Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

autōrĭtas

  • 1 autoritas

    сущ.
    лат. авторитет (f), власть (f), влияние (f)

    Испанско-русский универсальный словарь > autoritas

  • 2 autoritas

    auctōrĭtas (not autōr- nor authōr-), ātis, f. [auctor], acc. to the different signiff. of that word,
    I.
    In gen., a producing, production, invention, cause (very rare;

    syn.: auctoramentum, sententia, judicium, consilium, vis, pondus, favor, gratia): quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (sc. rumoris),

    originator, inventor, Plaut. Trin. 1, 2, 180:

    ejus facti qui sint principes et inventores, qui denique auctoritatis ejus et inventionis comprobatores,

    Cic. Inv. 1, 28, 43:

    utrum poëtae Stoicos depravārint, an Stoici poëtis dederint auctoritatem, non facile dixerim,

    id. N. D. 3, 38, 91.—
    II.
    Esp.,
    A.
    A view, opinion, judgment:

    errat vehementer, si quis in orationibus nostris auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur,

    Cic. Clu. 50, 139:

    reliquum est, ut de Q. Catuli auctoritate et sententiā dicendum esse videatur,

    id. Imp. Pomp. 20; 22:

    Mihi quidem ex animo eximi non potest, esse deos, id tamen ipsum, quod mihi persuasum est auctoritate majorum, cur ita sit, nihil tu me doces,

    id. N. D. 3, 3, 7:

    plus apud me antiquorum auctoritas valet,

    id. Lael. 4, 13.—
    B.
    Counsel, advice, persuasion, encouragement to something (esp. if made with energy and sustained by the authority and influence of the counsellor; cf.

    auctor, I. C.): auctoritatem defugere,

    Plaut. Poen. 1, 1, 19:

    Jubeo, cogo atque impero. Numquam defugiam auctoritatem,

    Ter. Eun. 2, 3, 99 Ruhnk.: attende jam, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem consulatūs mei, how little pleased (ironically) I am that the occurrences of my consulship are ascribed to my exertions, my influence, Cic. Sull. 11, 33:

    cujus (Reguli) cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt,

    id. Off. 3, 27, 100:

    jure, legibus, auctoritate omnium, qui consulebantur, testamentum fecerat,

    id. Verr. 2, 1, 42:

    ejus (Sexti) mihi vivit auctoritas,

    id. Att. 10, 1, 1:

    his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti etc.,

    Caes. B. G. 1, 3: ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, i. e. agentibus, intervenientibus, Liv. 38, 3 al.—Also consolatory exhortation, consolation, comfort:

    his autem litteris animum tuum...amicissimi hominis auctoritate confirmandum etiam atque etiam puto,

    Cic. Fam. 6, 6, 2.—
    C.
    Will, pleasure, decision, bidding, command, precept, decree:

    si ad verba rem deflectere velimus, consilium autem eorum, qui scripserunt, et rationem et auctoritatem relinquamus?

    Cic. Caecin. 18, 51:

    verba servire hominum consiliis et auctoritatibus,

    id. ib. 18, 52:

    legio auctoritatem Caesaris persecuta est,

    id. Phil. 3, 3:

    nisi legiones ad Caesaris auctoritatem se contulissent,

    under his command, guidance, id. Fam. 10, 28 fin. —Hence,
    2.
    Esp., in political lang., t. t.
    a.
    Senatūs auctoritas,
    (α).
    The will of the senate:

    agrum Picenum contra senatūs auctoritatem dividere,

    Cic. Sen. 4, 11.—More freq.,
    (β).
    A decree of the senate, = Senatūs consultum:

    Senatūs vetus auctoritas de Bacchanalibus,

    Cic. Leg. 2, 15, 37:

    sine senatūs auctoritate foedus facere,

    id. Off. 3, 30, 109:

    Senatūs auctoritas gravissima intercessit,

    id. Fam. 1, 2 fin.:

    responditque ita ex auctoritate senatūs consul,

    Liv. 7, 31:

    imperio non populi jussu, non ex auctoritate patrum dato,

    id. 26, 2:

    Neminem exulum nisi ex Senatūs auctoritate restituit,

    Suet. Claud. 12:

    citra senatūs populique auctoritatem,

    id. Caes. 28 al. —Hence the superscription to the decrees of the Senate:

    SENATVS. CONSVLTI. AVCTORITAS., abbrev., S. C. A.,

    Cic. Fam. 8, 8.—Sometimes between senatūs auctoritas and senatūs consultum this distinction is to be made, that the former designates a decision of the senate, invalidated by the protestation of the tribune of the people or by the people themselves;

    the latter, one that is passed without opposition,

    Cic. Fam. 8, 8; Liv. 4, 57.—
    b.
    Auctoritas populi, the popular will or decision:

    isti principes et sibi et ceteris populi universi auctoritati parendum esse fateantur,

    Cic. Imp. Pomp. 22; so,

    publica,

    Vell. 2, 62, 3; Dig. 1, 2, 2, § 4.—
    c.
    Auctoritas collegii (pontificum), Liv. 34, 44; cf. Cic. Leg. 2, 19 and 21.—
    D.
    Liberty, ability, power, authority to do according to one's pleasure:

    qui habet imperium a populo Romano auctoritatem legum dandarum ab senatu,

    Cic. Verr. 2, 2, 49:

    Verres tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,

    id. ib. 2, 5, 58: Invita in hoc loco versatur oratio;

    videtur enim auctoritatem adferre peccandi,

    id. N. D. 3, 35, 85:

    Senatūs faciem secum attulerat auctoritatemque populi Romani,

    id. Phil. 8, 8.—
    E.
    Might, power, authority, reputation, dignity, influence, weight (very freq.):

    ut vostra auctoritas Meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. prol. alt. 40: aequitate causae et auctoritate suā aliquem commovere,

    Cic. Verr. 2, 1, 48:

    id maximā auctoritate philosophi adfirmant,

    id. Off. 3, 29, 105:

    Digna est memoriā Q. Catuli cum auctoritas tum verecundia,

    Vell. 2, 32:

    optimatium auctoritatem deminuere,

    Suet. Caes. 11; so,

    auctoritatem habere,

    Cic. Phil. 11, 10 fin.; id. Sen. 17, 60:

    adripere,

    id. ib. 18, 62; id. N. D. 3, 35, 85:

    facere,

    to procure, obtain, id. Imp. Pomp. 15: Grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israël, * Vulg. 3 Reg. 21, 7:

    imminuere,

    Cic. de Or. 2, 37 fin.:

    levare,

    id. Ac. 2, 22, 69:

    fructus capere auctoritatis,

    id. Sen. 18, 62:

    Quae sunt voluptates corporis cum auctoritatis praemiis comparandae?

    id. ib. 18, 64 et saep. — Transf. to things, importance, significance, weight, power, worth, value, estimation:

    bos in pecuariā maximā debet esse auctoritate,

    Varr. R. R. 2, 5:

    sunt certa legum verba... quo plus auctoritatis habeant, paulo antiquiora,

    more weight, force, Cic. Leg. 2, 7, 18:

    totius hujusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus, ignorant,

    id. Fl. 4:

    utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est,

    id. Off. 3, 30, 109: cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem, of this honorable place, i. e. the rostra, id. Imp. Pomp 1:

    bibliothecas omnium philosophorum mihi videtur XII. tabularum libellus auctoritatis pondere superare,

    id. de Or. 1, 44, 195; id. Fam. 1, 7; Dolab. ap. Cic. ib. 9, 9 fin.:

    auctoritas praecipua lupo (pisci),

    Plin. 9, 17, 28, § 61: Post eum (Maecenatum) interiit auctoritas sapori (pullorum [p. 200] asinorum), id. 8, 43, 68, § 170 Jan:

    unguentorum,

    id. 13, 1, 2, § 4:

    auctoritas dignitasque formae,

    Suet. Claud. 30.—Also of feigned, assumed authority:

    nec cognovi quemquam, qui majore auctoritate nihil diceret,

    that said nothing with a greater air of authority, Cic. Div. 2, 67, 139.—
    F.
    An example, pattern, model:

    omnium superiorum auctoritatem repudiare,

    Cic. Verr. 2, 3, 19:

    memoriā digna juventuti rei publicae capessendae auctoritas disciplinaque,

    id. Sest. 6, 14:

    valuit auctoritas,

    id. Tusc. 2, 22, 53; so id. Verr. 2, 3, 93; 2, 5, 32:

    tu is es qui in disputando non tuum judicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas,

    id. Leg. 1, 13, 36; id. Rosc. Am. 6, 16 al.—
    G.
    A warrant, security for establishing a fact, assertion, etc., credibility:

    cum ea (justitia) sine prudentiā satis habeat auctoritatis,

    Cic. Off. 2, 9, 34:

    desinant putare, auctoritatem esse in eo testimonio, cujus auctor inventus est nemo,

    id. Fl. 22, 53:

    Quid vero habet auctoritatis furor iste, quem divinum vocatis?

    id. Div. 2, 54, 110:

    tollitur omnis auctoritas somniorum,

    id. ib. 2, 59, 123:

    cum ad vanitatem accessit auctoritas,

    id. Lael. 25, 94.—
    2.
    Meton., the things which serve for the verification or establishment of a fact.
    a.
    A record, document:

    videt legationes, cum publicis auctoritatibus convenisse,

    Cic. Verr. 1, 3, 7:

    nihil putas valere in judiciis civitatum auctoritates ac litteras,

    id. ib. 2, 3, 62, § 146.—
    b.
    The name of a person who is security for something, authority:

    cum auctoritates principum conjurationis colligeret,

    Cic. Sull. 13, 37:

    sed tu auctoritates contemnis, ratione pugnas,

    id. N. D. 3, 4, 9.—Hence for the names of persons present at the drawing up of a decree of the senate:

    quod in auctoritatibus praescriptis exstat,

    Cic. de Or. 3, 2, 5: Senatūs consultum, quod tibi misi, factum est auctoritatesque perscriptae, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8.—
    H.
    Right of possession (cf. auctor, II. F. 1.):

    lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,

    Cic. Caecin. 19, 54:

    usūs auctoritas fundi biennium est,

    id. Top. 4, 23; so id. Caecin. 26, 74; id. Har. Resp. 7; Lex Atin. ap. Gell. 17, 6; cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 217 sq.—So in the laws of the XII. Tables: ADVERSVS. HOSTEM. AETERNA. AVCTORITAS., against a stranger the right of possession is perpetual (i. e. a stranger cannot, by prescription, obtain the right of possession to the property of a Roman), ap. Cic. Off. 1, 12, 37.—
    J.
    In jurid. lang., a guaranty, security, Paul. Sent. 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > autoritas

  • 3 autor, autoritās

       autor, autoritās    see aucto-.

    Latin-English dictionary > autor, autoritās

  • 4 autor

    autor, autōritās, s. auctoretc.

    lateinisch-deutsches > autor

  • 5 авторитет

    авторите́т
    aŭtoritato, prestiĝo;
    \авторитетный aŭtoritata, prestiĝa;
    \авторитетный челове́к aŭtoritat(ul)o, kompetentulo.
    * * *
    м.
    autoridad f, prestigio m

    воровско́й авторите́т — ladrón (bandido) en jefe

    по́льзоваться авторите́том — gozar de autoridad (de crédito)

    быть (явля́ться) авторите́том ( для кого-либо) — ser una autoridad (para)

    завоева́ть авторите́т — granjearse el prestigio

    * * *
    м.
    autoridad f, prestigio m

    воровско́й авторите́т — ladrón (bandido) en jefe

    по́льзоваться авторите́том — gozar de autoridad (de crédito)

    быть (явля́ться) авторите́том ( для кого-либо) — ser una autoridad (para)

    завоева́ть авторите́т — granjearse el prestigio

    * * *
    n
    1) gener. crédito, mano, prestigio, autoridad, potencia, valimiento
    2) lat. autoritas (f)

    Diccionario universal ruso-español > авторитет

  • 6 власть

    власт||ь
    1. potenco, ŝtato, registaro;
    Сове́тская \власть Soveta potenco (или regado, reĝimo);
    2. мн.: \властьи registaro: вое́нные \властьи militestraro;
    оккупацио́нные \властьи okupaciestraro;
    ♦ в мое́й \властьи en mia povo.
    * * *
    ж.
    1) poder m, potestad f

    роди́тельская власть — patria potestad

    госуда́рственная власть — poder del Estado

    Сове́тская власть — Poder Soviético, Poder de los Soviets

    законода́тельная, исполни́тельная, суде́бная власть — poder legislativo, ejecutivo, judicial

    верхо́вная власть — poder supremo, autoridad suprema

    власть над ке́м-либо — autoridad (ascendiente) sobre alguien

    власть сло́ва — poder (fuerza) de la palabra

    быть (находи́ться, стоя́ть) у власти — estar en el poder

    прихо́д к власти — subida al poder

    превыше́ние власти — abuso del poder

    захвати́ть власть — usurpar el poder

    со́бственной властью — de su propia autoridad

    попада́ть под чью́-либо власть — caer bajo el poder de uno

    по́льзоваться властью — tener vara alta

    в мое́й власти — en mi poder

    2) мн. власти ( должностные лица) autoridades f pl

    ме́стные власти — autoridades (designatarios) locales

    ••

    во власти (под властью) како́го-либо чу́вства — dominado por (bajo el dominio de, bajo el poder de) una pasión

    отда́ться во власть ( чего-либо) — estar (encontrarse) bajo el dominio (la influencia) de

    теря́ть власть над собо́й — perder el dominio de (sobre) sí mismo

    ва́ша власть разг. — como Vd. quiera, a su gusto, disponga Vd.

