asalak

См. также в других словарях:

• asalak — is., ğı, biy. 1) Bir canlıda sürekli veya geçici yaşayarak ona zarar veren başka canlı, parazit 2) sf., mec. Başkalarının sırtından geçinen (kimse), abacı, ekti, otlakçı, tufeyli Birleşik Sözler asalak bilimi dış asalak iç asalak tam asalak yarı… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ASALAK — Başka hayvan veya bitkilerin üstünde yaşayan ve onlara zarar veren hayvan veya bitki. Parazit. * Mc: Başkalarının sırtından geçinen kimse …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• asalak — birinin üzerinden geçinmek …   Beypazari ağzindan sözcükler

• asalak bilimi — is., biy. Asalakların yapısını, yaşayışını, konakçıyla ilişkisini ve yaptığı hastalıklarla bu hastalıklara karşı girişilecek savaşı konu alan bilim dalı, parazitoloji …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yarım asalak — is., ğı, bit. b., hay. b. Üzerinde yaşadığı konakçı bitkiden bazen hazır besin maddesi alan, gerektiğinde kendi beslek yaşayabilen, klorofilli bitkilerde görülen, tam olmayan asalak, yarı asalak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dış asalak — is., ğı, hay. b. Konakçının üzerinde yaşayan ve çoğunlukla kan emen asalak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• iç asalak — is., ğı, hay. b. Konakçının içinde yaşayan asalak Sığır tenyası bir iç asalaktır …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tam asalak — is., ğı, bit. b. Toprağa ve özümlemeye bağlı bütün besinlerini konakçıdan sağlayan bitki asalağı Yaban keteni tam asalak bir bitkidir …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yarı asalak — is., ğı, bit. b., hay. b. Yarım asalak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• abacı — is. 1) Aba yapan veya satan kimse 2) Abadan giyecek yapan veya satan kimse 3) sf., mec. Asalak 4) hlk. Bedavacı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller abacı kebeci (ara yerde) sen neci? …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• asalaklaşmak — nsz Asalak duruma gelmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük