-
1 ayaqlanmaq
1) быть попираемым, затоптанным; 2) смелеть, наступить (на кого). -
2 ayaqlanmaq
глаг.1. быть затоптанным. Güllər ayaqlanıb цветы затоптаны2. быть утоптанным. Ayaqlanmış torpaq утоптанная земля3. перен. разг. попираться, быть попранным. Qanun ayaqlanır закон попирается4. травиться, быть потравленным. Ayaqlanmış pambıq sahəsi потравленное хлопковое поле5. перен. осмелеть, наступать на кого-л. -
3 üstünə
1) на. kitabı stolun üstünə qoy положи книгу на стол; 2) на чье-нибудь имя; qonşum ərizəni sədrin üstünə göndərdi мой сосед послал заявление на имя председателя; üstünə ayaqlanmaq нанести обиду, нападать, наступать (на кого); üstünə atmaq 1) швырнуть, бросить кому-нибудь в лицо; 2) возложить свою работу (обязанность, вину) на кого-нибудь другого; üstünə düşmək 1) наступать, нападать, набрасываться (на кого-либо); 2) не оставлять в покое; придираться (к кому); 3) настойчиво добиваться (чего); üstünə getmək пойти (с жалобой, претензией к кому-нибудь); üstünə gəlmək прибавлять; üstünə sürmək наехать; üstünə tökülmək напасть, наброситься на кого-нибудь целой массой; üstünə çıxmaq наткнуться на что-нибудь; случайно застать. -
4 ayaqlanma
См. также в других словарях:
ayaqlanmaq — 1. məch. Tapdalanmaq, tapdalanıb əzilmək, ayaq altında əzilmək, məhv edilmək, xarab edilmək. // Ayaqla basılmaq, sıxılmaq; ayaqla vurulmaq, əzişdirilmək, ayaq altına salınıb döyülmək. 2. t siz. Ayağa qalxmaq, yerimək. Meşələrin içində, dağların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaqlanma — «Ayaqlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tapdalanmaq — məch. 1. Ayaqlanmaq, ayaqla basdalanmaq, tapdanmaq. . . Həyət ağır ayaqlarla tapdalandığından xırman kimi çılpaq və qurudur. M. C.. 2. məc. Sayılmamaq, saymazlıq göstərilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpiklənmək — məch. Təpiklə vurulmaq, təpiklər altında qalmaq, ayaqlanmaq. Müharibə meydanında mərmər başlar əzilməkdə idi, qarınlar təpiklənməkdən ayran tuluğuna dönmüşdü. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üsyan — is. <ər.> 1. Köhnə ictimai quruluşu yıxıb yenisini qurmaq məqsədilə hakim siniflərə qarşı kütləvi silahlı çıxış. Kəndli üsyanları. – Bir üsyanla doğacaqdır azadlığın ilk ulduzu! S. V.. Aydın olsun hamıya; Xalqın gücü; Silahlı üsyanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