    "четвёртая" власть ( пресса) — cuarto poder

    * * *
    ж.
    1) poder m, potestad f

    роди́тельская власть — patria potestad

    госуда́рственная власть — poder del Estado

    Сове́тская власть — Poder Soviético, Poder de los Soviets

    законода́тельная, исполни́тельная, суде́бная власть — poder legislativo, ejecutivo, judicial

    верхо́вная власть — poder supremo, autoridad suprema

    власть над ке́м-либо — autoridad (ascendiente) sobre alguien

    власть сло́ва — poder (fuerza) de la palabra

    быть (находи́ться, стоя́ть) у власти — estar en el poder

    прихо́д к власти — subida al poder

    превыше́ние власти — abuso del poder

    захвати́ть власть — usurpar el poder

    со́бственной властью — de su propia autoridad

    попада́ть под чью́-либо власть — caer bajo el poder de uno

    по́льзоваться властью — tener vara alta

    в мое́й власти — en mi poder

    2) мн. власти ( должностные лица) autoridades f pl

    ме́стные власти — autoridades (designatarios) locales

    ••

    во власти (под властью) како́го-либо чу́вства — dominado por (bajo el dominio de, bajo el poder de) una pasión

    отда́ться во власть ( чего-либо) — estar (encontrarse) bajo el dominio (la influencia) de

    теря́ть власть над собо́й — perder el dominio de (sobre) sí mismo

    ва́ша власть разг. — como Vd. quiera, a su gusto, disponga Vd.

    "четвёртая" власть ( пресса) — cuarto poder

    * * *
    n
    1) gener. ascendiente, atribución, brazo, crédito, fuero, grandeza, mano, poder, potencia, vara alta, arbitrio, autoridad, cacicazgo, dominación, dominio, mando, poderìo, potestad, señorìo, suposición
    2) lat. autoritas (f)
    3) law. facultad

    Diccionario universal ruso-español > власть

  • 7 влияние

    влия́||ние
    influo;
    поддава́ться \влияниению cedi, submetiĝi, subiĝi;
    по́льзоваться \влияниением influi, havi influon;
    \влияниетельный influa, influhava, aŭtoritata;
    \влияниеть influi.
    * * *
    с.
    influencia f, influjo m; ascendiente m ( моральное); autoridad f ( авторитет)

    оказа́ть влия́ние (на + вин. п.) — ejercer influencia (en), tener ascendiente (en, sobre), influir (непр.) vt

    подда́ться влия́нию, попа́сть под влия́ние — caer bajo la influencia (de), dejarse influir (por), ser influido (por)

    по́льзоваться больши́м влия́нием — gozar de gran autoridad (de gran influencia)

    испы́тывать чьё-либо влия́ние — estar sometido a la influencia de uno

    сфе́ра влия́ния — medio ambiente; полит. esfera de influencia

    * * *
    с.
    influencia f, influjo m; ascendiente m ( моральное); autoridad f ( авторитет)

    оказа́ть влия́ние (на + вин. п.) — ejercer influencia (en), tener ascendiente (en, sobre), influir (непр.) vt

    подда́ться влия́нию, попа́сть под влия́ние — caer bajo la influencia (de), dejarse influir (por), ser influido (por)

    по́льзоваться больши́м влия́нием — gozar de gran autoridad (de gran influencia)

    испы́тывать чьё-либо влия́ние — estar sometido a la influencia de uno

    сфе́ра влия́ния — medio ambiente; полит. esfera de influencia

    * * *
    n
    1) gener. ascendiente (авторитет), autoridad (моральное), crédito, influencia, influjo, poderìo, suposición, valimiento, impacto, palanca, precio, prestigio
    2) lat. autoritas (f)
    3) eng. acción
    4) law. efecto, incidencia
    5) econ. repercusión

    Diccionario universal ruso-español > влияние

  • 8 autor

    autor, autōritās, s. auctoretc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > autor

  • 9 autor

    autor, autōrĭtas, etc., v. auctor, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > autor

  • 10 авторитет

    АВТОРИТЕТ ( від лат. autoritas - влада, вплив) - одна з основних форм здійснення влади, яка базується на загальному визнанні впливу будь-якої особи, організації, ідеї або норми. А. здійснює керівництво, контроль і узгодження дій людей, тому він є однією з форм соціального порядку. В історії філософії, починаючи з Гоббса, проблема А. виступала у вигляді дилеми: "свобода" - "А." Останній тлумачився як А. верховної влади або "суверенний А.", спроможний захистити суспільство від безладу та "війни всіх проти всіх". У подальшому ця дилема розмежувалася на дві тенденції: авторитаризм з властивим йому нав'язуванням безумовної віри в непогрішимість носія А. і сліпого йому підпорядкування та нігілізм, спрямований на заперечення будь-якого А. в ім'я "абсолютної свободи особи". Соціальна філософія XX ст. вбачає особливість А. в його легітимності, завдяки якій дії А. сприймаються виконавцем як законні і правомірні. Вебер запропонував формальну типологію А., яка включає: 1) традицію; 2) раціонально обґрунтовану законність (легальність); 3) харизму. Ця типологія утворює загальне теоретичне підґрунтя для різноманітних тлумачень А. в сучасній соціальній філософії та соціології.

    Філософський енциклопедичний словник > авторитет

См. также в других словарях:

  • autorità — {{hw}}{{autorità}}{{/hw}}s. f. 1 (dir.) Potere, tutelato dalla legge, di emanare atti vincolanti l attività dei destinatari: l autorità della legge, dello Stato. 2 Complesso di organi dotati di tale potere: autorità legislativa, giudiziaria,… …   Enciclopedia di italiano

  • АВТОРИТАРНОСТЬ — (лат. autoritas – влияние, власть) черта личности, выражающаяся в ее стремлении безоговорочно подчинить себе окружающих, с которыми она взаимодействует, не учитывая их мнения, отношения, позиции. А. может стать негативной профессиональной… …   Энциклопедический словарь по психологии и педагогике

  • АВТОРИТЕТ — (от лат. autoritas – власть, влияние) – 1) высокая оценка и признание личности (группы людей, организации) окружающими, ее роли как неформального лидера и права на влияние через устоявшуюся систему социально психических отношений; 2) высокий… …   Энциклопедический словарь по психологии и педагогике

  • Michael Servetus — Not to be confused with Servatius (disambiguation). Michael Servetus Era Renaissance Born 29 September 1511(1511 09 29) …   Wikipedia

  • AUTORITÉ — L’autorité est le pouvoir d’obtenir, sans recours à la contrainte physique, un certain comportement de la part de ceux qui lui sont soumis. En excluant l’intervention de la force, cette définition fait ressortir le caractère psychique qui… …   Encyclopédie Universelle

  • autoritate — AUTORITÁTE, autorităţi, s.f. 1. Drept, putere, împuternicire de a comanda, de a da dispoziţii sau de a impune cuiva ascultare. 2. Organ al puterii de stat competent să ia măsuri şi să emită dispoziţii cu caracter obligatoriu. ♦ Reprezentant al… …   Dicționar Român

  • АВТОРИТАРИЗМ — (от лат. autoritas власть) один из видов политического режима (наряду с демократией и тоталитаризмом). Предполагает более или менее высокую степень ограничения политических свобод, прежде всего свободы деятельности оппозиционных организаций и… …   Юридический словарь

  • Авторитаризм — от лат.autoritas экономическая или политическая система, при которой вся власть сосредоточена у одного лица или небольшой группы лиц, не допускающих вмешательства в процесс управления других лиц. Отличается жестким централизмом, строгой иерархией …   Словарь бизнес-терминов

  • АВТОРИТАРИЗМ — (от лат. autoritas власть) система власти, характерная для недемократических политических режимов. А. характеризуется сосредоточением всей государственный власти в руках одного лица или органа, отсутствием или ущемлением основных политических… …   Энциклопедический словарь экономики и права

  • ГОСУДАРСТВЕННЫЙ РЕЖИМ — совокупность средств и способов осуществления в стране государственной власти. Режимы бывают демократическими, тоталитарными авторитарными. Г.р. является важнейшей составной частью политического режима, в который т.ж. включаются характерные… …   Энциклопедический словарь экономики и права

  • Dezision — Dezisionismus ist eine politische und juristische Theorie, die die Entscheidung und den Entscheider in den Mittelpunkt der Überlegungen stellt. Sie hält weniger den Inhalt einer Entscheidung für wichtig, als die Entscheidung an sich. Ihr zufolge… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»