Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

be+born

  • 61 renascor

    rĕ-nascor, ātus, 3, v. dep. n., to be born again; to grow, rise, or spring up again (class.; cf. regeneror).
    I.
    Lit.:

    res quaeque... De niloque renata forent,

    Lucr. 1, 542:

    de nilo,

    id. 1, 674; 757; cf.:

    corpore de patrio parvus phoenix,

    Ov. M. 15, 402:

    ex se ipsa phoenix,

    Plin. 13, 4, 9, § 43:

    nec te Pythagorae fallant arcana renati,

    Hor. Epod. 15, 21:

    ut revixisse aut renatum sibi quisque Scipionem imperatorem dicat,

    Liv. 26, 41, 25:

    illi qui mihi pinnas inciderant, nolunt easdem renasci. Sed, ut spero, jam renascuntur,

    Cic. Att. 4, 2, 5:

    fibrae,

    Verg. A. 6, 600:

    dentes,

    Plin. 11, 37, 64, § 168:

    dente renato,

    Juv. 14, 11:

    amarantus,

    Plin. 21, 8, 23, § 47. —
    B.
    Transf., to come forth again, rise, or spring up again:

    velut ab stirpibus laetius feraciusque renatae urbis,

    Liv. 6, 1, 3; cf.:

    tot nascentia templa, tot renata,

    Mart. 6, 4, 3:

    ubi terreno Lycus (fluvius) est epotus hiatu, Exsistit procul hinc alioque renascitur orbe,

    i. e. comes forth again, reappears, Ov. M. 15, 274:

    flumen fonte novo,

    Luc. 3, 262. —
    II.
    Trop., to be renewed, to revive:

    principium exstinctum nec ipsum ab alio renascetur, nec ex se aliud creabit, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54; id. Rep. 6, 24, 27:

    bellum renatum,

    id. Fam. 11, 14, 3; so,

    bellum,

    Liv. 9, 12:

    bellum ex integro,

    Tac. H. 3, 59:

    multa (vocabula) renascentur, quae jam cecidere,

    Hor. A. P. 70:

    Trojae renascens Fortuna,

    id. C. 3, 3, 61:

    dies,

    Sen. Herc. Oet. 862; Inscr. Orell. 2352. — Esp.,
    B.
    (In eccl. Lat.) To be renewed in heart, to be born again, Vulg. Johan. 3, 3; 4; id. 1 Pet. 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > renascor

  • 62 terrigena

    terrĭgĕna, ae, comm. ( neutr. plur. adj.:

    terrigena animalia,

    Tert. adv. Marc. 2, 12) [terra-gigno], born of or from the earth, earth-born; a poet. epithet of the first men, Lucr. 5, 1411; 5, 1427; Amm. 19, 8, 11.—Of the men who sprang up from the dragon's teeth which had been sown, Ov. M. 3, 118; 7, 141; id. H. 6, 35; 12, 99, Val. Fl. 7, 505.—

    Of Typhoeus,

    Ov. M. 5, 325.—Of the giants, Val. Fl. 2, 18; Sil. 9, 306.—Of the serpent, Sil. 6, 254; Stat. Th. 5, 506.—Of the snail, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133.—Of men in general, Vulg. Psa. 48, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > terrigena

  • 63 trigemini

    trĭgĕmĭnus (collat. form, mostly poet., tergĕmĭnus), a, um, adj. [tresgeminus], three born at a birth: fratres, three twin-brothers.
    I.
    Lit., Liv. 1, 24, 1; cf.:

    tergeminos nasci certum est Horatiorum Curiatiorumque exemplo,

    Plin. 7, 3, 3, § 33:

    trigeminorum matres,

    Col. 3, 8, 1:

    trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123. — As subst.: trĭgĕmĭni, three brothers born at a birth, Liv. 1, 25, 1; Col. 2, 1, 3; 7, 6, 7; cf.:

    trigemino partu,

    id. 3, 10, 17:

    Horatius trigemina spolia prae se gerens,

    of the three twin-brothers, Liv. 1, 26, 2:

    Trigemini,

    the title of a comedy of Plautus, Gell. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., in gen., threefold, triple, triform, = triplex (mostly poet.):

    trigeminae victoriae triplicem triumphum egistis,

    Liv. 6, 7, 4:

    tripectora tergemini vis Geryonai,

    Lucr. 5, 28; cf.

    of the same and of Cerberus: tergeminumque virum tergeminumque canem,

    Ov. Tr. 4, 7, 16;

    and of Cerberus: cui tres sunt linguae tergeminumque caput,

    Tib. 3, 4, 88:

    canis,

    Prop. 4 (5), 7, 52: tergemina Hecate (because she was also Luna and Diana; cf.

    triceps and triformis),

    Verg. A. 4, 511:

    tergemina dextra,

    i. e. of the three Graces, Stat. S. 3, 4, 83:

    jus tergeminae prolis. i. e. trium liberorum,

    id. ib. 4, 8, 21:

    pomorum tergemina natura,

    Plin. 15, 28, 34, § 114:

    verba illa Ciceronis in Pisonem (cap. 1) trigemina: decepit, fefellit, induxit,

    Gell. 13, 24, 22: certat tergeminis tollere honoribus, to the threefold honors, i. e. of the three highest magistracies, those of the curule ædile, the prætor, and the consul, Hor. C. 1, 1, 8:

    at tibi tergeminum mugiet ille sophos,

    thrice repeated, Mart. 3, 46, 8.—
    III.
    Porta Trigemina, a gate, in the early times of Rome, at the foot of Mount Aventine, Liv. 4, 16, 2; 35, 10, 12; Plaut. Capt. 1, 1, 22; Plin. 18, 3, 4, § 15; Front. Aquaed. 5 al.; cf. Becker, Antiq. 1, p. 157 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > trigemini

  • 64 trigeminus

    trĭgĕmĭnus (collat. form, mostly poet., tergĕmĭnus), a, um, adj. [tresgeminus], three born at a birth: fratres, three twin-brothers.
    I.
    Lit., Liv. 1, 24, 1; cf.:

    tergeminos nasci certum est Horatiorum Curiatiorumque exemplo,

    Plin. 7, 3, 3, § 33:

    trigeminorum matres,

    Col. 3, 8, 1:

    trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123. — As subst.: trĭgĕmĭni, three brothers born at a birth, Liv. 1, 25, 1; Col. 2, 1, 3; 7, 6, 7; cf.:

    trigemino partu,

    id. 3, 10, 17:

    Horatius trigemina spolia prae se gerens,

    of the three twin-brothers, Liv. 1, 26, 2:

    Trigemini,

    the title of a comedy of Plautus, Gell. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., in gen., threefold, triple, triform, = triplex (mostly poet.):

    trigeminae victoriae triplicem triumphum egistis,

    Liv. 6, 7, 4:

    tripectora tergemini vis Geryonai,

    Lucr. 5, 28; cf.

    of the same and of Cerberus: tergeminumque virum tergeminumque canem,

    Ov. Tr. 4, 7, 16;

    and of Cerberus: cui tres sunt linguae tergeminumque caput,

    Tib. 3, 4, 88:

    canis,

    Prop. 4 (5), 7, 52: tergemina Hecate (because she was also Luna and Diana; cf.

    triceps and triformis),

    Verg. A. 4, 511:

    tergemina dextra,

    i. e. of the three Graces, Stat. S. 3, 4, 83:

    jus tergeminae prolis. i. e. trium liberorum,

    id. ib. 4, 8, 21:

    pomorum tergemina natura,

    Plin. 15, 28, 34, § 114:

    verba illa Ciceronis in Pisonem (cap. 1) trigemina: decepit, fefellit, induxit,

    Gell. 13, 24, 22: certat tergeminis tollere honoribus, to the threefold honors, i. e. of the three highest magistracies, those of the curule ædile, the prætor, and the consul, Hor. C. 1, 1, 8:

    at tibi tergeminum mugiet ille sophos,

    thrice repeated, Mart. 3, 46, 8.—
    III.
    Porta Trigemina, a gate, in the early times of Rome, at the foot of Mount Aventine, Liv. 4, 16, 2; 35, 10, 12; Plaut. Capt. 1, 1, 22; Plin. 18, 3, 4, § 15; Front. Aquaed. 5 al.; cf. Becker, Antiq. 1, p. 157 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > trigeminus

