-
1 aurugo
aurūgo, inis, f. (aurum), I) die Gelbsucht, Scribon. 110 u. 127. Vulg. 2. chron. 6, 28 u.a. – gew. aurīgo geschr., Varr. b. Isid. 4, 8, 13. Cael. Aur. chron. 3, 5 lemm. Ps. Apul. herb. 85. Apul. de orthogr. § 41: aurugo = ἴκτερος, Gloss. – II) = πύρωσις, der Brand des Getreides, Vulg. Agg. 2, 18 (wo eod. Amiat. aurigo); Amos 4, 9.
-
2 aurugo
aurūgo, inis, f. (aurum), I) die Gelbsucht, Scribon. 110 u. 127. Vulg. 2. chron. 6, 28 u.a. – gew. aurīgo geschr., Varr. b. Isid. 4, 8, 13. Cael. Aur. chron. 3, 5 lemm. Ps. Apul. herb. 85. Apul. de orthogr. § 41: aurugo = ἴκτερος, Gloss. – II) = πύρωσις, der Brand des Getreides, Vulg. Agg. 2, 18 (wo eod. Amiat. aurigo); Amos 4, 9. -
3 aurugo
aurūgo, ĭnis, f [aurum].I.The jaundice (from its color), Isid. Orig. 4, 8, 13:II.aurugo, quam quidam regium, quidam arquatum morbum vocant,
Scrib. Comp. 110; 127; App. Herb. 85; cf. Apul. Orth. § 41; hence, sickly look, paleness, Vulg Jer. 30, 6.—Of plants, mildew, Vulg. 2 Par. 6, 28; ib. Amos, 4, 9. -
4 aurugo
aurūgo (aurīgo), inis f. мед.желтуха Vr, Scr etc. -
5 aurugo
jaundice; pale/sickly look; mildew (plants) (L+S) -
6 aurigo
[st1]1 [-] aurīgo, ĭnis, f. = aurugo, ĭnis, f.: jaunisse. --- Scrib. 110. [st1]2 [-] aurīgo, āre, āvi, ātum [auriga]: a - intr. - conduire un char. - Plin. 33, 5, 27, § 90; Suet. Calig. 54; id. Ner. 24; 4; 22; 53; id. Calig. 18; id. Vit. 4; 17. b - tr. - guider, gouverner. - Varr. d. Non. l. l; Gell. 14, 1, 23.* * *[st1]1 [-] aurīgo, ĭnis, f. = aurugo, ĭnis, f.: jaunisse. --- Scrib. 110. [st1]2 [-] aurīgo, āre, āvi, ātum [auriga]: a - intr. - conduire un char. - Plin. 33, 5, 27, § 90; Suet. Calig. 54; id. Ner. 24; 4; 22; 53; id. Calig. 18; id. Vit. 4; 17. b - tr. - guider, gouverner. - Varr. d. Non. l. l; Gell. 14, 1, 23.* * *I.Aurigo, aurigas, pen. prod. aurigare. Sueton. Charter, mener et gouverner un chariot ou charette, Rouller.II.Aurigo, pen. prod. auriginis, pe. corr. f. g. Scribonius Largus. Morbus est regius. Jaunisse. -
7 aurigo
I aurīgo, āvī, ātum, āre [ auriga ]1) править колесницей; состязаться в езде на колесницах PM, Su2) управлять, направлять, руководить ( stellae aurigantes AG)II aurīgo v. l. = aurugo -
8 aurugino
aurūgino, —, —, āre [ aurugo ]страдать желтухой Tert -
9 aurigineus
aurīgineus, a, um (aurigo = aurugo), gelbsüchtig, color, Cael. Aur. chron. 2, 11, 132.
-
10 aurigo [1]
1. aurīgo, s. aurūgo.
-
11 aurugino
aurūgino, āre (aurugo), die Gelbsucht haben, Tert. de anim. 17.
-
12 auruginosus
aurūginōsus u. aurīginōsus, a, um (aurugo) = ἰκτερικός, gelbsüchtig, Form. aurug., Marc. med. 22, 13 u. Gloss. V, 591, 47: Form aurig., Marc. Emp. 22. Ps. Apul. herb. 32. Gloss. IV, 312, 56.
-
13 aurigineus
aurīgineus, a, um (aurigo = aurugo), gelbsüchtig, color, Cael. Aur. chron. 2, 11, 132.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aurigineus
-
14 aurigo
1. aurīgo, s. aurugo.————————2. aurīgo, āvī, ātum, āre (auriga), Wagenlenker sein, wettfahren, wettrennen, Plin. 33, 90. Suet. Cal. 18 u. ö. (vgl. Gloss.: ›aurigat, ἡνιοχει‹). – Partic. subst., aurīgantēs, ium, m., die Wagenlenker, Iul. Val. 1, 43 (41) u. Auct. itin. Alex. 24 (61). – übtr., lenken u. regieren, anführen, ducentibus stellis et aurigantibus, Gell. 14, 1, 23. -
15 aurugino
aurūgino, āre (aurugo), die Gelbsucht haben, Tert. de anim. 17.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aurugino
-
16 auruginosus
aurūginōsus u. aurīginōsus, a, um (aurugo) = ἰκτερικός, gelbsüchtig, Form. aurug., Marc. med. 22, 13 u. Gloss. V, 591, 47: Form aurig., Marc. Emp. 22. Ps. Apul. herb. 32. Gloss. IV, 312, 56.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auruginosus
-
17 aurigineus
aurīgĭnĕus ( aurūgĭn-), a, um, adj. [aurugo], jaundiced:color,
Cael. Aur. Tard. 2, 11. -
18 aurugineus
aurūgĭnĕus, a, um, adj. [aurugo], jaundiced, yellow:color,
Cael. Aur. Tard. 2, 11. -
19 JAUNDICE
[N]MORBUS REGIUS (M)ICTERUS (-I) (M)LIVOR (-ORIS) (M)AURUGO (-INIS) (F)- HAVE JAUNDICE -
20 MILDEW
[N]ROBIGO (-INIS) (F)RUBIGO (-GINIS) (F)AURUGO (-INIS) (F)
- 1
- 2