Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

belehrend

  • 21 ilustrativo

    ilustra'tibo
    adj
    anschaulich, belehrend
    ( femenino ilustrativa) adjetivo
    ilustrativo
    ilustrativo , -a [ilustra'tiβo, -a]
    num1num (aclarador) anschaulich
    num2num (sintomático) bezeichnend

    Diccionario Español-Alemán > ilustrativo

  • 22 addo

    ad-do, didī, ditum, ere, I) beitun, beigeben = jmd. od. etw. wohin geben, bringen, setzen, legen (Ggstz. demere, adimere), 1) eig.: epistulas in fasciculum, Cic.: manus alcis in vincla, Ov.: album in vestimentum, auftragen auf usw., Liv.: venenum in plagam, gießen, Suet.: iugis arcem, Verg.: soleam pedi, Ov.: alci calcar od. calcaria, anspornen (bildl.), Hor. u. Plin. ep.: addidi stimulos nec lente ire passus sum, Sen. ep. – einer Pers. beigeben, Argum Iovi custodem, Plaut.: alci comitem, Verg.: additis auxilio (zur Unterstützung) perfugis, Sall.: dah. alci additus, jmdm. als lästig, zum Unheil beigegeben, lästig, verfolgend, aufsätzig, Verg. u.a.; s. Wagner Verg. Aen. 6, 90. Drak. Sil. 2, 565. – 2) übtr.: a) beibringen, bei-, auflegen, einflößen, pudicitiae vitium, Plaut.: fidem contioni, Liv.: alimenta rumoribus, N. geben, Liv.: dignitatem, Sall.: honorem, Liv.: alci animum od. animos, Cic.: strenuis vel ignavis spem metumve, Tac.: alci alacritatem scribendi, Cic.: virtutem, Sall.: metum, Tac. – b) belehrend beibringen, alci m. folg. Infin., Sil. 8, 547 sq. – II) vermehrend hinzutun, hinzufügen, beifügen, zulegen, vermehren (Ggstz. demere, adimere, detrahere), 1) eig.: a) übh.: auget, addit, accumulat, Cic.: add. unum granum, Cic.: viro forti virgas, Hiebe zulegen, einige H. mehr geben, Liv.: numerum colonorum, Liv.: gradum (sc. gradui),
    ————
    Schritt zum Schritt häufen, die Schritte verdoppeln, - beschleunigen, Plaut., Liv. u.a.: nummum addere nummo, Geld auf G. häufen, Hieron.: addere in spatia (= spatia in spatia), Umlauf auf Umlauf vollenden, Verg.: ad quattuor priores quintam decuriam, Suet.: m. dopp. Acc., alci alqm adiumentum deprecandi, Dict. 3, 20. – b) schriftlich, verordnend hinzufügen, als Zusatz beifügen, in orationem quaedam, einige Zusätze machen, Cic.: ad epistulas alqd, Suet.: multas res novas in edictum, Nep.: annos duos ad duo lustra, Ov.: m. folg. ut u. Konj., ad caput legis, ut etc., Suet. Cal. 40: quam ob rem in tuam sententiam non addidisti, uti etc.? warum hast du zu deinem Antrage nicht den Zusatz gemacht, baß usw.? Sall. Cat. 51, 21. – c) als Gebot zulegen, mehr geben, Nov. com. bei Cic. de or. 2, 255. – d) als t.t. der Rechenkunst = addieren (Ggstz. deducere, subtrahieren), addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat, Cic. de off. 1, 59. – 2) übtr.: a) übh.: aliquid, Cic.: plus, aliquantum ad alqd, Cic.: hunc laborem ad cotidiana opera, Caes.: ad iter circuitum, Caes. – paulum alci aliquid, überbieten, übertreffen, Cic. (vgl. cui nihil addi potest, unübertrefflich, Cic.): historiae maiorem sonum, Cic.: vim victis, Verg.: operi noctem, auch die Nacht zum Werke benutzen, Verg.: sceleri scelus, V. auf V. häufen, Liv.: alqm Troiae periturae, mit in Trojas Verderben hineinzie-
    ————
    hen, Verg. – b) eine Zeit als Frist hinzufügen, noch gewähren, alci dieculam, Tac.: paucos dies ad remp. gerendam, Cic.: addito tempore, mit der Z., Tac.: additā aetate, mit den Jahren, Plin. – c) zu etwas Gesagtem hinzu-, beisetzen, od. -fügen, mit etw. fortfahren, verbum adde unum (drohend), sprich nur noch ein Wort! Plaut.: verbum non amplius addam, Hor.: ad hoc maledicta alia, Sall.: addito metu mortis, ihn sogar mit dem Tode bedrohend, Curt.: addunt etiam de Sabini morte, Caes.: neque tamen quicquam tam anguste scriptum est, quo ego non possim qua de re agitur addere, Cic. – m. folg. Acc. u. Infinit., addebat se audisse, Ter.: addit etiam illud, equos non optimos fuisse, Cic.: addunt ipsi et affingunt rumoribus, retineri urbano motu Caesarem, Caes.: m. folg. ut u. Konj., at etiam, ut media nocte proficiscamur, addunt, Caes. b.c. 2, 31, 7: additur m. folg. Acc. u. Infin., Tac. ann. 16, 17: additur, ut etc., Plin. ep. 8, 6, 6: additum est, ut etc., Plin. ep. 3, 9, 17; pan. 40, 3: m. folg. quod, zB. addam, quod etc., Plin. ep. 3, 14, 6: addiderunt, quod etc., Plin. ep. 3, 9, 6. – dah. nach aug. der Ablat. absol. addito, mit dem Zusatze, hinzufügend, mit folg. Acc. u. Infinit., Tac. ann. 1, 35; 2, 28: m. folg. ut u. Konj., Tac. ann. 3, 2. Plin. 15, 62. Apul. met. 10, 24: m. folg. ne u. Konj., Tac. ann. 5, 2: so auch addito eo, ut etc., Spart. Pesc. 10, 1. Lampr. Alex. Sev. 1, 2. – amplitudo, addo etiam utili-
    ————
    tatem, und, füge ich hinzu, auch der Nutzen, Cic.: so bes. (bei Erweiterung u. näherer Begründung des Gesagten durch einen neuen Gedanken od. Umstand) adde od. adde huc od. adde eo (eodem) m. Acc. subst. od. m. quod, füge bei, nimm dazu, dazu noch, denke dir noch u. dgl. (selbst in der Anrede an mehrere, wie Liv. 26, 41, 12), adde ductus aquarum, Cic.: adde huc fontium perennitates, Cic.: adde eodem exsilia, luctus, Cic.: adde huc, quod, As. Poll. in Cic. ep. u.a.: adde quod, Liv. u.a. Vgl. Krebs- Schmalz Antib.7 Bd. 1. S. 83. Seyffert Schol. Lat. 1. p. 38. – Arch. adduit = addit, Plebisc. vet. bei Fest. 246 (b), 11: addues = addideris, Paul. ex Fest. 27, 14: adduitor = additur, XII tabb. X, 7 Schoell (aus Plin. 21, 7, wo Detl. duitor). – parag. Inf. Präs. Pass. addier, Arn. 7, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > addo

  • 23 doceo

    doceo, docuī, doctum, ēre (vgl. disco, griech. δοκει, δόγμα), lehren, belehren, unterrichten, unterweisen, zeigen, nachweisen, I) im allg., konstr.: a) m. Acc. u. zwar: α) alqm, zB. si docemus atque erudimus iuventutem, Cic.: adulescentulos, Cic.: posteros, Quint.: fas est ab hoste doceri (Lehre anzunehmen), Ov. – u. alqm alqā re, zB. alqm fidibus (im Saitenspiel), Cic.: alqm equo armisque, im Reiten u. Fechten, Liv.: optimis disciplinis doceri, Apul. – m. ad u. Akk., ad quam (legem) non docti, sed facti, non imbuti, sed instituti snmus, Cic. – m. Adv., alqm Latine, Cic. u. Plin. ep.: Latine doctus, Suet. – β) alqd, zB. ius civile, Cic.: omnia, Ter.: testudines, quas idem captivi docuerant, Caes.: nec eventus modo hoc docet, sed eadem ratio etc.. Liv.: hoc ipsum littera prisca docet, Ov.: prima docet rectum sapientia, Iuven. – b) m. dopp. Acc., zB. alqm artem, litteras, Cic.: alqm musicam, Nep.: pueros elementa, Hor.: vidi Bacchum carmina docentem nymphasque discentes, Hor.: quod me docuit usus, Plin. ep.: cuius generis (quod) eum superioribus annis usus Britanniae docuerat, Caes. – im Passiv m. Acc. rei, zB. haec ab his docebantur, Caes.: docetur blanditias, Sen. rhet.: doctus militiam, Sall. fr.: doctus iter melius, Hor.: pauca docendus eris, Ov. – c) de alqa re, α) alqm de alqa re, zB. senatum docerent de caede fratris, Sall. – β) alqd de alqa
    ————
    re, zB. quod (was) de lacu Albano docuisset (Veiens vaticinans), Liv. – γ) bl. de alqa re, zB. quis enim de isto genere non docuit? Cic. – d) in alqa re, zB. in quo cum doceret, Cic. or. 40. – e) alqm m. folg. indir. Fragesatz, doceant eum, qui vir Sex. Roscius fuerit, Cic. – u. bl. altera quae docet et explanat, quid faciendum fugiendumque sit, Cic.: ipse docet, quid agam, Ov. – f) m. folg. Infin., cum eadem natura doceat non neglegere etc., Cic.: od. m. folg. Acc. u. Infin., alqm sapere, Cic.: rapere Sabinas, Prop. – ut doceam Rullum in iis saltem tacere rebus, Cic.: docui per litteras id nec opus esse nec fieri posse, Cic.: Drappes, quem captum esse a Caninio docui, Hirt. b.G.: ut eos de (aus) suis doceamus auctoribus non posse quemquam iustum esse, Lact.: me longus docuit usus multo utilius esse primo quoque tempore falcem vitibus admovere, Col. – im Passiv m. Nom. u. Infin., si minime pecuniae cupidus fuisse doceatur, Cic.: docemur disputare, non vivere, Sen.: pueri aequitatem defendere docentur, Cic.: citharizare doctus est a Dionysio, Nep.: an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Cic.: at illa multo optuma rei publicae doctus sum, hostem ferire etc., Sall.: miscere coetus histrionali studio doctus, Tac. – g) absol., homines dum docent, discunt, Sen. ep. 7, 8: cum doceo et explano, Cic.: quis enim de isto genere non docuit? Cic.: ut postea exitus docuit huius facinoris, Spart.: ut docui (als
    ————
    Parenthese), Lact.: u. so ut docebimus, Plin.: studio discendi et docendi, Cic.: homo minus aptus ad docendum, lehrfähig, Cic.: medicinae disciplinae libri, quos arbitrabar esse idoneos ad docendum (die ich für belehrend hielt), Gell. – II) insbes.: A) als t.t. der Bühnenkunst, d. fabulam, wie διδάσκειν δραμα, v. den dramat. Dichtern, die ihre Stücke selbst einüben, die Schauspieler anleiten u. anweisen u. die ganze Aufführung leiten mußten, ein Stück einstudieren, auf die Bühne-, zur Aufführung bringen, aufführen, s. Cic. Brut. 73; Tusc. 4, 63. Hor. de art. poët. 288. Gell. 17, 21, 42. – B) als publiz. t.t., jmd. (einen Sachwalter, Patron, Richter, eine Behörde) vom Stande einer Sache unterrichten, ihm die Sache vortragen, alqm causam, Cic.: alqm de causa, Cic.: iudices de iniuriis, Cic.: senatum de caede fratris, Sall. – C) prägn., wie lehren = den Lehrer machen, Vorträge-, Vorlesungen halten, mercede, Cic.: apud alqm, Cic.: Romae, Sen. rhet. u. Suet.: in Bithynia oratorias litteras (über die Rhetorik), Lact.: peregre, Suet.: Latine, Suet. – Sing. u. Plur. des Imperat. Passivi docemino, doceaminor, Diom. 355, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > doceo

  • 24 edocenter

    ēdocenter, Adv. (edocens, Partiz. v. edoceo), gründlich belehrend, Gell. 16, 8, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > edocenter

  • 25 ibret

    ibret <- ti>
    1. subst Lehre f, Beispiel n
    2. adj fam wunderbar, putzig;
    -den ibret almak eine Lehre ziehen (aus D); sich (D) ein Beispiel nehmen (an D);
    -e ibret olmak ein Beispiel sein (für A);
    ibret verici belehrend; mahnend;
    ibreti âlem için exemplarisch

    Türkçe-Almanca sözlük > ibret

  • 26 frikkerig

    I.
    belehrend
    II.
    lehrerhaft [pej.]
    III.
    schulmeisterlich

    Niederländisch-Deutsch Wörterbuch > frikkerig

  • 27 instructive

    adjective
    aufschlussreich; instruktiv; lehrreich [Erfahrung, Buch]
    * * *
    [-tiv]
    adjective (giving knowledge or information: He gave an instructive talk about electrical repair work.) lehrreich
    * * *
    in·struc·tive
    [ɪnˈstrʌktɪv]
    adj ( approv) instruktiv, lehrreich, aufschlussreich
    * * *
    [In'strʌktɪv]
    adj
    instruktiv, aufschlussreich; (= of educational value) lehrreich
    * * *
    instructive [ınˈstrʌktıv] adj (adv instructively) instruktiv, aufschluss-, lehrreich
    * * *
    adjective
    aufschlussreich; instruktiv; lehrreich [Erfahrung, Buch]
    * * *
    adj.
    aufschlussreich adj.
    belehrend adj.
    lehrreich adj.

    English-german dictionary > instructive

  • 28 pragmatic

    adjective
    * * *
    prag·mat·ic
    [prægˈmætɪk, AM -t̬-]
    adj person, attitude pragmatisch; idea, reason vernünftig
    * * *
    2. adv
    [prg'mtIk, -əlI] pragmatisch
    * * *
    pragmatic [præɡˈmætık]
    A adj (adv pragmatically)
    1. PHIL pragmatisch:
    2. pragmatisch:
    a) belehrend, lehrhaft
    b) praktisch (denkend), sachlich, nüchtern
    3. geschäftig, eifrig, tätig
    4. a) übereifrig, auf-, zudringlich
    b) starrsinnig, rechthaberisch, von sich eingenommen
    B s
    1. academic.ru/57288/pragmatist">pragmatist 3, 4
    2. HIST pragmatische Sanktion (die Staatsangelegenheiten regelndes Grundgesetz)
    3. pl (als sg konstruiert) Pragmatik f (linguistische Disziplin, die das Sprachverhalten sowie das Verhältnis zwischen sprachlichen Zeichen und interpretierendem Menschen untersucht)
    * * *
    adjective
    * * *
    adj.
    pragmatisch adj.

    English-german dictionary > pragmatic

  • 29 didactically

    di·dac·ti·cal·ly
    [daɪˈdæktɪkli]
    adv ( also pej) didaktisch, belehrend, schulmeisterlich pej
    * * *
    [dI'dktIkəlI]
    adv
    didaktisch
    * * *
    n.
    didaktisch adv.

    English-german dictionary > didactically

  • 30 cautionary

    cau·tion·ary [ʼkɔ:ʃənəri, Am ʼkɑ:ʃəneri] adj
    (form: giving warning) warnend attr, ( giving advice) belehrend;
    to sound a \cautionary note vor etw dat warnen;
    \cautionary tale Geschichte f mit einer Moral

    English-German students dictionary > cautionary

  • 31 didactic

    di·dac·tic [daɪʼdæktɪk] adj ( esp pej)
    1) method didaktisch
    2) ( teaching a moral) belehrend;
    \didactic novel Bildungsroman m;
    \didactic play Lehrstück nt
    3) ( pedantic) schulmeisterlich ( pej)

    English-German students dictionary > didactic

  • 32 didactically

    di·dac·ti·cal·ly [daɪʼdæktɪkli] adv
    (a. pej) didaktisch, belehrend, schulmeisterlich ( pej)

    English-German students dictionary > didactically

  • 33 oktató

    (DE) Ausbildungsleiter; Lehr; Lehrer {r}; Lehrerin {e}; Lern; aufschlussreiche; aufschlußreich; belehrend; erzieherisch; erzieherisches; Ausbildner {r}; (EN) coach; didactic; educational; instructional; instructive; instructor; magisterial; master; teacher; trainer; tutor

    Magyar-német-angol szótár > oktató

  • 34 tanító

    (DE) Lehr; Lehrer {r}; Lehrmeister {r}; Lern; Vormacher {r}; aufschlussreiche; aufschlußreich; belehrend; Schulmann {r}; (EN) didactic; dominie; instructive; instructor; master; preceptor; school-teacher

    Magyar-német-angol szótár > tanító

  • 35 назидателен

    назида̀тел|ен прил., -на, -но, -ни belehrend, lehrreich, abschreckend, zurechtweisend.

    Български-немски речник > назидателен

  • 36 наставнически

    наставническ|и прил., -а, -о, -и 1. Erzieher-; Mentor-; 2. ( назидателен) belehrend, schulmeisterlich.

    Български-немски речник > наставнически

  • 37 нравоучителен

    нравоучи́тел|ен прил., -на, -но, -ни erbaulich, belehrend.

    Български-немски речник > нравоучителен

  • 38 поучителен

    поучи́тел|ен прил., -на, -но, -ни 1. belehrend, lehrreich, lehrhaft, didaktisch, aufschlussreich; 2. ( назидателен) schulmeisterlich.

    Български-немски речник > поучителен

  • 39 poučno

    adv belehrend, didaktisch

    Hrvatski-Njemački rječnik > poučno

  • 40 bildande

    bildande bildend, belehrend

    Svensk-tysk ordbok > bildande

См. также в других словарях:

  • belehrend — belehrend:1.⇨lehrreich–2.⇨lehrhaft belehrend→lehrreich …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • belehrend — ↑didaktisch, ↑informativ …   Das große Fremdwörterbuch

  • belehrend — sehenswert; erstaunlich; erhellend; informativ; wissenswert; aufschlussreich; bemerkenswert; interessant; lehrreich; informierend; mit erhobenem Zeigefinger; …   Universal-Lexikon

  • lehrhaft — belehrend, bildend, dozierend, erzieherisch, formend, lehrreich, pädagogisch, prägend, schulmäßig; (österr.): erziehlich; (abwertend): schulmeisterlich; (Päd.): didaktisch. * * * lehrhaft:belehrend·didaktisch·schulmäßig;schulmeisterlich·professore… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • erzieherisch — belehrend, bildend, formend, lehrhaft, lehrreich, pädagogisch, prägend; (österr.): erziehlich; (Päd.): didaktisch. * * * erzieherisch:pädagogisch·erziehlich·schulisch erzieherisch 1.pädagogisch,schulisch,didaktisch,lehrhaft… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • sehenswert — belehrend; erstaunlich; erhellend; informativ; wissenswert; aufschlussreich; bemerkenswert; interessant; lehrreich; informierend * * * se|hens|wert [ ze:ənsve:ɐ̯t] <Adj.>: das Ansehen …   Universal-Lexikon

  • mit erhobenem Zeigefinger — belehrend; besserwisserisch …   Universal-Lexikon

  • schulmeisterlich — belehrend, dozierend, mit erhobenem Zeigefinger, schulmeisterhaft; (abwertend): lehr[er]haft, professorenhaft; (bildungsspr. abwertend): professoral. * * * schulmeisterlich:1.⇨kleinlich–2.⇨lehrhaft schulmeisterlich→lehrhaft …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • didaktisch — lehrhaft * * * di|dak|tisch [di daktɪʃ] <Adj.>: 1. die Didaktik betreffend: eine didaktisch zweckmäßige Unterweisung der Schüler. Syn.: ↑ methodisch, ↑ pädagogisch. 2. belehrend, Wissen vermittelnd: ein didaktisches Gedicht. * * *… …   Universal-Lexikon

  • lehrhaft — didaktisch * * * lehr|haft 〈Adj.; er, am es|ten〉 1. belehrend, didaktisch 2. langweilig belehrend, schulmeisterlich * * * lehr|haft <Adj.>: a) belehrend, didaktisch; b) (abwertend) lehrerhaft. * * * lehr|haft <Adj.>: a) belehrend,… …   Universal-Lexikon

  • oberlehrerhaft — überklug; übergescheit; neunmalklug (umgangssprachlich); siebengescheit (umgangssprachlich); die Weisheit mit Löffeln gefressen (umgangssprachlich); oberschlau; altklug * * * ober|leh|rer|haft 〈Adj.; …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»