-
1 balansjer
♂ тех. спорт. балансир* * *м тех. спорт.баланси́р -
2 balans
сущ.• баланс• остаток• равновесие• сальдо• уравновешенность* * *♂, Р. \balansu, мн. И. \balansе 1. баланс;2. (linoskoczków) балансир; 3. (w gimnastyce) спорт. бревно ň+2. balansjer 3. równoważnia
* * *м, Р balansu, мн И balanse1) бала́нс2) ( linoskoczków) баланси́р3) ( w gimnastyce) спорт. бревно́ nSyn:balansjer 2), równoważnia 3)
См. также в других словарях:
balansjer — m IV, D. a, Ms. balansjererze; lm M. y 1. «poprzeczny drążek, na którym wspierają się lub wiszą szale wagi» 2. sport. → balans w zn. 2 … Słownik języka polskiego
balans — m IV, D. u, Ms. balanssie; lm M. e 1. sport. «przechylanie, chwianie się z zachowaniem równowagi» Balans ciała. 2. sport. «drąg używany przez linoskoczków w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balansjer» 3. sport. «przyrząd gimnastyczny do… … Słownik języka polskiego