başyazar

См. также в других словарях:

• başyazar — is. Bir gazete veya derginin başyazılarını yazan kimse, başmuharrir, sermuharrir Tanin gazetesine ve başyazarına pek şiddetli bir dille çatmaktan kendimi alamamıştım. Y. K. Karaosmanoğlu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• başmuharrir — is., esk., T. baş + Ar. muḥarrir Başyazar Birden, koridordan geçen başmuharririn emirler veren sesi işitildi. H. R. Gürpınar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• başyazarlık — is., ğı 1) Başyazar olma durumu, başmuharrirlik, sermuharrirlik 2) Başyazarın görevi, başmuharrirlik, sermuharrirlik …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• döşenmek — nsz 1) Döşeme işi yapılmak Yılına kalmadı, hepsi düzeldi, döşenip donandı. R. H. Karay 2) e, tkz. Birine kızarak kötü ve küçük düşürücü sözler söylemek 3) tkz. Uzun uzadıya ve yererek yazmak Başyazar bu olay üzerine gene döşenmiş …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• sermuharrir — is., esk., Far. ser + Ar. muḥarrir Başyazar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yazar — is. 1) Yazma özelliği olan şey 2) Bilim, edebiyat, sanat alanında kitap yazan kimse, müellif 3) Özellikle gazete ve dergilerde herhangi bir konuda yazı yazan kimse, muharrir Birleşik Sözler yazarçizer yazar hakkı yazar kasa başyazar bilgiyazar… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• sermuharrir — (F. A.) [ رﺮﺤﻡﺮﺱ ] başyazar …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü