
Sil. 12, 140:lugubriter eiulantes,
App. M. 3, 8, p. 132. -
29 lugubris
lūgū̆bris ( lūgūbris, Lucr. 4, 547), e, adj. [lugeo and fero], of or belonging to mourning, mourning-.I.Lit.:II.lamentatio,
over the dead, Cic. Tusc. 1, 13, 30:vestis,
mourning apparel, Ter. Heaut. 2, 3, 45; cf.cultus,
Tac. A. 13, 32:cantus,
a dirge, Hor. C. 1, 24, 2:domus,
a house of mourning, Liv. 3, 32:genitor,
mourning, sorrowing, Ov. M. 4, 690; so,pectora,
id. H. 10, 145.— Subst.: lūgū̆brĭa, ĭum, n., mourning garments, sable weeds:lugubria indue,
Ov. M. 11, 669; illa dies veniet, mea qua lugubria ponam. id. Tr. 4, 2, 73:imposita lugubria numquam exuerunt,
Sen. Cons. ad Helv. 16, 2:lugubria sumpsi,
Prop. 4 (5), 12, 97.—Transf.A.That causes mourning, disastrous:B.bellum,
Hor. C. 2, 1, 33:Trojae renascens alite lugubri,
id. ib. 3, 3, 61.—Mournful, doleful, plaintive:C.vox,
Lucr. 4, 546:vagitus,
id. 5, 226:verba,
Ov. Ib. 99.—Mean, pitiable:sagum,
Hor. Epod. 9, 28.—Hence, adv., in two forms: lūgū̆bre and lūgū̆brĭter, mournfully, dolefully, portentously, plaintively:cometae Sanguinei lugubre rubent,
Verg. A. 10, 273:sonitu lugubre minaci Mulciber immugit,
Sil. 12, 140:lugubriter eiulantes,
App. M. 3, 8, p. 132. -
30 necrothytus
necrŏthytus, a, um, adj., = nekrothutos, of or belonging to sacrifices to the dead:voluptates,
Tert. Spect. 13. -
31 Orcinianus
Orcīnĭānus, a, um, adj. [Orcus], of or belonging to Orcus or to the dead ( poet.):sponda,
i. e. a bier, Mart. 10, 5, 9. -
32 morticina
mortĭcīnus, a, um, adj. [mors], dead, that has died, only of animals; hence, of or belonging to an animal that has died of itself, carrion-; as a term of abuse, carrion; and transf., dead (ante-class. and postAug.).I.Lit.:II.morticinae ovis carne vesci,
Varr. R. R. 2, 9, 10:volucres aut pisces,
id. ib. 3, 2, 18:in sacris ne morticinum quid adsit,
id. L. L. 7, § 84 Müll.:soleae,
made from the hide of an animal that has died of itself, Serv. Verg. A. 4, 518:morticine,
you carrion, Plaut. Pers. 2, 4, 12.—As subst. plur.: mortĭcīna, orum, carcasses, carrion, Vulg. Lev. 11, 11.—Transf.: morticini clavi, corns on the feet, Plin. 22, 23, 49, § 103:caro,
Sen. Ep. 122, 5: urnas reorum morticinas, i. e. sepulcra reorum, Prud. steph. 10, 384. -
33 morticinus
mortĭcīnus, a, um, adj. [mors], dead, that has died, only of animals; hence, of or belonging to an animal that has died of itself, carrion-; as a term of abuse, carrion; and transf., dead (ante-class. and postAug.).I.Lit.:II.morticinae ovis carne vesci,
Varr. R. R. 2, 9, 10:volucres aut pisces,
id. ib. 3, 2, 18:in sacris ne morticinum quid adsit,
id. L. L. 7, § 84 Müll.:soleae,
made from the hide of an animal that has died of itself, Serv. Verg. A. 4, 518:morticine,
you carrion, Plaut. Pers. 2, 4, 12.—As subst. plur.: mortĭcīna, orum, carcasses, carrion, Vulg. Lev. 11, 11.—Transf.: morticini clavi, corns on the feet, Plin. 22, 23, 49, § 103:caro,
Sen. Ep. 122, 5: urnas reorum morticinas, i. e. sepulcra reorum, Prud. steph. 10, 384. -
34 parentālis
parentālis e, adj. [2 parens], of parents, parental: umbrae, of my parents, O.— Of the festival in honor of dead parents and kindred: dies, O.: mos, i. e. an annual observance, O.— Plur n. as subst, a festival in honor of dead kindred.* * *parentalis, parentale ADJ -
35 vitale
I.Adj.:II.caloris natura vim habet in se vitalem,
vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:spiritus,
id. ib. 2, 45, 117:totum corpus vitalis calor liquit,
Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:recepto calore vitali,
id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:viae,
i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):motus,
Lucr. 3, 560:lumen relinquere,
i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:lectus,
upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin. —Substt.A. B.vītālia, ĭum, n.1.The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:2.capitis,
Plin. 8, 7, 7, § 20:arborum,
id. 17, 27, 42, § 251:rerum,
Lucr. 2, 575.—Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:vitaliter esse animata,
with life, vitally, Lucr. 5, 145. -
36 vitalia
I.Adj.:II.caloris natura vim habet in se vitalem,
vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:spiritus,
id. ib. 2, 45, 117:totum corpus vitalis calor liquit,
Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:recepto calore vitali,
id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:viae,
i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):motus,
Lucr. 3, 560:lumen relinquere,
i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:lectus,
upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin. —Substt.A. B.vītālia, ĭum, n.1.The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:2.capitis,
Plin. 8, 7, 7, § 20:arborum,
id. 17, 27, 42, § 251:rerum,
Lucr. 2, 575.—Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:vitaliter esse animata,
with life, vitally, Lucr. 5, 145. -
37 vitalis
I.Adj.:II.caloris natura vim habet in se vitalem,
vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:spiritus,
id. ib. 2, 45, 117:totum corpus vitalis calor liquit,
Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:recepto calore vitali,
id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:viae,
i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):motus,
Lucr. 3, 560:lumen relinquere,
i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:lectus,
upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin. —Substt.A. B.vītālia, ĭum, n.1.The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:2.capitis,
Plin. 8, 7, 7, § 20:arborum,
id. 17, 27, 42, § 251:rerum,
Lucr. 2, 575.—Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:vitaliter esse animata,
with life, vitally, Lucr. 5, 145. -
38 condio
condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).I.To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:2.oleas albas,
Cato, R. R. 117:lactucam (corresp. with componere),
Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:corna, pruna,
id. 12, 10, 2:caules vitium in aceto et muriā,
Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —Transf.a.Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—b.To embalm a dead body:II.mortuos (Aegyptii),
Cic. Tusc. 1, 45, 108.—Of food, to make savory, to season, spice:2.cenam,
Plaut. Ps. 3, 2, 21:meas escas,
id. ib. 3, 2, 41:fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,
Cic. Fam. 7, 26, 2:jus male conditum,
Hor. S. 2, 8, 69:vinum,
Dig. 33, 6, 9; cf.:quis non videt, desideriis omnia ista condiri?
