-
21 scum
noun1) Schmutzschicht, die; (film) Schmutzfilm, dera ring of scum around the bath — ein Schmutzrand in der Badewanne
the scum of the earth/of humanity — der Abschaum der Menschheit
* * *1) (dirty foam that forms on the surface of a liquid: The pond was covered with (a) scum.) der Schaum2) (bad, worthless people: People of that sort are the scum of the earth.) der Abschaum* * *[skʌm]2. ( pej: evil people) Abschaum m pej; (insult for man) Mistkerl m pej fam; (for woman) Miststück nt pej famto be \scum Abschaum sein pej[to be] the \scum of the earth der Abschaum der Menschheit [sein] pej, zum Abschaum der Menschheit gehören pej▪ to \scum sth etw abschöpfen [o abschäumen] [o abschlacken]* * *[skʌm]na pond covered in green scum — ein mit einer grünen Schleimschicht bedeckter Teich
* * *scum [skʌm]A s2. fig Abschaum m, Auswurf m:the scum of the earth der Abschaum der MenschheitB v/t1. abschäumen, den Schaum abschöpfen von2. einen Schaum bilden auf (dat)* * *noun1) Schmutzschicht, die; (film) Schmutzfilm, derthe scum of the earth/of humanity — der Abschaum der Menschheit
* * *n.Abschaum -¨e m.Ausblühung f.Brut nur sing. f.Schaum -¨e m.Schäume f. v.abschäumen v. -
22 sputum
-
23 purgamentum
pūrgāmentum, ī, n. (purgo), I) der Unrat, Schmutz, 1) übh.: urbis, Liv.: hortorum, Tac.: inter purgamenta et iactus (Wegwürfen) cenantium, Sen.: pulvis reliquaque humi purgamenta, Dict.: sacrum illud caput (Catonis) purgamentis oris aspergere, Sen. – als Schimpfwort, wie κάθαρμα, der Auswurf, Petron. 74, 9: Plur., der Auswurf, das Gesindel, purgamenta servorum, Curt.: urbis, Curt.; vgl. Mützell Curt. 6, 11 (41), 2. – 2) der Abgang, Abfall in der Landwirtschaft, purgamenta cortis (= cohortis), Colum. 2, 14, 6: salsamentorum purgamenta, Colum. 8, 17, 12: purgamenta olerum, Heges. 5, 18 in.: spinae et purgamenta alia, Arnob. 1, 59. – u. der Abfall vom Erz = die Schlacken, p. aeris, Th. Prisc. 1, 20: ferri purgamenta, Th. Prisc. 1, 9. – II) das Reinigungsmittel, Sühnopfer, Petron. 134, 1.
-
24 κάθαρμα
κάθαρμα, τό, der beim Reinigen abgenommene. weggeworfene Schmutz, Kehricht, -Auswurf, Ammon. τὰ μετὰ τὸ καϑαρϑῆνσι ἀποῤῥιπτούμενα, vgl. Poll. 5, 163; καϑάρμαϑ' ὥς τις ἐκπέμψας Aesch. Ch. 96; πόντια, δόλια, Eur. Herc. Fur. 225 I. T. 1316. – Bei Reinigungs- od. Sühnopfern das Opferthier, auf das die Schuld geladen u. welches dann als unrein weggeworfen wurde, der Sündenbock, Suid. u. Schol. Ar. Plut. 454 Ach. 44. – Ein verworfener Mensch, Auswurf der menschlichen Gesellschaft, γρύζειν δὲ καὶ τολμᾶτον, ὦ καϑάρματε Ar. Plut. 454; τοὺς μὲν πτωχούς, τοὺς δὲ καϑάρματα, τοὺς δ ' οὐδὲν ὑπολαμβάνων εἶναι Dem. 21, 185, vgl. 198; Din. 1, 16; Ath. XV, 697 e; Plut. Sull. 33; ἐξονειδίζει ἀνδράποδα καὶ καϑάρματα ἡμᾶς ἀποκαλῶν Luc. D. Mort. 2, 1; N. T. – Ar. Ach. 44 πάριϑ', ὡς ἂν ἐντὸς ἦτε τοῦ καϑάρματος, wahrscheinlich der durch Opfer gereinigte, geweihte Platz. Vgl. καϑάρσιος.
