-
1 barwnik
m dye- barwnik naturalny a natural dye- barwnik spożywczy a food colouring* * ** * *miGen. -a dye, dyestuff; barwniki naturalne natural dyes; barwniki syntetyczne artificial dyes; barwniki spożywcze food coloring dye.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > barwnik
-
2 barwnik
barwnik [barvɲik] m\barwnik spożywczy Lebensmittelfarbstoff m\barwnik naturalny/syntetyczny natürlicher/synthetischer Farbstoff -
3 barwnik
-
4 barwnik
-
5 barwnik
сущ.• колорит• краситель• краска• окраска• пигмент• цвет* * *♂ 1. краситель; красящее вещество;\barwniki naturalne (syntetyczne) натуральные (синтетические) красители;
2. пигмент+2. barwik, pigment
* * *м1) краси́тель; кра́сящее вещество́barwniki naturalne (syntetyczne) — натура́льные (синтети́ческие) краси́тели
2) пигме́нтSyn:barwik, pigment 2) -
6 barwnik
m краситель, красящее веществоKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > barwnik
-
7 barwnik
• color -
8 barwnik
1. colorant2. couleur3. pigment4. teinture -
9 barwnik
m -
10 barwnik
dath -
11 barwnik
pigmentas -
12 barwnik
ч1. барвник;2. пігмент -
13 barwnik
1 kúlay2 pangkulay3 pintúra4 tinà5 tuminà -
14 barwnik
1) טנמגיפ2) עבצ -
15 barwnik akrydynowy
• acridine dyeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > barwnik akrydynowy
-
16 barwnik alizarynowy
• alizarin dyeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > barwnik alizarynowy
-
17 barwnik anilinowy
• aniline dye -
18 barwnik antracenowy
• anthracene dyeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > barwnik antracenowy
-
19 barwnik antrachinonowy
• anthraquinone dyeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > barwnik antrachinonowy
-
20 barwnik azometynowy
• azomethine dyeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > barwnik azometynowy
См. также в других словарях:
barwnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} naturalny lub syntetyczny środek do nadawania czemuś pożądanego koloru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barwnik do włosów. Barwnik spożywczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
barwnik — m III, D. a, N. barwnikkiem; lm M. i «substancja barwna pochodzenia naturalnego lub otrzymywana syntetycznie, mająca właściwość trwałego barwienia różnego rodzaju materiałów, jak włókien naturalnych, sztucznych, skóry, futer, papieru, artykułów… … Słownik języka polskiego
zieleń — ż V, DCMs. zieleńeni; lm M. zieleńenie, D. zieleńeni 1. «zielony kolor» Ciemna, soczysta zieleń trawy. Łagodna, matowa zieleń tkaniny. Spłowiała zieleń sukna. 2. «zielony barwnik pochodzenia organicznego lub nieorganicznego, mający zastosowanie w … Słownik języka polskiego
henna — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. hennannie {{/stl 8}}{{stl 7}} roślina tropikalna zawierająca pomarańczowy barwnik; lawsonia {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}henna II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. hennannie, blm… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlorofil — m I, D. u; lm M. e, D. i «związek organiczny, zielony barwnik, główny składnik ciałek zieleni roślin, umożliwiający przemianę energii światła słonecznego w energię chemiczną, wykorzystywaną w procesie fotosyntezy; stosowany jako barwnik do… … Słownik języka polskiego
chromowy — 1. «zawierający pierwiastek chrom; zrobiony z dodatkiem, użyciem chromu» Ruda chromowa. Tlenek chromowy. ∆ chem. Kwasy chromowe «związki nieorganiczne powstałe przez połączenie cząsteczek trójtlenku chromu z jedną cząsteczką wody» ∆ Zieleń… … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
farba — ż IV, CMs. farbabie; lm D. farb 1. «mieszanina barwników i pigmentów ze spoiwami, tworząca barwną substancję używaną do malowania lub barwienia» Farba jasna, ciemna, biała, zielona itp. Farby artystyczne. Farba matowa, świecąca. Farba drukarska,… … Słownik języka polskiego
fiolet — m IV, D. u, Ms. fioletecie; lm M. y 1. «barwa powstała ze zmieszania czerwieni i błękitu» Ciemny, głęboki fiolet. Fiolet bzu. 2. «barwnik fioletowy» Fiolet krystaliczny. Roztwór fioletu. ∆ Fiolet metylowy «barwnik syntetyczny otrzymywany z… … Słownik języka polskiego
henna — ż IV, CMs. hennannie 1. blm «czerwonopomarańczowy barwnik otrzymywany z liści rośliny tropikalnej lawsonii, jeden z najdawniej używanych barwników; farba do włosów, której głównym składnikiem jest ten barwnik, także otrzymywana sztucznie» 2. lm D … Słownik języka polskiego
koszenila — ż I, DCMs. koszenilali 1. lm D. koszenilail zool. «Dactylopius coccus, pluskwiak należący do nadrodziny czerwców, pochodzący z Meksyku, dawniej hodowany ze względu na barwnik; żyje na opuncjach» 2. blm techn. «karminowy barwnik naturalny… … Słownik języka polskiego