-
21 cōnflīctō
-
22 incidō
incidō cidī, —, ere [1 in+cado], to fall in, fall, light, strike, reach, find the way: umeri surgunt quā tegmina summa, incidit (hasta), V.: Incidit spatium rhombi Implevitque sinūs, i. e. happens into a net, Iu.: in foveam: incidentibus vobis in vallum, L.: in laqueos, Iu.: incidit ictus ad terram Turnus, V.: (turris) super agmina late Incidit, V.: incidens portis exercitus, rushing at, L.: caput incidit arae, O.: ruinae nostris capitibus incident, L.: navigiis incidit Eurus, V.: hi amnes incidunt flumini, fall into, L.: modo serius incidis (sol) undis, sink under, O.—To light upon, meet, come upon, fall in with: in me: in ipsum Caesarem, Cs.: inter catervas armatorum, L.: homini improviso: Incidit huic bellator, V.—To fall upon, attack, assault: in hostem, L.: ultimis incidebat Romanus, L.—Fig., to fall into, incur, contract, become involved: in malum, T.: in morbum: in aes alienum: in honoris contentionem: qui inciderant (sc. in morbum), L.—To fall upon, befall, strike, affect, visit, occur: seu valetudo inciderit seu senectus, H.: pestilentia incidit in urbem, L.: Ut numquam amori incidere possit calamitas, T.: terror incidit eius exercitui, Cs.: ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc.: fortes quibus bellum incidit, H.: Animo deus ineidit, V.—Of the mind, etc., to fall, light, be led: casu in eorum mentionem incidi: in varios sermones: fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse.—Of a subject of thought, to come, occur, be presented, be recalled, arise: quodcumque in mentem incideret: utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset, T.: potantibus his apud Tarquinium incidit de uxoribus mentio, L.—To fall out, happen, occur: si qua bella inciderint, break out, Cs.: calamitas incidisse videtur: eorum, quae honesta sunt, potest incidere contentio: forte ita inciderat, ne, etc., L.: omnia in nostram aetatem inciderunt: in eadem rei p. tempora: in Kalendas: in te praetorem, i. e. your term.—To fall in with, coincide, agree with: in Diodorum.* * *incidere, incidi, incasus Vhappen; fall into, fall in with, meet; fall upon, assail -
23 incīdō
incīdō cīdī, cīsus, ere [1 in+caedo], to cut into, cut through, cut open, cut away: venas hominis: teneris arboribus incisis, Cs.: pinnas, clip: vites falce, V.: pulmo incisus, divided: linum, sever.—To cut upon, carve, engrave: incisa notis marmora publicis, H.: tabula his incisa litteris, L.—To make by cutting, cut in, carve, engrave, inscribe: ferro dentes, O.: faces, V.: incidebantur domi leges: id in aere incisum: in quā basi grandibus litteris nomen erat incisum: carmen incisum in sepulcro: leges in aes incisae, L.: verba ceris, O.: amores arboribus, V.: leges ligno, H.: alquid titulis, i. e. among your titles, Iu.— Fig., to break off, interrupt, stop, put an end to: poëma ad Caesarem: novas lites, V.: ludum, H.: vocis genus crebro incidens, interrupting (the speech): aequaliter particulas, i. e. short clauses. —To cut off, cut short, take away, remove: media: spe omni reditūs incisā, L.* * *incidere, incidi, incasus Vhappen; fall into, fall in with, meet; fall upon, assail -
24 in-gerō
in-gerō (imper. inger, Ct.), gessī, gestus, ere, to throw in, pour in, heap upon: quicquid vinei oleique erat, oribus ingerebatur, Cu.: ingesta est insula membris, O.: alcui calices amariores, Ct.— To inflict, hurl, cast, throw upon, assail with: pugnos in ventrem, deal, T.: lapides, tela, S.: hastas in tergum fugientibus, V.: saxa in subeuntīs, L. —Fig., to pour forth, utter lavishly, load with: mala multa, T.: pueris convicia, H.: verborum quantum voletis, L.—To force upon, load with, lavish: huiusmodi recuperatores (Agyrinensibus): his se Ingerit (Fortuna), Iu. -
25 in-tendō
in-tendō dī, tus, ere, to stretch out, reach forth, extend: dextram ad statuam: manūs, O.: iubet intendi bracchia velis, V.—To stretch, spread out, lay, fasten, extend: intendentibus tenebris, spreading, L.: tabernacula carbaseis intenta velis, pitched: coronas Postibus, O.: duro intendere bracchia tergo, bind, V.: locum sertis, encircled, V.: vela secundi Intendunt zephyri, swell, V.: numeros nervis, V.—To bend, aim, direct: arcum: arma temptare, intendere, S.: tela in patriam.—Fig., to strain, extend, direct, bend, turn, aim: officia, to be zealous in, S.: aciem acrem in omnīs partes, turns keen looks: digna res est ubi tu nervos intendas tuos, your energies, T.: quonam hostes iter intendissent, direct their march, L.: coeptum iter in Italiam, L.: quo nunc primum intendam, whither shall I turn? T.—To turn, direct, assail with, aim: intendenda in senemst fallacia, T.: ubi Hannibal est, eo bellum intendis? L.: mihi actionem perduellionis: litem tibi.—To urge, incite: eum ad cavendi omnia curam, L.: se ad firmitatem, brace.— To direct, turn, give, lend (often with animus): intentum animum tamquam arcum habebat, kept on the stretch: quo animum intendat, facile perspicio: ad bellum animum intendit, S.: animum studiis, H.: ubi ingenium intenderis, valet, S.—To increase, magnify, intensify: vocem, raise, V.: spiritum, Cu.: formidinem, quod, etc., Ta.: huic negatus honor gloriam intendit, Ta.: vera, exaggerate, Ta.—To give attention to, purpose, endeavor, intend: quod consilium primum intenderam, T.: infecto quod intenderat negotio, S.: quod animo intenderat, perficere: quo ire intenderant, S.: altum petere intendit, L.: ut eo quo intendit, perveniat (sc. ire): quocumque intenderat, S.—To maintain, assert: Eam sese esse, T.: quo modo nunc intendit. -
26 prō-sequor
prō-sequor cūtus (quūtus), ī, dep., to follow, accompany, attend, follow after, escort: eum milites electi sunt prosecuti, Cs.: unum illum, N.: exsequias illius funeris, attend: lacrimis ad fores, O.: Aeneas Prosequitur lacrimans longe, V.—Of<*> things, to follow, pursue, accompany, attend: Prosequitur surgens a puppi ventus euntes, V.: naves mittere quae se prosequerentur, L.: Cattos saltus Hercynius prosequitur simul atque deponit, i. e. extends to the limits of their territory, Ta.: (amici) mortui vivunt; tantus eos honos prosequitur amicorum: oculis abeuntem prosequor udis, i. e. look after, O.—To chase, follow up, pursue, follow: neque longius prosequi potuerunt, Cs.: novissimos multa millia passuum, Cs.: speculatores, qui prosequerentur agmen, missi, L.—Of speech, to follow up, attack, assail, abuse: hominem verbis vehementioribus: contumeliosis vocibus, Cs.—Fig., to wait upon, attend, honor, distinguish: alquem honorificis verbis: gratissimis animis nomen adulescentis: laudibus virum, L.: tuam profectionem amore: cum donis legatos, L.—In discourse, to pursue, continue, follow up, go on: illius mortis opportunitatem benevolentiā: prosequitur pavitans, V.: pascua versu, describe at length, V. -
27 temptō (tentō)
temptō (tentō) āvī, ātus, āre, intens. [tendo], to handle, touch, feel: manibus pectora, O.: flumen vix pede: in tenebris caput, Ph.: invisos amictūs, V.: venam, to feel the pulse, O.— To make trial of, try, attempt, attack, assail: scalis et classe moenia, Cs.: quia Gallis ad temptanda ea (castra) defuit spes, L.: animi valentes morbo temptari possunt: auctumnus exercitum valetudine temptaverat, Cs.: morbo temptari acuto, H.: pedes, V.— To try, experiment upon, prove, test, attempt, essay: tempto te, quo animo accipias: regis prudentiam: pollice chordas, O.: iter per provinciam per vim, Cs.: negatā iter viā, H.: Thetim ratibus, V.: temptanda via est, V.: nullo modo animus incitari potest, qui modus a me non temptatus sit: rem frustra, Cs.: pacis spem, L.: crimina, H.: quid in eo genere possem: quae sit fortuna facillima, temptat, V.: si qua res esset cibo, something to eat, Ph.: temptarunt aequore tingui, O.: taurus irasci in cornua temptat, V.: litteras deferre, Cu.: ut ipse gereret sine rege rem p.: temptatum ab L. Sextio, ut rogationem ferret, etc., L.— To try, urge, incite, tempt, sound, tamper with: cum per Drusum saepe temptassem: utrum admonitus an temptatus an... pervenerit... nescio: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores temptant, Cs.: nequiquam temptati, ut desisterent, L.: animum precando, V.: fidem eius, an exercitum traditurus foret, Ta.— To disquiet, worry, excite, disturb, agitate, distress: nationes: in his rebus evertendis unius hominis senectus temptata est. -
28 adgredio
adgredere, aggressi, adgressus V INTRANSapproach, advance; attack, assail; undertake, seize (opportunity), attempt -
29 adgredior
adgredi, adgressus sum V DEPapproach, advance; attack, assail; undertake, seize (opportunity), attempt -
30 adorio
adorire, -, adoritus V TRANSassail/assault/attack, rise against (military/political/plague); accost/address; improperly influence; undertake/try/attempt/come to grips; begin/set to work -
31 adorior
adoriri, adortus sum V DEPassail/assault/attack, rise against (military/political/plague); accost/address; improperly influence; undertake/try/attempt/come to grips; begin/set to work -
32 adpeto
I IIadpetere, adpetivi, adpetitus V TRANSseek/grasp after, desire; assail; strive eagerly/long for; approach, near -
33 adripio
adripere, adripui, adreptus V TRANStake hold of; seize (hand/tooth/claw), snatch; arrest; assail; pick up, absorb -
34 adstrepo
adstrepere, adstrepui, - Vmake a noise at, shout in support, take up a cry; assail with noise; murmur -
35 adtempto
adtemptare, adtemptavi, adtemptatus V TRANSattack, assail; call into question; try to seduce/use; make an attempt on, try -
36 adtento
adtentare, adtentavi, adtentatus V TRANSattack, assail; call into question; try to seduce/use; make an attempt on, try -
37 aggredio
aggredere, aggressi, aggressus V INTRANSapproach, advance; attack, assail; undertake, seize (opportunity), attempt -
38 aggredior
aggredi, aggressus sum V DEPapproach, advance; attack, assail; undertake, seize (opportunity), attempt -
39 appeto
I IIappetere, appetivi, appetitus V TRANSseek/grasp after, desire; assail; strive eagerly/long for; approach, near -
40 arripio
arripere, arripui, arreptus V TRANStake hold of; seize (hand/tooth/claw), snatch; arrest; assail; pick up, absorb
См. также в других словарях:
Assail — As*sail ([a^]s*s[=a]l ), v. t. [imp. & p. p. {Assailed} ( s[=a]ld ); p. pr. & vb. n. {Assailing}.] [OE. assailen, asailen, OF. asaillir, assailler, F. assaillir; a (L. ad) + saillir to burst out, project, fr. L. salire to leap, spring; cf. L.… … The Collaborative International Dictionary of English
Assail — may refer to:* Assail (Malazan), a continent in the Malazan Book of the Fallen series * HMAS Assail (P 89), an Attack class patrol boat * USS Assail (AM 147), an Admirable class minesweeperee also* Assail Bank * Assailant … Wikipedia
assail — (v.) c.1200, from O.Fr. assalir attack, assault, assail (12c., Mod.Fr. assaillir), from V.L. *adsalire to leap at, from L. ad at (see AD (Cf. ad )) + salire to leap (see SALIENT (Cf. salient)). Figurative use from mid 14c. Related … Etymology dictionary
assail — I verb accost, adgredi, adoriri, advance against, advance upon, aggress, assault, assault belligerently, attack, beset, encounter, fall upon, invade, mug, oppugn, oppugnare, rush upon, savage, set upon, set upon with violence, storm, thrust at,… … Law dictionary
assail — bombard, *attack, assault, storm Analogous words: beset (see INFEST): belabor, pummel, buffet, pound, *beat … New Dictionary of Synonyms
assail — [v] attack, usually with words abuse, assault, bash, berate, beset, blast, blister, bust, charge, come at, criticize, encounter, have at*, impugn, invade, lambaste, lay into*, malign, maltreat, molest, revile, set upon*, trash*, vilify, work… … New thesaurus
assail — ► VERB 1) attack violently. 2) (of an unpleasant feeling) come upon (someone) strongly. ORIGIN Latin assalire, from salire to leap … English terms dictionary
assail — [ə sāl′] vt. [ME assailen < OFr asaillir < VL assalire, for L assilire, to leap on < ad , to + salire, to leap: see SALIENT] 1. to attack physically and violently; assault 2. to attack with arguments, questions, doubts, etc. 3. to begin… … English World dictionary
assail — v. (formal) to assail bitterly * * * [ə seɪl] (formal) to assail bitterly … Combinatory dictionary
assail — UK [əˈseɪl] / US verb [transitive] Word forms assail : present tense I/you/we/they assail he/she/it assails present participle assailing past tense assailed past participle assailed 1) to make someone feel worried or upset He was assailed by… … English dictionary
assail — assailable, adj. assailableness, n. assailer, n. assailment, n. /euh sayl /, v.t. 1. to attack vigorously or violently; assault. 2. to attack with arguments, criticism, ridicule, abuse, etc.: to assail one s opponent with slander … Universalium