bayılmaq

См. также в других словарях:

• bayılmaq — f. Özündən getmək, qəşş etmək, ürəyi keçmək. Bayılmaq dərəcəsinə gəlmək. – <Balaş:> Sağdır, sağdır, ürəyi döyünür, ancaq bayılmışdır. C. C.. «Anamız öldü, aman!» – deyib, birdən bayıldım. S. Rüst …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bayılma — «Bayılmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• usdalmax — I (Qazax) bərk yorulmaq. – Uşax lap usdaldı II (Başkeçid, Borçalı) bayılmaq, ürəyi getmək. – Bir də gördüx’ kü, qız usdalıf (Başkeçid) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• bihal — z. və sif. <fars. bi. . . və ər. hal> 1. Halsız, taqətsiz, yorulmuş, əldən düşmüş; üzgün, zəif. Bihal yıxılmaq. – Sübh vaxtında bir qoca çaqqal; Aclıq etmişdi çox onu bihal. S. Ə. Ş.. Kərbəlayı Qulaməli, hacının bu sözlərini eşidəndə, uca… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bihuş — sif. <fars.> 1. Özündən getmiş, bayğın. Sevil bihuş halda yatırdı. Ə. S.. Bihuş olmaq – özündən getmək, bayılmaq. <Şahın> haman saat rəngi qaçıb guya ki, bihuş oldu. M. F. A.. . . Bilmədim hansı tərəfdən elə bir xırıltı səsi gəldi ki …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• huş — is. <fars.> 1. Diqqət, fikir. . . Bir iskamyada oturan oğlanın huşunun yarısı müəllimdə olanda, yarısı da yanındakı qızda olacaq. . C. M.. <Dərviş:> Huşum və bədənim ləmsləşdi, pozğunlaşdı, özümü duymaz oldum. . A. D.. Huşa getmək –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qəşş — is. <ər.> Özündən getmə, ürəyi getmə, bayılma, bayğınlıq. Mən qorxudan bihuş olub yıxıldım; Qəşş aləmində bir tamaşa qıldım. A. S.. Qəşş etmək (eləmək) – 1) özündən getmək, ürəyi keçmək, bayılmaq. . . Ölünün başı dikəldi. Bunu gördükdə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şüur — is. <ər.> 1. Dərrakə, anlaq, düşünmə; dərk etmə, anlama qabiliyyəti. Şüuru dolaşmaq – sözünü, işini, hərəkətini bilməmək; ağlı çaşmaq. <Alagöz> başını itirir, onun . . şüuru dolaşırdı. S. R.. Şüuruna çatmaq – başa düşmək, anlamaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti