Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

be+free+from

  • 1 SYKN

    I)
    a.
    1) free from guilt, innocent (s. af manndrápi);
    2) declared innocent, acquitted; gera e-n syknan, to acquit one.
    f. the state of being sykn; fœra (bera) fram syknu e-s, to declare one’s innocence, = gera e-n syknan.
    * * *
    adj.; not sýkn; the short vowel is borne out by rhymes, lykill, syknu, … as also by etymology, for vi changes into y, not into ý(sykn = svikn): [Ulf. swikns = ἁγνός, ὄσιος, ἀθωος; Prof. Bugge suggests that this word may be a compd, from an intens. particle sve-, and an adjective, ikn or akn, Gr. ἁγν-ός]:—‘sackless,’ free from guilt, innocent; hlutlauss eða sykn af manndrápi, Fms. ii. 225; hafit ok hirðit syknar hendr yðrar, Stj. 193: with gen., sykn saka, N. G. L. passim.
    II. esp. as a law term, free; sé nú, seggir, sykn em ek orðin, blameless, declared free, by performance of ordeal, Gkv. 3. 9; vér dæmum M.N. mann syknau, give sentence for him, declare him innocent, Grág. i. 71.
    2. esp. of a person who has been outlawed, but who is now declared a free man, one who is released, reprieved, having formerly been sekr; vágum ór skógi þann vildum syknan, Am. 97; görði jarl Þorkel syknan á alsherjar-þingi, Fms. ii. 106; far þú átan með mér ok mun ek göra þik syknan, Bs. i. 17; leysa sekt mína … ek skal gefa þér heilla-ráð at verða sykn, Fms. ii. 208; síðan fór hverr til sinna heimkynna, er allir vóru syknir, Ísl. ii. 392; syknir menn ok þeir menn er landvært eigu út hér, Grág. i. 209; þótti nú at vísu ganga, at hann mundi sykn vera á öðru sumri, Grett. 174 new Ed.; ok verði Grettir sykn … at Grettir yrði sykn, 116, 117 new Ed.; taldi hann vera syknan, Rb. 292.