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—B.Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):A.duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,
Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;and 6, 3, 40: vitia,
to set off, Cic. Clu. 26, 72:hilaritate tristitiam temporum,
id. Att. 12, 40, 3:gravitatem comitate,
id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,
Quint. 5, 14, 35:urbanitatem ambiguitate,
id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.(Acc. to II. A.) Seasoned, savory:B.conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,
Cic. Sen. 16, 56:sapor vini,
Col. 12, 20, 7.—Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:nimium condita oratio,
Quint. 11, 3, 182.— Comp.:oratio lepore et festivitate conditior,
Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:nemo suavitate conditior,
Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use. -
39 conditum
condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).I.To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:2.oleas albas,
Cato, R. R. 117:lactucam (corresp. with componere),
Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:corna, pruna,
id. 12, 10, 2:caules vitium in aceto et muriā,
Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —Transf.a.Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—b.To embalm a dead body:II.mortuos (Aegyptii),
Cic. Tusc. 1, 45, 108.—Of food, to make savory, to season, spice:2.cenam,
Plaut. Ps. 3, 2, 21:meas escas,
id. ib. 3, 2, 41:fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,
Cic. Fam. 7, 26, 2:jus male conditum,
Hor. S. 2, 8, 69:vinum,
Dig. 33, 6, 9; cf.:quis non videt, desideriis omnia ista condiri?
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—B.Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):A.duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,
Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;and 6, 3, 40: vitia,
to set off, Cic. Clu. 26, 72:hilaritate tristitiam temporum,
id. Att. 12, 40, 3:gravitatem comitate,
id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,
Quint. 5, 14, 35:urbanitatem ambiguitate,
id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.(Acc. to II. A.) Seasoned, savory:B.conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,
Cic. Sen. 16, 56:sapor vini,
Col. 12, 20, 7.—Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:nimium condita oratio,
Quint. 11, 3, 182.— Comp.:oratio lepore et festivitate conditior,
Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:nemo suavitate conditior,
Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
The dead — are those who have died, as opposed to those who are still living (commonly referred to as the living. ) It may refer to the deceased from an incident such as a war, or a group of people, or more be used more generally for all those who have died … Wikipedia
Book of the Dead — For other uses, see Book of the Dead (disambiguation) … Wikipedia
Planet of the Dead — 200 – Planet of the Dead Doctor Who episode The swarm of metallic stingray like aliens fly over the desert planet of San Helios … Wikipedia
Prayer for the dead — Wherever there is a belief in the continued existence of man s personality through and after death, religion naturally concerns itself with the relations between the living and the dead. And where the idea of a future judgment or of purgatory… … Wikipedia
The Storyteller — Infobox Television show name = The Storyteller caption = Jim Henson s The Storyteller genre = Children s drama creator = Jim Henson developer = Anthony Minghella presenter = John Hurt Michael Gambon starring = John Hurt Brian Henson voices =… … Wikipedia
The Celtic Rite — The Celtic Rite † Catholic Encyclopedia ► The Celtic Rite This subject will be treated under the following seven heads: I. History and Origin; II. Manuscript Sources; III. The Divine Office; IV. The Mass; V. the Baptismal Service; … Catholic encyclopedia
Dead End (Angel) — Dead End Angel episode Episode no. Season 2 Episode 18 Directed by James A. Contner Written by … Wikipedia
The Carthusian Order — The Carthusian Order † Catholic Encyclopedia ► The Carthusian Order The name is derived from the French chartreuse through the Latin cartusia, of which the English charterhouse is a corruption. For the foundation of the order see the… … Catholic encyclopedia
DEAD SEA SCROLLS — DEAD SEA SCROLLS, the popular designation given to collections of manuscript material found in 1947 and the following years in various caves west of the Dead Sea, notably at qumran , Murabbaʿāt , Khirbat Mird, together with en gedi and masada .… … Encyclopedia of Judaism
Dead Snow — Directed by Tommy Wirkola Produced by Tomas Evjen Harald Zwart … Wikipedia
Dead Runners Society — The DRS flag includes a smiley emoticon, symbolizing computers, and a star, symbolizing the Lone Star State of Texas, where the group was founded in 1991 The Dead Runners Society (DRS) is a worldwide online running club. DRS is notable for its… … Wikipedia