Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

baptismum

  • 1 baptismum

    °baptismum (-mus), i, n., baptism, Mk. 1:4.

    English-Latin new dictionary > baptismum

  • 2 baptismum

    baptisma, ătis, n., = baptisma.
    I.
    A dipping in, dipping under, washing, ablution, Prud. Psych. 103; Apoth. 697; Vulg. Marc. 7, 4; 7, 8:

    mundi,

    i. e. the general deluge, Tert. Bapt. 8.—
    II.
    Esp., Christian baptism, Vulg. Eph. 4, 5; in the Church fathers very freq.—A parallel form baptismus, i, m., Cod. Th. 16, 6, 1; Vulg. Marc. 11, 30 al.— baptismum, i, n., Tert. Bapt. 15; Aug. Serm. Temp. 36; Vulg. Matt. 21, 25 al.

    Lewis & Short latin dictionary > baptismum

  • 3 baptismum

    ī n. и baptismus, ī m. Eccl = baptisma 2.

    Латинско-русский словарь > baptismum

  • 4 baptismum

    baptism; washing, sprinkling

    Latin-English dictionary > baptismum

  • 5 baptismusmus

    °baptismum (-mus), i, n., baptism, Mk. 1:4.

    English-Latin new dictionary > baptismusmus

  • 6 baptismus

    baptismus, i, m. (baptismum, i, n.) baptême. --- Tert. Bapt. 15; Eccl.    - [gr]gr. βαπτισμός.    - baptismus, aeque dei census, ab omnibus exerceri potest, Tert.: le baptême étant un des biens que Dieu distribue aux hommes sans exception, tous peuvent aussi le communiquer.    - nemini sine baptismo competere salutem, Tert. (sub. inf.): que le salut n'est accordé à personne sans baptême.
    * * *
    baptismus, i, m. (baptismum, i, n.) baptême. --- Tert. Bapt. 15; Eccl.    - [gr]gr. βαπτισμός.    - baptismus, aeque dei census, ab omnibus exerceri potest, Tert.: le baptême étant un des biens que Dieu distribue aux hommes sans exception, tous peuvent aussi le communiquer.    - nemini sine baptismo competere salutem, Tert. (sub. inf.): que le salut n'est accordé à personne sans baptême.
    * * *
        Baptismus, et baptismum, et baptisma, huius baptismatis. Arrousement, Lavement, Baptesme, Ablution.

    Dictionarium latinogallicum > baptismus

  • 7 baptismus

    baptismus, ī, m. (βαπτισμός), die christliche Taufe, Eccl.: baptismum percipere, Augustin. in psalm. 80, 2. – Nbf. baptismum, ī, n., Eccl. (s. Rönsch Itala p. 270).

    lateinisch-deutsches > baptismus

  • 8 baptismus

    baptismus, ī, m. (βαπτισμός), die christliche Taufe, Eccl.: baptismum percipere, Augustin. in psalm. 80, 2. – Nbf. baptismum, ī, n., Eccl. (s. Rönsch Itala p. 270).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > baptismus

  • 9 convolo

    con-volo, āvī, ātum, āre, herbei-, heranfliegen, -eilen (v. mehreren), I) eig.: populus convolat, Ter.: statim c., Cic.: ex aliis alii partibus convolant, Cornif. rhet.: cuncta ex Italia ad alqm revocandum, Cic. – mit Angabe des term. ad quem = hinfliegen, -eilen, ad rostra, Cic.: ad sellas consulum, Liv.: in amplexum alcis, Cod. Theod. – II) übtr., eilends zu etw. schreiten, c. ad secundum legatum, Paul. dig.: c. ad secundas nuptias, Cod. Iust.: ad baptismum, Sulp. Sev.

    lateinisch-deutsches > convolo

  • 10 taufen

    taufen, baptizare (Eccl.). – getauft werden, baptismum percipere (Eccl.): sich taufen lassen, cultum veri dei et puram (od. Christianam) religionem suscipere: ein Kind auf seinen Namen t. lassen, infantem suo nomineappellari pati.

    deutsch-lateinisches > taufen

  • 11 Wiedertaufe

    Wiedertaufe, anabaptismus (ἀναβαπτισμός, Eccl.). – rebaptizatio (Eccl.). – repetitio baptismi [2704]( Eccl.). wiedertaufen, rebaptizare (Eccl.); baptismum od. baptisma iterare (Eccl.); baptisma repetere (Eccl.).

