-
1 SJÓN
* * *f.1) sight, eyesight (heyrn ok s.); s. er sögu ríkri, sight goes before hearsay; var þeim s. sögu ríkri um ferðir Knúts, they had ocular proof of; missa sjónar at auganu, to lose the sight of the eye;2) look; sundr stökk súla fyrir s. jötuns, the pillar flew asunder at the look of the giant;3) esp. in pl. the eyes (sá hón fránar sjónir fylkis liðnar); svart er mér fyrir sjónum, my eyes grow dim; leiða e-n sjónum, to fix one’s eyes upon a person (forn jötunn sjónum leiddi sinn andskota).* * *f., in sing. the old writers prefer sýn, q. v. [Dan. syn]:—sight, vision, the faculty of sight; mál heyrn ok sjón, Edda 6; missa sjónina, to lose the eye-sight; sjóu ok heyrn, Pass. 41. 10; gefa blindum sjón, 655 ix. C. 2; sjón er sögu ríkri, sight goes before hearsay, of an eye-witness, Ó. H. 180; sundr stökk súla fyrir sjón jötuns, Hym. 12.II. plur. one’s looks; in such phrases as fríðr … sjónum, fair to see, fine-looking, Eg. 486, Hkr. iii. 171.2. the eyes, esp. in plur.; augu heita sjón, Edda; engi hefir sá séð ógurligar sjónir, er eigi mátti þat sjá er Þórr hvessti augun, 37; hugðisk hann mundu falla fyrir sjóninni einni saman, 28; fjándinn blindar sjónir þeirra, Fms. x. 309; leiða e-n sjónum, to look on, behold, 13; ef ek hann sjónum of sék, Hm. 151; fránar sjónir, Gkv. i. 14; á sjónum skjálfandi, Sól. 43; ok mun hann ekki eigi stað við sjónum hans, Fms. iv. 242; verða e-m at sjónum, to be seen by one, Fas. ii. 315; lýkr hann upp birtandi sjónir, Sks. 43; þrjár hafa þeir sjónir saman ( three eyes), Gsp. (Fas. i. 486); hvassar ljóns sjónir, Sighvat; svart-brúnar sjónir, Eg. (in a verse); svart er mér fyrir sjónum, ‘tis dark before my eyes, Fas. i. 427 (in a verse): leiða e-m e-ð fyrir sjónir, to place before one’s eyes, expound, Líkn. 46, and in mod. usage; sé þá, minn Guð, fyrir sjónum þér, Sonar þíns pínan megna, Pass. 34. 11; of-sjónir, undr-sjónir, q. v.COMPDS: sjónarberg, sjónarhváll, sjónarváttr, sjónarvitni, sjónarvætt, sjónarvörðr. -
2 atriîi
-
3 atriîi, atburîur
-
4 sjónarspil, læti
-
5 sviîsmynd
-
6 vettvangur
-
7 elska
I)(að), v. to love (hann elskaði ekki annat goð meir en Frey);refl., elskast at e-m, to grow fond of; recipr., to love one another (höfðu þau Jón elskazt frá barnœsku).f. love (= ást); hafa elsku á e-m, to love one; leggja elsku á e-n or við e-n, to take a fancy for, to fall in love with one.* * *að, to love, love dearly, with acc.; elskaðr sem sá er framast elskaði sannan Guð, Fs. 80; konungr elskaði Hákon meir en nokkurn annan mann, Fms. i. 17; Birkibeinar elskuðu því meir sveininn, sem …, ix. 244; halt vel trú þína ok elska Guð, ii. 255; Hrafnkell elskaði ekki annat goð meir enn Frey, Hrafn. 4; kona þess hins ríka manns elskaði Jóseph, Sks. 455: hann sá at Guð elskaði Davíd (acc.), 708; ok er sva auðr svá sem hann er elskaðr til, 442.2. reflex., elskask at e-m, to grow fond of; Þorkell var lengi með jarlinum ok elskaðisk at honum, Fms. iv. 217 (‘elskaði’ at jarli, act., Ó. H. 93, is scarcely right).β. recipr. to love one another; höfðu þau Jón elskask frá barnæsku, Bs. i. 282; þessir ungu menn elskask sín í millum mjök hjartanliga, 655 xxxii. 20. Icel. have a playful rhyme referring to lovers, running thus—elskar hann (hún) mig, | af öllu hjarta, | ofrheitt || harla lítið | og ekki neitt, which calls to mind the scene in Göthe’s Faust, where Gretchen plucks off the petals of the flower with the words, liebt mich—nicht—liebt mich—nicht. -
8 SEIÐR
(gen. seiðs or seiðar), m. spell, charm, enchantment, incantation; seiða (efla, magna) seið, to work a spell, practise sorcery.* * *m., gen. seiðar, dat. seiði; the fem. seið sina (sinn), Fms. ii. 136, and seiðit, Fas. iii. 319, are false forms:—a spell, charm, enchantment, incantation, which in the heathen times was solemnly performed at night; the wizards or witches were seated with certain solemn rites on a scaffold (seiðhjallr), from which they chanted their spells and songs; the ‘seidr’ was performed either to work any kind of good or evil to another person, or to be a kind of oracle or fortune-telling, to foreshow future events, such as the life and fate of those present, the weather, or the like; of the evil kind is the charm in Gísl. l. c., Ld. 152; fá at seið, Hkr. i. 21; Ingjaldr ok völvan ætluðu til seiðar mikils um nóttina, Fas. ii. 507; Freyja kenndi fyrst með Ásum seið, 8; fremja seið, Þorf. Karl. 376; efla seið, Eg. 403, Fas. ii. 72; magna seið, Gísl. 116; konungr bað hann hætta seiði, Fms. i. 10: hón bað fá sér konur er kunnu fræði þat sem til seiðsins þarf, Þorf. Karl. 378; var þangat at heyra íll læti er þeir frömdu seiðinn (seiðit Ed. wrongly), Fas. iii. 319: seiðis-hús, the house where the spell was worked. Fas. iii. 166, v. l.; in Yngl. S. ch. 7 the charm of ‘seidr’ is attributed to Odin; Óðinn kunni þá íþrótt, er mestr máttr fylgdi, ok framði sjálfr, er seiðr heitir, en af því mátti hann vita örlög manna ok úorðna hluti, svá ok at göra mönnum bana eðr úhamingju eða vanheilindi, svá ok at taka frá mönnum vit eðr afl ok gefa öðrum, en þessi fjölkyngi, er framið er, fylgir svá mikil ergi, at eigi þótti karlmönnum skammlaust við at fara, ok var gyðjunum kennd sú íþrótt, Yngl. S. ch. 7; as to the rites and ceremonies of the ‘seidr’ see esp. the interesting account in Þorf. Karl. S. ch. 3, compared with that in Vd. ch. 10 and Örvar Odds S. ch. 2 and 3; even the old poem Völuspá is framed as a song delivered by a prophetess working a spell. The witch scene in Macbeth is an echo of the ancient ‘seidr’ as it survived in tradition in Shakespeare’s time, though the devilry and the cauldron are later additions. -
9 TÁR
* * *n. tear (hrundu tárin á kinnr honum); fella tár, to shed tears.* * *n., pl. tár, old pl. t́r; [Goth. tagr; A. S. teâr; Engl. tear; O. H. G. zakar; Germ. zähre; Swed. tår; Dan. taare; Lat. lacryma; Gr. δάκρυ]:—a tear, tears; móðug tár, moody tears, Gh.; fella tár, to let fall tears, Stj.; tárin hrundu, Fms. vi. 235; hrutu ór augum honum tár þau sem því vóru lík sem hagl þat er stórt er, Glúm. 342 (cp. þá fann Páll at hann leit frá, ok stökk ór andlitiuu sem haglkorn væri, Sturl. iii. 193); hvat berr nú þat við, faðir minn, er þér hrynja tár, Ld. 132: the instances of this word in the Sagas are rare, bearing out the remarks of Tacitus—lamenta et lacrymas cito, dolorem et tristitiam tarde ponunt; feminis lugere honestum est, viris meminisse, Germ. ch. 27, words which call to mind the scene in Fær. S. ch. 7—sveinarnir sátu á klettimun ok sá upp á þessi tíðendi. ok grét Þórir, en Sigmundr mælti, grátum eigi, frændi, en munum lengr; víg-tár, ‘war-tears,’ tears boding revenge, Sighvat: in poets ‘tears’ are called the brá-regn, brú-dögg, skúrir, él kinna, brá, i. e. rain, dew, shower, hail of the cheeks, brows, see Edda: gold is called Freyju-tár, i. e. tears of Freyja; ‘tears of the wound’ = blood, ‘the tears of the sky’ = rain, etc., Lex. Poët.: the mod. Dan. and Swed. usage, calling a drop of wine or spirits ‘en taare,’ god tår, is curious.COMPDS: tárblandinn, tárdöggr, tárafall, tárfella, tárfelldr, tárfelling, tármelti, tármildr, társtokkinn. -
10 víking
f. freebooting voyage, piracy, (hann var í v. á sumrum ok fekk sér fjár); liggja í víkingu ok hernaði, to be engaged in freebooting expedition and warfare; fara í v., to go out on a freebooting expedition.* * *f. a freebooting voyage, piracy; see víkingr. In heathen days it was usual for young men of distinction, before settling down, to make a warlike expedition to foreign parts, this voyage was called ‘víking,’ and was part of a man’s education like the grand tour in modern times; hence the saying in the old Saga,—‘when I was young and on my voyage (víking), but now I am old and decrepit;’ so a son begs his father to give him a ‘langskip,’ that he may set out on a ‘víking,’ cp. the scene of the young Egil and his mother Bera, and the reference Fms. i. 69; see B. The custom was common among Teutonic tribes, and is mentioned by Caesar B.G. vi. ch. 23 (latrocinia nullam habent infamiam, quae extra fines cujusque civitatis fiunt, sqq.), only there it is a foray on land; (cp. the mod. American filibustering.)B. REFERENCES illustrating this word: Leifr fór í hernað í vestr-víking, Landn. 32; Ólafr inn hvíti herjaði í vestr-víking ok vann Dyflinni, 108; Geirmundr heljar-skinn var herkonungr, hann herjaði í vestr-víking, 121; hann kom út síð landnáma-tíðar, hann hafði verit í vestr-víking ok haft ór vestr-víking þræla Írska, 133; Ánn varð missáttr við Harald konung inn hárfagra, hann fór því ór landi í vestr-víking, 140; Ingimundr var víkingr mikill ok herjaði í vestr-víking jafnan, 174; Ævarr fór til Íslands ór víkingu, ok synir hans, 185; Björn var á sumrum í vestr-víking en á vetrum með Öndótti, Eyvindr fór þá í vestr-víking, 204; þá var Þorsteinn son Ásgríms í víkingu, en Þorgeirr annarr son hans var tíu vetra, 292; hann var í víking á sumrum ok fékk sér fjár, Hkr. i. 171; Hjörleifr konungr féll í víkingu, Fas. ii. 35; leggjask í víking ok hernað, Fms. xi. 73; fara í víking, Eg. 260; Grímr, þeir vóru í vestr-víking, ok drápu í Suðreyjum Ásbjörn jarl skerja-blesa, ok tóku þar at herfangi Ólöfu konu hans, Grímr fór til Íslands, Landn. 314; þá er ek var ungr ok í víkingu … en nú hálfu síðr at ek em gamall ok örvasi, Glúm. 337; ek vil senda yðr austr til Svíþjóðar á fund tins bezta vinar míns, er nú er kallaðr Hákon gamli, við vórum lengi báðir samt í víking, var með okkr inn kærasti félagskapr, ok áttum einn sjóð, Fms. i. 69; en er hann var á unga aldri, lá hann í víkingu ok hernaði, Eg. (begin.); Björn var farmaðr mikill, var stundum í víking en stundum í kaupferðum, 154; er mér þat nær skapi, sagði hann, at þú fáir mér langskip ok þar lið með, ok fara ek í víking (the words of a son to his father), 157: of an expedition in the East (in the Baltic), þeir fóru um sumarit í víking í Austrveg, fóru heim at hausti ok höfðu aflat fjár mikils … skip þat höfðu þeir fengit um sumarit í víking, Eg. 170, 171; Björn var nú í víkingu at afla sér fjár ok frægðar, Bjarn. 13: the word occurs also on Swed. Runic stones, sá varð dauðr í vestr-vegum í víkingu, Baut. 962: þá lögðusk sumir menn út í víking ok á herskip, ok mörg endemi tóku menn þá til önnur þau er nú mundi ódæmi þykkja ef menn henti slíkt, Bs. i. 62 (referring to Iceland of A. D. 1056–1180): one of the last instances on record is Sturl. i. 152,—hann hafði verit útan nokkura vctr ok verit í víkingu, referring to A. D. 1195: in the Orkneys, among the Norsemen, the viking-life lasted till the 13th century, if not longer. -
11 vættvangsbúar
m. pl. neighbours to the scene of action, to be summoned as ‘búar’. -
12 birtast
См. также в других словарях:
scène — [ sɛn ] n. f. • 1595; « représentation théâtrale de l Antiquité » v. 1375; rare av. XVIIe; lat. scæna, gr. skênê « tente », à cause de la construction édifiée sur la scène des théâtres grecs I ♦ 1 ♦ Dans un théâtre, L emplacement où les acteurs… … Encyclopédie Universelle
scene — W2S2 [si:n] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(play/film)¦ 2¦(activities)¦ 3¦(accident/crime)¦ 4¦(view/picture)¦ 5¦(event/situation)¦ 6¦(argument)¦ 7 not be your scene 8 behind the scenes 9 set the scene 10 be/come on the scene … Dictionary of contemporary English
scene — [ sin ] noun count *** ▸ 1 part of play/book etc. ▸ 2 view ▸ 3 place where something happens ▸ 4 activity/interest ▸ 5 argument etc. in public ▸ 6 situation ▸ + PHRASES 1. ) a part of a play, book, movie, etc. in which events happen in the same… … Usage of the words and phrases in modern English
Scene.org — est une organisation à but non lucratif dont le but est de soutenir la scène démo. À cette fin, Scene.org met à la disposition de ses membres un serveur de fichier leur permettant de stocker leurs créations. Elle décerne également chaque année… … Wikipédia en Français
Scène nationale — est un label accordé par le ministère de la Culture à des théâtres publics français. Son objectif est d être un lieu de production et de diffusion de la création contemporaine dans le domaine du spectacle vivant. Sommaire 1 Historique 2… … Wikipédia en Français
Scene.org — ist eine internationale Non Profit Organisation, deren Ziel die Unterstützung und Förderung der Demoszene und inzwischen auch vieler Netlabels für elektronische Musik ist. Scene.org stellt dazu den weltweit größten Dateiserver zur Verfügung,… … Deutsch Wikipedia
scene — SCENE. s. f. La partie du theatre, où les acteurs representent devant le public. Dés que cet acteur paroist sur la scene. la scene estoit trop remplie d acteurs. Il se prend aussi quelquefois pour tout le theatre. La decoration de la scene. la… … Dictionnaire de l'Académie française
Scene nationale — Scène nationale Scène nationale est un label accordé par le Ministère de la Culture à des théâtres publics français. Son objectif est d être un lieu de production et de diffusion de la création contemporaine. Historique Élément de la… … Wikipédia en Français
Scene — Scène Pour les articles homophones, voir Cène et Seine. La scène en Théâtre Polonaise en … Wikipédia en Français
Scene d'exposition — Scène d exposition La scène d exposition d un spectacle est en général la première scène (contre exemple : Caligula, Camus ; Acte 1, scène 2). Cependant, elle peut s étaler sur plusieurs scènes(ex. dans L Avare ou dans Dom Juan de… … Wikipédia en Français
Scene of Irony — in Lancaster, UK, March 2011 Background information Origin St.Louis, Missouri United States … Wikipedia
