Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

bałamucić

  • 1 bałamucić

    глаг.
    • баламутить
    * * *
    bałamuc|ić
    \bałamucićę, \bałamucićony несов. 1. kogo кокетничать с кем; обольщать кого; кружить голову кому;
    2. сбивать с толку; вводить в заблуждение; 3. медлить, канителиться
    +

    1. kokietować, uwodzić 2. tumanić 3. marudzić, mitrężyć

    * * *
    bałamucę, bałamucony несов.
    1) kogo коке́тничать с кем; обольща́ть кого; кружи́ть го́лову кому
    2) сбива́ть с то́лку; вводи́ть в заблужде́ние
    3) ме́длить, каните́литься
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > bałamucić

  • 2 kołować

    глаг.
    • кружить
    • кружиться
    * * *
    несов. 1. кружить, кружиться;
    2. (błądzić) кружить, блуждать, колесить; 3. ав. рулить; подруливать; 4. перен. ходить вокруг да около; говорить обиняками
    +

    1, 2. krążyć 4. zwodzić, bałamucić

    * * *
    несов.
    1) кружи́ть, кружи́ться
    2) ( błądzić) кружи́ть, блужда́ть, колеси́ть
    3) ав. рули́ть; подру́ливать
    4) перен. ходи́ть вокру́г да о́коло; говори́ть обиняка́ми
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kołować

  • 3 mamić

    глаг.
    • манить
    * * *
    mami|ć
    \mamićony несов. 1. обманывать; обольщать;

    \mamić nadzieją обольщать надеждой;

    2. манить;
    \mamić psa приманивать собаку
    +

    1. bałamucić, zwodzić, tumanić 2. nęcić

    * * *
    mamiony несов.
    1) обма́нывать; обольща́ть

    mamić nadzieją — обольща́ть наде́ждой

    2) мани́ть

    mamić psa — прима́нивать соба́ку

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > mamić

См. также в других словарях:

  • bałamucić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bałamucićcę, bałamucićci, bałamucićuć, bałamucićcony {{/stl 8}}– zbałamucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kim (zazwyczaj w kobiecie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; …   Słownik języka polskiego

  • bałamucenie — n I rzecz. od bałamucić …   Słownik języka polskiego

  • durzyć — ndk VIb, durzyćrzę, durzyćrzysz, durzyćrzył «wprowadzać kogoś w błąd, zawracać komuś głowę, oszukiwać; zwodzić, oszałamiać, bałamucić» Durzyć komuś głowę. Durzyć łatwowiernych ludzi. durzyć się «podkochiwać się w kimś, zawracać sobie kimś głowę»… …   Słownik języka polskiego

  • kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… …   Słownik języka polskiego

  • mamić — ndk VIa, mamićmię, mamićmisz, mam, mamićmił, mamićmiony «zwodzić kogoś fałszywymi pozorami, bałamucić, tumanić; działać przyciągająco, wabić, nęcić» Mamić kogoś obietnicami, złudną nadzieją …   Słownik języka polskiego

  • manić — ndk VIa, manićnię, manićnisz, mań, manićnił, manićniony «zwodzić kogoś pozorami, bałamucić, tumanić, oszukiwać; działać przyciągająco, wabić, nęcić; mamić» …   Słownik języka polskiego

  • tumanić — ndk VIa, tumanićnię, tumanićnisz, tumanićań, tumanićnił, tumanićniony «mącić komuś w głowie, wprowadzać w błąd, bałamucić, mamić» Tumanił ją różnymi obietnicami …   Słownik języka polskiego

  • uwieść — dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni uwodzić ndk VIa, uwieśćdzę, uwieśćdzisz, uwódź, uwieśćdził, uwieśćdzony 1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk …   Słownik języka polskiego

  • balamūtyti — ×balamū̃tyti, ija, ijo (brus. бaлaмyтить, l. bałamucić) intr., tr. ką nors netinkamai daryti, kvailioti, plepėti, gaišti, klaidinti: Nebalamū̃tyk kaip girtas Krtn. Girtas balamū̃tija, t. y. plepa J. Byskupai ... nieko šitokio nemokė ... kaip… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • mamić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mamićmię, mamićmi, mamićmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kimś nadzieję na coś sprytnymi kłamstwami zgodnymi z czyimiś pragnieniami i ambicjami; zwodzić, łudzić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»