    deutsch-lateinisches > Wiedertaufe

  • 12 convolo

    con-volo, āvī, ātum, āre, herbei-, heranfliegen, - eilen (v. mehreren), I) eig.: populus convolat, Ter.: statim c., Cic.: ex aliis alii partibus convolant, Cornif. rhet.: cuncta ex Italia ad alqm revocandum, Cic. – mit Angabe des term. ad quem = hinfliegen, -eilen, ad rostra, Cic.: ad sellas consulum, Liv.: in amplexum alcis, Cod. Theod. – II) übtr., eilends zu etw. schreiten, c. ad secundum legatum, Paul. dig.: c. ad secundas nuptias, Cod. Iust.: ad baptismum, Sulp. Sev.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convolo

  • 13 Креститься

    - lustrari sacris aquis; sacro baptismate lavari; baptismum accipere; sacro lustrari fonte; cruce se signare; cruces signo se munire; cruces signum in fronte exprimere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Креститься

  • 14 Крещение

    - baptisma, -atis, n; baptismus; baptismum; ablutio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Крещение

  • 15 baptisma

    baptisma, ătis, n., = baptisma.
    I.
    A dipping in, dipping under, washing, ablution, Prud. Psych. 103; Apoth. 697; Vulg. Marc. 7, 4; 7, 8:

    mundi,

    i. e. the general deluge, Tert. Bapt. 8.—
    II.
    Esp., Christian baptism, Vulg. Eph. 4, 5; in the Church fathers very freq.—A parallel form baptismus, i, m., Cod. Th. 16, 6, 1; Vulg. Marc. 11, 30 al.— baptismum, i, n., Tert. Bapt. 15; Aug. Serm. Temp. 36; Vulg. Matt. 21, 25 al.

    Lewis & Short latin dictionary > baptisma

  • 16 baptismus

    baptisma, ătis, n., = baptisma.
    I.
    A dipping in, dipping under, washing, ablution, Prud. Psych. 103; Apoth. 697; Vulg. Marc. 7, 4; 7, 8:

    mundi,

    i. e. the general deluge, Tert. Bapt. 8.—
    II.
    Esp., Christian baptism, Vulg. Eph. 4, 5; in the Church fathers very freq.—A parallel form baptismus, i, m., Cod. Th. 16, 6, 1; Vulg. Marc. 11, 30 al.— baptismum, i, n., Tert. Bapt. 15; Aug. Serm. Temp. 36; Vulg. Matt. 21, 25 al.

    Lewis & Short latin dictionary > baptismus

  • 17 praedico

    1.
    prae-dĭco, āvi, ātum, 1, v. a.
    I. A.
    Lit., of a public crier:

    ut praeco praedicat,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 17:

    auctionem praedicem, ipse ut venditem,

    id. Stich. 1, 3, 41; cf.:

    si palam praeco praedicasset,

    Cic. Verr. 2, 3, 16, § 40; Cic. Quint. 15, 50; id. Off. 3, 13, 55; id. Fam. 5, 12, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    In gen., to make publicly known, to announce, proclaim, to say, relate, state, declare (syn.:

    moneo, ante denuntio,

    Cic. Verr. 1, 12, 36; 1, 15, 43;

    class.): audes mihi praedicare id, Domi te esse?

    Plaut. Am. 2, 1, 11:

    vera praedico,

    id. ib. 3, 2, 20:

    aliam nunc mihi orationem despoliato praedicas, atque olim,

    you tell a different story, speak another language, id. As. 1, 3, 52:

    utrum taceamne an praedicem?

    Ter. Eun. 4, 4, 53:

    si quidem haec vera praedicat,

    id. And. 3, 1, 7.—With obj.-clause:

    qui ingenti magnitudine corporum Germanos esse praedicabant,

    Caes. B. G. 1, 39; Sall. C. 48, 9; Caes. B. C. 3, 106, 4:

    barbari paucitatemque nostrorum militum suis praedicaverunt,

    reported, id. B. G. 4, 34:

    injuriam in eripiendis legionibus praedicat,

    displays, id. B. C. 1, 32, 6:

    ut praedicas,

    as you assert, Cic. Cat. 1, 9, 23:

    quod mihi praedicabas vitium, id tibi est,

    that you attribute to me, Plaut. Am. 1, 1, 249:

    avus tuus tibi aediliciam praedicaret repulsam,

    would tell you of the repulse that P. Nasica suffered respecting the edileship, Cic. Planc. 21, 51.—
    2.
    In partic., to praise, laud, commend, vaunt, extol (syn.: laudo, celebro); constr. with aliquid ( de aliquo), de aliquā re, and absol., Plaut. Merc. 2, 2, 18:

    quid ego ejus tibi nunc faciem praedicem aut laudem?

