-
1 re-trāctō (-trectō)
re-trāctō (-trectō) āvī, ātus, āre [retraho], to handle again, take in hand again, undertake anew: arma, L.: ferrum, V.: volnera cruda, i. e. touches anew the unheeled sores, O.—Fig., to consider, examine again, review, revise: omnia, quae ad cultum deorum pertinerent: Fata domūs, O.: augemus dolorem retractando: desueta verba, O.: Ceae munera neniae, H.: posterā die retractatur, the negotiation is renewed, Ta.— To withdraw, draw back, refuse, decline, be reluctant: sive retractabis sive proberavis: Icilium retractantem adripi iubet, L.: quid retractas? V.: nihil est quod dicta retractent, have no reason for revoking, V. -
2 attrecto
at-trecto (ad-trecto), āvī, ātum, āre (ad u. tracto), antasten, betasten, berühren, I) eig.: 1) im allg.: blanditia popularis aspicitur, non attrectatur, man fühlt sie nicht, Cic. Planc. 29. – 2) insbes.: a) ungeziemend, unzüchtig berühren, betasten, libros (Sibyllinos) violatis oculis legere, contaminatis manibus attrectare, Cic.: attr. id signum, Liv.: singula non indecore, Apul.: quam (rupem) profanum sit attrectari hominis manu, Plin.: ne me attrecta, Plaut.: comperce me attrectare, Plaut.: alqm nimium familiariter, Plaut.: uxores a cena redeuntes, Cic.: sin nullius libidine corpus attrectaretur, Augustin. – b) prägn., etw. antasten, an etw. Hand anlegen, nach etw. greifen = etw. sich gegen Gebühr anzueignen suchen, regias gazas, Liv.: insignia summi imperii, fasces securesque, Liv.: alienam rem, Mas. Sabin. bei Gell. 11, 18, 20: fiscalem pecuniam Paul. sent. 5, 27, 1. – II) übtr.: 1) sich mit etw. befassen, feralia, Tac.: ferrum attrectasse (als Waffenschmied und dann als Soldat), Treb. Poll.: indecorum, attrectare quae non obtineret, Tac. – u. sich mit jmd. befassen = sich an jmd. versuchen, iterum Atreum, Acc. tr. 198 (b. Cic. de or. 3, 219). – 2) etw. berühren = erwähnen, virtutes alcis, Nazar. pan. 3, 2: praeteritas res tuas, Pacat. pan. 47, 1. – / arch. Nbf. attracto, wovon attractare, Plaut. Poen. 350; attractatus, Acc. tr. 198.
-
3 attrecto
at-trecto (ad-trecto), āvī, ātum, āre (ad u. tracto), antasten, betasten, berühren, I) eig.: 1) im allg.: blanditia popularis aspicitur, non attrectatur, man fühlt sie nicht, Cic. Planc. 29. – 2) insbes.: a) ungeziemend, unzüchtig berühren, betasten, libros (Sibyllinos) violatis oculis legere, contaminatis manibus attrectare, Cic.: attr. id signum, Liv.: singula non indecore, Apul.: quam (rupem) profanum sit attrectari hominis manu, Plin.: ne me attrecta, Plaut.: comperce me attrectare, Plaut.: alqm nimium familiariter, Plaut.: uxores a cena redeuntes, Cic.: sin nullius libidine corpus attrectaretur, Augustin. – b) prägn., etw. antasten, an etw. Hand anlegen, nach etw. greifen = etw. sich gegen Gebühr anzueignen suchen, regias gazas, Liv.: insignia summi imperii, fasces securesque, Liv.: alienam rem, Mas. Sabin. bei Gell. 11, 18, 20: fiscalem pecuniam Paul. sent. 5, 27, 1. – II) übtr.: 1) sich mit etw. befassen, feralia, Tac.: ferrum attrectasse (als Waffenschmied und dann als Soldat), Treb. Poll.: indecorum, attrectare quae non obtineret, Tac. – u. sich mit jmd. befassen = sich an jmd. versuchen, iterum Atreum, Acc. tr. 198 (b. Cic. de or. 3, 219). – 2) etw. berühren = erwähnen, virtutes alcis, Nazar. pan. 3, 2: praeteritas res tuas, Pacat. pan. 47, 1. – ⇒ arch. Nbf. attracto, wovon attractare, Plaut. Poen. 350; attractatus, Acc. tr. 198.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attrecto
-
4 attrecto
at-trecto, āvī, ātum, āre [ tracto ]1) прикасаться, трогать, осязать ( aliquem и aliquid)aspicĭtur, non attrectatur погов. C — видно, но не ухватишь («близок локоть, да не укусишь»)2) посягать, добиваться ( insignia summi imperii L); захватывать, присваивать (alienam rem Sabinus ap. AG)a., sed non obtinēre T — добиваться, но не добиться3) заниматьсяa. ferrum Treb — заниматься кузнечным делом -
5 contrecto
con-trecto, āvi, ātum, āre [ tracto ]1) трогать, прикасаться, дотрагиваться (non c. pocula vel cibos Col); ощупывать (vulnus O; ventrem CC)contrectandae pecuniae libido Su — страсть рыться в деньгах (т. е. страсть к деньгам)sol contrectans corpus aquae Lcr — солнце, прикасающееся (своими лучами) к поверхности водыliber contrectatus manibus H — захватанная (испачканная, засаленная) книга3) поглаживать, гладить ( leonem Sen)4) заниматься, изучать ( studia et disciplinas philosophiae AG)c. aliquid mente C — размышлять о чём-л.c. oculis aliquid T — что-л. разглядывать, рассматривать, ощупывать взглядом5) обыскивать (c. aliquem Su)6) присваивать себе, расхищать (rem alienam G, Dig; pecunias vetitas CTh) -
6 detrecto
dē-trecto, āvī, ātum, āre [ tracto ]1) отклонять, отказываться, отвергать (militiam Cs; pugnam L; jussa alicujus T)2) унижать, уменьшать, умалять (laudes alicujus O; aliquem Sl etc.) -
7 attracto
attracto, s. at-trecto /.
-
8 detracto
dē-tracto, s. dē-trecto.
-
9 detrecto
dē-trecto (dē-tracto, was auch gute Hdschrn. haben), āvī, ātum, āre, eig. etwas »wegzubringen suchen«, I) von sich = etwas von der Hand weisen, ablehnen, von etw. sich lossagen, verweigern, nicht gelten lassen, militiam, Caes.: pugnam, certamen, Liv.: officia sua, Quint.: foederis pactum, Flor.: iudicandi munus, Suet.: imperata, Suet.: alcis iussa, den Gehorsam verweigern, Tac.: principem, Tac.: vim eius equos regentis (seine Kunstfertigkeit im Rosselenken), Tac.: vincla pedum, Tibull.: m. folg. Infin., ICt. u. Spät.: absol., Liv. u.a. – II) jmds. Vorzüge schmälern, verkleinern, herabsetzen, in Schatten stellen, virtutes, Liv.: bene facta, Ov.: bonos, Sall.: m. Dat., Pompeio, Flor. 4, 2, 9 H. (al. Pompeium): absol., Ov. trist. 2, 337.