-
25 выделение
n Aussonderung f, Absonderung f; Chem. Ausscheidung f; pl. Med. Ausfluß m, Auswurf m* * *выделе́ние n Aussonderung f, Absonderung f; CHEM Ausscheidung f; pl. MED Ausfluss m, Auswurf m* * *выделе́ни|е<-я>ср1. (предоставле́ние) Gewährung fвыделе́ние средств Zuweisung von Mitteln2. (в те́ксте) Hervorhebung f4. (вы́брос) Ausscheidung f, Emission f* * *n1) gener. Abteilung, Abzweigung (средств), Akzentuierung, Ausschwitzung (пота и т.п.), Ausweisung (строительного участка), Betonung, Eliminierung, Markierung, (тк.sg) Austritt (ïîòà), Aussonderung, Hervorhebung2) comput. Ausnahme, Bereitstellen (напр. памяти), Zuteilen (ресурса)3) geol. Abscheidung, Abtrennung, Aufstellung (напр. нового таксона), Ausfall, Ausfällung, Austreten (напр. газа), Austritt, Elimination, Entwicklung (ãàçà), Herausheben, Heraushebung, Kriechen (образующихся кристаллов из раствора), Sonderung4) med. Abgang, Exkretion, (тк.sg) Abfluß (мокроты), Ausfluß, (тк.sg) Ausscheidung5) milit. Abstellung (сил и средств), Einteilung6) eng. Abgabe, Absetzen, Absondern, Abtrennen, Ausfallen, Ausfällen, Austreibung, Auszug, Entweichen, Herausfilterung, Heraustrennung, Selektion, Trennung (напр. сигнала), Wiedergewinnung (напр. сигнала из шумов), Zuweisung7) chem. Ausfall fälle.., Freiwerden (энергии, тепла), Fällung, Isolation9) law. Abfindung (íàïð. der Erben), Absonderung (z. B. aus der Konkursmasse), Absonderung (имущества или его части из наследственной или конкурсной массы), Ausscheidung (напр. части заявки в самостоятельную заявку), Aussonderung (имущества или его части из наследственной или конкурсной массы), Zuteilung10) econ. Abzweigung (напр. финансовых средств), Anweisung, Ausgliederung, Aussonderung (напр. из конкурсной массы)11) fin. Abzweigung (напр.финансовых средств), Bereitstellung12) stat. gesonderte Aufführung, gesonderter Ausweis, getrennte Aufführung, getrennter Ausweis13) auto. Abscheiden15) road.wrk. Abspaltung, Ausschlag16) polygr. Auszeichnen (слов или строк в наборе), Auszeichnung (шрифтом), Separation17) psych. Heraussonderung (напр, признака)18) radio. Abhebung, Abtrennung (импульсов), Ausblendung (телевизионного сигнала), Herauslösen (сигнала)19) textile. Abheben, Abhub, Exsudat, Extraktion, Herauslösen20) phys. Entbindung (света и т. п.), Freisetzung21) physiol. Absonderungsstoff, Sekret, Absonderung22) electr. Ausblenden, Ausfilterung (частоты), Zuordnung23) IT. Abschneiden, Hervorheben (области на экране, напр. обратным контрастом), Selektivierung24) oil. Aussonderung (запасов), Freiwerden (ãàçà)25) food.ind. Ausscheidung, Aussondern, Sekretion26) atom. Abscheidprozeß, Ausströmung, Austreiben, Emission (напр. загрязнённых газов)27) patents. Kenntlichmachung28) microel. Vermietung29) nucl.phys. Aussendung30) wood. Fällen31) hydraul. Entweichen (о газе)32) nav. Entsendung33) shipb. Ausscheiden (напр. газа), Freigeben -