    Ter. Eun. 3, 5, 17:

    beata vita glorianda et praedicanda est,

    Cic. Tusc. 5, 17, 50; Plin. 19, 4, 19, § 57:

    aliquid miris laudibus,

    id. 25, 5, 18, § 40; 13, 24, 47, § 130; Plin. Ep. 1, 14, 10; Plaut. Trin. 2, 2, 54.—With obj.-clause:

    Galli se omnes ab Dite patre prognatos praedicant,

    Caes. B. G. 6, 17:

    quae de illo viro Sulla, quam graviter saepe praedicaverunt!

    Cic. Phil. 11, 13, 33:

    qui possit idem de se praedicare, numquam se plus agere, etc.,

    id. Rep. 1, 17, 27; cf. id. Pis. 1, 2.—With de aliquā re:

    qui de meis in vos meritis praedicaturus non sum,

    Caes. B. C. 2, 32.— Absol.:

    qui benefacta sua verbis adornant, non ideo praedicare, quia fecerint, sed, ut praedicarent, fecisse creduntur,

    Plin. Ep. 1, 8, 15:

    verecundia in praedicando,

    Tac. Agr. 8 fin.
    3.
    To preach the gospel (eccl. Lat.):

    evangelium,

    Vulg. Matt. 4, 23:

    baptismum,

    id. Marc. 1, 4; absol., id. Matt. 4, 17 et saep.—
    II.
    For praedicere, to foretell, predict (eccl. Lat.):

    persecutiones eos passuros praedicabat,

    Tert. Fug. in Persec. 6; so,

    persecutiones praedicatae,

    id. ib. 12.
    2.
    prae-dīco, xi, ctum, 3, v. a., to say or mention before or beforehand, to premise.
    I.
    In gen. (mostly post-Aug.; cf.

    praefor),

    Ter. And. 4, 4, 54:

    hoc primum in hac re praedico tibi,

    id. ib. 1, 1, 19:

    Davus dudum praedixit mihi,

    id. ib. 5, 1, 21; 1, 2, 34; Quint. 4, 2, 57:

    tria, quae praediximus,

    have mentioned before, id. 3, 6, 89; 2, 4, 24:

    praedicta ratio,

    id. 8, 6, 52: ratio ejus in medicinā similis praedictis. Plin. 33, 13, 37, § 136; Plin. Ep. 4, 14, 8.—
    II.
    In partic.
    A.
    To foretell, predict; to forebode (class.):

    defectiones solis et lunae multo ante praedicere,

    Cic. Sen. 14, 49; so,

    eclipsim,

    Plin. 2, 12, 9, § 53:

    futura,

    Cic. Div. 1, 1, 2; Petr. [p. 1417] 137 fin.:

    nihil adversi accidit non praedicente me,

    that I had not predicted, id. Fam. 6, 6:

    aliquid,

    Sen. Q. N. 2, 32, 5:

    malum hoc nobis De caelo tactas memini praedicere quercus,

    Verg. E. 1, 17:

    hos luctus,

    id. A. 3, 713.—
    B.
    To give notice or warning of, to appoint, fix (mostly post-Aug.), Naev. ap. Non. 197, 16:

    ubi praetor reo atque accusatoribus diem praedixisset,

    Tac. A. 2, 79:

    praedictā die,

    id. ib. 11, 27:

    insula Batavorum in quam convenirent praedicta,

    id. ib. 2, 6; cf. Plin. 10, 23, 31, § 61:

    praedicta hora,

    Suet. Claud. 8.—
    C.
    To say what one should do, to advise, warn, admonish, inform, charge, command (class.; syn.: praecipio, moneo); usually constr. with ut or ne:

    Pompeius suis praedixerat, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 92; Nep. Them. 7, 3; Liv. 2, 10, 4; 22, 60; 39, 19, 2:

    ei visam esse Junonem praedicere, ne id faceret,

    Cic. Div. 1, 24, 48; Liv. 10, 41:

    praedixit, ne destinatum iter peterent,

    Vell. 2, 82, 2; Tac. A. 13, 36; cf. in the abl. absol.:

    praedicto, ne in re publicā haberetur,

    id. ib. 16, 33.—With acc.:

    unum illud tibi... Praedicam,

    Verg. A. 3, 436; cf. with an obj.-clause:

    Mummius jussit praedici conducentibus, si eas (statuas) perdidissent, novas eos reddituros,

