Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

attenuari

  • 1 adtenuo

    at-tĕnŭo ( adt-, Lachm., Merk., Weissenb.; att-, Kayser, K. and H., L. Müller), āvi, ātum, 1, v. a., to make thin or weak; to thin, attenuate; to weaken, enfeeble; to lessen, diminish.
    I.
    Lit.: aëna Signa manus dextras ostendunt adtenuari Saepe salutantūm tactu, * Lucr. 1, 317 (cf.:

    attritum mentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 43):

    bellum (servile) exspectatione Pompeii attenuatum atque imminutum est, adventu sublatum ac sepultum,

    Cic. Imp. Pomp. 11, 30:

    legio proeliis attenuata,

    Caes. B. C. 3, 89:

    diutino morbo viribus admodum adtenuatis,

    Liv. 39, 49; 25, 11:

    fame attenuari,

    Vulg. Job, 18, 12; ib. Jer. 14, 18:

    macie attenuari,

    ib. 2 Reg. 13, 4:

    sortes adtenuatae,

    diminished, Liv. 21, 62:

    foliorum exilitate usque in fila attenuatā,

    Plin. 21, 6, 16, § 30:

    (lingua) attenuans lambendo cutem homines,

    id. 11, 37, 65, § 172 al.:

    Non falx attenuat frondatorum arboris umbram,

    Cat. 64, 41:

    adtenuant juvenum vigilatae corpora noctes,

    Ov. A. A. 1, 735 (cf. infra, P. a.):

    patrias opes,

    id. M. 8, 844; so id. P. 4, 5, 38.—
    II.
    Trop.:

    curas lyrā,

    Ov. Tr. 4, 1, 16; 4, 6, 18:

    luctus,

    Albin. ad Liv. 342:

    insignem attenuat deus,

    brings low, abases, Hor. C. 1, 34, 13:

    attenuabit omnes deos terrae,

    Vulg. Soph. 2, 11: hujusmodi partes sunt virtutis amplificandae, si suadebimus; attenuandae, si ab his dehortabimur, Auct. ad. Her. 3, 3, 6:

    attenuabitur gloria Jacob,

    Vulg. Isa. 17, 4.—Hence, attĕnŭātus ( adt-), a, um, P. a., enfeebled, weakened, reduced, weak.
    I.
    Lit.:

    adtenuatus amore,

    Ov. M. 3, 489: continuatione laborum, August. ap. Suet. Tib. 21: fortuna rei familiaris attenuatissima, Auct. ad Her. 4, 41:

    voce paululum attenuatā,

    with a voice a little suppressed, id. ib. 3, 14:

    acuta atque attenuata nimis acclamatio,

    id. ib. 12, 21.— Comp. not in use. — Sup.: fortunae familiares attenuatissimae, Auct. ad Her. 4, 41, 53.—
    II.
    Trop.
    A.
    Feeble, destitute, poor (eccl. Lat.):

    Siattenuatus frater tuus vendiderit etc.,

    Vulg. Lev. 25, 25; 25, 35; 25, 47; ib. 2 Esdr. 5, 18. —
    B.
    Esp., of discourse.
    1.
    Shortened, brief: ipsa illa [pro Roscio] juvenilis redundantia [p. 195] multa habet attenuata, Cic. Or. 30, 108.—
    2.
    Too much refined, affected:

    itaque ejus oratio nimiā religione attenuata doctis et attente audientibus erat illustris,

    hence his discourse was so delicately formed, through excessive scrupulousness, Cic. Brut. 82.—
    3.
    Meagre, dry, without ornament: attenuata (oratio) est, quae demissa est usque ad usitatissimam puri sermonis consuetudinem, Auct. ad Her. 4, 8:

    attenuata verborum constructio,

    id. ib. 4, 10, 15.—
    * Adv.: at-tenuātē, simply:

    attenuate presseque dicere,

    Cic. Brut. 55, 201.

    Lewis & Short latin dictionary > adtenuo

  • 2 attenuo

    at-tĕnŭo ( adt-, Lachm., Merk., Weissenb.; att-, Kayser, K. and H., L. Müller), āvi, ātum, 1, v. a., to make thin or weak; to thin, attenuate; to weaken, enfeeble; to lessen, diminish.
    I.
    Lit.: aëna Signa manus dextras ostendunt adtenuari Saepe salutantūm tactu, * Lucr. 1, 317 (cf.:

    attritum mentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 43):

    bellum (servile) exspectatione Pompeii attenuatum atque imminutum est, adventu sublatum ac sepultum,

    Cic. Imp. Pomp. 11, 30:

    legio proeliis attenuata,

    Caes. B. C. 3, 89:

    diutino morbo viribus admodum adtenuatis,

    Liv. 39, 49; 25, 11:

    fame attenuari,

    Vulg. Job, 18, 12; ib. Jer. 14, 18:

    macie attenuari,

    ib. 2 Reg. 13, 4:

    sortes adtenuatae,

    diminished, Liv. 21, 62:

    foliorum exilitate usque in fila attenuatā,

    Plin. 21, 6, 16, § 30:

    (lingua) attenuans lambendo cutem homines,

    id. 11, 37, 65, § 172 al.:

    Non falx attenuat frondatorum arboris umbram,

    Cat. 64, 41:

    adtenuant juvenum vigilatae corpora noctes,

    Ov. A. A. 1, 735 (cf. infra, P. a.):

    patrias opes,

    id. M. 8, 844; so id. P. 4, 5, 38.—
    II.
    Trop.:

    curas lyrā,

    Ov. Tr. 4, 1, 16; 4, 6, 18:

    luctus,

    Albin. ad Liv. 342:

    insignem attenuat deus,

    brings low, abases, Hor. C. 1, 34, 13:

    attenuabit omnes deos terrae,

    Vulg. Soph. 2, 11: hujusmodi partes sunt virtutis amplificandae, si suadebimus; attenuandae, si ab his dehortabimur, Auct. ad. Her. 3, 3, 6:

    attenuabitur gloria Jacob,

    Vulg. Isa. 17, 4.—Hence, attĕnŭātus ( adt-), a, um, P. a., enfeebled, weakened, reduced, weak.
    I.
    Lit.:

    adtenuatus amore,

    Ov. M. 3, 489: continuatione laborum, August. ap. Suet. Tib. 21: fortuna rei familiaris attenuatissima, Auct. ad Her. 4, 41:

    voce paululum attenuatā,

    with a voice a little suppressed, id. ib. 3, 14:

    acuta atque attenuata nimis acclamatio,

    id. ib. 12, 21.— Comp. not in use. — Sup.: fortunae familiares attenuatissimae, Auct. ad Her. 4, 41, 53.—
    II.
    Trop.
    A.
    Feeble, destitute, poor (eccl. Lat.):

    Siattenuatus frater tuus vendiderit etc.,

    Vulg. Lev. 25, 25; 25, 35; 25, 47; ib. 2 Esdr. 5, 18. —
    B.
    Esp., of discourse.
    1.
    Shortened, brief: ipsa illa [pro Roscio] juvenilis redundantia [p. 195] multa habet attenuata, Cic. Or. 30, 108.—
    2.
    Too much refined, affected:

    itaque ejus oratio nimiā religione attenuata doctis et attente audientibus erat illustris,

    hence his discourse was so delicately formed, through excessive scrupulousness, Cic. Brut. 82.—
    3.
    Meagre, dry, without ornament: attenuata (oratio) est, quae demissa est usque ad usitatissimam puri sermonis consuetudinem, Auct. ad Her. 4, 8:

    attenuata verborum constructio,

    id. ib. 4, 10, 15.—
    * Adv.: at-tenuātē, simply:

    attenuate presseque dicere,

    Cic. Brut. 55, 201.