26 зловонная мокрота
adjmed. stinkender Auswurf, übelriechender Auswurf -
27 отбросы
n1) gener. Abfallsachen, Abfallstoffe, Abgängsel, Ausreuter (от чистки), Ausschuß, Quisquilien, Unrat, Unreinigkeit, (тк.sg) Auswurf, Schlacke, Abfall, Kaff2) geol. Abfallstoff3) colloq. Gammel4) obs. Abhub, Abtrag5) liter. Abschaum, Auswurf, Spreu6) eng. Gekrätz, Müll7) chem. Abnänge8) construct. Rückstand (напр. задержанные решётками)9) econ. Abfallmaterial, Abfallprodukt, Abprodukt10) mining. Schabine11) road.wrk. Abfallerzeugnis12) food.ind. Abfalle, Abfallprodukte, Abwurf13) avunc. Mosch14) east-mid.germ. Schrutz15) mid.germ. Mösch16) f.trade. Abfälle (pl.)17) wood. Abgang -
28 ejecta
-
29 deyección
-
30 esputo
-
31 gargajo
-
32 purgamentum
pūrgāmentum, ī, n. (purgo), I) der Unrat, Schmutz, 1) übh.: urbis, Liv.: hortorum, Tac.: inter purgamenta et iactus (Wegwürfen) cenantium, Sen.: pulvis reliquaque humi purgamenta, Dict.: sacrum illud caput (Catonis) purgamentis oris aspergere, Sen. – als Schimpfwort, wie κάθαρμα, der Auswurf, Petron. 74, 9: Plur., der Auswurf, das Gesindel, purgamenta servorum, Curt.: urbis, Curt.; vgl. Mützell Curt. 6, 11 (41), 2. – 2) der Abgang, Abfall in der Landwirtschaft, purgamenta cortis (= cohortis), Colum. 2, 14, 6: salsamentorum purgamenta, Colum. 8, 17, 12: purgamenta olerum, Heges. 5, 18 in.: spinae et purgamenta alia, Arnob. 1, 59. – u. der Abfall vom Erz = die Schlacken, p. aeris, Th. Prisc. 1, 20: ferri purgamenta, Th. Prisc. 1, 9. – II) das Reinigungsmittel, Sühnopfer, Petron. 134, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > purgamentum
-
33 plwocina
-
34 κάθαρμα
κάθαρμα, τό, der beim Reinigen abgenommene. weggeworfene Schmutz, Kehricht, -Auswurf. Bei Reinigungs- od. Sühnopfern das Opfertier, auf das die Schuld geladen u. welches dann als unrein weggeworfen wurde, der Sündenbock. Ein verworfener Mensch, Auswurf der menschlichen Gesellschaft -
35 Catina
Catina, ae, f. (Κατάνη [wie Massilia aus Μασσαλία; dah. Catanē, ēs, f. b. Sil. 14, 196), Stadt auf Sizilien am Amemanusfluß an der Ostküste an den Abhängen des Ätna (dah. Bimsstein, pumex, ein Auswurf des Ätna, Handelsartikel der Katinenser), j. Catania od. Catanea, Mela 2, 7, 16 (2. § 117). Cic. Verr. 2, 184. Auson. ordo urb. nobil. (XIX) 92. p. 101 Schenkl. – Dav.: A) Catinēnsis, e, katinensisch, aus od. von Katina, L. Manlius C., Cic.: pumex C., Iuven.: regio C., Solin.: Ceres, Lact.: Plur. subst., Catinēnsēs, ium, m., die Einw. von Katina, die Katinenser, Cic. u.a.: Nbf. Catiniēnsēs, Iustin. 4, 3, 7. – B) (v. Catane, s. oben) Catanēnsis, e, katanensisch, aus Katane (Katina), Lact. 2, 4, 28.
-
36 editus [2]
2. ēditus, ūs, m. (2. edo), der Auswurf, Kotabgang, bubum (= boum), Ulp. dig. 32, 1, 55. § 6.
-
37 eiectamentum
ēiectāmentum, ī, n. (eiecto), der Auswurf, cetera eiectamenta maris, Tac. Germ. 45. Apul. apol. 35.
-
38 excrementum [1]
-
39 exscreatus
exscreātus, ūs, m. (exscreo), das Ausräuspern, der Auswurf, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 11, 128: quidam hinnibilis, ibid. 5, 10, 119: exscr. parvi sanguinis, Cael. Aur. de signif. diaet. 84 R.
-
40 portentum
portentum, ī, n. (portendo), I) das Anzeichen, Vorzeichen, Wunderzeichen, Cic. u.a. – II) übtr.: A) die seltsame, kühne und abenteuerliche Erdichtung, Fiktion, Phantasterei, grause Geschichte, das Wundermärchen, Lucr.: poëtarum et pictorum, Cic. – B) die Mißgeburt, das Ungeheuer, das Scheusal, Hor.: portenta sub inguine (Scyllae), Hunde, Ov.: hominum pecudumque portenta, Cic. – bildl., von moralisch schlechten Menschen, Abschaum, Auswurf, port. insulae, Cic.: port. rei publicae, von Piso, Cic.
См. также в других словарях:
Auswurf — Auswurf, 1) (Sputum), jede krankhafte od. naturgemäße Ausleerung, bes. von Blut, Schleim, Eiter etc. durch Räuspern, Schneuzen, Niesen, Husten aus Schlund, Kehlkopf, Luftröhre, Lungen. Nase; 2) kritischer Hautausschlag; 3) so v.w. Unrath der … Pierer's Universal-Lexikon
Auswurf — (Sputum), flüssige und feste Stasse, die unter Räuspern oder Husten aus der Mundhöhle herausbefördert werden. Normalerweise wird kein A. erzeugt, höchstens etwas mit Schleim der Nase und des Rachens gemischter Speichel entleert. Der krankhafte A … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Auswurf — (Sputum), die naturgemäße oder krankhafte Ausleerung von Schleim, Blut, Eiter, fremdartigen Körpern aus der Luftröhre und Lunge durch Husten, Schneuzen, Nießen, Räuspern … Herders Conversations-Lexikon
Auswurf — ↑Dejektion, ↑Expektoration, ↑Sputum … Das große Fremdwörterbuch
Auswurf — Sezernierung (fachsprachlich); Absonderung; Sekretion (fachsprachlich); Sputum (fachsprachlich) * * * Aus|wurf 〈m. 1u〉 1. 〈Med.〉 aus den Atemwegen entleerter Stoff (bes. Schleim, Blut); Sy Sputum … Universal-Lexikon
Auswurf — 1. (Geol.): Extrusion. 2. Absonderung, Ausscheidung, Schleim; (nordd.): Kodder; (nordd. salopp abwertend): Qualster; (derb): Rotz; (landsch. derb): Aule; (Fachspr.): Abscheidung; (Med.): Dejektion, Expektoration, Sputum; … Das Wörterbuch der Synonyme
Auswurf — der Auswurf, ü e (Oberstufe) Teil der Gesellschaft, der als minderwertig angesehen wird und daher aus ihr ausgeschlossen wurde Synonym: Abschaum Beispiel: Über Jahrzehnte wurden Drogenabhängige und ihre Familien ausgegrenzt und als krankhafter… … Extremes Deutsch
Auswurf — Als Sputum auch Auswurf oder Expektoration wird die ausgehustete Absonderung der Atemwegsschleimhäute und beigemischte Zellen bezeichnet. Diese Zellen können weiter in weiße Blutkörperchen, Epithelzellen, beim Bronchialkarzinom auch als… … Deutsch Wikipedia
Auswurf — auswerfen, Auswurf ↑ werfen … Das Herkunftswörterbuch
Auswurf — išmetimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Medžiagų išmetimas į atmosferą. atitikmenys: angl. blow out; effluent; emission; exhaust vok. Auswurf, m; Emission, f rus. выброс, m; выхлоп, m; эмиссия, f pranc. échappement,… … Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas
Auswurf — išmetimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Staigus dujų išsiskyrimas iš sistemos. atitikmenys: angl. blow out; effluent; emission; exhaust vok. Auswurf, m; Emission, f rus. выброс, m; выхлоп, m; эмиссия, f pranc.… … Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas