-
1 terraneus mus
terrāneus mūs, eine unbekannte Mäuseart, Firm. math. 8, 19. p. 224, 39.
-
2 terraneus mus
terrāneus mūs, eine unbekannte Mäuseart, Firm. math. 8, 19. p. 224, 39.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > terraneus mus
-
3 adterraneus
at-terrānĕus ( adt-), a, um, adj. [terraneus], belonging to the earth:fulmina,
i. e. coming from the earth, Sen. Q. N. 2, 49 dub. -
4 atterraneus
at-terrānĕus ( adt-), a, um, adj. [terraneus], belonging to the earth:fulmina,
i. e. coming from the earth, Sen. Q. N. 2, 49 dub. -
5 atterraneus
at-terrāneus, a, um [ ad + terra ] -
6 conterraneus
con-terrāneus, ī m. [ terra ]земляк, соотечественник PM -
7 atterraneus
atterrāneus (ad-terrāneus), a, um, aus der Erde kommend, Sen. nat. qu. 2, 49, 2.
-
8 terraneola
terrāneola, ae, f. (Demin. v. terraneus und dieses v. terra), das Erdmännchen, ein Vogel, Phaedr. append. 30 (31), 1.
-
9 atterraneus
atterrāneus (ad-terrāneus), a, um, aus der Erde kommend, Sen. nat. qu. 2, 49, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > atterraneus
-
10 terraneola
terrāneola, ae, f. (Demin. v. terraneus und dieses v. terra), das Erdmännchen, ein Vogel, Phaedr. append. 30 (31), 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > terraneola
-
11 conterraneus
con-terrānĕus, i, m. [terra], a fellow-countryman (castrense verbum), Plin. praef. § 1 (Codd. Barb. concerraneum = congerronem, which is perh. better; cf. Sillig ad h. l.). -
12 mediterranea
mĕdĭ-terrānĕus, a, um, adj. [mediusterra], midland, inland, remote from the sea, mediterranean (opp. to maritimus).I.Adj. (class.):B.nascitur ibi plumbum album in mediterraneis regionibus, in maritimis ferrum,
Caes. B. G. 5, 12, 5:locus (opp. maritimus),
Quint. 5, 10, 37:homines maxime mediterranei,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70:Enna mediterranea est maxime,
id. ib. 2, 3, 83, §191: commercium,
Plin. 5, 10, 11, § 63:jurisdictiones,
id. 5, 28, 29, § 105:copiae,
Plin. Ep. 2, 17, 28.—Esp., in late Lat.: Mediterraneum mare, the Mediterranean Sea, for Mare magnum, Isid. Orig. 13, 16.—II.Subst.: mĕdĭterrānĕum, i, n., the interior (post-Aug.):in mediterraneo est Segeda,
Plin. 3, 1, 3, § 10.—In plur.: mĕdĭterrānĕa, ōrum, n., the inland parts, interior of a country:Galliae,
Liv. 21, 31, 2:in mediterraneis Hispaniae,
Plin. 33, 12, 51, § 158. -
13 mediterraneum
mĕdĭ-terrānĕus, a, um, adj. [mediusterra], midland, inland, remote from the sea, mediterranean (opp. to maritimus).I.Adj. (class.):B.nascitur ibi plumbum album in mediterraneis regionibus, in maritimis ferrum,
Caes. B. G. 5, 12, 5:locus (opp. maritimus),
Quint. 5, 10, 37:homines maxime mediterranei,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70:Enna mediterranea est maxime,
id. ib. 2, 3, 83, §191: commercium,
Plin. 5, 10, 11, § 63:jurisdictiones,
id. 5, 28, 29, § 105:copiae,
Plin. Ep. 2, 17, 28.—Esp., in late Lat.: Mediterraneum mare, the Mediterranean Sea, for Mare magnum, Isid. Orig. 13, 16.—II.Subst.: mĕdĭterrānĕum, i, n., the interior (post-Aug.):in mediterraneo est Segeda,
Plin. 3, 1, 3, § 10.—In plur.: mĕdĭterrānĕa, ōrum, n., the inland parts, interior of a country:Galliae,
Liv. 21, 31, 2:in mediterraneis Hispaniae,
Plin. 33, 12, 51, § 158. -
14 mediterraneus
mĕdĭ-terrānĕus, a, um, adj. [mediusterra], midland, inland, remote from the sea, mediterranean (opp. to maritimus).I.Adj. (class.):B.nascitur ibi plumbum album in mediterraneis regionibus, in maritimis ferrum,
Caes. B. G. 5, 12, 5:locus (opp. maritimus),
Quint. 5, 10, 37:homines maxime mediterranei,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70:Enna mediterranea est maxime,
id. ib. 2, 3, 83, §191: commercium,
Plin. 5, 10, 11, § 63:jurisdictiones,
id. 5, 28, 29, § 105:copiae,
Plin. Ep. 2, 17, 28.—Esp., in late Lat.: Mediterraneum mare, the Mediterranean Sea, for Mare magnum, Isid. Orig. 13, 16.—II.Subst.: mĕdĭterrānĕum, i, n., the interior (post-Aug.):in mediterraneo est Segeda,
Plin. 3, 1, 3, § 10.—In plur.: mĕdĭterrānĕa, ōrum, n., the inland parts, interior of a country:Galliae,
Liv. 21, 31, 2:in mediterraneis Hispaniae,
Plin. 33, 12, 51, § 158. -
15 subterraneum
sub-terrānĕus, a, um, adj. [terra], underground, subterranean (class.):specus,
Cic. Att. 15, 26, 4; cf.:supterraneos specus aperire,
Tac. G. 16:ergastulum,
Col. 1, 6, 3:structura,
Plin. 36, 22, 50, § 170:regna,
Juv. 2, 149:animalia,
Pall. Sept. 3, 2:mures,
Sen. Q. N. 3, 16, 3:subterraneis venis in mare defluunt,
Plin. 9, 15, 20, § 53:domus,
id. 36, 13, 19, § 88:cubiculum,
Plin. Ep. 4, 11, 9:subterraneis dolis peractum urbis excidium,
Flor. 1, 12 fin.—Subst.: sub-terrānĕum, i, n., a subterranean place:in ipso subterraneo semirotundo,
App. M. 11, p. 260, 2. -
16 subterraneus
sub-terrānĕus, a, um, adj. [terra], underground, subterranean (class.):specus,
Cic. Att. 15, 26, 4; cf.:supterraneos specus aperire,
Tac. G. 16:ergastulum,
Col. 1, 6, 3:structura,
Plin. 36, 22, 50, § 170:regna,
Juv. 2, 149:animalia,
Pall. Sept. 3, 2:mures,
Sen. Q. N. 3, 16, 3:subterraneis venis in mare defluunt,
Plin. 9, 15, 20, § 53:domus,
id. 36, 13, 19, § 88:cubiculum,
Plin. Ep. 4, 11, 9:subterraneis dolis peractum urbis excidium,
Flor. 1, 12 fin.—Subst.: sub-terrānĕum, i, n., a subterranean place:in ipso subterraneo semirotundo,
App. M. 11, p. 260, 2.
См. также в других словарях:
terragno — agg. [dal lat. pop. terraneus ], ant., lett. 1. [di ambiente, locale e sim., che è al livello del suolo, della strada] ▶◀ e ◀▶ [➨ terreno1 (2)]. 2. a. [spec. di pianta, che ha come sede caratteristica il suolo] ▶◀ e ◀▶ … Enciclopedia Italiana