Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

bŏnĭtās

  • 121 duplex

    dū̆plex, ĭcis (abl. commonly duplici;

    duplice,

    Hor. S. 2, 2, 122), adj. [duo-plico], twofold, double.
    I.
    Lit.:

    et duplices hominum facies et corpora bina,

    Lucr. 4, 452; cf.

    aër (with geminus),

    id. 4, 274:

    cursus (with duae viae),

    Cic. Tusc. 1, 30:

    pars (opp. simplex),

    Quint. 8, 5, 4; cf. id. 4, 4, 5:

    modus (opp. par and sesquiplex),

    Cic. Or. 57, 193 et saep.:

    duplici de semine,

    Lucr. 4, 1229:

    quem locum duplici altissimo muro munierant,

    Caes. B. G. 2, 29, 3:

    fossa duodenūm pedum,

    id. ib. 7, 36 fin.:

    vallum,

    id. B. C. 3, 63, 3:

    rates,

    id. ib. 1, 25, 6:

    tabellae,

    consisting of two leaves, Suet. Aug. 27:

    dorsum,

    consisting of two boards, Verg. G. 1, 172:

    acies,

    Caes. B. G. 3, 24, 1; id. B. C. 1, 83, 1; 3, 67, 3 al.; cf.

    proelium,

    Suet. Aug. 13:

    seditio,

    id. Tib. 25:

    triumphus,

    id. Dom. 6:

    cura,

    id. Tib. 8 et saep.—Prov.:

    duplex fit bonitas, simul accessit celeritas,

    who gives promptly gives twice, Pub. Syr. 141 (Rib.).—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things made double by being divided into two, cloven, bipartite, double:

    ne duplices habeatis linguas, ne ego bilingues vos necem,

    Plaut. Truc. 4, 3, 7; cf. id. As. 3, 3, 105:

    ficus,

    Hor. S. 2, 2, 122; Plin. 20, 6, 23, § 52; Veg. Vet. 2, 10, 6 (1, 38, p. 265 Bip; cf. id. 1, 56, p. 281 Bip.):

    folia palmae,

    Plin. 16, 24, 38, § 90:

    lex,

    Quint. 7, 7, 10.—
    2.
    Poet., like the Gr. diplous, of things in pairs, for ambo or uterque, both:

    oculi,

    Lucr. 6, 1145:

    palmae,

    Verg. A. 1, 93; cf. Ov. Am. 3, 327.—
    3.
    Opp. to single, like the Gr. diplous and our double, for thick, strong, stout:

    clavi,

    Cato R. R. 20:

    amiculum,

    Nep. Dat. 3; cf.

    pannus,

    Hor. Ep. 1, 17, 25:

    fenus,

    Prop. 3 (4), 1, 22 (for which:

    magnum fenus,

    Tib. 2, 6, 22). —
    4.
    With quam in post-Aug. prose, for alterum tantum, twice as much as, Col. 1, 8, 8:

    duplex quam ceteris pretium,

    Plin. 19, 1, 2, § 9; Quint. 2, 3, 3.
    II.
    Trop.
    1.
    Of words, of a double sense, ambiguous:

    verba dubia et quasi duplicia,

    Quint. 9, 2, 69.—
    2.
    In poets, like the Gr. diplous, of character, qs. double-tongued, double-faced, i. e. false, deceitful:

    Ulixes,

    Hor. C. 1, 6, 7:

    Amathusia,

    Cat. 68, 51; so,

    animo,

    Vulg. Jacob. 1, 8; 4, 8.— Adv.: dū̆plĭcĭter, doubly, on two accounts, Lucr. 6, 510; Cic. Ac. 2, 32, 104; id. Fam. 9, 20:

    res conscriptae,

    ambiguously, Arn. 5, p. 182; Vulg. Sirach, 23, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > duplex

  • 122 erga

    ergā, praep. [syncop. for e-regā, from ex and root rag-, to reach upward, be upright; cf. ergo, v. Corss. Ausspr. 1, 448 sqq.], over against, opposite to (cf.: adversus, versus, contra, e regione, e contrario).
    I.
    Lit., of locality (ante- and post-classical and rare):

    quae med erga aedes habet,

    i. e. opposite me, Plaut. Truc. 2, 4, 55 (al. modo erga):

    erga regiam,

    App. Dogm. Plat. p. 9, 21.—
    II.
    Trop.: aliquem, more rarely aliquid, of feelings and conduct towards a person.
    A.
    Of friendly feelings, etc. (so mostly in class. lang.):

    erga et in hoc differunt: fere enim erga ad affectum refertur, quasi erga illum benignus: in ad simultatem, quasi in illum sum saevus,

    Charis. p. 208 P.; cf. Prisc. p. 989: ut eodem modo erga amicum affecti simus, [p. 655] quo erga nosmet ipsos... ut nostra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiae pariter respondeat, Cic. Lael. 16; cf. id. Fin. 1, 20, 68; Plaut. Capt. 2, 3, 47; id. Trin. 3, 1, 18:

    erga aliquem benevolus,

    id. Capt. 2, 2, 100; cf. id. Mil. 4, 6, 15; id. Rud. 5, 3, 33; Cic. de Or. 2, 43, 182; 2, 49, 201; Plaut. Am. 5, 1, 49; id. Cist. 1, 1, 111; cf. Cic. Fam. 1, 9:

    divina bonitas erga homines,

    id. N. D. 2, 23, 60:

    perpetua erga populum Romanum fides,

    Caes. B. G. 5, 44, 4; cf. id. B. C. 1, 84, 3; 2, 17, 2 et saep.:

    te oro per mei te erga bonitatem patris,

    Plaut. Capt. 2, 1, 48; so,

    te erga,

    Ter. Heaut. 2, 3, 24:

    med erga,

    Plaut. Capt. 2, 3, 56:

    se erga,

    Ter. Heaut. 1, 2, 15:

    amicum erga,

    Plaut. Trin. 5, 2, 4; cf.

    the following.—Relating to things: cum in universam rem publicam, tum etiam erga meam salutem fide ac benevolentia singulari,

    Cic. Prov. Cons. 1, 1; cf. id. Att. 8, 3, 2; Plin. Pan. 50, 4; Tac. A. 4, 20 al.—
    B.
    Of unfriendly feelings, for the usual contra or adversus, against:

    ne malus item erga me sit, ut illum erga fuit,

    Plaut. Ps. 4, 3, 4; id. Aul. 4, 10, 62; id. Cas. 3, 4, 27; Ter. Hec. 3, 5, 36; Nep. Alcib. 4, 4:

    odium, quod erga regem susceperant,

    id. Dat. 10 fin.; id. Ham. 4 fin.; id. Hann. 1 fin.; Tac. H. 2, 99; 4, 49; id. A. 2, 2; cf.

    transp.: med erga,

    Plaut. As. 1, 1, 5; id. Capt. 2, 3, 56; id. Ep. 3, 3, 9.—Relating to things:

    res secundae valent commutare naturam, et raro quisquam erga bona sua satis cautus est,

    against his own advantage, Curt. 10, 1, 40.—
    III.
    In post-Aug. authors (esp. in Tacitus) in gen. of every kind of mental relation to a person or thing, to, towards, in respect to:

    anxii erga Sejanum, cujus durior congressus,

    Tac. A. 4, 74:

    erga Germanicos exercitus laudes gratesque,

    id. H. 2, 55 fin.; id. A. 11, 25 fin.:

    prisco erga duces honore,

    id. ib. 3, 74 fin.; cf. Plin. Pan. 55, 3:

    suprema erga memoriam filii sui munera,

    Tac. A. 3, 2; id. H. 1, 20:

    atrociore semper fama erga dominantium exitus,

    id. A. 4, 11; Amm. 16, 10; v. Hand Turs. II. pp. 437-440.

    Lewis & Short latin dictionary > erga

  • 123 idcirco

    idcirco or iccirco, adv. [id-circa], on that account, for that reason, therefore (freq. and class.; cf.: itaque, igitur, ergo; ideo, propterea; quare, quam ob rem, etc.).
    I.
    Absol. (rare):

    idcirco moneo vos ego hoc,

    Plaut. Rud. prol. 28:

    ille Cliniae servos tardiusculus est: Idcirco huic nostro tradita'st provincia,

    Ter. Heaut. 3, 2, 5:

    quod id quod factum sit, aliud alii videatur esse, et idcirco alius alio nomine id appellet,

    Cic. Inv. 1, 8, 11; Caes. B. C. 1, 42, 3:

    data Romanis venia est indigna poëtis. Idcircone vager scribamque licenter?

    Hor. A. P. 265:

    et idcirco disceptatione sublata pellitur e medio sapientia,

    Lact. 5, 1, 5. —
    II.
    Rel. (so most freq.).
    A.
    Corresp. to causal sentences, with quod, quia, quoniam, or si:

    idcirco arcessor, nuptias quod mihi apparari sensit,

    Ter. And. 4, 2, 7:

    negant, sapientem idcirco virum bonum esse, quod eum sua sponte bonitas delectet, sed quod, etc.,

    Cic. Rep. 3, 16; cf. id. Fam. 9, 1, 2; Quint. 5, 10, 119:

    idcirco quidam, comoedia necne poëma Esset, quaesivere, quod acer spiritus ac vis Nec verbis nec rebus inest, etc.,

    Hor. S. 1, 4, 45:

    quia natura mutari non potest, idcirco verae amicitiae sempiternae sunt,

    Cic. Lael. 9, 32:

    idcirco, judices, quia veram causam habebam, brevi peroravi,

    id. Inv. 1, 48, 90:

    neque enim, quia movetur qui ingreditur, idcirco qui movetur ingreditur,

    Quint. 5, 9, 6; 2, 2, 2:

    idcirco enumerabimus, non quia, etc.,

    Col. 7, 5, 7; Plaut. Rud. 3, 3, 38: meminerimus idcirco te in istam provinciam missum, quoniam, etc., Traj. ap. Plin. Ep. 10, 32 (41); Col. 7, 5, 7:

    haec idcirco, quoniam, etc.,

    Dig. 47, 2, 92; ib. 49, 1, 10, § 4:

    non, si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

    Cic. de Or. 2, 40, 170:

    non enim, si Cicero recte sentinam reipublicae dixit... idcirco probem illud quoque, etc.,

    Quint. 8, 6, 15:

    nec si pugnent inter se... idcirco ars non erit,

    id. 2, 17, 33; cf.:

    nec, si te validus jactaverit auster in alto. Idcirco navem trans Aegaeum mare vendas,

    Hor. Ep. 1, 11, 16.—Rarely with si omitted: non possis oculo quantum contendere [p. 877] Lynceus:

    Non tamen idcirco contemnas lippus inungi,

    Hor. Ep. 1, 1, 29.—
    B.
    With a clause denoting the purpose, with ut, ne, or pron. rel.:

    idcirco nemo superiorum attigit, ut ipse tolleret, Cic Verr. 2, 4, 4, § 7: quae ut fieret, idcirco pugnatum esse arbitror,

    id. Rosc. Am. 47, 137:

    cum prooemium idcirco comparatum sit, ut judex fiat conciliator,

    Quint. 4, 2, 24:

    quod si idcirco fieret, ut, etc.,

    id. 8 praef. § 27;

    12, 2, 12: sese idcirco ab suis discedere noluisse, quo facilius civitatem in officio contineret, ne omnis nobilitatis discessu plebs propter imprudentiam laberetur,

    Caes. B. G. 5, 3, 6:

    vos suspicarier, Me idcirco haec tanta facinora promittere, Qui vos oblectem, etc.,

    Plaut. Ps. 1, 5, 150:

    idcirco capite et superciliis semper est rasis, ne ullum pilum viri boni habere dicatur,

    Cic. Rosc. Com. 7, 20:

    idcircone nobilitas rem publicam reciperavit, ut, etc.,

    id. Rosc. Am. 49, 141; cf. id. Rab. Perd. 8, 23:

    idcirco ut possim linguam contemnere servi, utile consilium dedisti,

    Juv. 9, 119.

    Lewis & Short latin dictionary > idcirco

  • 124 imbonitas

    imbŏnĭtas ( inb-), ātis, f. [in-bonitas], inconvenience (post-class.):

    omnis duritia et imbonitas et insuavitas,

    Tert. ad Martyr. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > imbonitas

  • 125 inbonitas

    imbŏnĭtas ( inb-), ātis, f. [in-bonitas], inconvenience (post-class.):

    omnis duritia et imbonitas et insuavitas,

    Tert. ad Martyr. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > inbonitas

  • 126 inoperatus

    ĭn-ŏpĕrātus, a, um, adj., unoccupied, inactive:

    bonitas,

    Tert. adv. Marc. 2, 11.—
    II.
    Not wrought, Ambros. de Fid. 3, 14, 113.

    Lewis & Short latin dictionary > inoperatus

  • 127 Justitia

    justĭtĭa, ae, f. [justus], justice, equity, righteousness, uprightness:

    quae animi affectio suum cuique tribuens, atque hanc quam dico, societatem conjunctionis humanae munifice et aeque tuens, justitia dicitur, cui sunt adjunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis ejusdem,

    Cic. Fin. 5, 23, 65:

    justitia est constans et perpetua voluntas jus suum cuique tribuendi,

    Just. Inst. 1, 1, 1:

    justitia erga deos religio, erga parentes pietas, creditis in rebus fides... nominatur,

    Cic. Part. Or. 22, 78:

    ordinata erat in duodecim tabulis tota justitia,

    the whole of the laws, Flor. 1, 24.—Personified: Justĭtĭa, the goddess of justice, Gell. 14, 4, 3.—
    B.
    Esp., righteousness, holiness, conduct in accordance with the divine law, Vulg. Gen. 15, 6; id. Rom. 9, 31 et saep.—
    II.
    Clemency, compassion, Caes. B. G. 5, 41 fin.; id. B. C. 1, 32; so Cic. Marcell. 4:

    ut meae stultitiae justitia tua sit aliquid praesidi,

    Ter. Heaut. 4, 1, 33.—
    III.
    Concr., plur., judgments, precepts, ordinances:

    Domini,

    Vulg. Psa. 18, 9; id. Deut. 4, 5 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Justitia

  • 128 justitia

    justĭtĭa, ae, f. [justus], justice, equity, righteousness, uprightness:

    quae animi affectio suum cuique tribuens, atque hanc quam dico, societatem conjunctionis humanae munifice et aeque tuens, justitia dicitur, cui sunt adjunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis ejusdem,

    Cic. Fin. 5, 23, 65:

    justitia est constans et perpetua voluntas jus suum cuique tribuendi,

    Just. Inst. 1, 1, 1:

    justitia erga deos religio, erga parentes pietas, creditis in rebus fides... nominatur,

    Cic. Part. Or. 22, 78:

    ordinata erat in duodecim tabulis tota justitia,

    the whole of the laws, Flor. 1, 24.—Personified: Justĭtĭa, the goddess of justice, Gell. 14, 4, 3.—
    B.
    Esp., righteousness, holiness, conduct in accordance with the divine law, Vulg. Gen. 15, 6; id. Rom. 9, 31 et saep.—
    II.
    Clemency, compassion, Caes. B. G. 5, 41 fin.; id. B. C. 1, 32; so Cic. Marcell. 4:

    ut meae stultitiae justitia tua sit aliquid praesidi,

    Ter. Heaut. 4, 1, 33.—
    III.
    Concr., plur., judgments, precepts, ordinances:

    Domini,

    Vulg. Psa. 18, 9; id. Deut. 4, 5 al.

    Lewis & Short latin dictionary > justitia

См. также в других словарях:

  • Bonĭtas — (lat.), Menschenfreundlichkeit, segnende Güte, bei den Römern als allegorische Gottheit verehrt; der Kaiser Marc Aurel weihte ihr eine Capelle auf dem Capitol …   Pierer's Universal-Lexikon

  • BONITAS — in LL. Comitis de Montesorti A. C. 1212. pro Albiensibus: Nullus Baro, Miles, aut quilibet alius Dominus, cui Comes dederit terram in partibus istis, poterit exigere, ultra mensuram talie statutam et confirmatam, literis eorundem dominorum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bonitas — Die Bonitas Holding GmbH Co. KG ist ein Zusammenschluss von Dienstleistungsunternehmen der Kranken und Altenpflege mit Sitz im ostwestfälischen Herford. Niederlassungen bestehen in Hamburg, Nordrhein Westfalen, Niedersachsen und Bayern. Mit rund… …   Deutsch Wikipedia

  • Bonitas — Sp Bonitas Ap Bonito L u. Brazilijoje (Gojasas), dažna Brazilijos g tė …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Team Bonitas — Teamdaten UCI Code BNT Herkunftsland Sudafrika  Südafrika …   Deutsch Wikipedia

  • Cabañas Sierras Bonitas — (Мерло,Аргентина) Категория отеля: Адрес: Ruta Provincial Nro. 1 km. 14 …   Каталог отелей

  • Demasiado bonitas para ser honestas — (Trop jolies pour être honnêtes) o Quatre souris pour un hold up es una película francesa de 1972, dirigada por Richard Balducci. Cuatro compañeras de cuarto en la Costa Azul, Bernadette (Bernadette Lafont), Christine (Jane Birkin), Frédérique… …   Wikipedia Español

  • Équipe cycliste Team Bonitas — Team Bonitas est une équipe cycliste professionnelle sud africaine créée en 2008 sous le nom de Team Medscheme. Elle a le statut d équipe continentale. Sommaire 1 Histoire 2 Classement UCI 3 Effectif 2011 …   Wikipédia en Français

  • Deus abençoe as mulheres bonitas, e as feias se sobrar tempo — Deus abençoe as mulheres bonitas, e as feias se sobrar tempo. (Bras net, SP) …   Provérbios Brasileiras

  • vienspalvis bonitas — statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Orcynopsis unicolor angl. plain bonita; plain pelamis rus. одноцветный бонито; паломета ryšiai: platesnis terminas – vienspalviai bonitai …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • bonté — [ bɔ̃te ] n. f. • 1080; lat. bonitas, atis, de bonus « bon » I ♦ Rare Qualité de ce qui est bon (I, A); bonne qualité. ⇒ excellence. Bonté d une terre, d un vin. II ♦ Cour. 1 ♦ Qualité morale qui porte à faire le bien, à être bon ( …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»