-
1 malus
1.mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:1.malus et nequam homo,
Plaut. Ps. 4, 7, 1:pessima puella,
Cat. 36, 9; 55, 10:delituit mala,
Plaut. Rud. 2, 5, 9:philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,
Cic. Off. 3, 9, 23:malam opinionem habere de aliquo,
id. Verr. 2, 3, 24, § 59:consuetudo,
Hor. S. 1, 3, 36:conscientia,
Quint. 12, 1, 3:mens,
id. ib.:mores,
Sall. C. 18:fures,
Hor. S. 1, 1, 77:Furiae,
id. ib. 2, 3, 135:virus,
Verg. G. 1, 129:cicuta,
Hor. S. 2, 1, 56:libido,
Liv. 1, 57:falx,
Verg. E. 3, 11:gramina,
id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:abi in malam rem,
go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:pugna,
unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:avis,
i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:ales,
id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:haud mala est mulier,
not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:facies,
Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:crus,
i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:pondus,
i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:in malis aeger est,
in great danger, Cels. 3, 15 fin.:tempus a quo omnis aeger pejor fiat,
id. 3, 5 med.:eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,
id. ib. —In neutr. sing., as adv.:ne gallina malum responset dura palato,
Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:via,
Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.A.In gen.:B.orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,
Plaut. Bacch. 3, 6, 25:quam sit bellum, cavere malum,
Cic. de Or. 1, 58, 247:nihil enim mali accidisse Scipioni puto,
id. Lael. 3, 10:hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:externum, i. e. bellum,
Nep. Hamilc. 21:ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,
Cels. 3, 15:hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,
Liv. 2, 34, 11.—In partic.(α).Punishment; hurt, harm, severity, injury:(β).malo domandam tribuniciam potestatem,
Liv. 2, 54, 10:malo exercitum coërcere,
Sall. J. 100, 5:sine malo,
Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,
ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,
is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:clementiam illi malo fuisse,
was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):olet homo quidam malo suo,
Plaut. Am. 1, 1, 165:male merenti bona es: at malo cum tuo,
to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—Wrong-doing:(γ).causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,
Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—As a term of abuse, plague, mischief, torment:(δ).quid tu, malum, me sequere?
Plaut. Cas. 1, 3:qui, malum, alii?
Ter. Eun. 4, 7, 10:quae, malum, est ista tanta audacia?
Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—2.măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:2.di isti Segulio male faciant,
do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:o factum male de Alexione!
id. Att. 15, 1, 1:male velle alicui,
to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,
Cic. Sen. 6, 18:male loqui,
id. Rosc. Am. 48:male loqui alicui, for maledicere,
Ter. Phorm. 2, 3, 25:male accipere verbis aliquem,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:equitatu agmen adversariorum, male habere,
to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:hoc male habet virum,
annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:male se habere,
to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:male est animo,
it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:male est animo,
I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:male fit animo,
I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:quae res tibi vertat male,
much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:male tibi esse malo quam molliter,
I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:proelium male pugnatum,
unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:ea quae male empta sunt,
at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:male vendere,
at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,
id. Tusc. 3, 16, 34:male tegere mutationem fortunae,
Tac. H. 1, 66:male sustinere arma,
unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:male metuo, ne, etc.,
exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:rauci,
miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,
insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:male sana,
with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:gratus,