    Vell. 1, 13, 4; absol. of a physician, Curt. 3, 6, 3.—
    D.
    To proclaim, announce at an auction, etc. (cf. 1. praedico, I. A.):

    si in auctione praedictum est, ne, etc.,

    Gai. Inst. 4, 126.—Hence, praedictus, a, um, P. a., previously named, before mentioned, preceding:

    vicina praedictae sed amplior virtus est,

    Quint. 8, 3, 83:

    nomen,

    id. 9, 3, 66:

    posterior ex praedictis locus,

    id. 2, 4, 24; 10, 1, 74:

    simul pedes, eques, classis aput praedictum amnem convenere,

    Tac. A. 1, 60; Plin. 10, 23, 31, § 76.— praedictum, i, n.
    A.
    (Acc. to II. A.) A foretelling, prediction (class.;

    syn. praesagium): Chaldaeorum praedicta,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    astrologorum,

    id. ib. 2, 42, 88:

    vatum,

    id. Leg. 2, 12, 30; Verg. A. 4, 464:

    haruspicis,

    Suet. Oth. 6; Plin. 2, 7, 5, § 24:

    deorum,

    Val. Fl. 4, 460.—
    B.
    (Acc. to II. C.) An order, command (Livian):

    praedictum erat dictatoris ne quid absente eo rei gereret,

    Liv. 23, 19, 5.—
    C.
    An agreement, concert:

    velut ex praedicto,

    Liv. 33, 6, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > praedico

  • 18 BAPTISM

    [N]
    BAPTISMUS (-I) (M)
    BAPTISMUM (-I) (N)
    BAPTISMA (-ATIS) (N)
    BAPTIZATIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > BAPTISM

См. также в других словарях:

  • BAPTISMUS Judaeorum — deuplex erat: alter pollntorum Gap desc: Hebrew: qui antequam Sacrorum participes redderentur, lotionibus quibusdam ac piamentis uti debebant; alter Proselytorum, Gap desc: Hebrew, per quem alienigenae in Iudaeorum Rem publ. ac Religionem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BAPTISMUS — Christianis Iuitiationis Sacramentum est, Auctorem Christum habet: Administros eos, quibus praecipua Ecclesiae cura et sacrorum mysteriorum custodia commissa est: Materiam, aquam puram Matth. c. 3. v. 6. Actor. c. 8. v. 38. et c. 10. v. 47. Actio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CATECHIZARI et CATECHUMENI fieri — pueri recens etiam nati dicebantur sequioribus saeculis, qui, antequam offerrentur ad Baptismum, ut veteris disciplinae vel umbra servaretur, a Patrinis in speciam catechizabantur, qui iis nomen imponebant et Catechumenos factos offerebant ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JUDAEI — quae gens, dictum in voce Iudaea: sed et Christiani hoc nomine primis Annis venêrunt. Neque enim eorum quisquam erat per tempus aliquod, a Domini ascensu, qui non aut origine atque undiquaque Iudaeus, s. Hebraeus ex Hebraeis; aut e Gentibus, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LOTIO — inter Sacrorum ritus frequens, apud Gentiles, Iudaeos Christianos. Nam et Gentiles Lotiones in Sacris olim habuêre cum in peccatorum labe expianda; quae flumineâ aquâ tolli, stulte et non sine poetarum irrisu, credebant: tum in initiatione et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VITA — inter nomina S. Cenae, apud Scriptores Ecclesiasticos occurrentia. Augustin. de remiss. peccator. contra Pelagium, l. 1. c. 24. optime Punici Christiani, Baptismum ipsum nihil aliud, quam Salutem. et sacramentum corporis Christi nihil aliud,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Capitulatio de partibus Saxoniae — Die Capitulatio de partibus Saxoniae ist ein 782 von Karl dem Großen erlassener Gesetzestext. Er diente der Zwangschristianisierung der soeben unterworfenen Sachsen und damit der Festigung der fränkischen Macht. Die hierfür erlassenen… …   Deutsch Wikipedia

  • Christian Gottlieb Kluge der Ältere — Christian Gottlieb Kluge der Ältere, auch: Cluge, (* 11. Januar 1699 in Nerchau; † 3. Mai 1759 in Wittenberg) war ein deutscher evangelischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Familie 3 Werke …   Deutsch Wikipedia

  • Taufe [1] — Taufe, die von Christus selbst angeordnete, feierliche, zu den Sacramenten gehörige Religionshandlung, durch welche nach Ablegung des christlichen Glaubensbekenntnisses u. nach dreimaliger symbolischer Besprengung des Täuflings mit Wasser auf den …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cardinal — • A dignitary of the Roman Church and counsellor of the pope Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Cardinal     Cardinal     † …   Catholic encyclopedia

  • ADOPTIVI Filii — vel saltem Filioli, dicti olim, qui baptizabantur; ut Patrinus Patris spiritualis et adoptivi appellatione insigniebatur; namque adoptari per Baptismum, dicebatur is, qui ad Baptismum ab aliquo offerebatur, pro quo ille spondebat apud Ministrum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»