  • 65 Trojugena

    Trōjŭgĕna, ae, comm. [Troja-gigno], Troy-born, born in Troy, of Trojan descent, Trojan ( poet.):

    gentes,

    Lucr. 1, 465: Romanus, descended from Trojans, Vet. Carm. ap. Liv. 25, 12, 5.— Subst. m.
    1.
    A Trojan, Cat. 64, 356; Verg. A. 8, 117; 3, 359.—
    2.
    A Roman, Juv. 1, 100; 11, 95.

    Lewis & Short latin dictionary > Trojugena

  • 66 Anquillaria

    Anquillāria, ae, f., Stadt am karthagischen Meerbusen, südwestlich vom Promunturium Mercurii (Cap Born), Caes. b.c. 2, 23, 1 u. 2.

    lateinisch-deutsches > Anquillaria

  • 67 crateritis

    craterītis, tidis, f., ein Edelstein, nach von Born viell. unser bernsteinfarbiger Hyazinth, Plin. 37, 154.

    lateinisch-deutsches > crateritis

  • 68 gurges

    gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissimus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.

    lateinisch-deutsches > gurges

  • 69 Anquillaria

    Anquillāria, ae, f., Stadt am karthagischen Meerbusen, südwestlich vom Promunturium Mercurii (Cap Born), Caes. b.c. 2, 23, 1 u. 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Anquillaria

  • 70 crateritis

    craterītis, tidis, f., ein Edelstein, nach von Born viell. unser bernsteinfarbiger Hyazinth, Plin. 37, 154.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crateritis

  • 71 gurges

    gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissi-
    ————
    mus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gurges

  • 72 āgnāscor (ad-gn-)

        āgnāscor (ad-gn-) ātus,    to be born in addition (i. e. after a father's will was made): constat agnascendo rumpi testamentum; see agnatus.

    Latin-English dictionary > āgnāscor (ad-gn-)

  • 73 āgnātus

        āgnātus    P. of agnascor.
    * * *
    I
    agnata, agnatum ADJ
    related, cognate
    II
    male blood relation (father's side); one born after father made his will

    Latin-English dictionary > āgnātus

  • 74 āgnātus (ad-g-)

    Latin-English dictionary > āgnātus (ad-g-)

  • 75 Appennīnigena

        Appennīnigena ae, adj.    [GEN-]: Thybris, born on the Apennines, O.

    Latin-English dictionary > Appennīnigena

  • 76 aspiciō (ad-sp-)

        aspiciō (ad-sp-) ēxī, ectus, ere    [ad + specio], to look at, look upon, behold, look: ilico, T.: potestas aspiciendi: inter sese, one another: Eius formam, T.: eorum forum, L.: nos, V.: alqm in acie, to face, N.: nec servientium litora aspicientes, not in sight of, Ta.: pennas exire per ungues, O.: unde aliqua fori pars aspici potest: quasi eum aspici nefas esset.—To observe, examine, inspect: opus, O.: in Boeotiā res, L. — Of places, to look to, lie toward: terra quae Noricum aspicit, Ta.: Lumen, to see the light, i. e. live: lucem, to be born: lucem, to go abroad. — Fig., to observe, consider, weigh, ponder: qui aspexit, quantum, etc., H.: Aspice, laetentur ut omnia, V.: si quid loquamur, H.: quantas ostentant vires, V.: primordia gentis, O. —To regard, respect: eum milites aspiciebant, N. — To investigate: legatus ad res aspiciendas, L.

    Latin-English dictionary > aspiciō (ad-sp-)

  • 77 aurigena

        aurigena ae, m    [aurum + GEN-], sprung from gold (of Perseus), O.
    * * *
    one born of gold, the gold-begotten (i.e., Perseus)

    Latin-English dictionary > aurigena

  • 78 coorior

        coorior ortus, īrī, dep.    [com-+orior], to come forth, stand up, arise, appear, rise, break forth: ignes pluribus simul locis, L.: bellum in Galliā, Cs.: certamen, O.: seditio coorta, L.—To arise, break out, begin: tanta tempestas coorta est, Cs.: ventis coortis, V.—To rise in opposition, stand up in hostility, rise, break forth: Romani coorti pugnam ediderunt, L.: adeo infensa erat coorta plebs, ut, etc., L.: coortae voces sunt, L.: coorti in pugnam, L.: in agmen, Ta.: ad bellum, L.: adversus alquos, L.
    * * *
    cooriri, coortus sum V DEP
    appear, originate; arise, break out (bad); be born; spring forth/to attack

    Latin-English dictionary > coorior

  • 79 crētus

        crētus    P. of cresco.
    * * *
    creta, cretum ADJ
    born of; arisen/sprung/descended from

    Latin-English dictionary > crētus

  • 80 crūs

        crūs ūris, n    [1 CEL-], the leg, shank, shin: crura suffringere: dimidium, broken, Iu.: medium impediit crus Pellibus, H.: (equus) iactat crura, V.—The legs of crucified criminals were broken; hence, prov.: perire eum non posse, nisi ei crura fracta essent, he that is born to be hanged, etc.— A foot: Laeva crura Lilybaeo premuntur (poet. plur.), O.— Plur, props, pillars: ponticuli, Ct.
    * * *
    leg; shank; shin; main stem of shrub, stock; upright support of a bridge

    Latin-English dictionary > crūs

См. также в других словарях:

  • Born This Way (chanson) — Born This Way Single par Lady Gaga extrait de l’album Born This Way Logo de Born This Way Sortie …   Wikipédia en Français

  • Born This Way (Album) — Born This Way Studioalbum von Lady Gaga Veröffentlichung 23. Mai 2011 …   Deutsch Wikipedia

  • Born This Way (Lied) — Born This Way Lady Gaga Veröffentlichung 11. Februar 2011 Länge 4:20 Genre(s) Elektropop, Dance Pop, Text Stefani …   Deutsch Wikipedia

  • Born (Familienname) — Born ist ein Familienname. Bekannte Namensträger Inhaltsverzeichnis A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z …   Deutsch Wikipedia

  • Born to Die — Студийный альбом …   Википедия

  • Born — steht für: die historische oder historisierend poetische Bezeichnung für einen Brunnen born, eine davon abgeleitete Gewässer und Ortsbezeichnung Born (Familienname), der Familienname Born Born (Berg), ein Berg in der Schweiz Born Feinkost, ein… …   Deutsch Wikipedia

  • Born to Run — Studioalbum von Bruce Springsteen Veröffentlichung 25. August 1975 Label Columbia Records …   Deutsch Wikipedia

  • Born to Run — Saltar a navegación, búsqueda Born to Run Álbum de Bruce Springsteen Publicación 25 de agosto de 1975 Grabación Record Plant Studios y 914 Sou …   Wikipedia Español

  • born — [ bɔrn ] adjective *** 1. ) never before noun when a baby is born, it comes out of its mother s body and starts its life. The time when you are born is your birth, and a mother gives birth to a baby: Her grandfather died before she was born. born …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Born to Make You Happy — Saltar a navegación, búsqueda Born to Make You Happy Sencillo de Britney Spears del álbum ...Baby One More Time Lanzamiento …   Wikipedia Español

  • Born to Make You Happy — «Born To Make You Happy» Сингл Бритни Спирс из альбома ...Baby One More Time …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»