-
1 biennium
bĭennĭum, ii, n. [bis-annus], a period or space of two years, two years: jam biennium [p. 237] est, cum, etc., Plaut. Merc. 3, 1, 35:intra tempus biennii,
Col. 3, 9, 6:hoc factum est ferme abhinc biennium,
Plaut. Bacch. 3, 2, 4 (imitated by Ps.-Plaut. Merc. prol. 12):biennium ibi perpetuum misera illum tuli,
Ter. Hec. 1, 2, 12; Caes. B. G. 1, 3; Cic. Phil. 5, 3, 7; Liv. 5, 14, 2:biennium provinciam obtinuit,
Cic. Verr. 2, 3, 93, § 216; 2, 4, 30, § 67:lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,
id. Caecin. 19, 54; Quint. Ep. ad Tryph. 1; id. Inst. 1, 12, 9:biennio postquam abii,
Plaut. Bacch. 2, 1, 1:comitia biennio habita,
Liv. 5, 14, 2:matres, quae biennio durant,
Plin. 11, 21, 24, § 73; Suet. Galb. 7:consulatum biennio post ultro petiit,
id. Aug. 26:intra tempus bienni,
Col. R. R. 3, 9, 6:intra biennium,
Quint. 1, 2, 9:ultra biennium,
Tac. A. 1, 1. -
2 biennium
biennium ī, n [bi-+annus], a period of two years, two years: per biennium: ad alqd biennium sibi satis esse, Cs.: provinciam obtinere, for two years: comitia biennio habita, in the last two years, L.: post biennium, after two years' delay: biennio prope: biennio ante: eo biennio, Cs.* * *two years (period of...) -
3 biennium
subst. biennial -
4 biennium
Англо-русский словарь промышленной и научной лексики > biennium
-
5 kaksivuotiskausi
• biennium -
6 двухгодичный период
-
7 okres dwuletni
• biennium -
8 bienio
• biennium• two-year period -
9 bienio
m.1 two years (periodo).2 two-yearly increment (aumento de sueldo).3 biennium, two-year period.* * *1 (periodo) two-year period, biennium2 (aumento) two-yearly increment* * ** * *a) ( período) two-year periodb) ( incremento) two-yearly increment* * *= biennium, two-year period.Ex. During the last biennium, approximately $125.000 was channelled by Unesco through IFLA for research and the organization of seminars.Ex. Bell's two-year period of ineligibility begins on November 10, 2006.----* en un bienio = over a two-year period.* * *a) ( período) two-year periodb) ( incremento) two-yearly increment* * *= biennium, two-year period.Ex: During the last biennium, approximately $125.000 was channelled by Unesco through IFLA for research and the organization of seminars.
Ex: Bell's two-year period of ineligibility begins on November 10, 2006.* en un bienio = over a two-year period.* * *1 (período) biennium, two-year period2 (incremento) two-yearly increment* * *
bienio sustantivo masculino two-year period
* * *bienio nm1. [periodo] two years2. [aumento de sueldo] two-yearly increment* * *m period of two years -
10 auctoritas
auctōrĭtas (not autōr- nor authōr-), ātis, f. [auctor], acc. to the different signiff. of that word,I.In gen., a producing, production, invention, cause (very rare;II.syn.: auctoramentum, sententia, judicium, consilium, vis, pondus, favor, gratia): quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (sc. rumoris),
originator, inventor, Plaut. Trin. 1, 2, 180:ejus facti qui sint principes et inventores, qui denique auctoritatis ejus et inventionis comprobatores,
Cic. Inv. 1, 28, 43:utrum poëtae Stoicos depravārint, an Stoici poëtis dederint auctoritatem, non facile dixerim,
id. N. D. 3, 38, 91.—Esp.,A.A view, opinion, judgment:B.errat vehementer, si quis in orationibus nostris auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur,
Cic. Clu. 50, 139:reliquum est, ut de Q. Catuli auctoritate et sententiā dicendum esse videatur,
id. Imp. Pomp. 20; 22:Mihi quidem ex animo eximi non potest, esse deos, id tamen ipsum, quod mihi persuasum est auctoritate majorum, cur ita sit, nihil tu me doces,
id. N. D. 3, 3, 7:plus apud me antiquorum auctoritas valet,
id. Lael. 4, 13.—Counsel, advice, persuasion, encouragement to something (esp. if made with energy and sustained by the authority and influence of the counsellor; cf.C.auctor, I. C.): auctoritatem defugere,
Plaut. Poen. 1, 1, 19:Jubeo, cogo atque impero. Numquam defugiam auctoritatem,
Ter. Eun. 2, 3, 99 Ruhnk.: attende jam, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem consulatūs mei, how little pleased (ironically) I am that the occurrences of my consulship are ascribed to my exertions, my influence, Cic. Sull. 11, 33:cujus (Reguli) cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt,
id. Off. 3, 27, 100:jure, legibus, auctoritate omnium, qui consulebantur, testamentum fecerat,
id. Verr. 2, 1, 42:ejus (Sexti) mihi vivit auctoritas,
id. Att. 10, 1, 1:his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti etc.,
Caes. B. G. 1, 3: ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, i. e. agentibus, intervenientibus, Liv. 38, 3 al.—Also consolatory exhortation, consolation, comfort:his autem litteris animum tuum...amicissimi hominis auctoritate confirmandum etiam atque etiam puto,
Cic. Fam. 6, 6, 2.—Will, pleasure, decision, bidding, command, precept, decree:2.si ad verba rem deflectere velimus, consilium autem eorum, qui scripserunt, et rationem et auctoritatem relinquamus?
Cic. Caecin. 18, 51:verba servire hominum consiliis et auctoritatibus,
id. ib. 18, 52:legio auctoritatem Caesaris persecuta est,
id. Phil. 3, 3:nisi legiones ad Caesaris auctoritatem se contulissent,
under his command, guidance, id. Fam. 10, 28 fin. —Hence,Esp., in political lang., t. t.a.Senatūs auctoritas,(α).The will of the senate:(β).agrum Picenum contra senatūs auctoritatem dividere,
Cic. Sen. 4, 11.—More freq.,A decree of the senate, = Senatūs consultum:b.Senatūs vetus auctoritas de Bacchanalibus,
Cic. Leg. 2, 15, 37:sine senatūs auctoritate foedus facere,
id. Off. 3, 30, 109:Senatūs auctoritas gravissima intercessit,
id. Fam. 1, 2 fin.:responditque ita ex auctoritate senatūs consul,
Liv. 7, 31:imperio non populi jussu, non ex auctoritate patrum dato,
id. 26, 2:Neminem exulum nisi ex Senatūs auctoritate restituit,
Suet. Claud. 12:citra senatūs populique auctoritatem,
id. Caes. 28 al. —Hence the superscription to the decrees of the Senate:SENATVS. CONSVLTI. AVCTORITAS., abbrev., S. C. A.,
Cic. Fam. 8, 8.—Sometimes between senatūs auctoritas and senatūs consultum this distinction is to be made, that the former designates a decision of the senate, invalidated by the protestation of the tribune of the people or by the people themselves;the latter, one that is passed without opposition,
Cic. Fam. 8, 8; Liv. 4, 57.—Auctoritas populi, the popular will or decision:c.isti principes et sibi et ceteris populi universi auctoritati parendum esse fateantur,
Cic. Imp. Pomp. 22; so,publica,
Vell. 2, 62, 3; Dig. 1, 2, 2, § 4.—Auctoritas collegii (pontificum), Liv. 34, 44; cf. Cic. Leg. 2, 19 and 21.—D.Liberty, ability, power, authority to do according to one's pleasure:E.qui habet imperium a populo Romano auctoritatem legum dandarum ab senatu,
Cic. Verr. 2, 2, 49:Verres tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,
id. ib. 2, 5, 58: Invita in hoc loco versatur oratio;videtur enim auctoritatem adferre peccandi,
id. N. D. 3, 35, 85:Senatūs faciem secum attulerat auctoritatemque populi Romani,
id. Phil. 8, 8.—Might, power, authority, reputation, dignity, influence, weight (very freq.):F.ut vostra auctoritas Meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. prol. alt. 40: aequitate causae et auctoritate suā aliquem commovere,
Cic. Verr. 2, 1, 48:id maximā auctoritate philosophi adfirmant,
id. Off. 3, 29, 105:Digna est memoriā Q. Catuli cum auctoritas tum verecundia,
Vell. 2, 32:optimatium auctoritatem deminuere,
Suet. Caes. 11; so,auctoritatem habere,
Cic. Phil. 11, 10 fin.; id. Sen. 17, 60:adripere,
id. ib. 18, 62; id. N. D. 3, 35, 85:facere,
to procure, obtain, id. Imp. Pomp. 15: Grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israël, * Vulg. 3 Reg. 21, 7:imminuere,
Cic. de Or. 2, 37 fin.:levare,
id. Ac. 2, 22, 69:fructus capere auctoritatis,
id. Sen. 18, 62:Quae sunt voluptates corporis cum auctoritatis praemiis comparandae?
id. ib. 18, 64 et saep. — Transf. to things, importance, significance, weight, power, worth, value, estimation:bos in pecuariā maximā debet esse auctoritate,
Varr. R. R. 2, 5:sunt certa legum verba... quo plus auctoritatis habeant, paulo antiquiora,
more weight, force, Cic. Leg. 2, 7, 18:totius hujusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus, ignorant,
id. Fl. 4:utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est,
id. Off. 3, 30, 109: cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem, of this honorable place, i. e. the rostra, id. Imp. Pomp 1:bibliothecas omnium philosophorum mihi videtur XII. tabularum libellus auctoritatis pondere superare,
id. de Or. 1, 44, 195; id. Fam. 1, 7; Dolab. ap. Cic. ib. 9, 9 fin.:auctoritas praecipua lupo (pisci),
Plin. 9, 17, 28, § 61: Post eum (Maecenatum) interiit auctoritas sapori (pullorum [p. 200] asinorum), id. 8, 43, 68, § 170 Jan:unguentorum,
id. 13, 1, 2, § 4:auctoritas dignitasque formae,
Suet. Claud. 30.—Also of feigned, assumed authority:nec cognovi quemquam, qui majore auctoritate nihil diceret,
that said nothing with a greater air of authority, Cic. Div. 2, 67, 139.—An example, pattern, model:G.omnium superiorum auctoritatem repudiare,
Cic. Verr. 2, 3, 19:memoriā digna juventuti rei publicae capessendae auctoritas disciplinaque,
id. Sest. 6, 14:valuit auctoritas,
id. Tusc. 2, 22, 53; so id. Verr. 2, 3, 93; 2, 5, 32:tu is es qui in disputando non tuum judicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas,
id. Leg. 1, 13, 36; id. Rosc. Am. 6, 16 al.—A warrant, security for establishing a fact, assertion, etc., credibility:2.cum ea (justitia) sine prudentiā satis habeat auctoritatis,
Cic. Off. 2, 9, 34:desinant putare, auctoritatem esse in eo testimonio, cujus auctor inventus est nemo,
id. Fl. 22, 53:Quid vero habet auctoritatis furor iste, quem divinum vocatis?
id. Div. 2, 54, 110:tollitur omnis auctoritas somniorum,
id. ib. 2, 59, 123:cum ad vanitatem accessit auctoritas,
id. Lael. 25, 94.—Meton., the things which serve for the verification or establishment of a fact.a.A record, document:b.videt legationes, cum publicis auctoritatibus convenisse,
Cic. Verr. 1, 3, 7:nihil putas valere in judiciis civitatum auctoritates ac litteras,
id. ib. 2, 3, 62, § 146.—The name of a person who is security for something, authority:H.cum auctoritates principum conjurationis colligeret,
Cic. Sull. 13, 37:sed tu auctoritates contemnis, ratione pugnas,
id. N. D. 3, 4, 9.—Hence for the names of persons present at the drawing up of a decree of the senate:quod in auctoritatibus praescriptis exstat,
Cic. de Or. 3, 2, 5: Senatūs consultum, quod tibi misi, factum est auctoritatesque perscriptae, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8.—Right of possession (cf. auctor, II. F. 1.):J.lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,
Cic. Caecin. 19, 54:usūs auctoritas fundi biennium est,
id. Top. 4, 23; so id. Caecin. 26, 74; id. Har. Resp. 7; Lex Atin. ap. Gell. 17, 6; cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 217 sq.—So in the laws of the XII. Tables: ADVERSVS. HOSTEM. AETERNA. AVCTORITAS., against a stranger the right of possession is perpetual (i. e. a stranger cannot, by prescription, obtain the right of possession to the property of a Roman), ap. Cic. Off. 1, 12, 37.—In jurid. lang., a guaranty, security, Paul. Sent. 2, 17. -
11 authoritas
auctōrĭtas (not autōr- nor authōr-), ātis, f. [auctor], acc. to the different signiff. of that word,I.In gen., a producing, production, invention, cause (very rare;II.syn.: auctoramentum, sententia, judicium, consilium, vis, pondus, favor, gratia): quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (sc. rumoris),
originator, inventor, Plaut. Trin. 1, 2, 180:ejus facti qui sint principes et inventores, qui denique auctoritatis ejus et inventionis comprobatores,
Cic. Inv. 1, 28, 43:utrum poëtae Stoicos depravārint, an Stoici poëtis dederint auctoritatem, non facile dixerim,
id. N. D. 3, 38, 91.—Esp.,A.A view, opinion, judgment:B.errat vehementer, si quis in orationibus nostris auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur,
Cic. Clu. 50, 139:reliquum est, ut de Q. Catuli auctoritate et sententiā dicendum esse videatur,
id. Imp. Pomp. 20; 22:Mihi quidem ex animo eximi non potest, esse deos, id tamen ipsum, quod mihi persuasum est auctoritate majorum, cur ita sit, nihil tu me doces,
id. N. D. 3, 3, 7:plus apud me antiquorum auctoritas valet,
id. Lael. 4, 13.—Counsel, advice, persuasion, encouragement to something (esp. if made with energy and sustained by the authority and influence of the counsellor; cf.C.auctor, I. C.): auctoritatem defugere,
Plaut. Poen. 1, 1, 19:Jubeo, cogo atque impero. Numquam defugiam auctoritatem,
Ter. Eun. 2, 3, 99 Ruhnk.: attende jam, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem consulatūs mei, how little pleased (ironically) I am that the occurrences of my consulship are ascribed to my exertions, my influence, Cic. Sull. 11, 33:cujus (Reguli) cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt,
id. Off. 3, 27, 100:jure, legibus, auctoritate omnium, qui consulebantur, testamentum fecerat,
id. Verr. 2, 1, 42:ejus (Sexti) mihi vivit auctoritas,
id. Att. 10, 1, 1:his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti etc.,
Caes. B. G. 1, 3: ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, i. e. agentibus, intervenientibus, Liv. 38, 3 al.—Also consolatory exhortation, consolation, comfort:his autem litteris animum tuum...amicissimi hominis auctoritate confirmandum etiam atque etiam puto,
Cic. Fam. 6, 6, 2.—Will, pleasure, decision, bidding, command, precept, decree:2.si ad verba rem deflectere velimus, consilium autem eorum, qui scripserunt, et rationem et auctoritatem relinquamus?
Cic. Caecin. 18, 51:verba servire hominum consiliis et auctoritatibus,
id. ib. 18, 52:legio auctoritatem Caesaris persecuta est,
id. Phil. 3, 3:nisi legiones ad Caesaris auctoritatem se contulissent,
under his command, guidance, id. Fam. 10, 28 fin. —Hence,Esp., in political lang., t. t.a.Senatūs auctoritas,(α).The will of the senate:(β).agrum Picenum contra senatūs auctoritatem dividere,
Cic. Sen. 4, 11.—More freq.,A decree of the senate, = Senatūs consultum:b.Senatūs vetus auctoritas de Bacchanalibus,
Cic. Leg. 2, 15, 37:sine senatūs auctoritate foedus facere,
id. Off. 3, 30, 109:Senatūs auctoritas gravissima intercessit,
id. Fam. 1, 2 fin.:responditque ita ex auctoritate senatūs consul,
Liv. 7, 31:imperio non populi jussu, non ex auctoritate patrum dato,
id. 26, 2:Neminem exulum nisi ex Senatūs auctoritate restituit,
Suet. Claud. 12:citra senatūs populique auctoritatem,
id. Caes. 28 al. —Hence the superscription to the decrees of the Senate:SENATVS. CONSVLTI. AVCTORITAS., abbrev., S. C. A.,
Cic. Fam. 8, 8.—Sometimes between senatūs auctoritas and senatūs consultum this distinction is to be made, that the former designates a decision of the senate, invalidated by the protestation of the tribune of the people or by the people themselves;the latter, one that is passed without opposition,
Cic. Fam. 8, 8; Liv. 4, 57.—Auctoritas populi, the popular will or decision:c.isti principes et sibi et ceteris populi universi auctoritati parendum esse fateantur,
Cic. Imp. Pomp. 22; so,publica,
Vell. 2, 62, 3; Dig. 1, 2, 2, § 4.—Auctoritas collegii (pontificum), Liv. 34, 44; cf. Cic. Leg. 2, 19 and 21.—D.Liberty, ability, power, authority to do according to one's pleasure:E.qui habet imperium a populo Romano auctoritatem legum dandarum ab senatu,
Cic. Verr. 2, 2, 49:Verres tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,
id. ib. 2, 5, 58: Invita in hoc loco versatur oratio;videtur enim auctoritatem adferre peccandi,
id. N. D. 3, 35, 85:Senatūs faciem secum attulerat auctoritatemque populi Romani,
id. Phil. 8, 8.—Might, power, authority, reputation, dignity, influence, weight (very freq.):F.ut vostra auctoritas Meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. prol. alt. 40: aequitate causae et auctoritate suā aliquem commovere,
Cic. Verr. 2, 1, 48:id maximā auctoritate philosophi adfirmant,
id. Off. 3, 29, 105:Digna est memoriā Q. Catuli cum auctoritas tum verecundia,
Vell. 2, 32:optimatium auctoritatem deminuere,
Suet. Caes. 11; so,auctoritatem habere,
Cic. Phil. 11, 10 fin.; id. Sen. 17, 60:adripere,
id. ib. 18, 62; id. N. D. 3, 35, 85:facere,
to procure, obtain, id. Imp. Pomp. 15: Grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israël, * Vulg. 3 Reg. 21, 7:imminuere,
Cic. de Or. 2, 37 fin.:levare,
id. Ac. 2, 22, 69:fructus capere auctoritatis,
id. Sen. 18, 62:Quae sunt voluptates corporis cum auctoritatis praemiis comparandae?
id. ib. 18, 64 et saep. — Transf. to things, importance, significance, weight, power, worth, value, estimation:bos in pecuariā maximā debet esse auctoritate,
Varr. R. R. 2, 5:sunt certa legum verba... quo plus auctoritatis habeant, paulo antiquiora,
more weight, force, Cic. Leg. 2, 7, 18:totius hujusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus, ignorant,
id. Fl. 4:utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est,
id. Off. 3, 30, 109: cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem, of this honorable place, i. e. the rostra, id. Imp. Pomp 1:bibliothecas omnium philosophorum mihi videtur XII. tabularum libellus auctoritatis pondere superare,
id. de Or. 1, 44, 195; id. Fam. 1, 7; Dolab. ap. Cic. ib. 9, 9 fin.:auctoritas praecipua lupo (pisci),
Plin. 9, 17, 28, § 61: Post eum (Maecenatum) interiit auctoritas sapori (pullorum [p. 200] asinorum), id. 8, 43, 68, § 170 Jan:unguentorum,
id. 13, 1, 2, § 4:auctoritas dignitasque formae,
Suet. Claud. 30.—Also of feigned, assumed authority:nec cognovi quemquam, qui majore auctoritate nihil diceret,
that said nothing with a greater air of authority, Cic. Div. 2, 67, 139.—An example, pattern, model:G.omnium superiorum auctoritatem repudiare,
Cic. Verr. 2, 3, 19:memoriā digna juventuti rei publicae capessendae auctoritas disciplinaque,
id. Sest. 6, 14:valuit auctoritas,
id. Tusc. 2, 22, 53; so id. Verr. 2, 3, 93; 2, 5, 32:tu is es qui in disputando non tuum judicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas,
id. Leg. 1, 13, 36; id. Rosc. Am. 6, 16 al.—A warrant, security for establishing a fact, assertion, etc., credibility:2.cum ea (justitia) sine prudentiā satis habeat auctoritatis,
Cic. Off. 2, 9, 34:desinant putare, auctoritatem esse in eo testimonio, cujus auctor inventus est nemo,
id. Fl. 22, 53:Quid vero habet auctoritatis furor iste, quem divinum vocatis?
id. Div. 2, 54, 110:tollitur omnis auctoritas somniorum,
id. ib. 2, 59, 123:cum ad vanitatem accessit auctoritas,
id. Lael. 25, 94.—Meton., the things which serve for the verification or establishment of a fact.a.A record, document:b.videt legationes, cum publicis auctoritatibus convenisse,
Cic. Verr. 1, 3, 7:nihil putas valere in judiciis civitatum auctoritates ac litteras,
id. ib. 2, 3, 62, § 146.—The name of a person who is security for something, authority:H.cum auctoritates principum conjurationis colligeret,
Cic. Sull. 13, 37:sed tu auctoritates contemnis, ratione pugnas,
id. N. D. 3, 4, 9.—Hence for the names of persons present at the drawing up of a decree of the senate:quod in auctoritatibus praescriptis exstat,
Cic. de Or. 3, 2, 5: Senatūs consultum, quod tibi misi, factum est auctoritatesque perscriptae, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8.—Right of possession (cf. auctor, II. F. 1.):J.lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,
Cic. Caecin. 19, 54:usūs auctoritas fundi biennium est,
id. Top. 4, 23; so id. Caecin. 26, 74; id. Har. Resp. 7; Lex Atin. ap. Gell. 17, 6; cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 217 sq.—So in the laws of the XII. Tables: ADVERSVS. HOSTEM. AETERNA. AVCTORITAS., against a stranger the right of possession is perpetual (i. e. a stranger cannot, by prescription, obtain the right of possession to the property of a Roman), ap. Cic. Off. 1, 12, 37.—In jurid. lang., a guaranty, security, Paul. Sent. 2, 17. -
12 autoritas
auctōrĭtas (not autōr- nor authōr-), ātis, f. [auctor], acc. to the different signiff. of that word,I.In gen., a producing, production, invention, cause (very rare;II.syn.: auctoramentum, sententia, judicium, consilium, vis, pondus, favor, gratia): quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (sc. rumoris),
originator, inventor, Plaut. Trin. 1, 2, 180:ejus facti qui sint principes et inventores, qui denique auctoritatis ejus et inventionis comprobatores,
Cic. Inv. 1, 28, 43:utrum poëtae Stoicos depravārint, an Stoici poëtis dederint auctoritatem, non facile dixerim,
id. N. D. 3, 38, 91.—Esp.,A.A view, opinion, judgment:B.errat vehementer, si quis in orationibus nostris auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur,
Cic. Clu. 50, 139:reliquum est, ut de Q. Catuli auctoritate et sententiā dicendum esse videatur,
id. Imp. Pomp. 20; 22:Mihi quidem ex animo eximi non potest, esse deos, id tamen ipsum, quod mihi persuasum est auctoritate majorum, cur ita sit, nihil tu me doces,
id. N. D. 3, 3, 7:plus apud me antiquorum auctoritas valet,
id. Lael. 4, 13.—Counsel, advice, persuasion, encouragement to something (esp. if made with energy and sustained by the authority and influence of the counsellor; cf.C.auctor, I. C.): auctoritatem defugere,
Plaut. Poen. 1, 1, 19:Jubeo, cogo atque impero. Numquam defugiam auctoritatem,
Ter. Eun. 2, 3, 99 Ruhnk.: attende jam, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem consulatūs mei, how little pleased (ironically) I am that the occurrences of my consulship are ascribed to my exertions, my influence, Cic. Sull. 11, 33:cujus (Reguli) cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt,
id. Off. 3, 27, 100:jure, legibus, auctoritate omnium, qui consulebantur, testamentum fecerat,
id. Verr. 2, 1, 42:ejus (Sexti) mihi vivit auctoritas,
id. Att. 10, 1, 1:his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti etc.,
Caes. B. G. 1, 3: ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, i. e. agentibus, intervenientibus, Liv. 38, 3 al.—Also consolatory exhortation, consolation, comfort:his autem litteris animum tuum...amicissimi hominis auctoritate confirmandum etiam atque etiam puto,
Cic. Fam. 6, 6, 2.—Will, pleasure, decision, bidding, command, precept, decree:2.si ad verba rem deflectere velimus, consilium autem eorum, qui scripserunt, et rationem et auctoritatem relinquamus?
Cic. Caecin. 18, 51:verba servire hominum consiliis et auctoritatibus,
id. ib. 18, 52:legio auctoritatem Caesaris persecuta est,
id. Phil. 3, 3:nisi legiones ad Caesaris auctoritatem se contulissent,
under his command, guidance, id. Fam. 10, 28 fin. —Hence,Esp., in political lang., t. t.a.Senatūs auctoritas,(α).The will of the senate:(β).agrum Picenum contra senatūs auctoritatem dividere,
Cic. Sen. 4, 11.—More freq.,A decree of the senate, = Senatūs consultum:b.Senatūs vetus auctoritas de Bacchanalibus,
Cic. Leg. 2, 15, 37:sine senatūs auctoritate foedus facere,
id. Off. 3, 30, 109:Senatūs auctoritas gravissima intercessit,
id. Fam. 1, 2 fin.:responditque ita ex auctoritate senatūs consul,
Liv. 7, 31:imperio non populi jussu, non ex auctoritate patrum dato,
id. 26, 2:Neminem exulum nisi ex Senatūs auctoritate restituit,
Suet. Claud. 12:citra senatūs populique auctoritatem,
id. Caes. 28 al. —Hence the superscription to the decrees of the Senate:SENATVS. CONSVLTI. AVCTORITAS., abbrev., S. C. A.,
Cic. Fam. 8, 8.—Sometimes between senatūs auctoritas and senatūs consultum this distinction is to be made, that the former designates a decision of the senate, invalidated by the protestation of the tribune of the people or by the people themselves;the latter, one that is passed without opposition,
Cic. Fam. 8, 8; Liv. 4, 57.—Auctoritas populi, the popular will or decision:c.isti principes et sibi et ceteris populi universi auctoritati parendum esse fateantur,
Cic. Imp. Pomp. 22; so,publica,
Vell. 2, 62, 3; Dig. 1, 2, 2, § 4.—Auctoritas collegii (pontificum), Liv. 34, 44; cf. Cic. Leg. 2, 19 and 21.—D.Liberty, ability, power, authority to do according to one's pleasure:E.qui habet imperium a populo Romano auctoritatem legum dandarum ab senatu,
Cic. Verr. 2, 2, 49:Verres tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,
id. ib. 2, 5, 58: Invita in hoc loco versatur oratio;videtur enim auctoritatem adferre peccandi,
id. N. D. 3, 35, 85:Senatūs faciem secum attulerat auctoritatemque populi Romani,
id. Phil. 8, 8.—Might, power, authority, reputation, dignity, influence, weight (very freq.):F.ut vostra auctoritas Meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. prol. alt. 40: aequitate causae et auctoritate suā aliquem commovere,
Cic. Verr. 2, 1, 48:id maximā auctoritate philosophi adfirmant,
id. Off. 3, 29, 105:Digna est memoriā Q. Catuli cum auctoritas tum verecundia,
Vell. 2, 32:optimatium auctoritatem deminuere,
Suet. Caes. 11; so,auctoritatem habere,
Cic. Phil. 11, 10 fin.; id. Sen. 17, 60:adripere,
id. ib. 18, 62; id. N. D. 3, 35, 85:facere,
to procure, obtain, id. Imp. Pomp. 15: Grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israël, * Vulg. 3 Reg. 21, 7:imminuere,
Cic. de Or. 2, 37 fin.:levare,
id. Ac. 2, 22, 69:fructus capere auctoritatis,
id. Sen. 18, 62:Quae sunt voluptates corporis cum auctoritatis praemiis comparandae?
id. ib. 18, 64 et saep. — Transf. to things, importance, significance, weight, power, worth, value, estimation:bos in pecuariā maximā debet esse auctoritate,
Varr. R. R. 2, 5:sunt certa legum verba... quo plus auctoritatis habeant, paulo antiquiora,
more weight, force, Cic. Leg. 2, 7, 18:totius hujusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus, ignorant,
id. Fl. 4:utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est,
id. Off. 3, 30, 109: cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem, of this honorable place, i. e. the rostra, id. Imp. Pomp 1:bibliothecas omnium philosophorum mihi videtur XII. tabularum libellus auctoritatis pondere superare,
id. de Or. 1, 44, 195; id. Fam. 1, 7; Dolab. ap. Cic. ib. 9, 9 fin.:auctoritas praecipua lupo (pisci),
Plin. 9, 17, 28, § 61: Post eum (Maecenatum) interiit auctoritas sapori (pullorum [p. 200] asinorum), id. 8, 43, 68, § 170 Jan:unguentorum,
id. 13, 1, 2, § 4:auctoritas dignitasque formae,
Suet. Claud. 30.—Also of feigned, assumed authority:nec cognovi quemquam, qui majore auctoritate nihil diceret,
that said nothing with a greater air of authority, Cic. Div. 2, 67, 139.—An example, pattern, model:G.omnium superiorum auctoritatem repudiare,
Cic. Verr. 2, 3, 19:memoriā digna juventuti rei publicae capessendae auctoritas disciplinaque,
id. Sest. 6, 14:valuit auctoritas,
id. Tusc. 2, 22, 53; so id. Verr. 2, 3, 93; 2, 5, 32:tu is es qui in disputando non tuum judicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas,
id. Leg. 1, 13, 36; id. Rosc. Am. 6, 16 al.—A warrant, security for establishing a fact, assertion, etc., credibility:2.cum ea (justitia) sine prudentiā satis habeat auctoritatis,
Cic. Off. 2, 9, 34:desinant putare, auctoritatem esse in eo testimonio, cujus auctor inventus est nemo,
id. Fl. 22, 53:Quid vero habet auctoritatis furor iste, quem divinum vocatis?
id. Div. 2, 54, 110:tollitur omnis auctoritas somniorum,
id. ib. 2, 59, 123:cum ad vanitatem accessit auctoritas,
id. Lael. 25, 94.—Meton., the things which serve for the verification or establishment of a fact.a.A record, document:b.videt legationes, cum publicis auctoritatibus convenisse,
Cic. Verr. 1, 3, 7:nihil putas valere in judiciis civitatum auctoritates ac litteras,
id. ib. 2, 3, 62, § 146.—The name of a person who is security for something, authority:H.cum auctoritates principum conjurationis colligeret,
Cic. Sull. 13, 37:sed tu auctoritates contemnis, ratione pugnas,
id. N. D. 3, 4, 9.—Hence for the names of persons present at the drawing up of a decree of the senate:quod in auctoritatibus praescriptis exstat,
Cic. de Or. 3, 2, 5: Senatūs consultum, quod tibi misi, factum est auctoritatesque perscriptae, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8.—Right of possession (cf. auctor, II. F. 1.):J.lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,
Cic. Caecin. 19, 54:usūs auctoritas fundi biennium est,
id. Top. 4, 23; so id. Caecin. 26, 74; id. Har. Resp. 7; Lex Atin. ap. Gell. 17, 6; cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 217 sq.—So in the laws of the XII. Tables: ADVERSVS. HOSTEM. AETERNA. AVCTORITAS., against a stranger the right of possession is perpetual (i. e. a stranger cannot, by prescription, obtain the right of possession to the property of a Roman), ap. Cic. Off. 1, 12, 37.—In jurid. lang., a guaranty, security, Paul. Sent. 2, 17. -
13 conficio
confĭcĭo, fēci, fectum, 3 ( perf. subj. confexim, Plaut. Truc. 4, 4, 39; in pass., besides the regular form conficior, freq., but not in Cic., in acc. with fīo, fieri:I.confit,
Plaut. Trin. 2, 4, 7; Lucr. 4, 291; Col. 2, 15, 1; Plin. 6, 23, 26, § 103; 31, 7, 40, § 83; Macr. S. 1, 14, 13; id. Somn. Scip. 2, 3; 1, 2:confiunt,
Lucr. 4, 738; Arn. 7, 219:confiat,
Col. 1, 8, 12; Lucr. 4, 929 Lachm.: confiant, Imp. Leo, Cod. 2, 7, 11: confieret, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 3; 9, 7, A, 1; Liv. 5, 50, 7:confierent,
Suet. Caes. 20; Arn. 2, 73:confieri,
Lucr. 2, 1069; 5, 889; Caes. B. G. 7, 58; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Verg. A. 4, 116; v. Forbig. ad loc.; Tac. A. 15, 59; cf. Neue, Formenl. II. p. 611), v. a. [facio].To make a thing completely ready, to make, prepare, bring about, complete, accomplish, execute, etc. (except in Quint., freq. in all periods and species of composition).A.Lit.1.In gen.:2.nisi cottidiano sesquiopus confeceris,
Plaut. Capt. 3, 5, 67; cf.pensum,
id. Merc. 2, 3, 81; id. Pers. 2, 4, 1:eme lanam, unde pallium conficiatur,
id. Mil. 3, 1, 93; cf.:anulum, pallium, soccos suā manu,
Cic. de Or. 3, 32, 127:vestem,
id. Verr. 2, 4, 26, § 59; Suet. Aug. 73:ligna ad fornacem,
to make ready, prepare for, Cato, R. R. 16; cf.:conficere atque contexere villos ovium,
Cic. N. D. 2, 63, 158:aurum et argentum,
Plin. 35, 12, 45, § 157:frumenta (with molere),
id. 7, 56, 57, § 191:tabulas litteris Graecis,
to write, draw up, Caes. B. G. 1, 29; [p. 413] cf.:libros Graeco sermone,
to compose, write, Nep. Hann. 13, 2;and librum Graece,
id. Att. 18, 6:tabulas,
Cic. Verr. 2, 1, 23, § 60:orationes,
Nep. Cato, 3, 3:illam partem superiorem orationis,
Cic. de Or. 2, 28, 121:nuptias,
Ter. Heaut. 5, 1, 22; Suet. Claud. 26:bellum,
Caes. B. G. 1, 54; Sall. C. 51, 5; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 3; Liv. 21, 40, 11; so,duella,
Hor. Ep. 2, 1, 254 al.; cf.proelium,
Sall. C. 61, 1:tantum facinus,
Cic. Rosc. Am. 28, 76; cf.caedem,
Nep. Dion, 10, 1:legitima quaedam,
id. Phoc. 4, 2:residua diurni actus,
Suet. Aug. 78:mandata,
Cic. Planc. 11, 28; id. Phil. 9, 3, 6; id. Q. Fr. 2, 12 (14), 3; Sall. J. 12, 4:omnibus rebus magnā curā, multā operā et labore confectis,
Cic. Att. 16, 16, B, 8:ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere,
Caes. B. G. 1, 3:negotium,
id. B. C. 1, 29; Cic. Att. 1, 16, 5:quibus rebus confectis,
Sall. C. 46, 1; Nep. Pelop. 3, 3; Caes. B. G. 1, 13:confecto legationis officio,
id. B. C. 3, 103.—Esp.a.In the lang. of business, to settle, close a bargain, finish, etc.; absol.:b.tu cum Apellā Chio confice de columnis,
Cic. Att. 12, 19, 1:quod si mihi permisisses, confecissem cum coheredibus,
id. Fam. 7, 2, 1:de Acutiliano negotio quod mihi mandaras... confeceram,
id. Att. 1, 5, 4.—Of space or distance traversed, to pass over, accomplish, traverse, go over, make, accomplish:B.iter,
Cic. Att. 4, 14, 2; Caes. B. G. 2, 12; Nep. Ages. 4, 4 al.; cf.:tertiam partem itineris,
id. Eum. 8, 6; and poet.:nos immensum spatiis confecimus aequor,
Verg. G. 2, 541:cursum,
Cic. Att. 5, 12, 1; Verg. A. 5, 362:cursum vitae,
Cic. Tusc. 3, 1, 2:cursus annuos conficit sol,
id. N. D. 1, 31, 87; 2, 20, 52:longam viam,
id. Sen. 2, 6:celeritate incredibili longissimas vias,
Suet. Caes. 57.—Rarely of space occupied:tecta facturi, ut mille passuum conficiatur,
Cic. Att. 4, 16, 8 (14).—Trop.1.In gen., to produce, cause, make, bring about, effect:2.sollicitudines mihi,
Ter. And. 4, 1, 26:geminas nuptias,
id. ib. 4, 1, 50; cf.:aliquid mali gnato,
id. Heaut. 5, 3, 1:pacem,
id. ib. 5, 2, 45:motus animorum,
Cic. de Or. 2, 79, 324.—With two accs.:animum auditoris mitem et misericordem,
Cic. Inv. 1, 55, 106:reditum alicui,
to procure, id. Fam. 9, 13, 4.—Also absol., to be efficient, to accomplish a direct result, be an active cause (philos. t. t.):aliae causae ipsae conficiunt, aliae vim aliquam ad conficiendum afferunt,
Cic. Part. Or. 26, 93.—Of time, to complete, finish, end, spend, pass:3.cum sexaginta annos confecerit,
Cic. Tusc. 1, 38, 92:centum annos,
id. Or. 52, 176:diem,
Plaut. Trin. 3, 3, 78:tum denique judicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit,
Cic. Fin. 3, 22, 76:annuum tempus,
id. Att. 15, 15, 4:omnem vitae suae cursum in labore corporis atque in animi contentione (just before: ut in amore et voluptatibus adulescentiam suam collocaret),
id. Cael. 17, 39:annuum munus,
id. Fam. 2, 12, 1:biennium,
id. Quint. 12, 40:suas horas (somnus),
Sil. 4, 89:aequinoctium,
Col. 2, 8, 2; cf.brumam,
id. 9, 14, 12; Plin. 18, 26, 63, § 232:commissum ac profligatum bellum,
Liv. 8, 25, 5; Flor. 2, 15, 2.—In philos. lang., to bring forward as proved, to show, deduce:II.conclusio est, quae ex eis quae ante dicta sunt, conficit, quid necessario consequatur,
Auct. Her. 4, 30, 41 fin.; Cic. Inv. 1, 31, 53; hence, conficior, to follow logically (from something), to be deduced; with ex:cum id perspicuum sit, quod conficiatur ex ratiocinatione,
Cic. Inv. 1, 40, 72; so Quint. 5, 14, 9; 5, 14, 22; 9, 4, 69; and absol., Cic. Inv. 1, 47, 87 al.—Transf., to diminish, lessen, weaken an object; to sweep away, destroy, kill, wear out, consume.A.Prop.:B.dentes intimi escas conficiunt,
grind, Cic. N. D. 2, 54, 134; so Liv. 2, 32, 10; Plin. 11, 37, 61, § 160; cf.cibos,
to digest, Cic. N. D. 2, 55, 137; Plin. 11, 37, 68, § 180 al.:ignes Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent,
Lucr. 1, 905; cf.:conficere, omnia igni, frigore,
id. 1, 536:patrimonium suum (corresp. with dissipare),
Cic. Fl. 36, 90:sapiens si fame ipse conficiatur... vir bonus, ne ipse frigore conficiatur, etc.,
id. Off. 3, 6, 29.—With acc. and inf.:ipse conficior venisse tempus cum possim, etc.,
Cic. Att. 10, 18, 3:nihil est opere et manu factum, quod non conficiat et consumat vetustas,
id. Marcell. 4, 11: quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit? id. Div. 2, 57, 117.—In part. perf.: sicut fortis equus... senio confectu' quiescit, impaired, weakened, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14;and so very freq.: confectus senectute,
Cic. Rab. Perd. 7, 21:aetate,
Sall. J. 9, 4; Cat. 68, 119:aevo,
Verg. A. 11, 85:senectā, Ov M. 6, 37: cum corporis morbo tum animi dolore,
Cic. Mur. 40, 86; cf. id. Fin. 1, 12, 41; id. Att. 11, 11, 1:multis gravibusque vulneribus,
Caes. B. G. 2, 25; 3, 5; Sall. J. 60, 7:curā,
Ter. And. 2, 1, 4:dolore,
Cat. 65, 1.—Without abl.:ut fessos confectosque aggrediantur,
exhausted, Liv. 1, 23, 9; cf.:confectus et saucius,
Cic. Cat. 2, 11, 24:artus,
Lucr. 3, 947:ego te hic hac offatim conficiam,
to cut in pieces, Plaut. Truc. 2, 7, 52:Athenienses,
to subdue, Nep. Lys. 1, 1; so,provinciam,
Cic. Inv. 2, 37, 111; Liv. 26, 21, 2; 28, 28, 7; 40, 28, 8; 41, 12, 3; cf. Cic. Imp. Pomp. 10, 28; Liv. 27, 5, 3; 40, 35, 4:duos hostium exercitus,
id. 2, 40, 13:me (sica illa) paene confecit,
killed, Cic. Mil. 14, 37:alterum Curiatium,
Liv. 1, 25, 10; cf.saucium,
id. 42, 16, 1:Caligulam vulneribus triginta,
Suet. Calig. 58:maximam vim serpentium (ibes),
Cic. N. D. 1, 36, 101;so of the killing of animals,
Suet. Claud. 21; id. Dom. 19; Lampr. Com. 13 al.; cf. confector, II.;and in mal. part.,
Suet. Ner. 29 (v. the passage in its connection).—Trop.:III.conficere aliquem verbis,
Plaut. Ps. 1, 5, 49:(captivos) omnibus notis ignominiisque,
Liv. 22, 61, 9:lectio non cruda sed multa iteratione mollita et velut confecta,
Quint. 10, 1, 19:sidus confectum,
its influence has ceased, it has set, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207.—In gen., to prepare, provide, procure, to bring together, = colligo:virginem, Quam amabat, eam confeci sine molestiā,
Ter. Eun. 5, 4, 6 Ruhnk.; so,centurias,
to secure their votes, Q. Cic. Pet. Cons. 5, 18; cf.:suam tribum necessariis suis,
Cic. Planc. 18, 45:hortos mihi,
id. Att. 12, 37, 2:bibliothecam,
id. ib. 1, 7 fin.:exercitum difficili rei publicae tempore,
id. Imp. Pomp. 21, 61:exercitus maximos,
id. Att. 8, 11, 2; cf.:armata milia centum,
Caes. B. G. 2, 4:(serpentum) magnam multitudinem (just before, colligere),
Nep. Hann. 10, 5:erat ei de ratiunculā apud me pauxillulum nummorum, id ut conficerem: confeci,
Ter. Phorm. 1, 1, 4:permagnam pecuniam ex illā re,
Cic. Verr. 2, 1, 52, § 138; cf.:conficiendae pecuniae rationes,
id. Fl. 9, 20.—Hence, confĭcĭ-ens, entis, P. a. (acc. to I.), effecting, causing, producing, efficient (rare, and only in Cic.):causae,
Cic. Part. Or. 26, 93: corporis bonorum conficientia (tha tôn agathôn poiêtika), productive of physical good, id. Fin. 5, 27, 81 Madv.:civitas conficientissima litterarum,
very carefully noting down every thing, id. Fl. 19, 44. -
14 διετία
διετία, ας, ἡ (s. prec. entry; Cleomedes [II A.D.] I, 3; IMagn-Mai 164, 12; SIG and OGI ind.; oft. pap, e.g. POxy 707, 24; BGU 180, 7; also see Preis.; Graec. Venet. Gen 41:1 and 45:5; Philo, In Flacc. 128.—Joseph. does not have δ., but ἑπταετία [Ant. 1, 302])① a span of two years, two years διετίας πληρωθείσης when two years had elapsed Ac 24:27 (on this s. Beginn. V 465f; 471 n. 1: it is difficult to establish whether δ. refers to Paul or Felix); δ. ὅλην he stayed two full years 28:30. For another view on these Ac pass. s. 2 below.—Mt 2:16 D; GJs 22:1 pap πάντα τὰ βρέφη ἀπὸ διετίας καὶ κάτω all infants two years old and under.② a two-year period of limitation, biennium, legal and administrative t.t. (=Lat. biennium). It has been argued (s. Beginn. V, 326–36 [citing esp. KLake, TT 47, 1913, 356ff, on the juridical aspects of a period of limitation on capital cases; for earlier lit. on Luke’s alleged legal interests s. ibid. 298, n. 4]; s. also HTajra, The Trial of St. Paul ’89, 132; 193–96) that after a two-year period of limitation had run out (διετίας πληρωθείσης) Paul’s case would have been dismissed. But s. above and BAFCS III 322f.—DELG s.v. ἔτος. M-M. -
15 двухлетний период
General subject: biennium -
16 сметы, представленные в середине двухгодичного периода
Economy: mid-biennium estimatesУниверсальный русско-английский словарь > сметы, представленные в середине двухгодичного периода
-
17 calumnior
calumnior ātus, ārī, dep. [calumnia], to accuse falsely, prosecute unjustly: calumniandi quaestus, of a false informer: calumniando omnia suspecta efficere, L.: iacet res isto calumniante biennium. —To depreciate, misrepresent, calumniate, slander: te: id unum calumniatus est rumor, Ta.: sed calumniabar ipse, i. e. I kept imagining accusations; Calumniari... Quod arbores loquantur, cavil, Ph.* * *calumniari, calumniatus sum V DEPaccuse falsely; misrepresent, interpret wrongly; depreciate, find fault with -
18 dēnique
dēnique adv., and thenceforward, and thereafter, at last, at length, finally, lastly, only, not until: denique Metuebant me, T.: Metui, quid futurum denique esset, T.: post biennium denique appellas: octavo denique mense, Cs.: mortuo denique, not till after his death.—With nunc, now at last, only now, not till now: nunc denique incipiunt credere.—With tum, then at last, only then, not till then: tum denique nomen referemus: tum denique interficiere, cum, etc.—In enumerations, besides, thereafter, finally, lastly, in fine: ut nomen deferrent, ut accusatorem compararent, denique ut pugnarent: proximo, altero, denique reliquis consecutis diebus.—Followed by postremo, C.—In a summary or climax, in a word, in short, in fact, briefly, to sum up, in fine, even, I may say: Ut ad pauca redeam... Haec denique eius fuit oratio, T.: nobis est domi inopia, mala res... denique quid reliqui habemus? S.: omnia sua iura, commoda, totam denique libertatem: non curia, non domus, non denique haec sedes honoris: denique haec fuit altera persona, in a word, N.: Denique sit quidvis simplex, H.: vitavi denique culpam, Non laudem merui, merely, H.—Ironical, in fine, forsooth, indeed: ii denique, qui tum concursabant, Roscio obicient, etc.—Restrictive, in fine, at least, certainly: nostros praesidia deducturos aut denique indiligentius servaturos, Cs.: eosdem (liberos) bonā aut denique aliquā re p. perdere: Ne nummi pereant... aut denique fama, H.* * *finally, in the end; and then; at worst; in short, to sum up; in fact, indeed -
19 fallō
fallō fefellī, falsus, ere [1 FAL-], to trip, cause to fall: glacies fallit pedes, L.: alqm, Cu.—Fig., to deceive, trick, dupe, cheat, elude, fail, disappoint: alquem dolis, T.: falli te sinas Techinis, T.: Nec sidus regione viae (nos) fefellit, misled, V.: credentem puellam, O.: sui fallendi causā factum, Cs.: nisi me forte fallo: nisi me fallit animus: nisi me omnia fallunt, unless I utterly mistake: neque eum prima opinio fefellit, Cs.: nisi quid me fallit: mentīs monstro, V.: cum maxime fallunt, id agunt, ut, etc.: non in sortitione fallere: ne falleret bis relata eadem res, lead into error, L.: ut de indutiis fallendo impetrarent, Cs.: numquam fallentis termes olivae, H.: nescia fallere vita, without guile, V.: eas fallam, ut ab illis fallimur, T.— Pass reflex., to be deceived, err, mistake, deceive oneself: Falsus es, T.: neque ea res falsum me habuit, did not deceive me, S.: errore quodam fallimur: quā (spe) possumus falli: deus falli quo potuit?: nisi fallor, V.: aut ego fallor, or I am far wrong, H.—Impers., with acc, to mistake, be deceived: nisi me fallit: nec eum fefellit.— To violate, break, betray, deceive, disappoint: fidem hosti datam: meam spem: si res opinionem meam fefellerit: mandata mariti, O.: foedus ac fidem, L.: promissum, Cu.: tu faciem illius Falle dolo, put on, V.: retia, avoid, O.: quā signa sequendi Falleret error, confound, V.— To deceive in swearing, swear falsely, be perjured: si sciens fallo: si falleret, precatus Deos, ita se mactarent, L.: expedit matris cineres opertos Fallere, swear falsely by, H.: dominorum dextras, faith pledged to, etc., V.— To lie concealed, be unseen, escape notice, remain undiscovered, elude: per biennium, L.: ne quid falleret Volturno ad urbem missum, L.: ne falleret ad urbem incedens, arrive secretly, L.: qui natus moriensque fefellit, in obscurity, H.: veneno, infuse undetected, V.: bonus longe fallente sagittā, V.: nequiquam fallis dea, escape recognition, V.: neque hoc te fallit, quam multa sint, etc., nor do you fail to see: custodes, L.: deos, O.: nec nos via fallet euntīs, V.: me nec fallunt iussa Iovis, nor do I fail to recognize, V.: nec quicquam eos fallebat, L.: segetis fides meae Fulgentem Falli sorte beatior, i. e. is a happier lot, though he knows it not, etc., H.: neutros fefellit hostīs appropinquare, L.: in lege nullā esse eiusmodi caput te non fallit: neque vero Caesarem fefellit, quin, etc., Cs.— To lighten, appease, silence, beguile: medias sermonibus horas, O.: somno curam, H.: austerum studio fallente laborem, H.* * *fallere, fefelli, falsus Vdeceive; slip by; disappoint; be mistaken, beguile, drive away; fail; cheat -
20 praeter-eō
praeter-eō iī, itus, īre, to go by, go past, pass by, pass: praeteriens modo, in passing by, T.: quasi praeteriens satisfaciam universis: te praetereunte, Iu.: hortos: hos cursu, outstrips, V.: Pudicitiae aram, Iu.: praeterita est virgo, O.: decrescentia ripas Flumina praetereunt, H.—Of time, to pass, go by: biennium praeteriit hora, O.—Fig., to pass by, pass over, leave out, omit, disregard, overlook, neglect: temere alqd, T.: quae nunc ego omnia praetereo: et quod paene praeterii, Bruti tui causā feci omnia: ut pars orationis silentio praeteriretur, i. e. be without applause: praeteream, referamne tuum... Dedecus? O.: nullum genus crudelitatis, leave unpractised: praeterire non potui, quin scriberem, could not neglect to write: cum vir suffragiis praeteritur: fratris filium (in a last will): retinuit quosdam Lepidus a collegā praeteritos, i. e. dropped from the roll (of the Senate), L.: Me quoque praeteriere patres, forgot, O.—To escape, avoid: nescis quid mali Praeterieris, T.—To go beyond, outstrip, surpass, excel: virtus alios tua praeterit omnīs, O.: ut Aiax praeteriit Telamonem, Iu.—To overpass, transgress: iustum modum, O.—To escape, be unnoticed by: non me praeterit... me prolapsum esse: te non praeterit, quam sit difficile.
См. также в других словарях:
biennium — (n.) space of two years, by 1851, from L. biennium two years, a period of two years, from BI (Cf. bi ) + annus year (see ANNUAL (Cf. annual)) … Etymology dictionary
Biennĭum — (lat.), Zeit von 2 Jahren … Pierer's Universal-Lexikon
Biënnium — (lat.), Zeitraum von zwei Jahren … Meyers Großes Konversations-Lexikon
biennium — [bī en′ē əm] n. pl. bienniums or biennia [bī en′ēə] [L, see BIENNIAL] a period of two years … English World dictionary
Biennium — Bi|ẹn|ni|um 〈n.; s, ni|en〉 Zeitraum von zwei Jahren [<lat. bis „zweimal“ + annus „Jahr“] * * * Bi|ẹn|ni|um, das; s, …ien [lat. biennium]: Zeitraum von zwei Jahren. * * * Biẹnnium [lateinisch] das, s/...ni |en, veraltet für: Zeitr … Universal-Lexikon
Biennium — Bi|en|ni|um das; s, ...ien [...i̯ən] <aus gleichbed. lat. biennium> Zeitraum von zwei Jahren … Das große Fremdwörterbuch
biennium — a unit of time equal to two years. Many U.S. states, including North Carolina, elect legislators every two years and adopt budgets for this two year period, called a biennium … Dictionary of units of measurement
biennium — noun (plural niums or biennia) Etymology: Latin, from bi + annus year more at annual Date: 1899 a period of two years … New Collegiate Dictionary
biennium — /buy en ee euhm/, n., pl. bienniums, biennia / en ee euh/. a period of two years. [1895 1900; < L, equiv. to bi BI 1 + enn (comb. form of annus year) + ium IUM] * * * … Universalium
biennium — noun A period of two years … Wiktionary
Biennium — Bi|ẹn|ni|um 〈n.; Gen.: s, Pl.: ni|en〉 Zeitraum von zwei Jahren [Etym.: <lat. bis »zweimal« + annus »Jahr«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch