Перевод: со всех языков на турецкий

с турецкого на все языки

aus+etw+gehen

  • 1 Luft

    Luft [lʊft] f
    1) ( Gasgemisch, Atem\Luft) hava;
    \Luft aufpumpen hava basmak [o vermek];
    an die ( frische) \Luft gehen açık havaya çıkmak;
    die \Luft aus etw dat herauslassen bir şeyin havasını boşaltmak, bir şeyi söndürmek;
    die \Luft ist rein ( fam) ortada kimsecikler yok, tehlike yok;
    es herrscht dicke \Luft ( fam) hava fena esmek;
    aus etw dat ist die \Luft raus ( fam) bir şey güncelliğini yitirmek;
    sich in \Luft auflösen ( fam) yok [o toz] olmak;
    jdn wie \Luft behandeln ( fam) birini hiçe saymak;
    jdn an die ( frische) \Luft setzen ( fam) birini kapı dışarı etmek;
    etw ist ( völlig) aus der \Luft gegriffen ( fig) bir şeyin aslı astarı olmamak
    2) ( Atem) nefes, soluk;
    nach \Luft schnappen ( fam) soluk alamaz olmak;
    die \Luft anhalten nefesini tutmak;
    ( tief) \Luft holen (derin) soluk [o nefes] almak;
    keine \Luft bekommen soluk alamamak;
    mir blieb vor Schreck die \Luft weg ( fam) korkudan soluğum kesildi;
    jdm die \Luft zum Atmen nehmen birine nefes aldırmamak;
    von \Luft und Liebe leben ( fam) havadan yaşamak
    3) ( fam)
    seinem Ärger \Luft machen öfkesini gidermek
    2. < Lüfte> [lʊft, pl 'lʏftə] f ( Raum über dem Erdboden) hava;
    etw in die \Luft sprengen bir şeyi havaya uçurmak;
    vor Freude in die \Luft springen sevinçten havalara uçmak;
    das ist völlig aus der \Luft gegriffen bu tamamen uydurma;
    in der \Luft hängen ( fam) havada kalmak;
    schnell in die \Luft gehen ( fig) o ( fam) çok çabuk tepesi atmak;
    ich könnte ihn in der \Luft zerreißen ( fig) o ( fam) onu bir kaşık suda boğabilirim

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Luft

  • 2 ziehen

    ziehen <zieht, zog, gezogen> ['tsi:ən]
    I vt
    1) ( allgemein) çekmek (an -den); ( zerren) çekmek, sürüklemek; ( Anhänger) çekmek; ( dehnen) uzatmak;
    jdn am Ärmel \ziehen birini kolundan çekmek;
    jdn auf seine Seite \ziehen birini kendinden yana çekmek;
    etw nach sich dat \ziehen ( fig) bir şeyi peşinden sürüklemek, bir şeye yol açmak;
    alle Blicke/die Aufmerksamkeit auf sich \ziehen herkesin bakışını/dikkatini üstüne çekmek;
    etw ins Komische/Lächerliche \ziehen bir şeyi komikleştirmek/gülünçleştirmek;
    Saiten auf ein Instrument \ziehen bir çalgıya tel takmak;
    der Honig zieht Fäden bal iplik iplik oluyor
    2) (heraus\ziehen) çekip çıkarmak ( aus -den); ( Wurzeln) çıkarmak ( aus -den);
    Zigaretten \ziehen (otomattan) sigara çekmek;
    Fäden \ziehen iplikleri çekmek [o almak];
    aus dem Verkehr \ziehen ( Auto) trafik kaydını silmek(-in); ( Geld) tedavülden kaldırmak;
    einen Vorteil aus etw \ziehen dat, bir şeyden çıkar sağlamak
    3) (heran\ziehen) çekmek (an/auf -e/-e);
    das Boot ans Ufer \ziehen tekneyi kıyıya çekmek;
    mich zieht überhaupt nichts nach Schweden İsveç beni hiç çekmiyor;
    es zieht mich nach Hause/in die Ferne canım eve/uzaklara gitmek istiyor
    4) ( Linie) çekmek;
    sich dat einen Scheitel \ziehen saçını ayırmak
    5) ( Graben, Grenze) çekmek; ( Mauer, Zaun) çekmek
    6) ( Pflanzen, Tiere) yetiştirmek; ( Kerzen) yapmak
    7) math almak;
    die Wurzel aus einer Zahl \ziehen bir sayının karekökünü almak
    8) ( im Kartenspiel) çekmek
    9) fin ( Wechsel) keşide etmek;
    ein gezogener Wechsel keşide edilmiş bir poliçe
    10) ( füllen) doldurmak;
    Wein auf Flaschen \ziehen şarabı şişelere doldurmak
    II vi
    1) a. auto çekmek;
    an etw dat \ziehen bir şeyi tutup çekmek;
    das Auto/der Kamin zieht gut ( fam) araba/baca iyi çekiyor;
    er zog an seiner Pfeife piposunu tüttürdü;
    lass mich mal \ziehen ( an der Zigarette) bırak bir fırt çekeyim
    2) sein (um\ziehen) taşınmak (nach/in/auf -e); ( zu jdm) -e (zu -e);
    ich ziehe nach Aachen Aachen'e taşınıyorum;
    sie \ziehen aufs Land şehrin dışına taşınıyor
    3) sein ( gehen, wandern) gitmek (zu/nach -e/-e); ( durchqueren) geçmek ( durch -den); ( Vögel) göç etmek;
    in den Krieg \ziehen savaşa gitmek;
    die Jahre zogen ins Land aradan yıllar geçti;
    einen \ziehen lassen ( fam) ( furzen) osurmak, yellenmek
    4) ( im Spiel) sürmek, hamle yapmak;
    mit dem Turm \ziehen kaleyi sürmek
    5) ( Tee) demlenmek;
    den Tee zwei bis drei Minuten \ziehen lassen çayı iki üç dakika demlemek [o demlendirmek]
    6) ( fig) o ( fam) ( Wirkung haben) sökmek, geçmek, etki yapmak;
    das zieht bei mir nicht bu bana sökmez;
    dieser Trick zieht immer bu oyun her zaman söker
    7) ( schmerzen) sızlamak
    III vr
    sich \ziehen
    1) ( sich erstrecken) uzanmak; ( vorhanden sein) olmak;
    dieses Thema zieht sich durch das ganze Buch bu konu bütün kitap boyunca uzar gider
    2) (sich ver\ziehen) çekilmek
    3) ( fam) ( dauern) uzamak, sürmek
    IV vi unpers ( Luftzug) cereyan [o kurander] yapmak;
    es zieht! cereyan [o kurander] yapıyor!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > ziehen

  • 3 Spaß

    Spaß <-es, Späße> [ʃpa:s, pl 'ʃpɛ:sə] m <- es> m
    1. ( Scherz) şaka, latife;
    \Spaß machen şaka yapmak;
    ( keinen) \Spaß verstehen şaka kaldır(ma) mak, şakadan anla(ma) mak, latife götür(me) mek;
    \Spaß beiseite şaka bir yana;
    aus [o im] \Spaß şakadan, şakacıktan, şaka olarak;
    da hört bei mir der \Spaß auf ( fam) burada benim için işin şakası makası kalmaz;
    über den \Spaß gehen ( fam) şaka iken kaka olmak
    2. kein pl; ( Vergnügen) eğlence, keyif;
    \Spaß machen eğlenceli olmak;
    etw ( nur) zum \Spaß machen bir şeyi (yalnız) eğlenmek [o zevk] için yapmak;
    sich dat aus etw einen \Spaß machen bir şeyi gırgıra almak;
    jdm den \Spaß verderben birinin keyfini kaçırmak;
    viel \Spaß! bol eğlenceler!;
    das war ein teurer \Spaß ( fam) bu iş pahalıya oturdu [o mal oldu]

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Spaß

  • 4 Grund

    Grund <- (e) s> [grʊnt] m
    1) ( Erdboden) arazi;
    \Grund und Boden arsa;
    jdn in \Grund und Boden reden birinin lafını ağzına tıkamak;
    sich in \Grund und Boden schämen yerin dibine geçmek
    2) ( eines Gewässers) dip;
    auf \Grund laufen karaya oturmak;
    im \Grunde ( genommen) aslında, esasen;
    zu \Grunde gehen batmak, mahvolmak;
    etw dat auf den \Grund gehen bir işin aslını araştırmak;
    jdn/etw zu \Grunde richten bir kimseyi/şeyi mahvetmek
    3) ( Grundlage) temel, esas, zemin, taban;
    den \Grund zu etw dat legen bir şeyin temelini atmak, bir şeye zemin oluşturmak;
    von \Grund auf temelinden;
    etw zu \Grunde legen bir şeyi esas almak;
    zu \Grunde liegen esas olmak
    2. <-(e) s, Gründe> [grʊnt, pl 'grʏndə] m; ( Ursache) neden, sebep;
    es besteht kein \Grund zur Klage yakınmak için hiçbir neden yok;
    aus gesundheitlichen Gründen sağlık nedeniyle;
    ohne \Grund nedenli nedensiz, neden olmadan, sebepli sebepsiz, sebep olmaksızın;
    ohne jeden \Grund hiç yoktan, hiçbir sebep yokken;
    auf \Grund von dayanarak, müsteniden; ( wegen) nedeniyle, sebebiyle, yüzünden, dolayısıyla;
    strafmildernde Gründe hafifletici sebepler

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Grund

  • 5 Haus

    Haus <-es, Häuser> [haʊs, pl 'hɔızɐ] nt
    1) (Wohn\Haus, Heim) ev, konut, hane; ( Gebäude) bina;
    von \Haus zu \Haus gehen evden eve dolaşmak, kapı kapı dolaşmak;
    wir wohnen \Haus an \Haus biz yanyana oturuyoruz;
    aus dem \Haus gehen evden çıkmak;
    der Herr des \Hauses ev sahibi;
    außer \Haus essen dışarıda yemek yemek;
    etw steht ins \Haus ( fam) bir şey beklenmek;
    \Haus und Hof verspielen malını mülkünü kumarda kaybetmek;
    nirgendwo zu \Hause sein evsiz barksız olmak;
    fühlen Sie sich wie zu \Hause! rahatınıza bakın!, kendi evinizde imiş gibi davranın!;
    nach \Hause kommen eve gelmek;
    er ist nicht zu \Hause evde değil;
    bei uns zu \Hause bizim evimizde;
    in etw dat zu \Hause sein ( fam) bir işi avucunun içi gibi bilmek;
    vor ausverkauftem \Haus spielen bütün biletleri satılmış koltuklar önünde oynamak;
    frei \Haus comm masrafsız eve teslim;
    hallo, altes \Haus! ( fam) merhaba ahbap!
    2) ( geh) ( Herkunft)
    er ist aus gutem \Hause kendisi iyi [o soylu] bir ailedendir;
    von \Hause aus aileden
    3) ( Unternehmen) işletme;
    das erste \Haus am Platz meydandaki bir numaralı işletme
    4) ( Dynastie) hanedan
    5) (Schnecken\Haus) kabuk
    6) astrol alan
    7) pol kamara
    8) ( Haushalt)
    \Haus halten ( veraltend) ev idare etmek, ev geçindirmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Haus

  • 6 lassen

    lassen <lässt, ließ, gelassen> ['lasən]
    1. vt
    1) (unverändert \lassen, unter\lassen) bırakmak;
    lass doch das Gejammer! bırak bu yakınma tiradını!;
    \lassen wir das! bırakalım bunu!;
    lass mich! ( fam) bırak beni!;
    lass mich in Ruhe! ( fam) beni rahat bırak!;
    er kann es einfach nicht \lassen bir türlü ondan vazgeçemiyor;
    tu, was du nicht \lassen kannst! ( fam) ne hâlin varsa gör!;
    \lassen wir es dabei bunu böylece bırakalım
    2) (zurück\lassen) bırakmak;
    sein Leben \lassen ( geh) hayatını vermek
    3) ( zugestehen)
    jdm Zeit \lassen birine zaman bırakmak [o tanımak];
    jdm seinen Willen \lassen birinin istediğini yapmasına izin vermek;
    das muss man ihr \lassen bu işten anladığını kabul etmek gerekiyor
    4) (irgendwohin \lassen)
    Wasser in die Wanne \lassen tekneye su doldurmak;
    jdm die Luft aus den Reifen \lassen birinin lastikleri söndürmek;
    lass mich mal vorbei! bırak da bir geçeyim!
    5) offen \lassen ( Tür, Fenster) açık bırakmak; ( beim Schreiben) boş bırakmak;
    wir sollten nichts unversucht \lassen denemediğimiz şey bırakmayalım
    2. <lässt, ließ, lassen> ['lasən] vt mit einem Infinitiv
    1) ( erlauben) bırakmak; ( zulassen) bırakmak;
    lass mich nur machen! bırak beni yapayım!;
    lass hören! söyle!;
    so kannst du dich sehen \lassen ortaya böyle çıkamazsın;
    lass dir das gesagt sein! benden günah gitti!;
    sich nicht stören \lassen istifini bozmamak;
    \lassen Sie das nur meine Sorge sein bırakın bana, dert etmeyin kendinize;
    \lassen Sie mich bitte ausreden bırakın da sözümü bitireyim;
    einen fahren \lassen ( fam) yellenmek;
    jdn laufen \lassen ( fam) birisini serbest bırakmak;
    etw geschehen \lassen bir şeyi oluruna bırakmak;
    lass ihn nur kommen! bırak da bir gelsin!;
    sich dat einen Bart stehen \lassen sakal bırakmak
    sich scheiden \lassen boşanmak;
    sich dat die Haare schneiden \lassen saçalarını kestirmek;
    ich lasse bitten buyurun;
    er lässt dich grüßen sana selamları var;
    ich habe mir sagen \lassen, dass... bana dediler ki...
    3) (unverändert \lassen)
    etw sein [o bleiben] \lassen bir şeyi değiştirmemek, bir şeyi aynen [o olduğu gibi] bırakmak;
    jdn hängen \lassen birini atlatmak [o ekmek];
    sich hängen \lassen kendini bırakmak;
    etw liegen \lassen ( nicht wegnehmen) bir şeyi yerinde bırakmak; ( vergessen) bir şeyi bırakmak; ( unerledigt lassen) bir işi yüzüstü bırakmak;
    jdn links liegen \lassen birine yüz vermemek, birini es geçmek;
    stecken \lassen üstünde bırakmak; ( Schlüssel) kilidin üstünde bırakmak;
    lass dein Geld stecken! bırak, ben ödeyeceğim!;
    stehen \lassen ( nicht wegnehmen, vergessen) bırakmak; ( nicht zerstören) bozmamak; ( Essen) yememek; ( sich abwenden) sırt çevirmek (-e); ( bei einem Termin) bekletmek
    4) ( Imperativ)
    lass uns gehen! haydi gidelim!;
    lasset uns beten bırakın, dua edelim;
    lass es dir schmecken afiyet olsun;
    5) (lassen + sich: möglich sein)
    das wird sich einrichten \lassen bu yapılır;
    das lässt sich nicht vermeiden bundan kaçınılmaz;
    ich will sehen, was sich tun lässt bakayım, ne yapılır;
    das lässt sich hören söz söylemek buna derler

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > lassen

  • 7 Weg

    Weg <-(e) s, -e> [ve:k] m
    1) ( allgemein) yol; ( Pfad) yol;
    am \Wege yolda;
    jdm den \Weg ebnen ( fig) birinin işini kolaylaştırmak;
    jdm über den \Weg laufen birinin yoluna çıkmak, birinin yolda karşısına çıkmak;
    jdn/etw aus dem \Weg räumen ( fam) bir kimseyi/şeyi temizlemek;
    etw/jdm aus dem \Weg gehen bir şeyden/kimseden kaçınmak;
    jdm im \Weg stehen birine engel olmak;
    sich jdm in den \Weg stellen birinin yolunu kesmek, birini yoldan çevirmek, birinin gitmesine engel olmak;
    steh hier nicht im \Weg rum! ortalıkta durmasana!;
    jdm nicht über den \Weg trauen birine hiç güveni olmamak;
    die Post liegt auf meinem \Weg postane yolumun üzerinde;
    wohin des \Weges? nereye böyle [o gidiyorsun] ?
    2) ( Strecke) yol, mesafe; (Reise\Weg) yol;
    auf halbem \Weg(e) stehen bleiben yarı yolda kalmak;
    auf halbem \Weg umkehren yarı yoldan dönmek;
    etw zu \Wege bringen bir işin yolunu yapmak;
    etw in die \Wege leiten bir şeyi yoluna koymak;
    Schritte in die \Wege leiten önlemler almak;
    sich auf den \Weg machen yola koyulmak [o çıkmak];
    vom rechten \Weg abkommen doğru yoldan ayrılmak, yolunu sapıtmak;
    daran führt kein \Weg vorbei bunun başka yolu yoktur;
    er ist auf dem besten \Weg... bu gidişle...;
    unsere \Wege trennen sich hier yollarımız burada ayrılıyor
    3) ( Mittel) yol; ( Art und Weise) yol; ( Methode) yol;
    auf legalem \Weg legal [o yasal] yoldan;
    auf schriftlichem \Wege yazılı olarak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Weg

  • 8 kommen

    kommen <kommt, kam, gekommen> ['kɔmən]
    vi sein
    1) (her\kommen) gelmek ( von -den); (hin\kommen) gitmek ( nach -e); (an\kommen) varmak; ( zurückkehren) dönmek ( von -den);
    da kommt er ja! işte geliyor!;
    ich komme schon şimdi geliyorum, geliyorum canım;
    gut, dass du kommst gelmen iyi;
    ein Taxi \kommen lassen bir taksi çağırtmak;
    er kam von einer Reise seyahatten döndü;
    angelaufen \kommen çıkagelmek;
    zu spät \kommen çok geç gelmek;
    du sollst zum Direktor \kommen müdüre gelmelisin;
    wie komme ich nach...?...e nasıl giderim?;
    zu der Überzeugung \kommen kanaatine varmak;
    wir müssen langsam zu einem Ende \kommen yavaş yavaş işimizin sonuna gelmeliyiz;
    nicht von der Stelle \kommen yerinde saymak;
    ich halte die Zeit für ge\kommen bence zamanı geldi;
    jetzt komme ich şimdi ben geliyorum, şimdi sıra bende;
    jetzt komme ich an die Reihe şimdi sıra bana geliyor;
    das kommt später bu sonra gelecek;
    der kommt mir nicht ins Haus! bu benim kapımdan içeri giremez!;
    in die Schule \kommen okula başlamak;
    ins Krankenhaus \kommen hastaneye yatmak;
    der Fall kommt vor Gericht mahkemeye düşmek;
    sein Vorschlag kam mir sehr gelegen teklifi [o önerisi] çok işime geldi;
    du kommst mir gerade recht! ( fam) bir sen eksindin!;
    das kommt mir wie gerufen bu çok işime gelir;
    komme, was da wolle ne gelirse gelsin;
    jdm \kommen die Tränen birinin gözleri yaşarmak;
    zum Stehen \kommen durabilmek;
    man kommt hier zu nichts burada hiçbir şey yapılamıyor;
    es kam zu einem Streit kavga çıktı;
    zur Sache \kommen sadede gelmek
    wieder zu sich \kommen tekrar kendine gelmek;
    zu Wort \kommen söz almak;
    zu Schaden \kommen zarar görmek;
    wie käme ich dazu, das zu machen? neden bunu yapacacak mışım?;
    wie komme ich zu der Ehre? ( iron) bu ne şeref?;
    ums Leben \kommen can vermek;
    das kommt zusammen auf 20 Euro ( fam) hepsi 20 euro eder;
    ich komme auf 1.200 Euro im Monat ( fam) ayda 1.200 euroyu buluyorum;
    hast du richtig gezählt? ich komme nur auf 15 doğru saydın mı? ben 15 çıkarıyorum;
    kommt man hier leicht an frisches Gemüse? burada taze sebze bulmak kolay mı?;
    ich kam nicht auf seinen Namen adı aklıma gelmedi;
    wie kommst du darauf? o nereden aklına geldi?, bunu nereden çıkardın?;
    sie lässt nichts auf ihn \kommen ona toz kondurmuyor;
    auf die Welt \kommen dünyaya gelmek;
    auf etw/jdn zu sprechen \kommen bir şeyden/kimseden söz etmeye başlamak;
    hinter etw \kommen bir şeyin içyüzünü öğrenmek;
    durch den Zoll/eine Prüfung \kommen gümrükten/bir sınavdan geçmek;
    Jeans sind wieder im K\kommen blûcin yine moda oluyor;
    aus der Mode \kommen modası geçmek;
    aus dem Konzept \kommen aklı karışmak;
    komm, wir gehen! ( fam) gel, gidelim!;
    nun komm schon! ( fam) ha(y) di gel artık!;
    kommt Zeit, kommt Rat ( prov) zamanı gelince çaresi bulunur
    2) (herbei\kommen) gelmek (zu -e)
    3) ( geschehen) gelmek, olmak;
    ich habe es \kommen sehen bunun geleceğini görmüştüm;
    das musste ja so \kommen bunun böyle olacağı belliydi zaten;
    es kam, wie es \kommen musste olan oldu;
    die Hochzeit kam für alle überraschend düğün herkese sürpriz oldu;
    das Schlimmste/Beste kommt erst noch bunun daha da kötüsü/iyisi var;
    wie kommt es, dass du...? nasıl oluyor da sen...?;
    es kommt immer anders, als man denkt ( prov) evdeki pazar çarşıya uymaz
    4) ( stammen) gelmek ( aus -den);
    ich komme aus Dortmund ben Dortmund'dan geliyorum
    5) ( durchqueren) gelmek (über/durch üzerinden/içinden);
    über Münster \kommen Münster üzerinden gelmek
    6) ( entfallen) düşmek ( auf başına);
    auf zwei Deutsche kommt ein Auto iki Alman başına bir otomobil düşer
    7) ( berühren) dokunmak; ( streifen) değmek
    8) ( herrühren) gelmek ( von -den);
    der Vorschlag kam von mir öneri benden geldi;
    das kommt davon! gördün mü işte!;
    das kommt vom Rauchen bu, sigara içmekten gelir
    das Buch kommt in den Schrank kitabın yeri dolapta
    10) ( Idee) aklına gelmek
    in Gang \kommen başlamak
    12) ( fam) ( Orgasmus haben) gelmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > kommen

  • 9 Kopf

    Kopf <-(e) s, Köpfe> [kɔpf, pl 'kœpfə] m
    1) ( Körperteil, Nagel\Kopf, Nadel\Kopf) kafa, baş;
    zehn Euro pro \Kopf adam başına on euro;
    \Kopf an \Kopf kafa kafaya, başa baş;
    aus dem \Kopf kafadan;
    \Kopf hoch! üzme tatlı canını!;
    etw auf den \Kopf stellen bir şeyi altüst etmek;
    sie stellten das ganze Haus auf den \Kopf bütün evi altüst ettiler;
    sich auf den \Kopf stellen ( fig) o ( fam) ağzıyla kuş tutmak;
    \Kopf und Kragen riskieren kellesini koltuğuna almak, başını ortaya koymak;
    sich dat etw aus dem \Kopf schlagen bir şeyi aklından [o kafasından] çıkarmak;
    sich dat etw in den \Kopf setzen bir şeyi aklına [o kafasına] koymak;
    das will mir nicht in den \Kopf bunu aklım almıyor;
    das kann ich im \Kopf rechnen bunu kafamdan hesaplayabilirim;
    mit rotem \Kopf dastehen kıpkırmızı kesilmek;
    von \Kopf bis Fuß baştan aşağı;
    sie ist ein kluger \Kopf o akıllı birisidir;
    sie hat ihren eigenen \Kopf o kendi bildiğini okur;
    er ist nicht auf den \Kopf gefallen kafası boş değil;
    den \Kopf in den Sand stecken deve kuşu gibi başını kuma sokmak [o gömmek];
    mit dem \Kopf durch die Wand wollen kafasının dikine gitmek;
    es kann nicht immer nur nach deinem \Kopf gehen her şey senin istediğin gibi olamaz;
    wir redeten uns dat die Köpfe heiß konuşmaktan kafamız şişti;
    einen kühlen \Kopf bewahren serin kanlı olmak;
    nicht ganz richtig im \Kopf sein ( fam) kafadan kontak olmak, aklından zoru olmak;
    das geht mir durch den \Kopf bu, aklımdan geçiyor;
    mir brummt der \Kopf ( fam) başım çok ağrıyor;
    mir raucht der \Kopf ( fam) kafam dumanlandı;
    der Erfolg ist ihm zu \Kopf(e) gestiegen başarı onun başına vurdu;
    ich war wie vor den \Kopf gestoßen beynimden vurulmuşa döndüm;
    jdm den \Kopf verdrehen ( fam) birinin beynine girmek, birini baştan çıkarmak;
    sich dat den \Kopf zerbrechen ( fam) kafa yormak [o patlatmak];
    das kann dich den \Kopf kosten (a. fig) bu, senin başını yakabilir;
    er hat sein ganzes Geld auf den \Kopf gehauen ( fam) bütün parasını har vurup harman savurdu;
    was man nicht im \Kopf hat, das hat man in den Beinen ( fig) o ( fam) akılsız başın cezasını ayak çeker, akılsız iti [o köpeği] yol kocatır
    2) (Brief\Kopf) başlık; ( bei Münze) tu(ğ) ra;
    \Kopf oder Zahl? tura mı yazı mı?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kopf

  • 10 Land

    Land <-(e) s, Länder> [lant, pl 'lɛndɐ] nt
    1. 1) ( Staat) ülke;
    \Land und Leute kennen lernen ülke ve insanları tanımak;
    das Gelobte \Land Arzı Mevut;
    aus aller Herren Länder dünyanın bütün ülkelerinden, dünyanın dört bucağından;
    hier zu \Lande ülkemizde
    2) (Bundes\Land) eyalet;
    das \Land Hessen Hessen Eyaleti
    2. <-(e) s, -e> nt ( geh)
    Wein aus deutschen \Landen Alman şarapları;
    durch die \Lande ziehen köy köy dolaşmak;
    drei Jahre gingen ins \Land ( geh) aradan üç yıl geçti
    3. <- (e) s> nt kein pl
    1) (Fest\Land) kara;
    \Land in Sicht! kara göründü!;
    an \Land gehen karaya çıkmak;
    ( wieder) \Land sehen ( fig) (yeniden) bir çıkar yol görmek;
    etw an \Land ziehen ( fam) bir şeyi eline geçirmek
    2) ( Gelände) arazi;
    das offene \Land açık arazi;
    hügeliges/steiniges \Land tepelik/taşlık arazi
    3) ( dörfliche Gegend) kır, köy, taşra;
    auf dem \Land wohnen köyde oturmak
    4) ( Ackerboden) toprak;
    das \Land bestellen toprağı ekip biçmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Land

  • 11 wollen

    wollen <will, wollte, wollen> ['vɔlən]
    1) ( mögen) istemek;
    etw machen \wollen bir şey(i) yapmak istemek;
    komme, was wolle ne olursa olsun;
    ob wir \wollen oder nicht istesek de istemesek de
    2) ( beabsichtigen) istemek, niyet etmek;
    ich wollte gerade gehen şimdi gidecektim
    3) ( behaupten) iddia etmek;
    er will dich gestern gesehen haben dün seni görmüşmüş [o gördüğünü iddia ediyor];
    und so jemand will Lehrer sein ve böyle birisi öğretmen olduğunu iddia ediyor
    4) ( auffordern)
    wenn Sie bitte Platz nehmen \wollen lütfen yerinize oturur musunuz
    5) ( erfordern) gerekmek;
    das will gelernt sein bunu öğrenmiş olmak gerekir
    6) (Passiv: müssen)
    der Müll will runtergetragen werden ( geh) çöpün aşağı taşınması gerekiyor
    7) das will ich nicht gehört haben bunu duymamış olayım;
    ich will ja nichts gesagt haben, aber... karışmak gibi olmasın ama...;
    was will man da machen? ne yapılabilir ki?
    2. <will, wollte, gewollt> ['vɔlən]
    I vi
    1) ( den Willen haben) istemek;
    lieber \wollen tercih etmek;
    ich will jetzt nach Hause ben şimdi eve gitmek istiyorum;
    zu wem \wollen Sie? kiminle görüşmek istiyorsunuz?;
    du musst nur \wollen sadece istemen gerekiyor;
    meine Beine \wollen nicht mehr ( fam) bacaklarım artık tutmuyor;
    es will mir nicht aus dem Kopf ( fam) o bir türlü aklımdan çıkmıyor
    2) ( wünschen) istemek, arzu etmek;
    ich wollte, er würde endlich kommen gelmiş olmasını isterdim;
    ganz wie du willst nasıl istersen;
    ob du willst oder nicht istesen de istemesen de
    3) ( fam)
    dann \wollen wir mal! haydi o zaman!
    II vt
    1) (haben \wollen)
    wir \wollen keine Kinder biz çocuk istemiyoruz
    2) (durchsetzen \wollen)
    er will ( von mir), dass ich mich entschuldige benden özür dilememi istiyor
    ich weiß gar nicht, was du willst, das sieht doch gut aus ( fam) ne istediğini bilmiyorum, bu iyi gayet iyi duruyor;
    das habe ich nicht gewollt bunun olmasını istemedim;
    ohne es zu \wollen istemeden
    4) ( fam)
    da ist nichts ( mehr) zu \wollen burada yapılacak bir şey yok;
    du hast hier nichts zu \wollen burada işin yok
    3. adj, yün(den), yünlü

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > wollen

  • 12 Stück

    Stück <-(e) s, -e> [ʃtʏk] nt
    1) ( allgemein) parça; ( Vieh) tane;
    sechs \Stück Eier altı tane yumurta;
    drei Euro das \Stück tanesi üç euro;
    \Stück Land toprak parçası;
    ein \Stück spazieren gehen bir parça yürümek;
    das ist ein starkes \Stück! ( fam) buna utanmazlık derler!
    2) ( Teil) parça;
    \Stück für \Stück parça parça, tane tane;
    etw in \Stücke schlagen bir şeyi paramparça etmek;
    große \Stücke auf jdn halten ( fam) birinden çok şeyler beklemek;
    ein schweres \Stück Arbeit ağır bir iş;
    aus freien \Stücken kendi isteğiyle, isteyerek, gönüllü olarak
    3) (Theater\Stück) oyun; (Musik\Stück) parça
    4) ( pej) o ( fam) ( Person)
    du gemeines \Stück! alçak!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Stück

См. также в других словарях:

  • aus — leer; nicht mehr da; aufgebraucht; alle (umgangssprachlich) * * * 1aus [au̮s] <Präp. mit Dativ>: 1. a) gibt die Richtung, die Bewegung von innen nach außen an: aus dem Zimmer gehen. b) gibt die räumliche oder zeitliche Herkunft, den… …   Universal-Lexikon

  • Aus — Punktum; Genug damit; Ende; Basta; Schluss * * * 1aus [au̮s] <Präp. mit Dativ>: 1. a) gibt die Richtung, die Bewegung von innen nach außen an: aus dem Zimmer gehen. b) gibt die räumliche oder zeitliche Herkunft, den Ursprung, den… …   Universal-Lexikon

  • etw. aus reinem Vergnügen tun — [Redensart] Auch: • etw. nur zum Spaß tun Bsp.: • Sie gehen nur zu ihrem Vergnügen bergsteigen, nicht als ernsthaften Sport …   Deutsch Wörterbuch

  • etw. nur zum Spaß tun — [Redensart] Auch: • etw. aus reinem Vergnügen tun Bsp.: • Sie gehen nur zu ihrem Vergnügen bergsteigen, nicht als ernsthaften Sport …   Deutsch Wörterbuch

  • gehen — laufen (umgangssprachlich); tun (umgangssprachlich); klappen (umgangssprachlich); funktionieren; funzen (umgangssprachlich); möglich sein; in Betracht kommen; stiefeln (umgangsspra …   Universal-Lexikon

  • Liste deutscher Wörter aus dem Hebräischen — Die deutsche Sprache hat viele Ausdrücke aus dem Hebräischen („Hebraismen“) bzw. aus dem Jiddischen („Jiddismen“) entlehnt. Viele Begriffe wurden über das Rotwelsche übernommen, das selbst jiddische Ausdrücke integriert hat, aber oft in… …   Deutsch Wikipedia

  • j-m etw. organisieren — [Redensart] Auch: • j m etw. besorgen Bsp.: • John kann dir für die Nacht ein Bett besorgen. Er hat ein Gästezimmer. • Harry hat für Sue eine Verabredung mit Jim arrangiert. Sie gehen Freitag zusammen aus …   Deutsch Wörterbuch

  • j-m etw. besorgen — [Redensart] Auch: • j m etw. organisieren Bsp.: • John kann dir für die Nacht ein Bett besorgen. Er hat ein Gästezimmer. • Harry hat für Sue eine Verabredung mit Jim arrangiert. Sie gehen Freitag zusammen aus …   Deutsch Wörterbuch

  • ausgehen — vorausahnen; meinen; spekulieren; voraussehen; orakeln (umgangssprachlich); schätzen; annehmen; glauben; wittern (umgangssprachlich); erwarten …   Universal-Lexikon

  • Luft — Platz; Freiraum; Puffer; Raum zum Atmen (umgangssprachlich); Spielraum * * * Luft [lʊft], die; : gasförmiger Stoff, den Menschen und Tiere zum Atmen (und damit zum Leben) brauchen: frische, gute, verbrauchte, verschmutzte Luft; die Luft anhalten …   Universal-Lexikon

  • Fuß — Käsemauke (umgangssprachlich); Quadratlatsche (umgangssprachlich); Standvorrichtung; Mauke (umgangssprachlich) * * * Fuß [fu:s], der; es, Füße [ fy:sə]: 1. unterster Teil des Beines: ein schmaler, zierlicher Fuß; im Schnee bekam sie kalte Füße;… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»