Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

attìngere

  • 21 attingere dal conto

    гл.

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere dal conto

  • 22 attingere finanziamento

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere finanziamento

  • 23 attingere i mezzi finanziari

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere i mezzi finanziari

  • 24 attingere il massimo

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere il massimo

  • 25 attingere le supreme vete

    гл.
    общ. (di q.c.) достичь высот (чего-л.)

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere le supreme vete

  • 26 attingere vertici

    Итальяно-русский универсальный словарь > attingere vertici

  • 27 черпать

    Русско-итальянский строительный словарь > черпать

  • 28 черпать

    ••
    * * *
    несов. В
    attingere vt тж. перен.; prendere vt

    черпа́ть из источника — attingere alla fonte

    черпа́ть силы для борьбы — attingere forze per la lotta

    черпа́ть вдохновение — trarre ispirazione ( da qc)

    * * *
    v
    1) gener. attingere (ùîäó), attingere, desumere
    2) liter. abbeverarsi (сведения, знания), (a, da q.c.) attingere

    Universale dizionario russo-italiano > черпать

  • 29 заимствовать необходимые средства

    Русско-итальянский юридический словарь > заимствовать необходимые средства

  • 30 пользоваться резервами

    Русско-итальянский финансово-экономическому словарь > пользоваться резервами

  • 31 mbush ujë në pus

    attingere acqua al pozzo

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > mbush ujë në pus

  • 32 Касаться

    - attingere; tangere (aliquem digito; genu terram); contingere (praesentibus omnibus quos causa contingit); tractare (aliquid manu); temptare (tentare) (aliquid manu); attinere; pertinere; respicere; spectare; pellere (injuria pellit aliquem); agi; transire (aliquid leviter); stringere (undas alis); lambere; ferire;

    • не касаться - conquiescere (ab aliquo);

    • чуть касаясь зубами - suspensis dentibus;

    • это меня не касается - res mei consilii non est;

    • это особенно касается меня - hoc ad me attinet / pertinet / spectat / attingit / officium hoc praecipue meum est; mea hoc multum interest / refert;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Касаться

  • 33 attingo

    attingo (adtingo), ĕre, tĭgi, tactum [ad + tango] - tr. - [st2]1 [-] toucher à, toucher, porter la main sur, atteindre. [st2]2 [-] arriver vers, aborder; être contigu à, confiner à. [st2]3 [-] au fig. toucher, atteindre, faire impression sur. [st2]4 [-] s'occuper de, s'appliquer à, toucher, aborder (un sujet). [st2]5 [-] tenir à, avoir rapport à, approcher de, concerner.    - pedibus terram attingere, Nep. Eum. 5, 5: toucher la terre de ses pieds.    - Asiam attingere, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 8: toucher le sol de l'Asie.    - poeticam attigit: il s'occupa de poésie.    - caelum digito attingere, Cic.: être au comble de la joie.    - digitis extremis attingere, Cic.: toucher du bout des doigts.
    * * *
    attingo (adtingo), ĕre, tĭgi, tactum [ad + tango] - tr. - [st2]1 [-] toucher à, toucher, porter la main sur, atteindre. [st2]2 [-] arriver vers, aborder; être contigu à, confiner à. [st2]3 [-] au fig. toucher, atteindre, faire impression sur. [st2]4 [-] s'occuper de, s'appliquer à, toucher, aborder (un sujet). [st2]5 [-] tenir à, avoir rapport à, approcher de, concerner.    - pedibus terram attingere, Nep. Eum. 5, 5: toucher la terre de ses pieds.    - Asiam attingere, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 8: toucher le sol de l'Asie.    - poeticam attigit: il s'occupa de poésie.    - caelum digito attingere, Cic.: être au comble de la joie.    - digitis extremis attingere, Cic.: toucher du bout des doigts.
    * * *
        Attingo, attingis, attigi, pe. cor. attactum, attingere. Virg. Attaindre, ou toucher tant soit peu, Attoucher.
    \
        Ne me attingas sceleste. Terent. Meschant, ne t'approche point pour me toucher.
    \
        Nihil attingit ad rem. Plaut. Cela ne fait rien au propos.
    \
        Attingit te haec res. Cic. Cela te touche.
    \
        Locus qui attingit in naturam humanam. Cic. Qui parle, ou Traicte de la nature humaine.
    \
        Haec non attingunt nomen legis. Cic. N'approchent point, et ne meritent en rien d'estre appelez loix.
    \
        Attingit me sanguine, vel cognatione. Pli. iunior. Liu. Il est mon parent.
    \
        Attingere summa necessitudine aliquem. Cic. Estre tresprochain parent et familier à quelcun.
    \
        Attingere aliquem suspicione. Cic. Souspeconner aucun de quelque cas.
    \
        Attingere rem aliquam suspicione. Cic. Venir à la cognoissance de quelque chose par souspecon, et la comprendre.
    \
        Attingit eum haec infamia. Liu. Cest infamie le touche, Il est diffamé de cela.
    \
        Erant perpauci, quos ea infamia attingeret. Liu. Qui estoyent attains de ceste mauvaise renommee, Entachez de ce cas.
    \
        Attingere senectutem. Colum. Venir à vieillesse.
    \
        Attingere leuiter studia. Suet. Estudier tellement quellement.
    \
        Attingere forum. Cic. Commencer à hanter et frequenter les jugemens et le public.
    \
        Attingere rem aliquam. Ci. Traicter quelque chose legierement, En faire briefve mention.
    \
        Voce tantum attigi legum initium et iudicii. Cic. Je ne fey que nommer la loy.
    \
        Attingere res gestas versibus. Cic. Commencer à escrire histoires en vers.
    \
        Ad verbum rem attingere. Cic. Appeler la chose, ou la nommer par nom qui luy appartient.
    \
        Singulatim vnamquanque rem attingere. Cic. Par le menu.
    \
        Summatim attingere. Lucret. Sommairement.
    \
        Attingere oram aliquam, siue regionem. Cic. Estre tenant ou aboutissant à quelque contree, region, terre, ou rue, Estre voisin.
    \
        Attigit Britanniam. Caesar. Il arriva en Angleterre.
    \
        Si qua te attingit cura. Cic. Si tu en as aucun soing, Si t'en chault aucunement.
    \
        Attingere caelum digito se putant nostri principes, si mulli barbati in piscinis sint, qui ad manus accedant. Cic. Nos princes s'estiment tenir Dieu par les pieds, Ils pensent estre Dieux, et estre plus heureux que tous les autres, si, etc.
    \
        Attingere aliquem. Ci. Parler ou faire mention d'aucun, le nommer.
    \
        Attingere extremis digitis aliquod genus vitae. Cic. Suyvre quelque peu une maniere de vivre.
    \
        Attingi dolore. Cic. Estre attainct de douleur, ou desplaisir.
    \
        Attingit eum inuidia. Cic. Il est blasmé, et en male grace.

    Dictionarium latinogallicum > attingo

  • 34 attingo

    at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u. tango), anrühren, berühren, I) eig.: A) im allg.: 1) übh.: mento summam aquam attingens, Cic. poët.: sustringebat caput loro altius, quam ut prioribus pedibus (iumentum) plane terram posset attingere, Nep.: att. alqm manu, Gell. (u. so cum hominum manu attingitur rupes, Mela): att. digito alqd, Porc. Licin. fr.: digito se caelum attigisse putare, fast im H. zu sein glauben (= heidenfroh, heilfroh sein), Cic.: alqd extremis, ut dicitur, digitis (im Bilde = mit etw. sich nur flüchtig befassen), Cic.: quae gignuntur attingere nefas et pro sacrilegio habent, Mela: u. im Bilde, invitus ea tamquam vulnera attingo, sed nisi tacta tractata que sanari possunt, Liv. 28, 27, 7: poet., att. solium Iovis, an Jupiters Thron reichen, den Weg zur Unsterblichkeit bahnen, Hor. ep. 1, 17, 34. – 2) insbes.: a) einen Ort berühren, d.i. α) v. Pers., ihn erreichen, ihn betreten, nach ihm hingelangen, Italiam, Cic.: Britanniam, Caes. u. Eutr.: arva, proram, Verg.: poet., arces igneas, zu göttlichen Ehren gelangen (v. Herkules), Hor.: lumina, zum Lebenslicht gelangen, Verg. – β) v. Örtl. u. Völkerschaften, an einen Ort angrenzen, anstoßen, stoßen, Cappadociae regio ea, quae Ciliciam attingit, Cic.: quā Hellespontum attingit Aeolis, Mela: Gallia altero (latere) Tuscum pelagus attingens, altero Oceanum, Mela: eorum fines Nervii attingebant, Caes.: hae gentes, quae Madenam attingunt, Eutr. – m. Dat., item collegia, quae attingunt eidem foro, Corp. inscr. Lat. 9, 5438: mit ad u. Akk., quā ad fluvium attingit, Mela 1, 4, 1 (1. § 20). – absol., cuius modi loci attingant, Cornif. rhet. 2, 7. – b) (poet.) jmd. berühren, d.i. antreffen, m. dopp. Acc., si te his attigerit terris Aurora morantem, Verg. Aen. 4, 568. – u. feindlich = auf jmd. treffen, -stoßen, Sulla, quem primum hostes attigerant, Sall. Iug. 101, 4. – B) mit versch. Nebenbegriffen: a) etw. anrühren = berührend von etw. nehmen, es sich aneignen, tetigin tui quidquam? C. si attigisses, ferres infortunium, Ter.: de praeda mea... teruncium nec attigit, nec tacturus est quisquam, Cic. – dah. b) ( wie ἅπτεσθαι) etw. anrühren = von etw. kosten, fressen, bestiae, quae tantum scelus (Scheusal) attigissent, Cic.: att. graminis herbam, Verg. – alqd ne primoribus quidem labris (im Bilde = mit etw. sich nicht einmal flüchtig befassen), Cic. (vgl. labrum). – c) als mediz. t. t., befühlen, pulsum venarum, Tac.: venam, Gell. – d) schlagend, stoßend usw. anrühren, berühren, schlagen, stoßen, Me. Nemo etiam tetigit; sanun (= sanusne) es? Li. At censebam attigisse, Plaut.: cavebis ne me attingas, Plaut.: si illam digito attigerit uno, Ter.: cave attigeris hominem, Varro: ne sis me uno digito attigeris, Plaut.: si digito quem attigisset, poenas dedisset, Cic.: v. Blitz = treffen, ictu fulminis arbores attactae, Act. fratr. Arval. (a. 224) im Corp. inscr. Lat. 6, 2107: attactum de caelo, Fest. 195, 5. – u. übh. feindlich anrühren, antasten = Hand legen an usw., angreifen ( wie εφάπτεσθαι), cubicularios eius, Suet. Ner. 38, 1: si Vestinus attingeretur, Liv. 8, 29, 4. – e) eine liebend od. unkeusch berühren, mit ihr verliebten Umgang pflegen, alqam, Ter. u.a.: u. so Venerem seram, sich später Liebe widmen, Ov.: ut quamque attigeris, fabula turpis erit, Ov. – II) übtr.: a) übh., berühren, treffen, von Nachrichten, quod ab illoc [me] attigisset nuntius, mich getroffen, Plaut. Bacch. 196: quem simulac Romam venisse mihi attigit aures nuntius, Varr. fr. b. Non. 263, 5. – v. Gemütszuständen, voluptas aut dolor alqm attingit, Cic.: invidia od. infamia alqm attingit, Cic.: si quid eam humanitus attigisset, wenn ihr etwas Menschliches begegnet wäre (= wenn sie gestorben wäre), Apul. – b) ein Alter erreichen, septuagenariam aetatem, Eutr. 8, 16. – c) mit etw. od. jmd. in Berührung od. Verbindung stehen, etwas zu tun haben, zu ihm gehören, ihn angehen, ihn betreffen, etw. od. jmd. erreichen, corporis similitudo attingit naturam animi, der Leib hat Ähnlichkeit mit der Seele, Cic.: labor non attingit deum, geht Gott nichts an, Cic.: non magis att. nomen legis, quam si etc., mit dem Namen Gesetz ebensowenig etwas zu tun haben, als wenn usw., Cic.: alqd ne suspicione quidem att., mutmaßlich erreichen, Cic. – dah. att. alqm cognatione, mit jmd. verwandt sein, att. alqm sanguine, mit jmd. blutsverwandt sein, Suet.: att. alqm necessitudine, mit jmd. in genauer Verbindung stehen, Cic. – m. ad u. Akk., quae nihil attingunt ad rem (was nicht zur Sache gehört) nec sunt usui, Plaut. merc. 32. – d) handelnd berühren = sich mit etw. befassen, sich an etw. machen od. wagen, sich in etw. versuchen, forum, rem publicam, Cic.: rem militarem, Caes.: sero ac leviter Graecas litteras, Cic.: studia non leviter, Suet.: Cimbricas res, Cic.: poëticen, Nep.: gaudia, genießen, Prop. – e) lesend nur berühren, librum strictim, nur flüchtig ansehen, Cic. ad Att. 2, 1, 1. – f) redend, schreibend berühren = auf etw. zu sprechen kommen, etw. besprechen, erwähnen, illam iniuriam non att., quae etc., Cic.: tantummodo summas (res) att., Nep.: alqd summatim att., Lucr., Quint. u. Pacat. pan.: singillatim unamquamque rem attingere et ita omnes transire breviter argumentationes, Cic.: alqd perquam breviter perstringere atque attingere, Cic.: alqd breviter att, Cornif. rhet., Ggstz. oratione complecti, Cic., od. Ggstz. exsequi, Suet.: alqd leviter in transitu att., Quint.: quos paucis attigi, Aur. Vict. – / Archaist. Fut. attinge, Paul. ex Fest. 26, 13 (u. dazu Otfr. Müller).

    lateinisch-deutsches > attingo

  • 35 verwandt

    verwandt, I) eig.; propinquus (übh. uns nahe angehörig). – necessarius (durch Familienverhältnisse uns nahe angehend). – cognatus (von väterlicher oder mütterlicher Seite verwandt, Seitenverwandter). – agnatus (von väterlicher Seite verwandt). – affinis, jmdm., mit jmd., alci (durch Heirat verwandt, verschwägert). – consanguineus. consanguinitate propinquus (blutsverwandt, bes. v. leiblichen Geschwistern). – non alienus sanguine alci (blutsverwandt, z.B. regibus). – consobrinus (leiblich Geschwisterkind). – sobrinus (zweites Geschwisterkind, Vetter). – gentilis (ein Geschlechtsverwandter, der mit mir einen Geschlechtsnamen trägt). – mit jmd. v., alci propinquus; alci necessitudine iunctus. – die Verwandten, propinqui, necessarii u. s. f.; auch cognatio. necessitudo (die Verwandtschaft = die Verwandten). – ein naher Verwandter, propinquā cognatione coniunctus: ein naher Verwandter jmds. od. von jmd., propinquā cognatione cum alqo coniunctus od. alqm contingens: der nächste V., ein sehr naher Verwandter, proximā od. artā propinquitate coniunctus: der nächste V. von jmd., proximā cognatione alqm contingens od. cum alqo coniunctus: ein entfernter V. von jmd., longinquā cognatione alqm contingens. – mit jmd. v. sein (in Verwandtschaft stehen), alci propinquum esse. alci od. cum alqo propinquitate od. necessitudine coniunctum esse. propinquitate alqm contingere od. attingere (im allg.); cognatione alqm contingere od. attingere. cognatione cum alqo coniunctum esse (von väterlicher od. mütterlicher Seite); affinitate od. affinitatis vinculis cum alqo coniunctum esse (durch Verschwägerung); sanguinis vinculo alci od. cum alqo coniunctum esse. sanguine attingere alqm (durch Blutsverwandtschaft); propinquitate affinitateque alci coniunctum esse (durch Blutsverwandtschaft u. Heirat): mütterlicherseits mit den vornehmsten u. ältesten Häusern v. sein, materno genere clarissimas veteresque familias complecti: nahe mit jmd. v. sein (in naher Verwandtschaft mit jmd. stehen), artā propinquitate od. propinquā cognatione alqm contingere od. cum alqo coniunctum esse: sehr nahe, maximis propinquitatis vinculis od. maximis propinquitatis et affinitatis vinculis cum alqo coniunctumesse; artissimo gradu contingere alqm (z.B. a matre). – entfernt (weitläufig) mit jmd. v. sein (in entfernter Verwandtschaft mit jmd. stehen), alqm longinquā cognatione contingere: gar nicht mit jmd. v. sein, nullo gradu alcis domum attingere. – II) bildl.: propinquus, (mit) jmdm. od. einer Sache, alci od. alci rei (nahestehend). – similis, mit etw., alcis od. alci rei (ähnlich). – finitimus, vicinus, jmdm. oder [2552] einer Sache, alci od. alci rei (angrenzend an etc. = sehr ähnlich, z.B. oratori finitimus est poëta); verb. propinquus et finitimus; vicinus et finitimus. – eine v. Bedeutung, propinqua significatio: v. Erscheinungen, Fälle, similitudines. – mit etw. v. sein, s. »in Verwandtschaft stehen« unter »Verwandtschaft no. II«.

    deutsch-lateinisches > verwandt

  • 36 caelum

    [st1]1 [-] caelum, i, n.: ciseau, burin. [st1]2 [-] caelum, i, n.: - [abcl][b]a - ciel, la voûte des cieux. - [abcl]b - ciel, demeure des dieux. - [abcl]c - climat, l'espace, air, atmosphère. - [abcl]d - le ciel, les nues, le comble du bonheur, le faîte de la gloire. - [abcl]e - voûte, dôme.[/b]    - aliquem in caelum ferre: porter qqn aux nues.    - caeli convexa, n. plur.: la voûte du ciel, la voûte des cieux.    - capitis caelum: la voûte du crâne.    - de caelo missus: tombé du ciel, envoyé du ciel (en parl. d'un homme extraordinaire).    - in caelum suspicere: lever les yeux au ciel.    - de caelo servare: observer le ciel, observer les signes du ciel.    - aditum ad caelum alicui dare: ouvrir à qqn le chemin du ciel.    - de caelo tactus: frappé par la foudre.    - digito caelum attingere: [toucher du doigt le ciel] = être au comble du bonheur.    - Caesar in caelum fertur, Cic.: on porte César aux nues.    - aliquem de caelo detrahere, Cic.: faire descendre qqn du ciel (de son piedestal).
    * * *
    [st1]1 [-] caelum, i, n.: ciseau, burin. [st1]2 [-] caelum, i, n.: - [abcl][b]a - ciel, la voûte des cieux. - [abcl]b - ciel, demeure des dieux. - [abcl]c - climat, l'espace, air, atmosphère. - [abcl]d - le ciel, les nues, le comble du bonheur, le faîte de la gloire. - [abcl]e - voûte, dôme.[/b]    - aliquem in caelum ferre: porter qqn aux nues.    - caeli convexa, n. plur.: la voûte du ciel, la voûte des cieux.    - capitis caelum: la voûte du crâne.    - de caelo missus: tombé du ciel, envoyé du ciel (en parl. d'un homme extraordinaire).    - in caelum suspicere: lever les yeux au ciel.    - de caelo servare: observer le ciel, observer les signes du ciel.    - aditum ad caelum alicui dare: ouvrir à qqn le chemin du ciel.    - de caelo tactus: frappé par la foudre.    - digito caelum attingere: [toucher du doigt le ciel] = être au comble du bonheur.    - Caesar in caelum fertur, Cic.: on porte César aux nues.    - aliquem de caelo detrahere, Cic.: faire descendre qqn du ciel (de son piedestal).
    * * *
        Caelum, caeli, n. g. Quintil. Un burin, et tout autre instrument appartenant ou servant au faict des graveurs.
    \
        Caelum, significat etiam mundum. Varro. Le ciel.
    \
        Calamitosum caelo vectigal. Cic. Subject à gresle, et estre gasté par le mauvais temps.
    \
        Grauis caelo ac terris. Senec. Grief et fascheux à Dieu et aux hommes.
    \
        Caeli aspiratio. Cic. L'aspiration de l'air.
    \
        Conuexa caeli. Virgil. Le ciel qui est courbé.
    \
        Grauitas caeli. Cic. Grosseur d'air, Mauvais air.
    \
        Hiatus caeli a terris. Lucr. L'espace qui est entre le ciel et la terre.
    \
        Morbus caeli. Virgil. Corruption d'air.
    \
        Olympus caeli. Virgil. Le ciel.
    \
        Austrinum. Plin. Air nubileux, Temps couvert, Sombre.
    \
        Bonum. Cato. Bon air.
    \
        Calamitosum. Cato. Subject à gresles et autres tempestes, ou Mauvais air.
    \
        Caliginosum. Cic. Obscur, Morne.
    \
        Crassum, et tenue, contraria. Cic. Air gros, Espez.
    \
        Dubium. Virg. Qui n'est point bien asseuré, tantost beau, tantost laid.
    \
        Eoum. Ouid. La partie du ciel tirant vers Orient.
    \
        Illustre. Valer. Flac. Cler et serein.
    \
        Liquidum. Virg. Pur, Net.
    \
        Nebulosum. Cic. Nebuleux, Morne, Sombre.
    \
        Pacatum. Lucret. Serein.
    \
        Piceum. Valer. Flac. Noir et Obscur.
    \
        Placidum. Sil. Serein. \ Praelatum. Lucan. Fort large.
    \
        Profundum. Virg. Hault.
    \
        Stellans. Lucret. Estelé.
    \
        Vacuum. Virg. L'air. \ Varium. Ouid. Muable.
    \
        Accipere caelo aliquem. Virg. Le recevoir en paradis.
    \
        AEquare aliquid caelo. Virgil. Le faire aussi hault que le ciel, Le faire fort hault.
    \
        AEquare caelum. Ouid. Estre aussi hault que le ciel.
    \
        Allegere aliquem caelo. Seneca. Le mettre et adjouster au nombre et en la compaignie des saincts.
    \
        Arcem caeli annuere alicui. Virgil. Luy donner et ottroyer paradis.
    \
        Aperitur caelum. Seruius. Au matin, quand le jour commence.
    \
        Asserere aliquem caelo. Ouid. Le mettre au ciel en paradis.
    \
        Digito caelum attingere. Ci. Nostri principes digito se caelum putant attingere. Il leur semble qu'ils sont si grans, qu'ils peuvent toucher du doigt au ciel, Il leur est advis qu'ils sont les plus heureux du monde, et si pres de paradis que desja ils y touchent du doigt, qu'ils sont les plus grands gents du monde.
    \
        Ciere caelum tonitru. Virgil. Esmouvoir, Troubler.
    \
        Credere se caelo. Virgil. Voler.
    \
        Detrahere aliquem de caelo. Cic. De grande gloire et hault estat le mettre bien bas.
    \
        Honore caeli dignari aliquem. Ouid. Le reputer digne d'estre mis au ciel.
    \
        Discedere caelum dicitur. Cic. Quand il esclaire, car il semble que le ciel se fende en deux.
    \
        Educere molem caelo. Virg. Jusques au ciel.
    \
        Ad caelum efferre aliquem rumore. Horat. L'eslever et exalter de louanges jusques au ciel.
    \
        It clamor caelo. Virgil. La clameur va jusques au ciel.
    \
        Exaequare caelo aliquem. Lucret. Le faire bien heureux.
    \
        Exiit ad caelum ramis foelicibus arbos. Virg. L'arbre est creu fort hault.
    \
        In caelum ferre. Cic. Mettre jusques aux nues, Louer grandement.
    \
        Per caelum ferri. Virgil. Aller, ou voler en l'air.
    \
        Fugere caelum. Virgil. Se cacher.
    \
        Inficere caelum Iris dicitur. Ouid. Teindre, Peindre.
    \
        Ludunt examina caelo. Vir. Les mouches à miel se jouent en l'air.
    \
        Miscere caelum terramque. Virg. Troubler le ciel et la terre.
    \
        Mutare caelum. Horat. Changer d'air.
    \
        Potens caelo Ereboque. Virg. Ayant puissance au ciel et és enfers.
    \
        Rigare caelum sol dicitur. Lucret. Quand il espard ses raids et sa lumiere par l'air.
    \
        Serenare caelum. Virg. Faire l'air serein.
    \
        Sperare caelum. Virgil. Esperer d'aller en paradis.
    \
        Succedere caelo. Virgil. Monter au ciel.
    \
        In caelo esse. Cic. Estre le plus heureux du monde.
    \
        Tendere ad caelum lumina. Virgil. Jecter les yeulx vers le ciel.
    \
        Tendere caelo palmas. Virgil. Tendre les mains vers le ciel.
    \
        Tenere caelum. Ouid. Estre au ciel.
    \
        Torquere caelum. Virgil. Faire tourner, Gouverner.
    \
        Vertitur caelum. Virgil. L'air se change.
    \
        Teste caelo viuere. Seneca. Vivre au veu et sceu de chascun, Ne point cacher sa maniere de vivre.
    \
        Caelum capitis. Plin. Le crane.

    Dictionarium latinogallicum > caelum

  • 37 digitus

    dĭgĭtus, i, m. [st2]1 [-] doigt de la main, doigt du pied; doigt des animaux. [st2]2 [-] Plin. rameau, petite branche. [st2]3 [-] le doigt (mesure qui valait la 16 ème partie du pied romain).    - extremis digitis attingere: toucher du bout des doigts, effleurer.    - discedere transversum digitum ab re: ne pas s’écarter de qqch d’un doigt mis en travers, d’un travers de doigt.    - ne digitum quidem porrigere: ne rien faire pour qqch.
    * * *
    dĭgĭtus, i, m. [st2]1 [-] doigt de la main, doigt du pied; doigt des animaux. [st2]2 [-] Plin. rameau, petite branche. [st2]3 [-] le doigt (mesure qui valait la 16 ème partie du pied romain).    - extremis digitis attingere: toucher du bout des doigts, effleurer.    - discedere transversum digitum ab re: ne pas s’écarter de qqch d’un doigt mis en travers, d’un travers de doigt.    - ne digitum quidem porrigere: ne rien faire pour qqch.
    * * *
        Digitus, digiti, pen. corr. Un doigt.
    \
        Digito vno ne me attigeris. Terent. Garde toy de me toucher du bout du doigt, ou tant soit peu.
    \
        Infamis digitus. Persius. Le doigt du milieu, Le doigt moyen.
    \
        Medium digitum alicui porrigere. Mart. Le mespriser, et n'en tenir compte, Luy faire la figue.
    \
        Nudum digitum vocat Iuuenalis. Qui n'est point garni d'anneaux.
    \
        Primores. Plaut. Le bout des doigts.
    \
        Digitum transuersum non excedere. Ne point eschapper ou sortir d'un lieu le travers d'un doigt, ou la largeur d'un doigt. Plaut. - si hercle tu ex isthoc loco Digitum transuorsum excesseris. Si tu bouges tant soit peu.
    \
        Digitiis extremis attingere aliquod genus vitae. Id est, breuiter siue leuiter attingere. quod alias A limine salutare dicitur. Cice. N'y toucher que du bout du doigt, Ne faire que passer par dessus, et legierement.
    \
        Coeunt digiti. Ouid. S'assemblent.
    \
        Condere digitos in oculos alicuius. Ouid. Fourrer ses doigts dedens les yeulx d'aucun.
    \
        Digitum contrahere, aut Remittere, contraria. Plin. Serrer ou courber, et puis apres le lascher et estendre, Clorre et ouvrir.
    \
        Digitum ab aliqua re non discedere. Cic. Ne s'en point esloingner tant soit peu.
    \
        Digitum nusquam a sententia. Cice. Ne se departir nullement de son opinion, Tenir ferme.
    \
        Digitos incidere. Ouid. Couper.
    \
        Digitum tollere. Cic. Les anciens souloyent és baulx à ferme, ou és ventes qui se faisoyent publiquement lever le doigt pour monstrer qu'ils y vouloyent mettre leur denier.
    \
        Digitum tollere, est etiam Fauere. Horat. Favoriser.
    \
        Digitus, Modulus aquarius. Iulius Frontinus. Certaine mesure d'eaue.

    Dictionarium latinogallicum > digitus

  • 38 adtingo

    attingo (adtingo), ĕre, tĭgi, tactum [ad + tango] - tr. - [st2]1 [-] toucher à, toucher, porter la main sur, atteindre. [st2]2 [-] arriver vers, aborder; être contigu à, confiner à. [st2]3 [-] au fig. toucher, atteindre, faire impression sur. [st2]4 [-] s'occuper de, s'appliquer à, toucher, aborder (un sujet). [st2]5 [-] tenir à, avoir rapport à, approcher de, concerner.    - pedibus terram attingere, Nep. Eum. 5, 5: toucher la terre de ses pieds.    - Asiam attingere, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 8: toucher le sol de l'Asie.    - poeticam attigit: il s'occupa de poésie.    - caelum digito attingere, Cic.: être au comble de la joie.    - digitis extremis attingere, Cic.: toucher du bout des doigts.

    Dictionarium latinogallicum > adtingo

  • 39 attingo

    at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u. tango), anrühren, berühren, I) eig.: A) im allg.: 1) übh.: mento summam aquam attingens, Cic. poët.: sustringebat caput loro altius, quam ut prioribus pedibus (iumentum) plane terram posset attingere, Nep.: att. alqm manu, Gell. (u. so cum hominum manu attingitur rupes, Mela): att. digito alqd, Porc. Licin. fr.: digito se caelum attigisse putare, fast im H. zu sein glauben (= heidenfroh, heilfroh sein), Cic.: alqd extremis, ut dicitur, digitis (im Bilde = mit etw. sich nur flüchtig befassen), Cic.: quae gignuntur attingere nefas et pro sacrilegio habent, Mela: u. im Bilde, invitus ea tamquam vulnera attingo, sed nisi tacta tractata que sanari possunt, Liv. 28, 27, 7: poet., att. solium Iovis, an Jupiters Thron reichen, den Weg zur Unsterblichkeit bahnen, Hor. ep. 1, 17, 34. – 2) insbes.: a) einen Ort berühren, d.i. α) v. Pers., ihn erreichen, ihn betreten, nach ihm hingelangen, Italiam, Cic.: Britanniam, Caes. u. Eutr.: arva, proram, Verg.: poet., arces igneas, zu göttlichen Ehren gelangen (v. Herkules), Hor.: lumina, zum Lebenslicht gelangen, Verg. – β) v. Örtl. u. Völkerschaften, an einen Ort angrenzen, anstoßen, stoßen, Cappadociae regio ea, quae Ciliciam attingit, Cic.: quā Hellespontum attingit Aeolis, Mela: Gallia altero (latere) Tuscum pelagus attingens, altero Oceanum, Mela: eorum fines
    ————
    Nervii attingebant, Caes.: hae gentes, quae Madenam attingunt, Eutr. – m. Dat., item collegia, quae attingunt eidem foro, Corp. inscr. Lat. 9, 5438: mit ad u. Akk., quā ad fluvium attingit, Mela 1, 4, 1 (1. § 20). – absol., cuius modi loci attingant, Cornif. rhet. 2, 7. – b) (poet.) jmd. berühren, d.i. antreffen, m. dopp. Acc., si te his attigerit terris Aurora morantem, Verg. Aen. 4, 568. – u. feindlich = auf jmd. treffen, -stoßen, Sulla, quem primum hostes attigerant, Sall. Iug. 101, 4. – B) mit versch. Nebenbegriffen: a) etw. anrühren = berührend von etw. nehmen, es sich aneignen, tetigin tui quidquam? C. si attigisses, ferres infortunium, Ter.: de praeda mea... teruncium nec attigit, nec tacturus est quisquam, Cic. – dah. b) ( wie ἅπτεσθαι) etw. anrühren = von etw. kosten, fressen, bestiae, quae tantum scelus (Scheusal) attigissent, Cic.: att. graminis herbam, Verg. – alqd ne primoribus quidem labris (im Bilde = mit etw. sich nicht einmal flüchtig befassen), Cic. (vgl. labrum). – c) als mediz. t. t., befühlen, pulsum venarum, Tac.: venam, Gell. – d) schlagend, stoßend usw. anrühren, berühren, schlagen, stoßen, Me. Nemo etiam tetigit; sanun (= sanusne) es? Li. At censebam attigisse, Plaut.: cavebis ne me attingas, Plaut.: si illam digito attigerit uno, Ter.: cave attigeris hominem, Varro: ne sis me uno digito attigeris, Plaut.: si digito quem attigisset, poenas dedisset, Cic.: v. Blitz = treffen, ictu
    ————
    fulminis arbores attactae, Act. fratr. Arval. (a. 224) im Corp. inscr. Lat. 6, 2107: attactum de caelo, Fest. 195, 5. – u. übh. feindlich anrühren, antasten = Hand legen an usw., angreifen ( wie εφάπτεσθαι), cubicularios eius, Suet. Ner. 38, 1: si Vestinus attingeretur, Liv. 8, 29, 4. – e) eine liebend od. unkeusch berühren, mit ihr verliebten Umgang pflegen, alqam, Ter. u.a.: u. so Venerem seram, sich später Liebe widmen, Ov.: ut quamque attigeris, fabula turpis erit, Ov. – II) übtr.: a) übh., berühren, treffen, von Nachrichten, quod ab illoc [me] attigisset nuntius, mich getroffen, Plaut. Bacch. 196: quem simulac Romam venisse mihi attigit aures nuntius, Varr. fr. b. Non. 263, 5. – v. Gemütszuständen, voluptas aut dolor alqm attingit, Cic.: invidia od. infamia alqm attingit, Cic.: si quid eam humanitus attigisset, wenn ihr etwas Menschliches begegnet wäre (= wenn sie gestorben wäre), Apul. – b) ein Alter erreichen, septuagenariam aetatem, Eutr. 8, 16. – c) mit etw. od. jmd. in Berührung od. Verbindung stehen, etwas zu tun haben, zu ihm gehören, ihn angehen, ihn betreffen, etw. od. jmd. erreichen, corporis similitudo attingit naturam animi, der Leib hat Ähnlichkeit mit der Seele, Cic.: labor non attingit deum, geht Gott nichts an, Cic.: non magis att. nomen legis, quam si etc., mit dem Namen Gesetz ebensowenig etwas zu tun haben, als wenn usw., Cic.: alqd ne suspicione
    ————
    quidem att., mutmaßlich erreichen, Cic. – dah. att. alqm cognatione, mit jmd. verwandt sein, att. alqm sanguine, mit jmd. blutsverwandt sein, Suet.: att. alqm necessitudine, mit jmd. in genauer Verbindung stehen, Cic. – m. ad u. Akk., quae nihil attingunt ad rem (was nicht zur Sache gehört) nec sunt usui, Plaut. merc. 32. – d) handelnd berühren = sich mit etw. befassen, sich an etw. machen od. wagen, sich in etw. versuchen, forum, rem publicam, Cic.: rem militarem, Caes.: sero ac leviter Graecas litteras, Cic.: studia non leviter, Suet.: Cimbricas res, Cic.: poëticen, Nep.: gaudia, genießen, Prop. – e) lesend nur berühren, librum strictim, nur flüchtig ansehen, Cic. ad Att. 2, 1, 1. – f) redend, schreibend berühren = auf etw. zu sprechen kommen, etw. besprechen, erwähnen, illam iniuriam non att., quae etc., Cic.: tantummodo summas (res) att., Nep.: alqd summatim att., Lucr., Quint. u. Pacat. pan.: singillatim unamquamque rem attingere et ita omnes transire breviter argumentationes, Cic.: alqd perquam breviter perstringere atque attingere, Cic.: alqd breviter att, Cornif. rhet., Ggstz. oratione complecti, Cic., od. Ggstz. exsequi, Suet.: alqd leviter in transitu att., Quint.: quos paucis attigi, Aur. Vict. – Archaist. Fut. attinge, Paul. ex Fest. 26, 13 (u. dazu Otfr. Müller).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attingo

  • 40 черпать

    Новый русско-итальянский словарь > черпать

См. также в других словарях:

  • attingere — /a t:indʒere/ (ant. e pop. tosc. attignere /a t:iɲere/) [lat. attingĕre, der. di tangĕre toccare , col pref. ad  ] (io attingo, tu attingi, ecc.; pass. rem. attinsi, attingésti, ecc.; part. pass. attinto ). ■ v. tr. 1. a. [tirar su acqua da un… …   Enciclopedia Italiana

  • attingere — index adjoin, allude, border (bound) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • attingere — at·tìn·ge·re v.tr., v.intr. CO 1a. v.tr., prendere, tirare su, spec. acqua, da una fonte, un pozzo o sim. usando un recipiente, un mestolo ecc.: attingere l acqua; attingere dalla cisterna: trarre dalla cisterna o dalla botte, spec. vino 1b. v.tr …   Dizionario italiano

  • attingere — {{hw}}{{attingere}}{{/hw}}A v. tr.  (pres. io attingo , tu attingi ; pass. rem. io attinsi , tu attingesti ; part. pass. attinto ) 1 (lett.) Toccare, raggiungere (anche fig.). 2 Prendere, tirar su acqua: attingere acqua a una sorgente. 3 (fig.)… …   Enciclopedia di italiano

  • attingere — A v. tr. 1. (lett.) toccare, raggiungere (anche fig.) 2. (l acqua) prendere, tirar su, raccogliere □ (il vino) spillare CONTR. versare 3. (fig.) …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • attingere — To touch; to amount to …   Ballentine's law dictionary

  • rem attingere — index abut Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Coelum digito attingere. — См. Попасть пальцем в небо …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • atteindre — [ atɛ̃dr ] v. tr. <conjug. : 52> • 1080 ataindre; lat. pop. °attangere, class. attingere, d apr. tangere « toucher » I ♦ (1080) Parvenir au niveau de. A ♦ Tr. dir. 1 ♦ Parvenir à rattraper (qqn). ⇒ joindre, rejoindre. Le plaisir « D… …   Encyclopédie Universelle

  • atinge — ATÍNGE, atíng, vb. III. 1. tranz. şi refl. A lua contact direct (dar superficial, uşor sau în treacăt) cu un lucru sau cu o suprafaţă. A atins în zbor vârful copacilor. 2. tranz. A lovi, a izbi (uşor). L a atins pe umăr. ♦ (arg.) A trage cuiva o… …   Dicționar Român

  • Attika (Architektur) — Attika des Septimius Severus Bogens in Rom Attika (aus griechisch attikos ‚attisch‘) bezeichnet in der Architektur ein über dem Kranzgesims befindliches Halbgeschoss oder eine Abschlusswand zur Verdeckung des Daches …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»