Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

bead

  • 1 tala

    * * *
    I)
    f.
    1) speech, discourse (þá hóf hann tölu sína upp ok sagði); láta ganga töluna, to go on with one’s tale (Þórir þagði, meðan Grettir lét ganga töluna);
    2) tale, number; hann hafði tölu á þessum mönnum, he took tale of, counted them; hafa e-n í þræla tölu, to reckon one among thralls, treat one as a thrall;
    3) number, in grammar;
    4) bead (glertala).
    (að), v.
    1) to talk, speak (tala hátt ok hvellt); with acc., síðan töluðu þeir leyniliga ráðagørð sína, after that they talked over their plans by themselves;
    2) to speak, make a speech (talaði konungr fyrir liðinu ok mælti svá);
    3) to record, tell; ok er ekki um hans ferðir at t. fyrr en hann kemr heim, there is nothing to tell about his journey till he comes home;
    4) with preps., t. til e-s, to talk (speak) to one (Rútr talaði þá til Marðar); to talk about, = t. um e-t; t. við e-n, to speak to one (nú talar Flosi við menn sína); recipr., þeir töluðust mart við, they talked about many things.
    * * *
    u, f. [tala, the verb], a talk, speech, oration; hafði konungr allt í einni tölu at hann sagði fyrir skipinu, ok setti grið manna í milli, Fms. ix. 480; né ek heyrða tölu greiðri, Sighvat; hann tók at lofa þessa tölu ( this speech), 656 A. ii. 16; láta ganga töluna, Grett.; telja tölu fyrir e-m, to make a speech, lecture, Hom. (St.); hann snéri þá tölunni á hendr þeim bræðrum, Fms. iv. 380; þá hóf hann tölu sína upp, ok sagði, Íb. 12.
    II. a tale, number, Edda 120; öll tala minni enn tíu, Hb. 544, 151; hann hafði tölu á þessum mönnum (took tale of, counted them), at þeir vóru tólf, Grett. 97; þar mátti eigi tölu á koma, not to be told, Barl. 26; margfalleg tala, Skálda 185; einn í tölu þeirra sjálfra, one of them, 623. 35; í kappa tölu, í þræla tölu, of the number of, Fms. i. 289; vinna eiða at tölum at réttar eru talðar, Grág. i. 327.
    2. an account; kost á kona at beiða talna búanda sinn um fjárfar á milli þeirra, Grág. i. 336; hans tala skal standa á fé sjálfs, K. Þ. K. 146: calculation, tölur eru tvennar, Rb. 2.
    3. a bead, of pearl or glass; gler-t., D. N., and in mod. usage, so called from the practice of telling beads while the Pater Noster was said; tölur með raf, iii. 260.
    COMPDS: talnaband, talnafræði, tölueyrir, tölumaðr, tolumark, tölusnjallr, tölusveinn, töluverðr.

    Íslensk-ensk orðabók > tala

  • 2 BEIÐA

    (-dda, -ddr), v. to ask, beg, request;
    beiða e-n e-s, or beiða e-m (for one) e-s;
    beiða e-n máls, orða, to address one;
    with acc., beiða lögbeiðing, to make a lawful request;
    refl., beiðast, to request on one’s own behalf (beiða laga, griða).
    * * *
    dd, [cp. A. S. beade; Old Engl. bead-roll, bidding-prayer, bedes-man; biðja, bað, beðið, Lat. orare, and bíða, beið, beðit, Lat. expectare.]
    I. to ask, beg, with the notion of right; almost as a law term, to request [but biðja, orare]; b. e-n e-s, or b. e-m ( for one) e-s; beiða griða Baldri, Edda 36, Gs. verse 2; beiða sér bjargkviðar búa sína fimm, Grág. i. 113, 275; b. sonar bóta, Nj. 21; b. e-s af e-m, Fms. i. 47: with acc., in the law term, b. lögbeiðing, to make a lawful request, Grág. (freq.); ef hann vill eigi eið vinna þá er hann er beiddr ( requested) þá verðr hann sekr um þat tólf mörkurn, þá er hann beiddr ( requested) er hann er beðinn (asked), K. Þ. K. 146: adding út, b. e-s út, to request the payment of a right, etc., Gþl. 375; b. til e-s, to request, 656 B.
    β. reflex., beiðast, to request on one’s own behalf; b. laga, Ld. 76; fars, Grág. i. 90; griða, Fms. viii. 423, x. 172, Nj. 10, 76, Eg. 239, Fms. i. 11: in active sense, Land. 293; beiðast út réttar sins, to claim as one’s right, Gþl. 187: with infin., Grág. i. 489: with ‘at’ and a subj., Fms. i. 12, Grág. i. 7.
    II. [Dan. bede], as a hunting term, to hunt, chase; b. björnu, to hunt bears: part. beiddr and beiðr, hunted about, Gísl. 112; hann kvað sveininn hafa verið illa beiddan, Fs. 69, Mirm. 39: the phrase by Kormak, sá er bindr beiðan (i. e. beiddan) hún, seems to mean one who pinions the young hunted bear, viz. as if it were sheep or cattle, Edda 96 (in a verse), symbolical of the earl Sigurd, a mighty Nimrod, who surpassed the wild deer in strength and swiftness; beiðr (= beiddr) for ek heiman at biðja þín Guðrún, Am. 90, seems to mean hunted by love, amore captus: the verse of Kormak,—bands man ek beiða rindi, fascinating, charming woman (?), by whom the poet is made prisoner in love; cp. the poët. compds beiði-hlökk, beiði-sif, beiði-rindr, all epithets of women, Lex. Poët., v. beita.

    Íslensk-ensk orðabók > BEIÐA

  • 3 enni-spænir

    m. pl. [cp. Swed. ännespan = bead-wreath, ornament], carved work, such as dragon-heads on old ships of war, both fore and aft, Fms. v. 304, vi. 120, viii. 197, Orkn. 332, Fas. iii. 113.

    Íslensk-ensk orðabók > enni-spænir

  • 4 hvimpinn

    adj. shaking the bead from fright, of a horse.

    Íslensk-ensk orðabók > hvimpinn

  • 5 TALA

    * * *
    I)
    f.
    1) speech, discourse (þá hóf hann tölu sína upp ok sagði); láta ganga töluna, to go on with one’s tale (Þórir þagði, meðan Grettir lét ganga töluna);
    2) tale, number; hann hafði tölu á þessum mönnum, he took tale of, counted them; hafa e-n í þræla tölu, to reckon one among thralls, treat one as a thrall;
    3) number, in grammar;
    4) bead (glertala).
    (að), v.
    1) to talk, speak (tala hátt ok hvellt); with acc., síðan töluðu þeir leyniliga ráðagørð sína, after that they talked over their plans by themselves;
    2) to speak, make a speech (talaði konungr fyrir liðinu ok mælti svá);
    3) to record, tell; ok er ekki um hans ferðir at t. fyrr en hann kemr heim, there is nothing to tell about his journey till he comes home;
    4) with preps., t. til e-s, to talk (speak) to one (Rútr talaði þá til Marðar); to talk about, = t. um e-t; t. við e-n, to speak to one (nú talar Flosi við menn sína); recipr., þeir töluðust mart við, they talked about many things.
    * * *
    að, [Swed. tala; Dan. tale; A. S. tale, talian; cp. telja], to talk; tölum þetta eigi lengr, Ísl. ii. 237; mun ek þetta mál tala við föður minu, talk it over with him, Lv. 22; síðan töluðu þeir leyniliga ráða-görð sína, Nj. 5; tala hljótt, 140; tala hátt ok hvellt, Fms. i. 215; Njáll talar ( says), at mönnum væri mál at lýsa sökum sínum, Nj. 149; síðan töluðu þeir mart, 3; þeir bræðr töluðu, Glúmr ok Þórarinn, 22; töluðu þeir Ketill allan dag, 146.
    2. to speak, make a speech; talaði konungr fyrir liðinu ok mælti svá, Ó. H. 204; talaði sitt eyrendi hvárr þeirra, Nj. 188; tala langt örendi ok snjallt, Fms. x. 163; er hann hafði talat snjallt örendi … þóat bændr talaði snjallt, þá brásk þat þó jafnan yfir er konungr talaði, 322; þetta þarf eigi optarr at tala, to discuss; tala af hendi e-s, to speak in one’s behalf, i. 21.
    3. to record; ok er ekki um hans ferðir at tala fyrr enn hann kemr heim, Nj. 215: = telja, tala trú fyrir mönnum, Fms. x. 17; er þau mál vóru fram talað (i. e. töluð), Sks. 642, (rare.)
    II. with prepp.; tala um e-t, to talk about; hann talaði þar um mörgum fögrum orðum, Nj. 255; tala þeir um málit, ok þykkir þeim eigi einn veg báðum, 139; þeir töluðu mart um draum þenna, 280; þá skal Kári um tala. 139; leita um sættir ok varð saman talat, agreed, Bs. i. 547:—tala eptir við e-n, Dipl. v. 14; tala eptir víg, = mæla eptir víg, Dropl. 10:—tala til e-s, to talk to one, Nj. 3; of a thing, þeir bræðr töluðu til ( entreated) at Kári mundi fara til Grjótár, 139; finnsk honum fátt um, ok talar ekki til þessa gripar, makes no remarks. Fas. i. 317; þeir kváðusk mikit eiga at Þráni nær sem þeir talaði til ( laid claim to it), Nj. 139:—tala við e-n, to speak to, address, Nú talar Flósi við menn sína, 197; Njáll talaði við Höskuld, 139, 148; Hafr sat í miðri búðinni ok talaði við mann, 182; tala við e-n um e-t, Fms. x. 12; tala þeim orðum við konung, id.
    III. reflex., okkr hefir talask svá til, we have agreed.
    2. recipr., þeir töluðusk mart við, Nj. 222; töluðusk þeir við, sagði Ölvir at …, Eg. 62.
    3. part. talað, spoken; ú-talað, unspoken; van-talað, var-talað, of-talað.

    Íslensk-ensk orðabók > TALA

  • 6 tála

    * * *
    I)
    f.
    1) speech, discourse (þá hóf hann tölu sína upp ok sagði); láta ganga töluna, to go on with one’s tale (Þórir þagði, meðan Grettir lét ganga töluna);
    2) tale, number; hann hafði tölu á þessum mönnum, he took tale of, counted them; hafa e-n í þræla tölu, to reckon one among thralls, treat one as a thrall;
    3) number, in grammar;
    4) bead (glertala).
    (að), v.
    1) to talk, speak (tala hátt ok hvellt); with acc., síðan töluðu þeir leyniliga ráðagørð sína, after that they talked over their plans by themselves;
    2) to speak, make a speech (talaði konungr fyrir liðinu ok mælti svá);
    3) to record, tell; ok er ekki um hans ferðir at t. fyrr en hann kemr heim, there is nothing to tell about his journey till he comes home;
    4) with preps., t. til e-s, to talk (speak) to one (Rútr talaði þá til Marðar); to talk about, = t. um e-t; t. við e-n, to speak to one (nú talar Flosi við menn sína); recipr., þeir töluðust mart við, they talked about many things.
    * * *
    adv. deceivingly; in ú-tála, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > tála

См. также в других словарях:

  • Bead — (b[=e]d), n. [OE. bede prayer, prayer bead, AS. bed, gebed, prayer; akin to D. bede, G. bitte, AS. biddan, to ask, bid, G. bitten to ask, and perh. to Gr. pei qein to persuade, L. fidere to trust. Beads are used by the Roman Catholics to count… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bead — bead; bead·ed; bead·er; bead·flush; bead·i·ly; …   English syllables

  • bead — [bēd] n. [ME bede, prayer, prayer bead < OE bed < biddan, to pray, ask: see BID1] 1. a small, usually round piece of glass, wood, metal, etc., pierced for stringing 2. [pl.] ROSARY (sense 1a) 3. [pl.] a string of beads; necklace …   English World dictionary

  • bead´i|ly — bead|y «BEE dee», adjective, bead|i|er, bead|i|est. 1. small, round, and shiny; beadlike: »The mouse has beady eyes …   Useful english dictionary

  • bead|y — «BEE dee», adjective, bead|i|er, bead|i|est. 1. small, round, and shiny; beadlike: »The mouse has beady eyes …   Useful english dictionary

  • bead — ► NOUN 1) a small piece of glass, stone, etc., threaded in a string with others to make a necklace or rosary. 2) a drop of a liquid on a surface. 3) a small knob forming the foresight of a gun. 4) the reinforced inner edge of a tyre. ► VERB 1)… …   English terms dictionary

  • Bead — Bead, v. t. [imp. & p. p. {Beaded}; p. pr. & vb. n. {Beading}.] To ornament with beads or beading. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Bead — Bead, v. i. To form beadlike bubbles. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bead — [bi:d] n [: Old English; Origin: bed, gebed prayer ; because people counted beads while saying their prayers] 1.) one of a set of small, usually round, pieces of glass, wood, plastic etc, that you can put on a string and wear as jewellery ▪ She… …   Dictionary of contemporary English

  • Bead — Bead. См. буртик. (Источник: «Металлы и сплавы. Справочник.» Под редакцией Ю.П. Солнцева; НПО Профессионал , НПО Мир и семья ; Санкт Петербург, 2003 г.) …   Словарь металлургических терминов

  • bead — [ bid ] noun count usually plural 1. ) a small usually round piece of plastic, glass, metal, etc. with a hole through it, that you put on a string or chain with other beads and wear as jewelry: a string of beads 2. ) a small drop of a liquid such …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»