i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:male fidas provincias,
unfaithful, Tac. H. 1, 17:statio male fida carinis,
unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,
Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:pejusque leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50; and:cane pejus vitabit chlamydem,
id. Ep. 1, 17, 30.mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:3.malus bifera,
Varr. R. R. 1, 7:et steriles platani malos gessere valentes,
Verg. G. 2, 70:malus granata,
the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,
Macr. S. 3, 20, 2.mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.I.In gen.:II.malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,
Front. Strat. 3, 8, 3.—Esp.A.A mast of a ship:B.ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,
Cic. Sen. 6, 17:malum erigi, vela fieri imperavit,
id. Verr. 2, 5, 34, § 88:attolli malos,
Verg. A. 5, 829:malo suspendit ab alto,
id. ib. 5, 489:saucius,
injured, Hor. C. 1, 14, 5.—A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—C.The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—D.The corner beams of a tower:turrium mali,
Caes. B. G. 7, 22, 4. -
2 concilio
concĭlĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [concilium].I.To bring together several objects into one whole, to unite, connect (class. in prose and poetry, not in Hor.).A.Prop. (thus several times in Lucr. of the union of atoms):2.primordia Non ex illarum conventu conciliata,
not formed by the union of separate parts, Lucr. 1, 612; 2, 901:dispersa,
id. 6, 890:omnia in alto,
id. 5, 466; cf. also id. 1, 1042; 2, 552.—Of physical union of other kinds:traduces bini inter se obvii miscentur alliganturque unā conciliati,
Plin. 17, 23, 35, § 211;of medic. mixtures: gramen hyoscyami cerae,
to mix, Ser. Samm. 40, 754.—Of the fulling of cloth:B.vestimentum,
Varr. L. L. 6, § 43 Müll.—Trop.1.To unite in thought or feeling, to make friendly, to procure the favor of, to make inclined to, to gain, win over; constr. aliquos inter se, aliquem alicui or absol. (in this sense very freq.).(α).Aliquos inter se:(β).quin res publica nos inter nos conciliatura conjuncturaque sit,
Cic. Fam. 5, 7, 2; so,conciliare et conjungere homines inter se,
id. Off. 1, 16, 50:feras inter sese,
id. Rosc. Am. 22, 63.—Aliquem ( aliquid) alicui:(γ).conciliare sibi, avertere ab adversario judicem,
Quint. 6, 1, 11:quas (legiones) sibi conciliare pecuniā cogitabat,
Cic. Fam. 12, 23, 2:Pammenem sibi similitudine fortunae,
Tac. A. 16, 14:homines sibi,
Nep. Ages. 2 fin.; id. Them. 10, 1:simulatque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,
Cic. Fin. 3, 5, 16:eam civitatem Arvernis,
Caes. B. G. 7, 7; cf.:reliquas civitates amicitia Caesari,
id. B. C. 3, 55 fin.:per quam (causam) cum universo ordini tum primoribus se patrum concilient,
Liv. 4, 48, 9:arma sibi,
Verg. A. 10, 151:deos homini,
Ov. F. 1, 337:audientem exordio,
Quint. 8, prooem. 11:judicem probationibus nostris,
id. 4, 3, 9:Maurorum animos Vitellio,
Tac. H. 2, 58; cf.:quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura,
Quint. 5, 10, 17: omne animal primum constitutioni suae conciliari, i. e. governs itself in accordance with, etc., Sen. Ep. 124, 14; cf. id. ib. §15 sqq.: primum sibi ipsum conciliatur animal,
id. ib. §17: frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet,
Cic. Ac. 2, 42, 131; cf. conciliatio, I. B. 2.—Without dat.:conciliabat ceteros reges,
Nep. Hann. 10, 2; so,accusatorem,
Quint. 6, 1, 12:conciliare, docere, movere judicem,
id. 11, 1, 61; cf. id. 2, 5, 7; 3, 9, 7:plures,
Tac. A. 15, 51:animos hominum,
Cic. Off. 2, 5, 17; cf. id. de Or. 3, 53, 204:animum judicis,
Quint. 4, 1, 25; cf.:animos judicum (opp. alienare),
id. 11, 1, 8:animos plebis,
Liv. 1, 35, 2:animos militum pollicitationibus,
Suet. Oth. 6; cf. Tac. H. 1, 18, —( Aliquem) ad aliquid: Labienum praefecit togatae, quo majore commendatione conciliaretur ad consulatūs petitionem, Auct. B. G. 8, 52.—(δ).Absol.:2.nihil est ad conciliandum gratius verecundiā,
Quint. 11, 3, 161:conciliare, narrare,
id. 3, 4, 15.—= commendo, to represent something to one as agreeable, pleasant, etc., i. e. to recommend:II.et dictis artes conciliasse suas,
Ov. Tr. 3, 11, 42.—With acc. and dat. (aliquid alicui) or absol., to procure, provide, prepare, produce something for one.A.With physical objects.1.Of the procuring of a maiden, an object of love, in an honorable and (more freq.) in a dishonorable sense, to unite, procure, couple (cf. Lucr. 5, 961):2.tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas,
Plaut. Trin. 2, 2, 111:num me nupsisti conciliante seni?
Ov. Am. 1, 13, 42:conciliata viro,
Cat. 68, 130:existimabatur Servilia etiam filiam suam Tertiam Caesari conciliare,
to give as a mistress, Suet. Caes. 50:cum ei dignatio Juliā genitam Atiam conciliasset uxorem,
Vell. 2, 59, 2.—Once with ad:a tuā me uxore dicam delatum, ut sese ad eum conciliarem,
Plaut. Mil. 3, 1, 206.—To procure, obtain by purchase or otherwise, to purchase, acquire, win, gain:B.illum mihi,
Plaut. Poen. 3, 5, 25; cf.:male habiti et male conciliati,
i. e. at a bad bargain, id. Ps. 1, 2, 1:prodi, male conciliate,
Ter. Eun. 4, 4, 2: Mi. Estne empta mihi haec? Pe. His legibus habeas licet, Conciliavisti pulcre, Plaut. Ep. 3, 4, 39 sq.:ut tibi recte conciliandi primo facerem copiam,
a chance for a good bargain, id. Pers. 4, 3, 69:si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest,
can be brought here, Plaut. Capt. 1, 2, 22 (cf. id. ib. prol. 33):HS. viciens ex hoc uno genere,
to extort, Cic. Verr. 2, 2, 58, § 142; cf.pecunias,
id. ib. 2, 2, 55, § 137; 2, 3, 30, § 71; 2, 3, 84, § 194;and, in a more gen. sense: summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset,
id. Ac. 2, 42, 131.—With abstr. objects, to cause, bring about, procure, acquire, make, produce, etc.:A.affinitatem et gratiam,
Plaut. Trin. 2, 4, 42; cf.gratiam,
Suet. Calig. 3:pacem inter cives,
Cic. Fam. 10, 27, 1; cf. Ter. Heaut. 5, 5, 2:amorem sibi,
Cic. Arch. 8, 17; cf. id. de Or. 2, 51, 206:favorem ad vulgum,
Liv. 29, 22, 8; cf.:favorem populi,
Suet. Caes. 11:amicitiam cum aliquo,
Cic. Deiot. 14, 39:gloriam,
id. Mur. 20, 41:laudem,
Quint. 2, 7, 4:dignitatem auctoribus suis,
Tac. Or. 9:famam clementiae,
Liv. 21, 60, 4:majestatem nomini Romano,
id. 29, 11, 4:odium,
Quint. 5, 13, 38; 6, 2, 16:risus,
to cause, id. 6, 3, 35:otium,
Nep. Timol. 3, 2:otii nomine servitutem,
id. Epam. 5, 3:nuptias,
to bring about, id. Att. 5, 3; Just. 7, 6, 10; cf.:jugales toros,
Stat. S. 3, 5, 70.—Hence, concĭlĭātus, a, um, P. a. (in acc. with I. B.), friendly; in partic. in a pass. sense.Beloved:B.(Hasdrubal) flore aetatis primo Hamilcari conciliatus,
Liv. 21, 2, 3:juvenis aetatis flore conciliatus sibi,
Curt. 7, 9, 19; cf. Suet. Vit. Ter. 1; id. Vit. 7.—In sup.:est nobis conciliatissimus,
Symm. Ep. 9, 37.—In an act. sense, favorably inclined, devoted, favorable to something; comp.:ut judex ad rem accipiendam fiat conciliatior,
Quint. 4, 2, 24:(homo) voluptati a naturā conciliatus, a dolore autem abjunctus alienatusque est,
Gell. 12, 5, 18.— Adv. not in use. -
3 conciliō
conciliō āvī, ātus, āre [concilium], to bring together, unite, reconcile, make friendly, win over, conciliate: nos: inter nos legiones sibi pecuniā: homines inter se: homines sibi conciliari amiciores, N.: civitates amicitiā Caesari, Cs.: primoribus se patrum, L.: arma quae sibi conciliet, seeks as allies, V.: deos homini, O.: reges, N.: animos hominum: mihi sceptra Iovemque, i. e. the throne through the favor of Jupiter, V.—To procure, purchase, obtain, acquire, win, gain: prodi, male conciliate, you bad bargain, T.: HS viciens ex hoc uno genere, to extort: pecuniae conciliandae causā.—Fig., to cause, bring about, procure, mediate, acquire, make, produce: pacem, T.: favorem ad volgum, L.: quocum mihi amicitiam: vestram ad me audiendum benevolentiam: maiestatem nomini Romano, L.: otium, N.— To commend: artes suas (alicui), O.* * *conciliare, conciliavi, conciliatus V TRANSunite, bring together/about; cause; win over, attract; acquire, procure, buy; attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain; bring a woman to man as wife, match; procure as a mistress; obtain improperly -
4 depeciscor
dēpĕciscor, -pectus, or dēpăciscor, pactus, 3, v. dep. a. [de-paciscor], to bargain for, agree upon; and absol., to make an agreement.I.Lit. (repeatedly in Cic., elsewh. rare):B.ipse tria praedia sibi depectus est,
Cic. Rosc. Am. 39 fin.:cum illo partem suam depecisci,
id. ib. 38, 110:aliquid cum aliquo,
id. ib. 38, 110; cf.:depectus est cum eis, ut arma et impedimenta relinqueret,
id. Inv. 2, 24, 72:ad condiciones alicujus,
id. Verr. 2, 3, 24 fin. —With jurists, in a bad sense, acc. to Dig. 3, 6, 3: hoc edicto tenetur etiam is, qui depectus est. Depectus autem dicitur turpiter pactus.—* II.Trop., with abl. rei: jam depecisci morte cupio, to bargain for death, i. e. I am content to die, Ter. Ph. 1, 3, 14; cf.:cur non honestissimo (sc. periculo) depecisci velim?
Cic. Att. 9, 7, 3, v. paciscor, no. II.
См. также в других словарях:
Bad Bargain — infobox Book | name = Bad Bargain title orig = translator = image caption = First edition cover author = Diana G. Gallagher illustrator = cover artist = country = United States language = English series = genre = Horror novel publisher = Simon… … Wikipedia
bad bargain — bad deal, bad transaction, deal which is not advantageous … English contemporary dictionary
make the best of a bad bargain — To do one s best in an adverse situation • • • Main Entry: ↑bargain … Useful english dictionary
bad bargain — /bæd bɑ:gɪn/ noun an item which is not worth the price asked … Dictionary of banking and finance
bargain — [bär′gən] n. [ME & OFr bargaine < OFr bargaignier, to haggle < Frank * borganjan, to lend, akin to OE borgian,BORROW] 1. a mutual agreement or contract in which the parties settle on what should be given or done by each 2. the terms of such … English World dictionary
bad — adj: not valid: void bad notice; esp: not covered by sufficient funds a bad check Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
bargain — I n. agreement 1) to drive; make, strike; seal a bargain 2) to meet one s end of a bargain 3) a hard bargain (she drives a hard bargain) 4) a bargain with (we struck a bargain with them) 5) a bargain to + inf. (they made a bargain not to cut… … Combinatory dictionary
bargain — n. & v. n. 1 a an agreement on the terms of a transaction or sale. b this seen from the buyer s viewpoint (a bad bargain). 2 something acquired or offered cheaply. v.intr. (often foll. by with, for) discuss the terms of a transaction (expected… … Useful english dictionary
bargain — 1 noun (C) 1 something bought cheaply or for less than its usual price: I might buy a TV, if I can find a bargain in the sales. | be a bargain: These shoes are a bargain at $22. | bargain holiday/clothes/prices etc (=a holiday etc that is very… … Longman dictionary of contemporary English
bargain — / bɑ:gɪn/ noun 1. an agreement on the price of something ● to strike a bargain or to make a bargain ♦ to drive a hard bargain to be a difficult person to negotiate with ♦ it is a bad bargain it is not worth the price 2. something which is cheaper … Marketing dictionary in english
bargain — / bɑ:gɪn/ noun 1. an agreement on the price of something ● to strike a bargain or to make a bargain ♦ to drive a hard bargain to be a difficult person to negotiate with ♦ it is a bad bargain it is not worth the price 2. something which is cheaper … Dictionary of banking and finance