başülke

См. также в других словарях:

• başülke — is. Sömürge imparatorluklarında sömürgelere egemen olan ülke Vaktiyle Hindistan ın başülkesi Büyük Britanya idi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ülke — is. 1) Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü, diyar, memleket Artık vatan toprağı, Rumeli deki hudutlarından Anadolu daki hudutlarına kadar yekpare bir ülke olmuştur. Y. K. Beyatlı 2) Devlet Vicdan hürriyetine riayet eden tek… …   Çağatay Osmanlı Sözlük