-
1 auctoro
auctōro, āvī, ātum, āre(чаще в pass. auctorari или se a.)1) обязывать, нанимать ( vindemiator auctoratus PM)uri virgis ferroque necari auctorari H — обязаться ( по гладиаторскому договору) переносить розги и умереть от меча2) подготовлять, доставлять (Romanis victoriam, sibi mortem aliquā re VP) -
2 auctoro
auctōro, āvī, ātum, āre (auctor), I) als Gewähr angeben, a) eig., nur im Passiv auctorari = Vertreter einer Sache werden, sich verbürgen, Pompon. dig. 26, 8, 14. Ulp. dig. 27, 6, 9. – b) übtr., verbürgen, bekräftigen, bestätigen, satis auctorata observatio, Tert. de cor. mil. 2: a deo satis auctoratus vir, Tert. de pudic. 20. – II) für Geld od. Lohn zu etw. verdingen, vermieten, refl. auct. se, sich vermieten, gladiatoribus auctorare se nolebat, Asin. Poll. in Cic. ep.: se ad lanistas, se ad ignes, Tert.: se gulā, Ps. Quint. decl.: ebenso quid refert, uri virgis ferroque necari auctoratus eas (dich anheischig machst), Hor.: proximo munere inter novos auctoratos (Gemieteten) ferulis vapulare placet, Sen.: dah. im Wortspiel, ipsum magis auctoratum populum Romanum circumferens, d.i. in größere Gefahr gebracht, als die Gladiatoren, Plin. 36, 117. – dah. übtr. a) übh. verbindlich machen, verpflichten, eo pignore velut auctoratum sibi proditorem ratus est, Liv.: auctoratos in tertia iura ministros, Manil. – b) alci alqd, gleichs. mieten = bereiten, Romanis certam victoriam, partibus suis excidium, sibi turpissimam mortem pessimo auctoravit facinore, Vell. 2, 30, 1. – Dazu die Nbf.
-
3 auctoro
auctoro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] donner comme caution; au passif: se porter garant. [st2]2 [-] engager pour un salaire, vendre (souvent avec se). -
4 auctoro
auctōro, āvī, ātum, āre (auctor), I) als Gewähr angeben, a) eig., nur im Passiv auctorari = Vertreter einer Sache werden, sich verbürgen, Pompon. dig. 26, 8, 14. Ulp. dig. 27, 6, 9. – b) übtr., verbürgen, bekräftigen, bestätigen, satis auctorata observatio, Tert. de cor. mil. 2: a deo satis auctoratus vir, Tert. de pudic. 20. – II) für Geld od. Lohn zu etw. verdingen, vermieten, refl. auct. se, sich vermieten, gladiatoribus auctorare se nolebat, Asin. Poll. in Cic. ep.: se ad lanistas, se ad ignes, Tert.: se gulā, Ps. Quint. decl.: ebenso quid refert, uri virgis ferroque necari auctoratus eas (dich anheischig machst), Hor.: proximo munere inter novos auctoratos (Gemieteten) ferulis vapulare placet, Sen.: dah. im Wortspiel, ipsum magis auctoratum populum Romanum circumferens, d.i. in größere Gefahr gebracht, als die Gladiatoren, Plin. 36, 117. – dah. übtr. a) übh. verbindlich machen, verpflichten, eo pignore velut auctoratum sibi proditorem ratus est, Liv.: auctoratos in tertia iura ministros, Manil. – b) alci alqd, gleichs. mieten = bereiten, Romanis certam victoriam, partibus suis excidium, sibi turpissimam mortem pessimo auctoravit facinore, Vell. 2, 30, 1. – Dazu die Nbf. -
5 (auctōrō)
(auctōrō) —, ātus, āre [auctor], to bind, oblige (only pass.): ferro necari Auctoratus, i. e. hired as a gladiator, H.: pignore auctoratus alcui, bound, L. -
6 auctoro
auctōro, āvi, ātum, 1, v. a. (access. form auctōror, āri, Dig. 26, 8, 4; 27, 6, 9; App. M. 9, p. 225, 40; Tert. ad Scap. 1) [auctor].I.To become security for, to give a pledge as bondsman, Dig. 27, 6, 9; 26, 8, 4.— Trop., in the pass.:II.observatio satis auctorata consensūs patrocinio,
confirmed, supported, Tert. Cor. Mil. 2.—More freq. se auctorare, or pass. auctorari, to bind or oblige one ' s self to something, to hire one ' s self out for some service (mostly post-Aug.;B.never in Cic.): vindemitor auctoratus,
Plin. 14, 1, 3, § 10.—Esp. of gladiators: Quid refert, uri virgis ferroque necari Auctoratus eas, * Hor. S. 2, 7, 59 (qui se vendunt ludo (gladiatorio) auctorati vocantur;auctoratio enim dicitur venditio gladiatorum, Acro): proximo munere inter novos auctoratos ferulis vapulare placet,
Sen. Apocol.p.251 Bip.:auctoratus ob sepeliendum patrem,
Quint. Decl. 302; Inscr. Orell. 4404.—Hence, in the pun:ipsum magis auctoratum populum Romanum circumferens,
i. e. brought into greater danger than the gladiators, Plin. 36, 15, 24, § 117.—Hence,In gen., to bind:* C.eo pignore velut auctoratum sibi proditorem ratus est,
Liv. 36, 10; Manil. 5, 340.—Sibi mortem aliquā re, to bring death to one ' s self by some means, Vell. 2, 30. -
7 auctoro
auctorare, auctoravi, auctoratus V TRANSbind/pledge/oblige/engage oneself, hire oneself out; purchase (w/sibi), secure -
8 ex-auctōrō
ex-auctōrō āvī, ātus, āre, to discharge from service, release from the military oath: exercitus velut exauctoratus morte ducis, L.: milites exauctorati, L.: se, i. e. to quit the service, L.: exauctorati tribuni, cashiered, Ta. -
9 auctoratus
part. passé de auctoro. [st2]1 [-] garanti. [st2]2 [-] engagé, gagé, loué, donné à gage, soudoyé. [st2]3 [-] au fig. lié, engagé, obligé.* * *part. passé de auctoro. [st2]1 [-] garanti. [st2]2 [-] engagé, gagé, loué, donné à gage, soudoyé. [st2]3 [-] au fig. lié, engagé, obligé.* * *Auctoratus, pen. prod. Horat. Qui est vendu au plus offrant. -
10 auctoramentum
auctōrāmentum, ī n. [ auctoro ]1) обязательство, служебный контракт, договор, условие (turpissimum a., sc. gladiatorium Sen)2) задаток, аванс, залог, платаopes a. sunt servitutis Sen — богатство — залог рабства -
11 exauctoro
ex-auctōro, āvī, ātum, ire1) увольнять (исключать) с военной службы (aliquem L, T etc.)se e. L — выйти в отставку2) pass. выходить из употребления, устаревать ( verba exauctorata Macr) -
12 auctorabilis
auctōrābilis, e (auctoro), vertretend, verbürgend, Schol. Lucan. 1, 454. Schol. Vindob. Hor. de art. poët. 191.
-
13 auctoramentum
auctōrāmentum, ī, n. (auctoro), I) das, wofür man sich zu einem Dienste (Soldaten-, Gladiatorendienste, einer Mordtat usw.) verbindlich macht, das Handgeld, Mietgeld, funebre, Vell.: centenûm milium, Suet.: est in illis (quaestibus mercennariorum omnium) ipsa merces auctoramentum servitutis, Cic.: übtr., spernendae sunt opes: auctoramentum sunt servitutis, Sen.: nullum sine auctoramento malum, Sen. – II) der Dienstvertrag, Kontrakt, auctoramentum turpissimum, der Gladiatoren, Sen. ep. 37, 1.
-
14 exauctoro
ex-auctōro, āvī, ātum, āre, jmd. vom Fahneneide entbinden, aus dem Soldatendienste entlassen, verabschieden, ihn abdanken, ihm den Abschied geben (ohne Rücksicht auf die Dienstzeit; dah. auch von schimpflicher Verabschiedung = kassieren, hingegen mittere alqm u. missionem dare alci, nach voller Dienstzeit), alqm, Liv., Tac. u.a.: se, sich des Eides entbinden, den Dienst aufgeben, Liv. 8, 34, 9. – übtr., verba, außer Gebrauch setzen, Macr. sat. 1, 5. § 3.
-
15 auctorabilis
auctōrābilis, e (auctoro), vertretend, verbürgend, Schol. Lucan. 1, 454. Schol. Vindob. Hor. de art. poët. 191.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auctorabilis
-
16 auctoramentum
auctōrāmentum, ī, n. (auctoro), I) das, wofür man sich zu einem Dienste (Soldaten-, Gladiatorendienste, einer Mordtat usw.) verbindlich macht, das Handgeld, Mietgeld, funebre, Vell.: centenûm milium, Suet.: est in illis (quaestibus mercennariorum omnium) ipsa merces auctoramentum servitutis, Cic.: übtr., spernendae sunt opes: auctoramentum sunt servitutis, Sen.: nullum sine auctoramento malum, Sen. – II) der Dienstvertrag, Kontrakt, auctoramentum turpissimum, der Gladiatoren, Sen. ep. 37, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auctoramentum
-
17 exauctoro
ex-auctōro, āvī, ātum, āre, jmd. vom Fahneneide entbinden, aus dem Soldatendienste entlassen, verabschieden, ihn abdanken, ihm den Abschied geben (ohne Rücksicht auf die Dienstzeit; dah. auch von schimpflicher Verabschiedung = kassieren, hingegen mittere alqm u. missionem dare alci, nach voller Dienstzeit), alqm, Liv., Tac. u.a.: se, sich des Eides entbinden, den Dienst aufgeben, Liv. 8, 34, 9. – übtr., verba, außer Gebrauch setzen, Macr. sat. 1, 5. § 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exauctoro
-
18 auctōrāmentum
auctōrāmentum ī, n [auctoro], earnest money (late).—Fig., a pledge, guaranty: servitutis.* * *wages, pay, fee; reward; terms of employment (esp. gladiators), contract -
19 auctoramentum
auctōrāmentum, i, n. [auctoro].I.That which binds or obliges to the performance of certain services; hence (in concr.), a contract, stipulation: illius turpissimi auctoramenti (sc. gladiatorii) verba sunt;II.uri, vinciri ferroque necari,
Sen. Ep. 37.— More freq.,That for which one binds himself to some service or duty (as that of soldiers, gladiators, etc.), wages, pay, hire, reward.A.Lit.: est in illis ipsa merces, auctoramentum servitutis, *Cic. Off. 1, 42, 150; so Tert. Apol. 39:B.rudiariis revocatis auctoramento centenūm milium,
Suet. Tib. 7:jugulati civis Romani auctoramentum,
Vell. 2, 28, 3; 2, 66, 3.—Trop., reward:nullum sine auctoramento malum est,
Sen. Ep. 69:discriminis,
Eum. Pan. ad Constant. 12. -
20 auctoror
auctōror, āri, v. auctoro init.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Gladiator — For other uses, see Gladiator (disambiguation). Part of the Zliten mosaic from Libya (Leptis Magna), about 2nd century CE. It shows (left to right) a thraex fighting a murmillo, a hoplomachus standing with another murmillo (who is signaling his… … Wikipedia
outorgar — v. tr. 1. Consentir em. 2. Conceder. 3. [Direito] Estipular, declarar (em escritura pública). ‣ Etimologia: latim auctoricare, frequentativo de auctoro, are, garantir, afiançar, tomar o compromisso … Dicionário da Língua Portuguesa