-
1 auditus
audītus, ūs, m. (audio), das Hören, I) im allg.; dah. meton. = der Gehörsinn, das Gehör, num quid aliquo sensu perceptum sit, aspectu, auditu, tactu, odoratu, gustatu, Cornif. rhet.: auditus acerrimus, Plin.: gravitas auditus, Plin.: auditus semper patet, Cic. – u. Plur. übtr., das Gehör = die Ohren, auditus hominum deorumque, Apul. de dogm. Plat. 1, 1. – II) insbes., das Hören = das Anhören, 1) eig.: auditu (durch Hörensagen) cognitum od. compertum habere, Plin. u. Curt.: consultant, quonam modo ea plurium auditu acciperentur, Tac.: brevi auditu quamvis magna transibat, Tac.: nos cepimus pontificii iuris auditum, haben Unterricht genossen im usw., Macr. sat. 3, 10, 2: Plur., quod (velum) visum arceret, auditus non adimeret, Tac. ann. 13, 5. – 2) meton.: a) das Gehörte = der Ton, der sich hören läßt, Acc. tr. 406. Apul. de mund. 15: flatus emittere auditum, Veget. mil. 3, 7. p. 73, 1 L. – b) (= ἀκοή) das Gerede, Gerücht von etw., incipietis audire bella et auditus bellorum, Itala Matth. 24, 6 (bei Cypr. ad Fortunat. 11. p. 335, 10 H.): auditum audivi a domino, Vulg. Ierem. 49, 14. – c) das gesprochene Wort, die Predigt, Vulg. Iesai. 53, 1 (auch bei Lact. 4, 16, 15, wo Dat. auditui); Ioann. 12, 38. – d) der Lehrvortrag, Lucan. 10, 183. – / Dat. auditu, Vitr. 5, 2, 6.
-
2 auditus
audītus, ūs, m. (audio), das Hören, I) im allg.; dah. meton. = der Gehörsinn, das Gehör, num quid aliquo sensu perceptum sit, aspectu, auditu, tactu, odoratu, gustatu, Cornif. rhet.: auditus acerrimus, Plin.: gravitas auditus, Plin.: auditus semper patet, Cic. – u. Plur. übtr., das Gehör = die Ohren, auditus hominum deorumque, Apul. de dogm. Plat. 1, 1. – II) insbes., das Hören = das Anhören, 1) eig.: auditu (durch Hörensagen) cognitum od. compertum habere, Plin. u. Curt.: consultant, quonam modo ea plurium auditu acciperentur, Tac.: brevi auditu quamvis magna transibat, Tac.: nos cepimus pontificii iuris auditum, haben Unterricht genossen im usw., Macr. sat. 3, 10, 2: Plur., quod (velum) visum arceret, auditus non adimeret, Tac. ann. 13, 5. – 2) meton.: a) das Gehörte = der Ton, der sich hören läßt, Acc. tr. 406. Apul. de mund. 15: flatus emittere auditum, Veget. mil. 3, 7. p. 73, 1 L. – b) (= ἀκοή) das Gerede, Gerücht von etw., incipietis audire bella et auditus bellorum, Itala Matth. 24, 6 (bei Cypr. ad Fortunat. 11. p. 335, 10 H.): auditum audivi a domino, Vulg. Ierem. 49, 14. – c) das gesprochene Wort, die Predigt, Vulg. Iesai. 53, 1 (auch bei Lact. 4, 16, 15, wo Dat. auditui); Ioann. 12, 38. – d) der Lehrvortrag, Lucan. 10, 183. – ⇒ Dat. auditu, Vitr. 5, 2, 6. -
3 auditus
auditus auditus, us m слух -
4 audītus
-
5 audītus
audītus ūs, m [audio], the hearing, sense of hearing: auditu percipi, Her.: semper patet. —A hearing, listening: auditu compertum habere, Cu.: plurium auditu accipi, Ta.* * *hearing; listening; act/sense of hearing; hearsay -
6 auditus
audītus, ūs m. [ audio ]1) слушаниеauditū cognītum habere PM, QC — знать понаслышке2) молва, слух (prior a. T)3) чувство слуха, слух ( acerrimus PM)4) звук (a. ad aures venit Ap)5) слово, речь ( auditum audire ab aliquo Vlg) -
7 auditus
-
8 auditus
[st1]1 [-] auditus, a, um: part. passé de audio. - [abcl][b]a - entendu, appris, connu. - [abcl]b - écouté, exaucé.[/b] - audito (abl. absolu n. sans sujet): ayant appris que... [st1]2 [-] auditŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - l'ouïe. - [abcl]b - faculté d'entendre. - [abcl]c - chose entendue, bruit, nouvelle.[/b]* * *[st1]1 [-] auditus, a, um: part. passé de audio. - [abcl][b]a - entendu, appris, connu. - [abcl]b - écouté, exaucé.[/b] - audito (abl. absolu n. sans sujet): ayant appris que... [st1]2 [-] auditŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - l'ouïe. - [abcl]b - faculté d'entendre. - [abcl]c - chose entendue, bruit, nouvelle.[/b]* * *Auditus, pen. prod. Participium. Cic. Qui est ouy.\Auditus est magno silentio. Cic. Il a eu bonne audience.\Audita re ex vtraque parte. Cic. Le proces entendu de costé et d'autre, Apres avoir entendu les parties.\Nulla tuarum audita mihi, neque visa sororum. Virg. Je n'ay ne veu ne ouy, etc.\Audita recordari. Virgil. Ce qu'on a ouy dire.\Audito, Ablatiuus absolute positus. Tacit. Audito castellum Luppiae flumini appositum obsideri, sex legiones eo duxit. Apres avoir ouy dire et entendu que, etc.\Auditum, auditi, pen. prod. Substantiuum. Plaut. Audito nuntiare. Par ouy dire.\Auditus, huius auditus, pen. prod. Verbale, Idem quod Auditio, et sensus ipse audiendi. Plin. L'organe de l'ouye.\Animal solerti auditu. Plin. Qui oit fort cler.\Grauitatem auditus discutit oleum amygdalinum. Plin. Oste et guarist la difficulté d'ouir.\Auditum auferre. Plin. Faire sourd, Assourdir.\Auditus semper patet. Cic. L'ouye est tousjours ouverte.\Nihil praeter auditum habeo. Cic. Je n'en scay rien que par ouir dire. -
9 auditus
1.audītus, a, um, Part. of audio.2.audītus, ūs, m. [audio].I.A hearing, listening (so perh. only post-Aug.;II.syn.: auditio, auscultatio): ea plurium auditu accipi,
Tac. A. 4, 69:breviauditu,
id. H. 2, 59:auditus auris,
Vulg. 2 Reg. 22, 45;ib. Job, 42, 5: auditu audietis (by Hebraïsm),
ib. Matt. 13, 14.—Hence, the instruction listened to (cf. audio, II. A. 2.):quis dignior umquam Hoc fuit auditu?
Luc. 10, 183.— Also (like auditio, II.), a rumor, report:occupaverat animos prior auditus,
Tac. H. 1, 76:Quis credidit auditui nostro?
Vulg. Joan. 12, 38; ib. Rom. 10, 16.—The sense of hearing, the hearing (class.):auditus autem semper patet,
Cic. N. D. 2, 57, 144: num quid aliquo sensu perceptum sit, aspectu, auditu, tactu, odore, gustatu, Auct. ad Her. 2, 5:aures acerrimi auditūs,
Plin. 8, 32, 50, § 114; 23, 4, 42, § 85:Si totum corpus oculus, ubi auditus?
Vulg. 1 Cor. 12, 17 bis. al. —In plur.: auditus hominum deorumque mulcens, i. e. aures, App Dogm. Plat. 1. -
10 auditus
Медицина: слух -
11 auditus
,us mслух, услышанный -
12 auditus
1) слух, aud. capaces muti (1. 65 § 3. D. 36, 1). 2) судебное разбирательство (1. 10 C. Th. 12, 12).Латинско-русский словарь к источникам римского права > auditus
-
13 auditus
,us mслух, услышанный -
14 auditus
I., us m слухII., audita, auditum (m,f,n) услышанный (p.p.p. от audio) -
15 in-audītus
in-audītus adj., unheard-of, unusual, strange, new, incredible: agger novi generis atque inauditus, Cs.: scelus: incredibilis atque inaudita gravitas: cui sunt inauditae querellae tuae?: volucres, Ta.—Unheard, not brought to trial: alqm inauditum damnare, Ta. -
16 organon auditus
m.organon auditus. -
17 ossicula auditus
m.&f. s&pl.ossicula auditus. -
18 organon auditus
s.organon auditus, órgano del oído. -
19 ossicula auditus
s.ossicula auditus, cadena osicular, huesecillos del oído. -
20 organon auditus
Авиационная медицина: орган слуха
См. также в других словарях:
Audītus — (lat., Anat.), Gehör; daher Auditus difficilis, Schwerhörigkeit … Pierer's Universal-Lexikon
Audītus — (lat.), das Gehör … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Auditus, S. — S. Auditus (Ovidius), Ep. (3. Juni). Der hl. Auditus (nach der portugiesischen Aussprache Ouvido und daher auch Ovidius genannt), war von Braga (Bracara) in Portugal gebürtig und wurde irrthümlich für einen Bischof daselbst gehalten, wie er denn… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Auditus — Au|di|tus der; <aus gleichbed. lat. auditus> Hörvermögen des menschlichen Hörorgans (hörbar sind Schwingungen im Frequenzbereich zwischen 20 u. 20 000 Hz) … Das große Fremdwörterbuch
Auditus — klausa statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Auditus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Auditus — Au|di̱tus m; : „Gehör“, Hörvermögen des menschlichen Hörorgans (hörbar sind Schwingungen im Frequenzbereich zwischen 20 und 20000AuditusHz) … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
auditus — A hearing … Ballentine's law dictionary
Cervos haud quaque latere insidias, quoties arrectis sunt auribus, propterea quod tum auditus sint a… — Cervos haud quaque latere insidias, quoties arrectis sunt auribus, propterea quod tum auditus sint acerrimi; contra cum demiserint aures, facile capi. См. Уши навострить … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ossicula auditus — [TA] auditory ossicles: the malleus, incus, and stapes, the small bones of the middle ear, which transmit vibrations from the tympanic membrane to the oval window. Called also ossicula auditoria [TA alternative] and ossicular chain. Auditory… … Medical dictionary
Articulationes ossiculorum auditus — ausies kauliukų sąnariai statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Articulationes ossiculorum auditus ryšiai: platesnis terminas – klausomieji kauliukai siauresnis terminas – būgninė kilpelės jungtis siauresnis… … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Ligamenta ossiculorum auditus — ausies kauliukų raiščiai statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Ligamenta ossiculorum auditus ryšiai: platesnis terminas – klausomieji kauliukai siauresnis terminas – kilpelės plėvė siauresnis terminas – plaktuko … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai