-
21 ausdörren
иссушать <шить> -
22 ausdorren
-
23 ausdörren
-
24 ausdorren
vi (s) высыхать, иссыхать (о почве и т. п.) -
25 ausdörren
1.vt иссушать (землю и т. п.); высушивать (дрова и т. п.)Die Hítze hat die Érde völlig áúsgedörrt. — Жара совершенно высушила почву.
2.vi (s) высыхать, иссыхать (о почве и т. п.) -
26 ausdorren
высу́шивать вы́сушить, иссуша́ть /-суши́ть. etw.1 ist von < durch> etw.2 ausgedörrt что-н.2 вы́сушило <иссуши́ло> что-н.I | ausgedörrt вы́сохший, иссо́хший. Lippen пересо́хший. ausgedörrt sein вы́сохнуть <иссо́хнуть> [v. Lippen пересо́хнуть] pf im Prät. die Hitze hat mir die Kehle ausgedörrt от жары́ у меня́ пересо́хло в го́рле. meine Kehle ist < war> (vor Durst) wie ausgedörrt у меня́ в го́рле пересо́хло (от жа́жды). mein Gehirn < Hirn> ist < war> (wie) ausgedörrt мой мозг сло́вно иссо́х -
27 ausdorren
áusdorren vi (s)иссыха́ть, высыха́ть -
28 ausdörren
áusdörrenI vt высу́шивать, иссуша́тьmé ine Ké hle ist (vor Durst) wie ausgedörrt — у меня́ в го́рле пересо́хло (от жа́жды)
II vi (s) со́хнуть, высыха́ть, иссыха́ть -
29 ausdorren
aus|dorrenvi çoraklaşmak -
30 ausdörren
aus|dörrenI vt çoraklaştırmak, kavurmakII vi çoraklaşmak, kavrulmak -
31 ausdörren
высушивать; иссушать -
32 ausdorren
-
33 ausdörren
1. to become parched2. to desiccate3. to dry up4. to parch5. to season [timber]1. to shrivel (up)2. to wither -
34 иссушение
-
35 высушивать
-
36 иссушать
-
37 parch
- academic.ru/89825/parched">parched* * *[pɑ:tʃ, AM pɑ:rtʃ]I. vt▪ to \parch sth1. (make dry) etw austrocknen [o ausdörren* * *[pAːtʃ]vtausdörren, austrocknen* * *parch [pɑː(r)tʃ]A v/t1. rösten, dörren2. ausdörren, -trocknen, (ver)sengen:be parched am Verdursten seinB v/i1. ausdörren, -trocknen2. rösten, schmoren* * *v.rösten v. -
38 abrasar
abra'sarv1) ( destruir con fuego) anzünden, verbrennenEl fuego abrasó todo el campo. — Das Feuer verbrannte das ganze Feld.
2) ( estar muy caliente) brennen (Sonne), heiß seinLa tortilla abrasa, todavía no la podemos comer. — Das Omelette ist sehr heiß, wir können es noch nicht essen.
3) ( producir un dolor ardiente) einen stechenden Schmerz verursachen, höllisch wehtunEstoy con una sed que me abrasa. — Ich komme um vor Durst.
verbo transitivo1. [quemar] verbrennen2. [secar] ausdörren[suj: sed] vor Durst vergehen————————verbo intransitivo[quemar] brennend heiß sein————————abrasarse verbo pronominal1. [casa, bosque] verbrennen2. [persona] vor Hitze vergehen3. [planta] ausdorrenabrasarabrasar [aβra'sar]num1num (quemar) verbrennen; (ácidos) verätzen; ¡cuidado!, este café abrasa la lengua pass auf, sonst verbrennst du dir an dem Kaffee die Zungenum2num (plantas) ausdörrennum3num (dolor) brennen [in+dativo]; (estómago) reizen; la sed me abrasa (la garganta) ich sterbe vor Durstnum4num (odio) verzehrennum1num (quemarse) sich verbrennen -
39 duro
dūro, āvi, ātum, āre (dūrus), I) tr. A) eig., hart machen, härten, verhärten, 1) im allg.: ferrum, Plin.: lignum igni, Curt.: hastas igne, Curt.: viscera (v. Wasser), Lucan.: caementa calce, zu einer festen Masse verhärten, Liv.: reliqua assiduo gelu durantur, Mela: locustae terrestres duratae salsugine, Solin.: duratur cortice pellis, wird vermittels der R. (= zu R.) verhärtet, Ov.: triplex scutale crebris suturis (Lederstreifen) duratum, Liv. – m. in u. Akk. (zu): undam densam in glaciemque nivemque, Tibull.: cutem tenellam in corium, Apul.: ossa in scopulos, Ov.: lacrimas in electrum, Hyg. – 2) insbes.: a) trocken machen, austrocknen, ausdörren, rösten, terram (v. der Wärme), Verg.: coria durata calore, Lucr.: pisces sole durati, Curt.: durati muriā pisces, eingepökelte, Quint.: Albanam fumo uvam, Hor.: mollitam (Cererem) manu duret (backe) in foco ignis, Ov.: durati pisces, geröstete, Apic. – b) reif machen, reifen, ubi pubentes calamos duraverit aestas, Nemes. cyn. 290. – c) verdichten, caelestis aqua salibus durata, Col. 7, 4, 8: dah. gerinnen machen, partem (lactis) liquefacta coagula durant, Ov. met. 13, 830: corpus, hartleibig machen, Cels. – B) übtr.: 1) medial, durari, sich verhärten = sich festsetzen, unheilbar werden, vitia durantur, Quint. 1, 1, 37. – 2) abhärten, an Strapazen gewöhnen, se labore, Caes.: exercitum crebris expeditionibus, Vell.: durati usu armorum, Liv. – im üblen Sinne, unempfindlich-, gefühllos machen, abstumpfen, aere, dehinc ferro saecula (von der Zeit), Hor.: ad plagas durari, schlägefaul werden, Quint.: ad omne facinus duratus, der zu jeder Freveltat sich abgehärtet hat, Tac. – 3) ausdauern, aushalten, laborem, Verg.: imperiosius aequor, Hor.: siccitatem et ventos, Pallad.: diem, Hor.: horam eadem probantes, auch nur eine Stunde dem eigenen Plane treu bleibend, Hor. – m. folg. Infin., Plaut. truc. 326. Petron. 41, 2. Sil. 10, 653; 11, 75. Lucan. 4, 519. – nequeo durare m. folg. quin, Plaut. mil. 1249; vgl. Plaut. Curc. 175. – II) intr. A) eig., hart werden, Härte bekommen, sich verhärten, 1) im allg.: quasi ferrum aut lapis durat, Enn. fr. scen. 104: lento misere durantia tabo viscera, Sil. 2, 463. – 2) insbes., trocken werden, ausdörren, durat solum, Verg. ecl. 6, 35. – B) übtr.: 1) sich verhärten, cuius tam crudeles manus in hoc supplicium durassent, Petron. 105, 11: in nullius umquam suorum necem duravit, seine Härte ging nicht so weit, einen der S. hinrichten zu lassen, Tac. ann. 1, 6: non durat ultra poenam abdicationis, er verhängt keine andere Strafe als die Verstoßung, Quint. 11, 2, 8: usque ad caedem eius duratura filii odia, daß des Sohnes Haß sich in seiner Härte bis zur Ermordung derselben versteigen werde, Tac. ann. 14, 1. – 2) ausdauern, aushalten, a) an einem Orte: durare nequeo in aedibus, Plaut.: non hic quisquam durare potest, Ter.: sub Iove (unter freiem Himmel), Ov.: in opere et labore sub pellibus, Liv.: unam hiemem in castris, Liv. – b) bei einer Sache: dura, Gallio bei Quint.: durate et vosmet rebus servate secundis, Verg.; u. danach durarent secundisque se rebus servarent, August. bei Suet.: durandum est, quia coepimus, Quint. – 3) dauern, a) dauernd bleiben, fortdauern, Bestand haben, währen, noch existieren, vorhanden sein, sapor durat, Quint.: durat simulacrum, Verg.: firmus sane paries et duraturus, Tac.: bullae durant et ostenduntur, Suet.: soles, qui a matutino tempore durant in occasum, Plin.: duraturum cum aeternitate mundum, Treb. Poll.: durant colles, ziehen sich ganz hindurch, Tac.: haec moles inviolata durat, Curt. – v. Abstr., illis in longum fortissime pugnandi duravit constantia, Vell.: durat prope in infinitum (memoria), Quint.: ad posteros virtus durabit, Quint.: penuriā mulierum hominis aetatem (ein Menschenalter) duratura magnitudo erat, Liv.: adhuc honor studiis durat, Plin. ep. – von Pers., qui nostram ad iuventam duraverunt, die bis zu unserer Jugendzeit gelebt, Tac. ann. 3, 16. – b) dauern = sich halten, in tanto terrae rigore (v. Bäumen), Curt.: ova muriā tepefactā durant, Col.: uti (oleae) diutissime durent, Cato: hoc vinum durabit usque ad solstitium, Cato: u. so (v. Wein) totidem durare per annos, Verg.: sorba in arido facile durare, Varro.
-
40 выгорать
, < выгореть> niederbrennen, verbrennen; ausdörren; verbleichen, verschießen, verblassen; P klappen* * *выгора́ть, <вы́гореть> niederbrennen, verbrennen; ausdörren; verbleichen, verschießen, verblassen; pop klappen* * *выгора́|ть11. (сгоре́ть) verbrennen, niederbrennen2. (вы́цвести) verblassen, verschießenвыгора́|ть2нпрх gelingenде́ло не вы́горело die Sache ist schief gegangen* * *v1) gener. abbrennen, ausbrennen, bleichen, ausglühen (изнутри)2) eng. ausbleichen, einbrennen, wegbrennen3) mining. auskochen
См. также в других словарях:
Ausdörren — Ausdörren, verb. reg. act. von innen aus dürre machen. Die Luft dörret die Körper aus. Eine zu schnelle Hitze dörret das Land aus. S. Dörren. Daher die Ausdörrung … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Ausdorren — Ausdorren, verb. reg. neutr. mit dem Hülfsworte seyn, von innen aus dürre werden. Der Erdboden dorret aus. Der Mensch dorret ganz aus, wird nach und nach völlig mager. S. Dorren. Daher die Ausdorrung … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ausdorren — a) ausdorren, austrocknen, dörren, dürr/trocken werden, eindorren, eintrocknen, verdorren, vertrocknen; (geh.): dorren; (Bodenkunde): aushagern. b) ausbrennen, ausglühen, austrocknen, dörren, dürr/trocken werden lassen, versengen. * * * ausdorren … Das Wörterbuch der Synonyme
ausdörren — dehydrieren; vertrocknen; verdorren; ausdorren; austrocknen * * * aus||dör|ren I 〈V. tr. hat; meist im Passiv〉 trocken machen, austrocknen lassen ● die Erde, der Boden ist (von der Hitze) ausgedörrt; meine Kehle ist (vor Durst) ausgedörrt; die… … Universal-Lexikon
ausdorren — dehydrieren; vertrocknen; ausdörren; verdorren; austrocknen * * * aus||dör|ren I 〈V. tr. hat; meist im Passiv〉 trocken machen, austrocknen lassen ● die Erde, der Boden ist (von der Hitze) ausgedörrt; meine Kehle ist (vor Durst) ausgedörrt; die… … Universal-Lexikon
ausdorren — aus·dor·ren; dorrte aus, ist ausgedorrt; [Vi] etwas dorrt aus etwas wird durch starke, ständige Hitze völlig trocken … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
ausdörren — aus·dör·ren [Vt] (hat) 1 etwas dörrt etwas aus etwas macht etwas ganz trocken oder dürr: Die Hitze hat die Felder ausgedörrt; [Vi] (ist) 2 etwas dörrt aus ≈ etwas dorrt aus … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
ausdorren — aus|dor|ren … Die deutsche Rechtschreibung
ausdörren — aus|dör|ren … Die deutsche Rechtschreibung
vertrocknen — ausdorren, ausdörren, austrocknen, dörren, eindorren, eintrocknen, trocken werden, verbrennen, verdorren; (geh.): dorren, versiegen; (landsch.): hutzeln. * * * vertrocknen:1.〈trocknenu.dürrwerden〉verdorren·abdorren;auch⇨welken(1),⇨verblühen(1)–2.⇨… … Das Wörterbuch der Synonyme
verdorren — ausdorren, ausdörren, austrocknen, dörren, eindorren, eintrocknen, verbrennen, vertrocknen; (geh.): dorren; (landsch.): hutzeln. * * * verdorren:⇨vertrocknen(1) verdorrentrocken/dürrwerden,→welken … Das Wörterbuch der Synonyme