    Lewis & Short latin dictionary > attenuo

  • 3 attenuo

    at-tenuo, āvī, ātum, āre
    1) утончать, заострять (attenuata cacumine sagitta Col); истончать ( cutem PM)
    2) убавлять, умалять, сокращать
    3) ослаблять, разгонять, рассеивать ( curas lyrā O)
    4) принижать, низвергать (insignem, sc. hominem H)

    Латинско-русский словарь > attenuo

  • 4 dünn

    dünn, tenuis. – subtīlis (sein, zart, z.B. Leder). – tritus. attritus (durch den Gebrauch abgenutzt u. dünn geworden, z.B. Kleid). – gracilis. exilis. macer (schmäch tig, mager, Ggstz. obesus: s. »mager« das Nähere). – rarus (nicht dicht im Raume beisammen, einzeln, z.B. Haare). – angustus (eng, schmal in der Öffnung, z.B. Hals eines Gefäßes). – liquidus (wässerig, v. Flüssigkeiten). – dilutus (mit Flüssigkeiten verdünnt, verwaschen, z.B. Wein, Farbe). – sehr d., pertenuis. – d. machen, s. verdünnen. – d. werden, tenuari od. attenuari od. extenuari; macrescere (mager werden); rarescere (einzeln werden). – Adv. tenuiter; rare (z.B. serere).

    deutsch-lateinisches > dünn

  • 5 herunterkommen

    herunterkommen, I) eig.: devenire. – descendere (herabsteigen). – II) uneig.: minui. deminui (vermindert werden, z.B. pretium alcis rei minuitur od. deminuitur usque ad mit Akk. der Summe: u. religio minuitur). – ad inopiam redigi (arm werden, v. Menschen). – corruere (Bankrott machen). – accīdi (gleichs. beschnitten werden, z.B. acciso robore iuventutis). – attenuari (gleichs. dünn gemacht = geschwächt werden, z.B. vires diutino morbo attenuatae). – affligi (politisch u. moralisch zugrunde gerichtet werden). – deformari (gleichs. verunstaltet werden, z.B. alcis genus et fortuna honesta deformatur: u. def. aerumnis). – h. bis auf od. zu etc., recĭdere ad etc. (z.B. ad nihil); redigi ad etc. (z.B. collegium ad quattuor numerum redactum est); redire ad etc. (z.B. ad duas legiones redisse, v. Feldherrn: paene ad nullum numerum, fast auf nichts, von einer Menschenmenge); venire ad etc. (z.B. ad nihilum, v. Lebl.). – durch Schulden heruntergekommen, aere alieno perditus: heruntergekommene Ackerbauer, imbecilli cultores: heruntergekommene Gutsbesitzer, rustici decoctores.

    deutsch-lateinisches > herunterkommen

  • 6 schmelzen

    schmelzen, I) v. tr.liquefacere (flüssig machen, Erz, Wachs, Schnee etc.). – resolvere (auflösen, Schnee, Perlen etc.). – diluere (zersetzen, zergehen lassen, z.B. bacam aceto). – conflare (einschmelzen, z.B. victorias aureas). – Bildl., jmds. Herz sch., s. (jmd.) rühren no. II. – II) v. intr.liquefieri. liquescere (flüssig werden, vom Erz etc.). – resolvi (aufgelöst werden, vom Schnee etc.). – conflari (eingeschmolzen werden, z.B. durch den Blitz, von ehernen Ggstdn.). – tabescere (sich nach u. nach zersetzen, zergehen, eig. v. Schnee; dann bildl. v. Menschen, vergehen, z.B. vor Sehnsucht, desiderio). – attenuari (dünner werden, bildl., von Truppen, v. Vermögen). – schmelzender Schnee, tabida nix. – die Hilfsmittel sind gänzlich geschmolzen, facultates exhaustae sunt.

    deutsch-lateinisches > schmelzen

См. также в других словарях:

  • NIX — frigore concreta, ardentissimis aestatis caloribus, ut et glacies in frusta dissecta, vino diluendo Romanis adhibita est, teste Pliniô l. 19. c. 4. Hi Nives, ills glaciem potant. poenasque mentium in voluptatem gulae vertunt: Servatur algor… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»