    Íslensk-ensk orðabók > SYKN

  • 2 LAUSS

    a.
    1) loose, opp. to fastr, ‘bundinn’ (hon hafði laust hárit sem meyjum er títt); verða l., to get loose; eldr varð l., fire broke out; láta e-t laust, to let loose, yield up; liggja laust fyrir, to be easy to seize upon;
    2) free, unimpeded, unencumbered (gakk þú l. yfir brúna); ríða l., to ride without baggage;
    3) disengaged (free) from, with gen. (vit erum lausir allra svardaga);
    4) void, riot binding (nú er laus veðjan okkar);
    5) vacant (viljum vér gefa yðr Ólafskirkju, því at hón er nú laus);
    6) light (l. svefn);
    7) empty, without a cargo (sigla lausum skipum);
    8) movable; lönd ok lausir aurar, lands and movable property;
    10) in compds. mostly suffixed to a subst., often in gen., - less (mein-, sak-, vit-lauss, athuga-, auðnu-, lýta-lauss).
    * * *
    adj., compar. lausari, superl. lausastr; [Ulf. laus = κενός; A. S. leâs; Engl. loose, release; Germ. los; Dan. lös]:—loose, opp. to fast; fast ok laust; steinn, annarr fastr enn annarr lauss, Pm. 106; (fór) utanborðs seglit ok allt þat er laust var á búlkanum nema menn, Bs. i. 422; verða lauss, to get loose; eldr varð lauss, fire broke loose (cp. Dan. ildlös), Fms. x. 29; láta laust, to let loose, let slip, yield up, vi. 203, Nj. 58, Stj. 184; liggja laust fyrir, to sit loose, be easy to seize upon; þótti eigi svá laust fyrir liggja sem þeir ætluðu, Fms. viii. 357.
    II. metaph. free, unimpeded, Germ. ledig; þar var engi maðr lauss at söðla hest konungs, Ó. H. 15; bændr ok lausir menn, Fs. 23; þessa megin skaltú láta hest þinn, ok gakk þú lauss yfir brúna, leave thy horse behind, and walk loose (i. e. unencumbered) across the bridge, Konr.; skal þat lið á móti því er laust er ok eigi er í fylkingu, Eg. 293: ríða laust, to ride (travel) unencumbered, without luggage, Hrafn. 27; lauss hestr, a led horse, Fms. v. 285.
    2. disengaged, with gen.; en ek skal lauss allra mála ef hann kemr eigi svá út, Ísl. ii. 217; vit erum lausir allra svardaga, Fb. i. 232; lauss einka-mála, Ó. H. 194.
    3. void, not binding; nú er laus veðjan okkar, Fms. vi. 370; laus eru öll nýmæli ef eigi verða upp sögð et þriðja hvert sumar, Grág. (Kb.) i. 37; en ef Sigvaldi kemr eigi þessu fram, sem nú var skilt með þeim, þá skulu mál þeirra öll vera laus, Fms. xi. 100; kuggrinn stár á kjölnum fast en kaup er laust, Stef. Ól.
    4. vacant; viljum vér gefa yðr Ólafs kirkju, þvíat hón er nú laus, Bs. i. 800; lauss biskupsdómr, a vacant bishopric, Mar.; laust brauð, a vacant living for a priest.
    5. with the notion of empty; sigla lausum kili, to sail ‘with a loose keel,’ i. e. without a cargo, Ó. H. 115; sigla lausu skipi, id., Bs. i. 518.
    6. light, of sleep; hann var kominn í hvílu sína ok sofnaðr laust, Mar.; þá seig á hann svefn, ok þó svá lauss, at hann þóttisk vaka, Ó. H. 195, Vkv. 29.
    7. dissolved, of a meeting (þing-lausnir); þing skal laust segja á miðjum degi, Grág. i. 116; dag þann er sóknar-þing er laust, 117.
    8. loose, i. e. personal, property; lönd ok lausa aura (see lausafé, lauseyrir), Eg. 34, Js. 62; lausir penningar, loose money, cash, D. N. v. 488.
    9. not lined, of a garment; þrír dúkar með rautt skinn ok enn fjórði lauss, Vm. 47; hökull lauss, stola laus, 15.
    10. absolved from ban; hann söng yfir þeim miserere, ok segir þeim þó, at þá vóru þeir eigi lausari en áðr, Sturl. ii. 11.
    11. loose, dissolute; lauss í sínum framferðum, Mar.: heedless, lauss ok með litlum athuga, id.
    III. as the last part in compds mostly suffixed to a root word, often in gen., in a negative sense, in Icel, almost in endless instances, of which many remain in English, sak-lauss, sackless; auðnu-auss, luckless; athuga-lauss, thoughtless; mein-lauss, guileless; vit-lauss, witless, insane, etc., from which is formed the neut. subst. termination -leysi.

    Íslensk-ensk orðabók > LAUSS

  • 3 traustr

    a.
    1) trusty, firm, strong (Æsirnir kvoðu ‘silkibandit’ vera nökkuru traustara en líkindi þœtti á);
    2) fig., eigi var traust, at eigi fyki steinar á skipin, it was not free from it;
    * * *
    adj. trusty, sure, firm, strong, safe; þeir höfðu skjöldu traustari enn Kvenir, Eg. 59; kvóðu silki-bandit vera nökkuru traustara enn líkindi þætti á fyrir digrleiks sakir … fjöturinn var sléttr ok blautr sem silki-ræma, en svá traustr ok sterkr sem nú skaltú heyra, Edda 19, 20; hvárt af osti eru gör akkeri vár, eðr reynask þau nökkuru traustari, Fms. vi. 253, traust brynja, Gd.; hlífar traustar, Edda (Ht.); so also Icel. say, íssinn er traustr, the ice is safe; ó-traustr, unsafe.
    2. metaph., traustr til vápns ok harðfengi, Fs. 13; þeir hétu honum traustri fylgð, Orkn. 258; eigi berjumk ek ef ek fæ eigi traustara her., Fms. vi. 25; var eigi traust at hann næmi eigi galdr, it was not free from it, Bárð. 164; vera e-m traustr, to prove true to one, Ó. H. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > traustr

  • 4 trúr

    (trú, trútt), a.
    1) true, faithful (t. skal ek þér í ráðum);
    2) safe; er eigi trútt, at, it is not quite safe that, quite free from it (er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonar-dauð-inn);
    3) believing (t. á guð).
    * * *
    trú, trútt, adj., compar. trúri, trústr or trúastr; [Dan. tro]:—true, faithful; trúr skal ek þér í ráðum, Nj. 75; ef þú vilt mér trúr vera, Þorst. St. 54; hefir þú lengi verit trúr oss frændum, Ld. 320, Fs. 90; þat er ráð mitt at þú sér trúr konungi þínum, Fms. i. 145; undir-hyggju-maðr ok meðal-lagi trúr, iv. 198; eigi var Magnús trúr, viii. 314: trusty, safe, enn trúasti hlífskjöldr, Hom. 72; trútt traust, Stj. 647; at eigi mundi allt trútt vera, Fms. viii. 337 v. l.; at hón væri trú ok örugg fyrir bergrisum, Edda 25: trúr á Guð, believing in God, Hom. 109; þeir vóru eigi trúir at því ( not free from) at þeir færi eigi með danza-görð, Sturl. iii. 80: er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonar-dauðinn, Þorst. St. 55; ó-trúr, unfaithful.

    Íslensk-ensk orðabók > trúr

  • 5 greiðr

    (greið greitt), a.
    1) clear, free from obstacles (greið leið, gata);
    2) ready to serve (góðr ok greiðr við alla sína nágranna).
    * * *
    adj. [cp. North. E. gradely], ready, free; vísa e-m á greiða götu, to lead one in the straight path, Fms. i. 304; lá honum þat greitt fyrir, it was ready at hand, Fær. 257; verða má, at leiðin verði eigi svá greið sem þeir ætla, that the passage will not be so free as they think, Sturl. i. 18: as adv., skip þat fór greitt, that ship speedeth well, Clem. 38; it greizta, 45; hit greiðasta, straight, with good speed, Fms. i, 292; hann er góðr ok greiðr ( expedite) við alla sína nágranna, Band. 3; g. ok góðviljugr, D. N. i. 88; úgreiðr, unready, entangled.

    Íslensk-ensk orðabók > greiðr

  • 6 sviði

    m. the smart from burning (hann kennir sár ok sviða).
    * * *
    a, m. a burn, the smart from burning; þola sár ok sviða, Edda; sviða ok þrota, Ld. 252; sviðar ok hitar, Bs. i. 182. sviða-lauss, adj. free from burning pains, Bs. i. 182; brjóst-sviði, heart-burn.

    Íslensk-ensk orðabók > sviði

  • 7 KLAND

    * * *
    n., mod. klandr, dat. klandri, Fb. ii. 388: [perh., through Lat. scandalum, from Gr. σκάνδαλον]:—calumny, molestation; yðr hefir leyst af öllu íllu klandi, Stj. 445; komask ór klandi sinna mótstöðu-manna, 415; búand-karl varð fyrir klöndum ríkra manna, Hom. 117, (klandum, O. H. L. 80); hann kom þeim ór klandi víkinga, Greg. 52; tóku hann burt ór öllu klandi Odds ok hans manna, Bs. i. 707: hindrance, af klönd koma á mál þeirra fyrir brullaup, N. G. L. i. 148. klanda-lauss, adj. free from molestation, Str. 74, Fms. ix. 409.

    Íslensk-ensk orðabók > KLAND

  • 8 SÝKN

    I)
    a.
    1) free from guilt, innocent (s. af manndrápi);
    2) declared innocent, acquitted; gera e-n syknan, to acquit one.
    f. the state of being sykn; fœra (bera) fram syknu e-s, to declare one’s innocence, = gera e-n syknan.
    * * *
    adj. an eccl. term, in sýkn dagr; the more correct form is sœkn, N. G. L. i. 385; [from sókn, Dan. sögne-dag]:—a day on which lawsuits and actions are permitted (= Lat. dies fastus), opp. to a holy day or Sabbath; in the phrase, sýknt eða heilagt, sýngnt (sic) eða heilagt, N. G. L. i. 349; meðan sýnkt (sic) er … þegar syngt er, 380; mod. Icel. sounded, sýnt og heilagt; á sýknum dögum, Gþl. 80; sœknum dagum, N. G. L. i. 385; nú er eigi langt til morguns ok er þá sýkn dagr, Ó. H. 118, Fms. iv. 265.

    Íslensk-ensk orðabók > SÝKN

  • 9 angr-lauss

    adj. free from care, Lat. securus, Hkv. 2. 45.

    Íslensk-ensk orðabók > angr-lauss

  • 10 ábyrgðar-lauss

    adj. free from risk, Fms. x. 368; eigi með üllu á., i. e. a weighty, serious step, no trifling matter, Sturl. iii. 234.

    Íslensk-ensk orðabók > ábyrgðar-lauss

  • 11 ákalls-lauss

    adj. a law term, free from encumbrance, Vm. 11.

    Íslensk-ensk orðabók > ákalls-lauss

  • 12 álögu-laust

    n. adj. free from imposts.

    Íslensk-ensk orðabók > álögu-laust

  • 13 ár-galli

    a, m. failure of crop, Sks. 321, 323. árgalla-lauss, adj. free from such failure, fertile, Sks. 322.

    Íslensk-ensk orðabók > ár-galli

  • 14 ben-lauss

    adj. free from wounds, N. G. L. i. 357.

    Íslensk-ensk orðabók > ben-lauss

  • 15 grun-semð

    (- semi), f. suspicion, H. E. i. 506, Magn. 484, Orkn. 162, Bs. i. 871, Str. 8, 13. grunsemðar-lauss, adj. free from suspicion, H. E. ii. 111.

    Íslensk-ensk orðabók > grun-semð

  • 16 hatr-lauss

    adj. spiteless, free from spite.

    Íslensk-ensk orðabók > hatr-lauss

  • 17 háð-varr

    adj. free from scoff, upright, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > háð-varr

  • 18 hættu-lauss

    adj. free from danger, without danger, Fms. iii. 155, Bs. i. 286.

    Íslensk-ensk orðabók > hættu-lauss

  • 19 kall

    n.
    1) call, cry, shouting (heyra kall mikit);
    2) appellation, name (þeir nefna hann jarl enn illa, var þetta kall haft lengi síðan).
    * * *
    n. a call, cry, shouting; óp ok kall, Nj. 236; heyra kall mikit, Fs. 179; með hátíðligu kalli, Sks. 748; kall ok eggjan, Ó. H. 215; kall ok lúðra-þytr, Þiðr. 324.
    2. a calling on; Eyjólfr heyrir kallit, ok lítr við, Fbr. 61 new Ed.; eigi skaltú herstask á annan mann í kalli þínu, Hom. 16.
    3. a call, name; nefna jarl enn ílla … var þat kall haft lengi síðan, Hkr. i. 254; þessi eru at kalli (are by name, are called) in mestu ref-hvörf, Edda (Ht.)
    II. eccl. a call, cure of souls, (cp. Scot. ‘call’ of a minister); kjól ok kall, Dan. præste-kald, mod.
    2. a claim; kalls-lauss, adj. free from claim, Fms. ix. 409.

    Íslensk-ensk orðabók > kall

  • 20 MÁLI

    m.
    1) contract, agreement;
    2) wages, soldier’s pay; ganga á mála, to take service (with a foreign prince).
    * * *
    a, m. a contract, terms, agreement (= máldagi): fá þeim (i. e. the servants) slíkan stað ok mála sem þar var er bóndi andaðisk, Grág. i. 473; máli konu, a woman’s share, dowry, Gþl. 256; handsala mála, ef bóndi vill eigi halda mála við leigumann sinn …, en ef leigu-maðr vill eigi halda mála bónda, 512, 513.
    II. a claim or title to an estate or property; hann átti mála á Mýralandi, Bs. i. 658; ef hann á mála á jörðu, en ef eigi er máli tekinn, … of maðr deyr ok hefir eigi innt mála sinn, N. G. L. i. 241: a title, claim, Grág. ii. 234; lög-máli, leign-máli (q. v.), lands-máli, skil-máli, a stipulation.
    III. a soldier’s pay, service for hire; ganga á mála, to take service as a soldier with a foreign prince, Nj. 121; gjalda mála, MS. 4. 32; Aðalsteinn konungr gaf mála þeim mönnum öllum er þat vildu hafa til féfangs sér, Eg. 264; þeir (the Norsemen) höfðu þar þrjú hundruð sinna manna, þeirra er mála tóku af konungi, 266; gékk hann þar á mála með sína sveit, Fms. vi. 134; til hvers skal ek honum lengr þjóna er ek fær eigi mála minn falslausan, … fáit Halldóri mála sinn skíran, 245; hann (the king) var kallaðr hinn mildi ok hinn matar-ílli, þvíat hann gaf í mála mönnum sínum jafnmikla gull-penninga sem aðrir konungar silfr-penninga, en hann svelti menn at mat, i. 1; Erlingr gaf þar mála með Magnúsi konungi, vii. 309; en er kom átti dagr Jóla, þá var mönnum gefinn máli, þat silfr var kallat Haralds-slátta, þat var meiri hluti koparr, en er Halldórr tók málann …, vi. 243.
    COMPDS: mála-gjöf and mála-gipt, f. pay for military service, Fms. v. 278, vi. 242, viii. 154, ix. 482, Orkn. 376. mála-gjöld, n. pl. payment of wages; ek á at greiða m. í dag griðkonum vórum, Valla L. 203: in the phrase, fá makleg málagjöld, to get the wages due, to be paid in full (in a bad sense): also in sing. of military pay, fyrir fórusk málagjöldin af konungi … ok er ein-dagi kom mála gjaldsins, Fb. ii. 123. mála-gull, n. gold in payment of máli, Fms. vi. 160. mála-jörð, f. = málaland, Gþl. 309, Js. 97. mála-kona, u, f. a woman who has a title or property of her own, D. N. ii. 232. mála-land, n. an estate burdened with a right of pre-emption, Grág. ii. 239. mala-lauss, adj. free from right of lögmáli, of an estate, Grág. ii. 240. mála-maðr, m. a man who receives pay, a soldier, Sks. 249, 257, Fms. xi. 185. mála-mundi, a, m. stipulation, Grág. i. 150. mála-silfr, m., cp. málagull, Fms. vi. 243.

    Íslensk-ensk orðabók > MÁLI

Страницы

См. также в других словарях:

  • free from a mistaken belief — index disabuse Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from accusation — index exonerate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from affectation — index natural, unaffected (sincere) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from ambiguity — index clarify Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from anxiety — index ease, soothe Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from bias — index impartial Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from blame — index exculpate, exonerate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from bondage — index disenthrall Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from burden — index clear (unencumbered) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from confinement — index rescue Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • free from confusion — index clarify Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»