-
10 detrecto
dē-trecto (dē-tracto, was auch gute Hdschrn. haben), āvī, ātum, āre, eig. etwas »wegzubringen suchen«, I) von sich = etwas von der Hand weisen, ablehnen, von etw. sich lossagen, verweigern, nicht gelten lassen, militiam, Caes.: pugnam, certamen, Liv.: officia sua, Quint.: foederis pactum, Flor.: iudicandi munus, Suet.: imperata, Suet.: alcis iussa, den Gehorsam verweigern, Tac.: principem, Tac.: vim eius equos regentis (seine Kunstfertigkeit im Rosselenken), Tac.: vincla pedum, Tibull.: m. folg. Infin., ICt. u. Spät.: absol., Liv. u.a. – II) jmds. Vorzüge schmälern, verkleinern, herabsetzen, in Schatten stellen, virtutes, Liv.: bene facta, Ov.: bonos, Sall.: m. Dat., Pompeio, Flor. 4, 2, 9 H. (al. Pompeium): absol., Ov. trist. 2, 337.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > detrecto
-
11 adtrecto
at-trecto ( adt-, Weissenb., Halm; att-, Ritschl, Rib., Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, freq. in an unlawful manner (syn.: contrecto, tracto, tango, palpo).I.Lit.:II.Ne me attrecta,
Plaut. Pers. 2, 2, 45:aliquem nimium familiariter attr ectare,
id. Rud. 2, 4, 6:uxorem alicujus attrectare,
Cic. Cael. 8 fin.; Suet. Ner. 26 (cf. contrecto):signum Junonis adtrecta re,
Liv. 5, 22:patrios penates attrectare,
Verg. A. 2, 719:feralia adtrectare,
Tac. A. 1, 62 fin.:libros contaminatis manibus,
Cic. Har. Resp. 13: alienam rem, Sabin. Jus Civ. ap. Gell. 11, 16, 20:si attrectaverit me pater,
Vulg. Gen. 27, 12.— To feel after, grope for (eccl. Lat.):quasi absque oculis parietem attrectavimus,
Vulg. Isa. 59, 10.—Trop.: Facilis est illa occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;procul apparet, non excutitur (the figure is derived from paintings or other works of art),
it is looked at, not touched, Cic. Planc. 12 Wund.—Also, to appropriate to one's self:regias etiam adtrectamus gazas,
Liv. 34, 4, 2:fasces securesque,
id. 28, 24:indecorum, adtrectare quod non obtineret,
Tac. A. 3, 52.— To feel after, seek to find (eccl. Lat.):quaerere Deum, si forte attrectent eum,
Vulg. Act. 17, 27. -
12 attrecto
at-trecto ( adt-, Weissenb., Halm; att-, Ritschl, Rib., Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, freq. in an unlawful manner (syn.: contrecto, tracto, tango, palpo).I.Lit.:II.Ne me attrecta,
Plaut. Pers. 2, 2, 45:aliquem nimium familiariter attr ectare,
id. Rud. 2, 4, 6:uxorem alicujus attrectare,
Cic. Cael. 8 fin.; Suet. Ner. 26 (cf. contrecto):signum Junonis adtrecta re,
Liv. 5, 22:patrios penates attrectare,
Verg. A. 2, 719:feralia adtrectare,
Tac. A. 1, 62 fin.:libros contaminatis manibus,
Cic. Har. Resp. 13: alienam rem, Sabin. Jus Civ. ap. Gell. 11, 16, 20:si attrectaverit me pater,
Vulg. Gen. 27, 12.— To feel after, grope for (eccl. Lat.):quasi absque oculis parietem attrectavimus,
Vulg. Isa. 59, 10.—Trop.: Facilis est illa occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;procul apparet, non excutitur (the figure is derived from paintings or other works of art),
it is looked at, not touched, Cic. Planc. 12 Wund.—Also, to appropriate to one's self:regias etiam adtrectamus gazas,
Liv. 34, 4, 2:fasces securesque,
id. 28, 24:indecorum, adtrectare quod non obtineret,
Tac. A. 3, 52.— To feel after, seek to find (eccl. Lat.):quaerere Deum, si forte attrectent eum,
Vulg. Act. 17, 27. -
13 contrecto
con-trecto ( contracto), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, come in contact with, feel (class.; most freq. after the Aug. per.).I.Lit.A.In gen.:B.nudum corpus aquaï,
Lucr. 6, 854:pectora,
Ov. M. 8, 607:omnes partes corporis inspectare et contrectare,
Sen. Contr. 1, 2; cf.:membra mortuae,
Suet. Ner. 34:obscena,
Sen. Const. 13, 2:filium Demaeneti,
Plaut. As. 3, 1, 17: librum manibus, * Hor. Ep. 1, 20, 11:vulnus,
to meddle with, Ov. P. 2, 2, 60:pocula vel cibos,
Col. 12, 4, 3:pecuniam,
Suet. Calig. 42; cf.: pecunias vetitas, Cod. Th. 9, 23, 1, § 2.—In partic.1.To touch in examining, to search:2.ne feminae praetextatique pueri et puellae contrectarentur,
Suet. Claud. 35.—To touch carnally, to have illicit intercourse with, Plaut. Poen. 5, 5, 32; id. Mil. 4, 2, 61:b.multorum uxores,
Suet. Dom. 1; Just. 7, 3, 4.—Transf.:3.contrectata filiarum pudicitia,
violated, dishonored, Tac. A. 14, 35.—In the Lat. of the jurists, to appropriate: rem alienam, Gai Inst. 3, 195; Dig. 13, 1, 20.—b.Esp.:II.aliquid,
to take by stealth, to steal, purloin, Dig. 41, 2, 3; 25, 2, 3 al.—Trop., to contemplate, look at, consider, dwell upon:nudare corpus et contrectandum vulgi oculis permittere,
Tac. A. 3, 12:mente varias voluptates,
Cic. Tusc. 3, 15, 33; cf. id. de Or. 3, 6, 24:studia et disciplinas philosophiae,
to apply one's self to, Gell. 17, 19, 3. -
14 detrecto
I.Orig., to decline, refuse, reject any thing; and hence, to decline, refuse to do any thing (not in Cic.—for syn. cf.: nego, infitias eo, infitior, diffiteor, denego, recuso, abnuo, renuo, defugio).(α).With acc.: militiam, * Caes. B. G. 7, 14, 9; Liv. 2, 43; Front. Strat. 4, 1, 25; 43; Flor. 1, 22, 2; Ov. M. 13, 36 al.; cf.(β).pugnam,
Liv. 3, 60; 4, 18:proelium,
Just. 13, 5, 8; Front. Strat. 1, 11, 1:certamen,
Liv. 37, 39; Tac. H. 4, 67; Curt. 3, 8:officia sua,
Quint. 2, 1, 5:judicandi munus,
Suet. Aug. 32 et saep.:imperata,
Suet. Caes. 54: [p. 564] dominationem, id. ib. 80; cf.principem,
id. Tib. 25:patris jussa,
Tac. A. 3, 17:vincla pedum,
Tib. 1, 6, 38; cf.juga,
Verg. G. 3, 57:aratrum,
Ov. Pont. 3, 7, 15.—With inf. (late Lat.):(γ).tutelam administrare,
Dig. 37, 14, 19:dicere,
Arn. 6, p. 201.—Absol., Liv. 2, 45 fin.; 3, 38, 12; Suet. Ner. 47.—II.To pull down with violence; hence, trop. (cf. detraho, no. II. B.), to lower in estimation, to depreciate, detract from:advorsae res etiam bonos detractant,
Sall. J. 53 fin.:poëtas,
Tac. Or. 11:antiquos oratores,
id. ib. 26:Pompeium,
Flor. 4, 2, 9 al.:virtutes,
Liv. 38, 49:Ciceronis, Vergilii gloriam,
Tac. Or. 12:ingenium Homeri,
Ov. R. Am. 365:laudes,
id. M. 5, 246:maligne benefacta,
id. ib. 13, 271.—With dat.: sibi primo, mox omnibus detrectaturus, Suet. Vit. Pers. fin. —With de:de vobis tamquam de malefactoribus,
Vulg. 1 Pet. 2, 12.— Absol., Ov. Tr. 2, 337. -
15 obtrecto
ob-trecto, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [tracto], to detract from through envy; to disparage, underrate, decry; to be opposed to; to thwart; to injure a person or thing (class.; syn. detrecto; cf.: aemulo, invideo); constr. with dat. or acc.(α).With dat.:(β).obtrectare alicui,
Cic. Tusc. 4, 26, 56; cf. id. ib. 4, 20, 46:bonis,
id. Phil. 10, 3, 6:gloriae alicujus,
Liv. 36, 34; Suet. Ner. 18:laudibus ducis,
Liv. 8, 36:legi, atque causae,
Cic. Imp. Pomp. 8, 21.—With acc. (so perh. not ante-Aug.):(γ). (δ).sin livor obtrectare curam voluerit,
to detract from, carp at, Phaedr. 2 epil. 10:laudes alicujus,
Liv. 45, 37:urbanas excubias,
Tac. A. 1, 17: se invicem, id. Or. 25.—Absol.:obtrectantis est angi alieno bono,
Cic. Tusc. 4, 26, 56:obtrectandi causā,
id. Ac. 2, 24, 76:ne aut obstare aut obtrectare praesens videretur,
Suet. Tib. 10. -
16 praecontrecto
prae-con-trecto, āre, v. a. [tracto], to feel or handle beforehand, i. e. in thought:praecontrectare videndo,
Ov. M. 6, 478. -
17 retracto
rē̆-tracto (in many MSS. also written rē̆trecto), āvi, ātum, 1, v. a. [id.].I.To take hold of or handle again; to take in hand again, undertake anew, etc. (class.; esp. in the trop. sense).A.Lit. (mostly poet.):B.arma,
Liv. 2, 30:ferrum,
Verg. A. 7, 694; 10, 396:gladios, Petr. poët. 89, 61: vulnera,
to feel again, Ov. Tr. 3, 11, 19; 4, 4, 41; cf.:manu sua vota (i. e. the image),
id. M. 10, 288:pedamenta,
to go over again, retouch, Col. 4, 26, 1:agrum,
to look over again, examine again, id. 1, 4, 1:dextras in bella,
Sil. 10, 257:noctem,
id. 3, 216. — Poet.:Venerem,
Lucr. 4, 1200.—Trop., of mental action, to reconsider, examine again, revise, etc. (syn. recognosco):II. (α).qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi,
Cic. N. D. 2, 28, 72; cf.:fata domus (with relegere),
Ov. M. 4, 569: locus orationis a me retractandus, Cic. Mur. 26, 54:augemus dolorem retractando,
id. Att. 8, 9, 3:desueta verba,
Ov. Tr. 5, 7, 63:secum deae memorata,
id. M. 7, 714:vota,
id. ib. 10, 370:gaudium,
Plin. Ep. 7, 24, 8:leges retractavit,
revised, Suet. Aug. 34:leges (librum), sed retractatum,
Plin. Ep. 8, 21, 6:carmina diligentius,
Suet. Gram. 2:Ceae munera neniae,
Hor. C. 2, 1, 38.— Impers. pass.:posterā die retractatur,
the negotiation is renewed, Tac. G. 22 fin. —Absol.:(β).veniet tempus et quidem celeriter et sive retractabis sive properabis,
Cic. Tusc. 1, 31, 76:Appius nunc vocari Icilium, nunc retractantem arripi jubet,
Liv. 3, 49 Drak.; 3, 52; 37, 18; Sall. H. Fragm. 1, 19; Col. 2, 2, 26:aut quid jam, Turne, retractas,
Verg. A. 12, 889.—With acc., to withdraw, retract any thing:nihil est quod dicta retractent Ignavi Aeneadae,
Verg. A. 12, 11: largitiones factas ante aliquantum tempus retractari non oportet, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 111 (112).— Transf., to detract from, disparage, = detrecto:retractandi levandique ejus operis gratiā,
Gell. 14, 3, 4. — Hence, rē̆tractātus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), revised, corrected: retractatius suntagma, Cic. Att. 16, 3, 1. -
18 retrecto
rē̆trecto, āre, v. retracto init.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский