-
1 atıb-tutmaq
глаг. kimi, nəyi1. качать, подбрасывать, бросать вверх и ловить в знак восторга, любви. Uşağı atıbtutmaq подбрасывать ребёнка, qəhrəmanı atıb-tutmaq качать героя2. встряхивать, вскидывать, подбрасывать. Çala-çuxur yol maşını atıb-tuturdu машину подбрасывало на неровной дороге -
2 atıb-tutmaq
подбрасывать и ловить, качать на руках. -
3 atıb-tutma
-
4 daş
Iсущ.1. камень:1) твёрдая горная порода в виде сплошной массы или отдельных кусков. Hamar daş гладкий камень, ağ daş белый камень, möhkəm daş прочный камень, küçəni daşla döşəmək вымостить улицу камнем, daşda həkk etmək высекать на камне, daşdan tikmək строить из камня2) ценный и красивый минерал, употребляющийся для украшения. Qiymətli daş драгоценный камень, nadir daş редкий камень, şəffaf daş прозрачный камень, qırmızı daş красный камень, üzüyün daşı камень кольца3) твёрдое отложение солей во внутренних органах. Öd daşı жёлчный камень, sidik daşı мочевой камень, tüpürcək daşı слюнный камень, böyrək daşı почечный камень2. гиря (металлический груз определённого веса, применяемый при взвешивании предметов). Kiloluq daş килограммовая гиря, pudluq daş пудовая гиря3. фишка (кружок, кубик и т.п. из кости, дерева, пластмассы, используемый в играх)4. кость, костяшка (на счётах)IIприл.1. каменный:1) сделанный, построенный из камня. Daş ev каменный дом, daş pilləkən каменная лестница, daş hasar каменная ограда, daş döşəmə каменный настил, daş hörgü каменная кладка, daş körpü каменный мост, daş şəbəkə резная каменная решетка, daş örtüyü каменное покрытие2) содержащий камень, состоящий из камня. Daş meteorit астр. каменный метеорит, daş karxanası каменный карьер, каменоломня3) перен. равнодушный, безжалостный, жестокий. Daş ürək каменное сердце4) безжизненный, застывший. Daş sifət каменное лицо2. каменистый. Daş yolla по каменистой дороге, daş toxuma бот. каменистая ткань3. строит. бутовый. Daş tavası бутовая плита, daş hörgü бутовая кладка; daş döşənmiş küçə (yol) булыжная мостовая, daş kömür каменный уголь; daş zindan темница, dəyirman daşı жёрнов, qəbir daşı надгробный камень, daş basması (çapxanası) литография, çaxmaq daşı кремень, dama daşı шашка, bülov daşı точильный камень, çay daşı булыжник, məhək daşı пробный камень, təməl daşı краеугольный камень, daş dövrü каменный век◊ daş atmaq kimə бросать, бросить камень в кого; axırına daş atmaq nəyin до конца проматывать, промотать что (нерасчетливо, неразумно тратить, потратить деньги, продукты и т.п.); başı daşdan daşa dəyib видал виды, бывал в переделках; başına daş düşsün! будь проклят! будь неладен! да будет он проклят! (выражение проклятия); başına daş salmaq nəyin сбыть с рук что; başını daşa döyüb! он напрасно сделал! bostanına daş atmaq kimin бросать камень в чей огород; daş atıb başını altına tutmaq категорически отрицать, не признаваться; не соглашаться; daş qayaya rast gəlib нашла коса на камень; daş(-ı) daş üstə qoymamaq камня на камне не оставить; daş kimi düşmək (düşüb qalmaq) лежмя лежать; daş kimi yatmaq спать мертвым сном; daş olub quyuya düşmək как в воду кануть; daş üstə daş qoymamaq ничего полезного не сделать; bir daş altdan, bir daş üstdən шито-крыто; ни гугу (о молчании); daşa vursan daş dağılar камень расколет (разобьёт) (о здоровом, крепком ребёнке); daşdan keçər (ərizəsi, yazısı) kimin пробьет даже каменную стену (об аргументированном заявлении); daşa basmaq (tutmaq) забросать камнями; daşa dönmək: 1. стать чёрствым, бессердечным, жестоким; 2. застыть, окаменеть; daşdan yağ çıxarmaq уметь извлекать пользу из любого дела; daşdan yumşaq что угодно (независимо от вкуса, качества и т.д.), лишь бы было съедобным; daşdan pul çıxarmaq уметь делать, добывать деньги; çörəyi daşdan çıxır с трудом добывает хлеб насущный; daşı dalında gizlətmək держать (иметь) камень за пазухой; daşdan səs çıxdı, ondan yox принял без слов, без возражений; daşı ətəyindən(izdən) tök(-ün), at(-ın) перестань(-те) упорствовать (упрямиться, упираться), откажись(тесь) от своего намерения; daşı sıxsa suyunu çıxarar из камня выжмет воду (о физически сильном, здоровом человеке); daşın böyüyündən yapışmaq (böyüyünü götürmək) взяться за непосильную работу; daşını (birdəfəlik) atmaq kimin, nəyin отказаться от кого, от чего; распрощаться навсегда с кем, с чем; daşlar dilə gəlir! камни вопиют; oxu daşa dəydi kimin не повезло кому в чём-л.; oğru yadına daş salmaq напоминать кому-л. о том, о чём он сам не помышляет; heç kəsin toyuğuna daş atmaz и мухи не обидит; o günə daş düşəydi (yağaydı)! будь проклят тот день!
См. также в других словарях:
atıb-tutmaq — f. 1. Bir şeyi əlləri ilə yuxarıya atmaq və yerə düşərkən tutmaq. Paltarlarımızı tamam çıxarıb adama bir fitə tutardıq və sonra on on beş girvənkə gələn ağac milləri atıb tutardıq, oynadardıq. Günümüz elə zorxanada keçərdi. Ç.. // Sevgi və hörmət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hopbaca — (Sabirabad, Şahbuz) bax hopbaja. – Payız hopbaca yeməli olur (Şahbuz) Hopbaca eləməx’ (Gədəbəy) – körpə uşağı atıb tutmaq. – Gəl səni hopbaca ele:m, ay cırtdanım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çalxalamaq — f. 1. İçindəki mayenin hissəciklərini qarışdırmaq və ya həll etmək üçün tərpətmək, silkələmək. Dərmanı içməkdən qabaq çalxalamaq. – Mehriban gülabpuşu tələsik götürüb çalxaladı. H. Seyidbəyli. // Su ilə yaxalamaq, təmizləmək. Saleh dağ sudan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoplatmaq — f. dan. Atıb tutmaq, oynatmaq. Uşağı hoplatmaq. – <Şeyx Sənan yuxuda gördüyü şeyx haqqında:> Sanki bir tifl idim. . . Qucaqlayaraq; Bir zaman öpdü, sevdi, hoplatdı. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövsəmək — f. Buğdanı, düyünü və s. ni zibildən ayırmaq üçün tabaq, sini və s. içərisində atıb tutmaq; hövsələmək. Buğdanı tabaqda hövsəmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oynatmaq — f. 1. Uşağı əlinə alaraq, atıbtutaraq əyləndirmək, yaxud oyuncaq və başqa vasitələrlə məşğul etmək və beləliklə, özü də əylənmək. Körpəni oynatmaq. Uşaqları oynatmaq. – Vahid uşağı yanına alıb oynadır, dilə tutub yatırtmaq istəyirdi. M. C.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silkələmək — f. 1. Təkan verərək, dartaraq bu tərəfdən o tərəfə bərk tərpətmək, yerindən oynatmaq, sarsıtmaq. Gənc sərt əlilə Bayramı silkələdi. M. Hüs.. Arvad <Aydının> üstünə atılıb bərk silkələdi. H. Seyidbəyli. // Meyvələri salmaq üçün ağacı bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərabər — 1. sif. Başqası ilə tən, bir ölçüdə, bir boyda olan. Bərabər qiymətli. Bərabər qüvvəli. Bərabər kəmiyyətli. Boyu bərabəri – özü boyda. <Mehri xanım:> Bala, axır mən anayam! Boyum bərabəri oğul yetirmişəm. Ə. H.. Bərabər etmək – 1) bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurmaq — f. 1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq. Əllərinə vurmaq. – <İvan bəy:> Səsini kəs, buyuraram, başına yüz tatarı vurarlar. N. V.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
