-
1 asysta
company, escortw asyście... — accompanied by...
* * *f.1. (= orszak, eskorta, straż, towarzystwo) escort, company, suite, retinue, train; w czyjejś asyście accompanied by sb.2. ( obecność przy kimś) assistance.3. sport assist.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > asysta
-
2 eskor|ta
f 1. (konwój) (armed) escort, guard- eskorta policyjna a police escort- więźniów zabrano pod eskortą the prisoners were taken away under escort a. guard- bez eskorty unescorted2. (asysta) entourage, escort- eskorta prezydencka the president’s entourage- eskortę króla stanowili jeźdźcy na koniach arabskich the king’s entourage consisted of riders on Arab horses3. Wojsk. (zespół okrętów) escort- eskortę konwoju stanowiło pięć niszczycieli the convoy escort consisted of five destroyersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > eskor|ta
См. также в других словарях:
asysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. asystayście {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba lub grupa osób towarzysząca komuś; poczet, świta, orszak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Asysta dworska, królewska. Przybyć w asyście… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
asysta — ż IV, CMs. asystayście; lm D. asystayst 1. «grupa ludzi lub osoba towarzysząca komuś; orszak, poczet, straż, eskorta, towarzystwo» Przybył z liczną asystą. 2. «towarzyszenie komuś, obecność przy kimś; asystowanie» Przywyknąć do czyjejś asysty. ‹z … Słownik języka polskiego
eskorta — ż IV, CMs. eskortarcie; lm D. eskortaort 1. «oddział zbrojny towarzyszący komuś lub czemuś w drodze jako straż ochronna albo asysta honorowa; konwój» Więźniów prowadzono pod eskortą. Pieniądze przewożono z eskortą. 2. wojsk. «zespół okrętów… … Słownik języka polskiego
orszak — m III, D. u, N. orszakkiem; lm M. i «grono ludzi uroczyście towarzyszących komuś; asysta, poczet, świta» Orszak ślubny, weselny, żałobny. Tworzyć orszak. Przyłączyć się do orszaku. Postępować z orszakiem albo w orszaku. Orszak nadciąga (skąd),… … Słownik języka polskiego
poczet — m IV, D. poczetcztu, Ms. poczetczcie; lm M. poczetczty 1. książk. «zespół osób» Poczet królów polskich. Zostać przyjętym, wpisanym, zaliczonym w poczet studentów, w poczet członków organizacji, zespołu. ∆ Poczet sztandarowy «honorowa asysta… … Słownik języka polskiego
sztandarowy — sztandarowywi przym. od sztandar ∆ Poczet sztandarowy «asysta do przenoszenia i ochrony sztandaru» przen. «reprezentacyjny; naczelny, główny» Sztandarowa postać. Sztandarowy bohater. Sztandarowe hasła. sztandarowy w użyciu rzecz. «ten, kto niesie … Słownik języka polskiego
świta — ż IV, CMs. świcie; lm D. świt «grono osób towarzyszących panującemu lub dostojnikowi, zwykle podczas oficjalnych uroczystości; asysta, orszak» Liczna, wspaniała świta. Świta cesarska, królewska, dworska. Świta dworzan. Ktoś otoczony świtą, w… … Słownik języka polskiego
eskorta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. eskortarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} straż, oddział zbrojny lub asysta honorowa, czuwająca nad dotarciem osoby (osób) lub przesyłki, ładunku do miejsca przeznaczenia;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczet sztandarowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} grupa zwykle trzech osób (chorąży z asystą) wyznaczonych do niesienia sztandaru i pełnienia przy nim straży oraz innych czynności w czasie jakiejś uroczystości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawić poczet sztandarowy. Poczty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. świcie {{/stl 8}}{{stl 7}} grupa osób asystująca jakiemuś dostojnikowi, zwłaszcza głowie państwa, podczas publicznych ceremonii; orszak, asysta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świta książęca, papieska. Oczom zebranych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień