-
1 belligero
bellĭgĕro, āre, āvi, ātum [belliger] - intr. - faire la guerre, lutter. - belligerare cum aliquo (adversus aliquem): être en guerre avec qqn. - cum Gallis belligerare, Liv. 21, 16, 4: faire la guerre aux Gaulois. - adversum accolas belligerare, Tac. An. 4, 46, faire la guerre à ses voisins. - cum fortuna belligerare, Cic. Quir. 19: lutter contre la fortune. - qui belligérant cum geniis suis, Plaut. Truc. 184: gens en lutte avec eux-mêmes.* * *bellĭgĕro, āre, āvi, ātum [belliger] - intr. - faire la guerre, lutter. - belligerare cum aliquo (adversus aliquem): être en guerre avec qqn. - cum Gallis belligerare, Liv. 21, 16, 4: faire la guerre aux Gaulois. - adversum accolas belligerare, Tac. An. 4, 46, faire la guerre à ses voisins. - cum fortuna belligerare, Cic. Quir. 19: lutter contre la fortune. - qui belligérant cum geniis suis, Plaut. Truc. 184: gens en lutte avec eux-mêmes.* * *Belligero, belligeras, pen. corr. belligerare. Liu. Faire guerre, Guerroyer. -
2 belligero
belligero, āvī, ātum, āre (bellum u. gero), I) intr. Krieg führen, streiten, kämpfen, belligerant Aetoli cum Aleis, Plaut: qui isti par in belligerando esse possit, Cic.: socii nostri cum belligerare nobiscum vellent etc., Cornif. rhet.: bell. adversus accolas, Tac.: contra Titanas, Commodian. – impers., cum Gallis tumultuatum verius, quam belligeratum, Liv.; vgl. quoniam nobis non solum cum his,... sed etiam cum fortuna belligerandum fuit, Cic. – II) tr. ( wie πολεμέω) bekriegen, feindselig behandeln, alqm, Itala (Ashb.) num. 21, 26. – / Nbf. belligeror, ātus sum, ārī, Hygin. fab. 274.
-
3 belligero
belligero, āvī, ātum, āre (bellum u. gero), I) intr. Krieg führen, streiten, kämpfen, belligerant Aetoli cum Aleis, Plaut: qui isti par in belligerando esse possit, Cic.: socii nostri cum belligerare nobiscum vellent etc., Cornif. rhet.: bell. adversus accolas, Tac.: contra Titanas, Commodian. – impers., cum Gallis tumultuatum verius, quam belligeratum, Liv.; vgl. quoniam nobis non solum cum his,... sed etiam cum fortuna belligerandum fuit, Cic. – II) tr. ( wie πολεμέω) bekriegen, feindselig behandeln, alqm, Itala (Ashb.) num. 21, 26. – ⇒ Nbf. belligeror, ātus sum, ārī, Hygin. fab. 274.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > belligero
-
4 belligerō
belligerō —, ātus, āre [belliger], to carry on war, wage war: nec cauponantes bellum, sed belligerantes, i. e. in earnest, Enn. ap. C.: cum fortuna: tumultuatum verius quam belligeratum, L.* * *belligerare, belligeravi, belligeratus V INTRANSwage or carry on war; be at war -
5 belligero
bellĭgĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( bellĭ-gĕror, āri, v. dep., Hyg. Fab. 274 fin.) [bellum-gero], to wage or carry on war, to fight (very rare): nec cauponantes bellum, sed belligerantes, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); Poët. ap. Quint. 9, 4, 39:II.postquam belligerant Aetoli cum Aliis,
Plaut. Capt. prol. 24; id. Truc. 2, 7, 67: excitandus nobis erit ab inferis quoniam nobis non solum cum his... sed etiam cum fortunā belligerandum fuit, * Cic. Red. Quir. 8, 19 (but ap. Cic. Font. 16, 36, the true read. is in bello gerendo, B. and K.):cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum,
Liv. 21, 16, 4:adversum accolas,
Tac. A. 4, 46; 2, 5; 3, 73; Suet. Aug. 94.—Trop.:cum Geniis suis,
Plaut. Truc. 1, 2, 81:cum fortunā,
Cic. Red. Quir. 8, 21. -
6 belligero
belli-gero, āvī, ātum, āre [ bellum ]воевать, вести войну, сражаться (cum aliquo Pl, rhH., C и adversus aliquem T) -
7 belligeratio
belligerātio, ōnis, f. (belligero), die Kriegführung, Spät.
-
8 belligerator
belligerātor, ōris, m. (belligero) = πολέμαρχος (Gloss.), der Kriegführer, Krieger, Streiter, Avien. perieg. 55 u. 583. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 370: attrib., viri belligeratores, streitbare M., Vulg. 1. Mach. 15, 13 u. 16, 4.
-
9 belligeratio
belligerātio, ōnis, f. (belligero), die Kriegführung, Spät.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > belligeratio
-
10 belligerator
belligerātor, ōris, m. (belligero) = πολέμαρχος (Gloss.), der Kriegführer, Krieger, Streiter, Avien. perieg. 55 u. 583. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 370: attrib., viri belligeratores, streitbare M., Vulg. 1. Mach. 15, 13 u. 16, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > belligerator
-
11 belligerator
bellĭgĕrātor, ōris, m. [belligero], a warrior, combatant (post-class. and rare): Arimaspae, Avien. Perieg. 55; Ven. Vit. Mart. 3, 370; Vulg. 1 Macc. 15, 13; 16, 4. -
12 belligeror
belligĕror, āri, v. belligero init.
См. также в других словарях:
belligero — bel·lì·ge·ro agg. LE dedito alla guerra, bellicoso: popolo... fortissimo guerriero e belligero (Leopardi) Sinonimi: bellicoso. {{line}} {{/line}} DATA: 1362 64. ETIMO: dal lat. bellĭgĕru(m), comp. di bellum guerra e ger gero … Dizionario italiano
belligero — pl.m. belligeri sing.f. belligera pl.f. belligere … Dizionario dei sinonimi e contrari
Giovani Comunisti — Los Giovani Comunisti (GC) Constituyen la sección juvenil del partido Refundación Comunista (PRC), que cuenta con 15.343 afiliados. A pesar de que el PRC nace en 1991, no es hasta 1995 cuando los muchos jóvenes del partido consiguen organizar la… … Wikipedia Español
MURALIS Corona — docente A. Gellio l. 5. c. 6. donabatur ab Imperatore ei, qui primus murum subiisset, inque oppidum hostium per vim ascendisset: quae proin quasi muri pinnis (aut turribus) decorata fuit, Harum tres meruit Achilles ille Romanus Siccius Dentatus,… … Hofmann J. Lexicon universale
ԿՌՈՒԻՄ — (ուեցայ.) NBH 1 1128 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c ձ. μάχομαι, πολεμέω pugno, contendo, certo, belligero, praelior եւ παλαίω , ἑμπαλαίω, προσπαλαίω luctor, eluctor, colluctor. Ի կռիւ մտանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԱՔԱՌԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0232 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 14c ձ. μάχομαι, πολεμόω, διαλογίζομαι, παλαίω pugno, belligero, certo, dissero, discepto, disputo, luctor. Մարտնչել. պայքարիլ. կռուիլ գործով կամ բանիւ. (լծ. եւ յն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՏԵՐԱԶՄԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0609 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c ձ. πολεμέω belligero, bellum gero, praelior μάχομαι pugno ἁγωνίζομαι certo, contendo. Տալ պատերազմ. մարտնչել ճակատ առ ճակատ. մրցիլ. ճգնիլ. ... *Տէր պատերազմի վասն նոցա ընդ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
beligerante — adj. 2 g. s. 2 g. Que ou quem está em guerra. ‣ Etimologia: latim belligerans, antis, particípio presente de belligero, are, fazer a guerra, lutar … Dicionário da Língua Portuguesa