-
1 auctiōnor
auctiōnor ātus, ārī [auctio], to hold a public sale, sell by auction: qui auctionatus sit: hastā positā: difficultates auctionandi, Cs.* * *auctionari, auctionatus sum V DEPput up goods to auction/public sale; hold an auction -
2 auctionor
auctĭōnor, ātus, 1, v. dep. [id.].I.Neutr., to hold an auction or public sale, make a sale by auction:* II.ut in atriis auctionariis potius quam in triviis aut in compitis auctionentur,
Cic. Agr. 1, 3:ait se auctionatum esse in Galliā,
id. Quinct. 6, 23:Rullum hastā positā cum suis formosis finitoribus auctionantem,
id. Agr. 2, 20:difficultates auctionandi proponere,
Caes. B. C. 3, 20, 3.—As v. a., to buy at auction:bona condemnatorum,
Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 23.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский