-
1 significo
sīgnifico, āvī, ātum, āre (signum u. facio), ein Zeichengeben, etw. anzeigen, zu verstehen-, zu erkennen geben, sich merken lassen, äußern, an den Tag legen, auf etwas hindeuten, anspielen, I) im allg.: a) m. Acc.: hoc mihi significasse et annuisse visus est, Cic.: quod ille saepe mihi litteris significavit, Cic.: s. deditionem, Caes.: aliud nihil habeo, quod ex iis a te verbis significari putem, Cic.: quorum timor cum fremitu et concursu significaretur, Caes. – s. Zenonem, auf Z. hindeuten, anspielen, Cic. – m. dopp. Acc., ut eorum ornatus in his regem neminem significaret, keinen unter ihnen als König vermuten ließ, Nep. Ages. 8, 2: eum enim a deo significari murum ligneum, denn das sei die vom Gotte bezeichnete hölzerne Mauer, Nep. Them. 2, 7. – b) m. folg. Acc. u. Infin.: omnes qui aderant significabant ab eo (Laelio) se esse admodum delectatos, Cic.: cum ego antea tibi significarim per litteras me sperare illum in nostra potestate fore, Cic.: quod non nihil significabant tuae litterae subdubitare te, quā essem erga illum veluntate, die leise Andeutung enthielten, Cic.: hāc re significari magnum numerum civitatum suam vim sustinere non posse, Caes.: Romam se ire magno clamore significabant, Liv. – c) m. folg. ut u. Konj.: voce et manibus ex vallo significare coeperunt, ut statim dimitterentur, Caes.: hic contra, ut paulum exspectaret, manu significat, Plin. ep. – d) m. folg. indir. Fragesatz: litterae... neque unde nec quo die datae essent significabant, Cic.: ut (anseres et canes) significent, si fures venerint, Cic. – e) mit folg. de u. Abl.: conclamare et significare de fuga Romanis coeperunt, Caes.: de hac (coniuratione) significare videtur et Cicero in quadam ad Axium epistula, hinzudeuten, anzuspielen auf usw., Suet. – f) absol.: significare inter se et colloqui coeperunt, Cic.: maxima natu pars significat, Ov.: clamore per agros significant, Caes. – II) insbes.: A) Zukünftiges anzeigen, verkünden, a) übh.: futura, Cic.: quid sibi significent, trepidantia consulit exta, Ov.: ut iam puerilis tua vox possit aliquid significare (einen kleinen Vorbegriff geben) inimicis vestris, quidnam, cum se corroborarit, effectura esse videatur, Cic. – b) die Witterung: ventus tempestatem significat, Colum.: pluviam, Plin. – B) dem Wortsinne nach bezeichnen, bedeuten, uno verbo significari res duas, Cic.: carere hoc significat, Cic.: quae idem significarent solitos scio ediscere, gleichbedeutende (sinnverwandte) Wörter, Synonyma, Quint. – / Depon. Nbf. significor, ohne Beleg bei Gell. 18, 12, 10.
-
2 significo
sīgnifico, āvī, ātum, āre (signum u. facio), ein Zeichengeben, etw. anzeigen, zu verstehen-, zu erkennen geben, sich merken lassen, äußern, an den Tag legen, auf etwas hindeuten, anspielen, I) im allg.: a) m. Acc.: hoc mihi significasse et annuisse visus est, Cic.: quod ille saepe mihi litteris significavit, Cic.: s. deditionem, Caes.: aliud nihil habeo, quod ex iis a te verbis significari putem, Cic.: quorum timor cum fremitu et concursu significaretur, Caes. – s. Zenonem, auf Z. hindeuten, anspielen, Cic. – m. dopp. Acc., ut eorum ornatus in his regem neminem significaret, keinen unter ihnen als König vermuten ließ, Nep. Ages. 8, 2: eum enim a deo significari murum ligneum, denn das sei die vom Gotte bezeichnete hölzerne Mauer, Nep. Them. 2, 7. – b) m. folg. Acc. u. Infin.: omnes qui aderant significabant ab eo (Laelio) se esse admodum delectatos, Cic.: cum ego antea tibi significarim per litteras me sperare illum in nostra potestate fore, Cic.: quod non nihil significabant tuae litterae subdubitare te, quā essem erga illum veluntate, die leise Andeutung enthielten, Cic.: hāc re significari magnum numerum civitatum suam vim sustinere non posse, Caes.: Romam se ire magno clamore significabant, Liv. – c) m. folg. ut u. Konj.: voce et manibus ex vallo significare coeperunt, ut statim dimitterentur, Caes.: hic contra, ut paulum exspectaret, manu signi-————ficat, Plin. ep. – d) m. folg. indir. Fragesatz: litterae... neque unde nec quo die datae essent significabant, Cic.: ut (anseres et canes) significent, si fures venerint, Cic. – e) mit folg. de u. Abl.: conclamare et significare de fuga Romanis coeperunt, Caes.: de hac (coniuratione) significare videtur et Cicero in quadam ad Axium epistula, hinzudeuten, anzuspielen auf usw., Suet. – f) absol.: significare inter se et colloqui coeperunt, Cic.: maxima natu pars significat, Ov.: clamore per agros significant, Caes. – II) insbes.: A) Zukünftiges anzeigen, verkünden, a) übh.: futura, Cic.: quid sibi significent, trepidantia consulit exta, Ov.: ut iam puerilis tua vox possit aliquid significare (einen kleinen Vorbegriff geben) inimicis vestris, quidnam, cum se corroborarit, effectura esse videatur, Cic. – b) die Witterung: ventus tempestatem significat, Colum.: pluviam, Plin. – B) dem Wortsinne nach bezeichnen, bedeuten, uno verbo significari res duas, Cic.: carere hoc significat, Cic.: quae idem significarent solitos scio ediscere, gleichbedeutende (sinnverwandte) Wörter, Synonyma, Quint. – ⇒ Depon. Nbf. significor, ohne Beleg bei Gell. 18, 12, 10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > significo
-
3 assignifico
as-sīgnifico (ad-sīgnifico), āre, I) anzeigen, darauf hindeuten, m. folg. Acc. u. Infin., Varr. r. r. 2, 11, 10. – II) als gramm. t. t., anzeigen, bezeichnen, bedeuten, cognomina, Varr. r. r. 2, 1, 10: locum, tempus, Varr. fr. b. Gell. 10, 1, 6: tempora, Varr. LL. 6, 36 u. 40: nullam unitatem, ibid. 8, 3: casus, tempora, ibid. 8, 11: idem, quod etc., Non. 59, 9: absol., Vel. Long. (VII) 52, 23 K.
-
4 assignifico
as-sīgnifico (ad-sīgnifico), āre, I) anzeigen, darauf hindeuten, m. folg. Acc. u. Infin., Varr. r. r. 2, 11, 10. – II) als gramm. t. t., anzeigen, bezeichnen, bedeuten, cognomina, Varr. r. r. 2, 1, 10: locum, tempus, Varr. fr. b. Gell. 10, 1, 6: tempora, Varr. LL. 6, 36 u. 40: nullam unitatem, ibid. 8, 3: casus, tempora, ibid. 8, 11: idem, quod etc., Non. 59, 9: absol., Vel. Long. (VII) 52, 23 K.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assignifico
-
5 consignificans
cōnsīgnificāns, antis (con u. significo), nur in Verbindung mit andern (Worten od. Begriffen) von einer Person od. Sache aussagend ( wie totus, nullus, quis, die nur in Verbindung mit andern Worten od. Begriffen etw. aussagen od. einen vollständigen Begriff geben), alias (orationis) partes syncategoremata, hoc est consignificantia, appellabant, Prisc. 2, 15.
-
6 insignificativus
īnsīgnificātivus, ī, m. [sc. modus] (in u. significo), der unbestimmte Modus, v. Infinitiv, Diom. 340, 38.
-
7 praesignifico
prae-sīgnifico, āre, vorher anzeigen, hominibus, quae sunt futura, Cic. de div. 1, 82.
-
8 significabilis
sīgnificābilis, e (significo), anzeigend, zu verstehen gebend, vox, artikulierte Töne, Varro LL. 6, 52: placetne appellemus significabilia ea, quae signis significari possunt nec signa sunt? Augustin. de magistro 8.
-
9 significans
sīgnificāns, antis, PAdi. (significo), I) bezeichnend, treffend, deutlich, verba significantia et nitida, Quint. 11, 1, 2: significantissimum vocabulum, Gell. 1, 15, 17. – II) anschaulich, locorum dilucida et significans descriptio, die Orientierung über Örtlichkeiten, Quint. 9, 2, 44: quia significantius est, Quint. 8, 6, 6.
-
10 significantia
sīgnificantia, ae, f. (significo), I) die Deutlichkeit, Anschaulichkeit, Quint. 10, 1, 121. – II) die Bedeutung, auch im Plur., Eccl. u.a. Spät.
-
11 significatio
sīgnificātio, ōnis, f. (significo), I) das Zuerkennengeben, Bezeichnen, Anzeigen, die Bezeichnung, Anzeige, Andeutung, das Merkzeichen, Zeichen, die Spur, a) absol., verb. nutus et s., Cic.: declarare alqd significatione, Cic.: significationem fumo od. ignibus facere, Caes.: s. fit, Cic. u. Caes. – m. subj. Genet.: litterarum, Cic.: Gallorum, Caes. – b) m. obj. Genet.: virtutis, Cic.: timoris, Cic.: voluntatis, Cic.: victoriae, Caes.: adventus, Caes.: recondita veteris ritus, Gell.: factā significatione probitatis, Cic.: primum quam minimi artificii alicuius, deinde nullam Graecarum rerum significationem dare, Cic. – Plur.: significationes valetudinis, Cic.: rerum futurarum, Cic. – c) m. Acc. u. Infin.: significatio fit non adesse constantiam, Cic. de off. 1, 131. – multas nec dubias significationes saepe iecit, ne reliquis quidem se parsurum senatoribus, Suet. Ner. 37, 3. – II) insbes.: 1) wie das griech. επισημασία, das Zeichen der Beistimmung, Beifallszeichen, der Beifallsruf, s. omnium, Cic.: significatione florere, Cic. – Plur., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 14. § 42. Liv. 31, 15, 2. – 2) das Vorzeichen der Witterung, est et aquarum significatio etc.... caeli quidem murmur non dubiam habet significationem, Plin. 18, 359 sq. – 3) die nachdrucksvolle Andeutung, der Nachdruck, die Emphase (griech. εμφασις), Cornif. rhet. 4, 67. Cic. de or. 3, 202; or. 139. Quint. 9, 2, 3. – 4) die Bedeutung eines Wortes, Ausdrucks, der Wortsinn, Sinn, naturalis et principalis s., Quint.: mala, Gramm.: scripti, Cic.: verbi, Quint.: verbum aliquod dubiae significationis, Sen.: in XII tabulis legum nostrarum nusquam nominatur ›villa‹, semper in significatione ea ›hortus‹, Plin. – 5) der Ausspruch, der Satz, duas significationes habet propositio vestra, Sen. ep. 87, 28.
-
12 significativus
sīgnificātīvus, a, um (significo) = (σημαντικός, bezeichnende Kraft habend, zur Bezeichnung einer Sache dienend, res (Plur.), Augustin. in pentat. 2, 124: sanguis, Augustin. de civ. dei 14, 32, 1: mit Genet., ut ea appellatio certi significativa sit, Ulp. dig. 45, 1, 75. § 2: haec enuntiatio... simul et quantitatis et aestimationis significativa est, Paul. dig. 50, 16, 282: verbum et agendi vel patiendi significativum, Prisc. 8, 1: το SIC est significativum languoris cuiusdam et lentitudinis, Donat. Ter. Andr. 4, 5, 9.
-
13 significator
sīgnificātor, ōris, m. (significo), der Bezeichner, Hier. interpr. Origen. in Luc. 35 u.a.
-
14 significatorius
sīgnificātōrius, a, um (significo), bezeichnend, anzeigend, Tert. adv. Herm. 32. Ambros. de incarn. dom. sacr. 9. § 98.
-
15 significatus
sīgnificātus, ūs, m. (significo), I) das Anzeichen, Vorzeichen, tempestatum significatus (Plur.), Vitr. u. Plin. – II) die Bedeutung, sign. duplex, Gell. 5, 12, 9: ne quid deperdat ex significatu, Mar. Victorin. art. gr. 1, 4, 33. p. 13, 13 K. – III) die Benennung, Arnob. 1, 3.
-
16 consignificans
cōnsīgnificāns, antis (con u. significo), nur in Verbindung mit andern (Worten od. Begriffen) von einer Person od. Sache aussagend ( wie totus, nullus, quis, die nur in Verbindung mit andern Worten od. Begriffen etw. aussagen od. einen vollständigen Begriff geben), alias (orationis) partes syncategoremata, hoc est consignificantia, appellabant, Prisc. 2, 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consignificans
-
17 insignificativus
īnsīgnificātivus, ī, m. [sc. modus] (in u. significo), der unbestimmte Modus, v. Infinitiv, Diom. 340, 38.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insignificativus
-
18 praesignifico
prae-sīgnifico, āre, vorher anzeigen, hominibus, quae sunt futura, Cic. de div. 1, 82.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praesignifico
-
19 significabilis
sīgnificābilis, e (significo), anzeigend, zu verstehen gebend, vox, artikulierte Töne, Varro LL. 6, 52: placetne appellemus significabilia ea, quae signis significari possunt nec signa sunt? Augustin. de magistro 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > significabilis
-
20 significans
sīgnificāns, antis, PAdi. (significo), I) bezeichnend, treffend, deutlich, verba significantia et nitida, Quint. 11, 1, 2: significantissimum vocabulum, Gell. 1, 15, 17. – II) anschaulich, locorum dilucida et significans descriptio, die Orientierung über Örtlichkeiten, Quint. 9, 2, 44: quia significantius est, Quint. 8, 6, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > significans
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Club Deportivo Toledo — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
David Bowie — en 2006 … Wikipedia Español
Edad Contemporánea — La carga de los mamelucos, de Francisco de Goya, 1814, representa un episodio del levantamiento del 2 de mayo de 1808 en Madrid. Los pueblos europeos, convertidos en protagonistas de su propia historia y a los que se les había proclamado sujetos… … Wikipedia Español
Historia contemporánea de España — La promulgación de la Constitución de 1812, obra de Salvador Viniegra (Museo de las Cortes de Cádiz). Historia contemporánea de España es la disciplina historiográfica y el periodo histórico de la historia de España que corresponde a la Edad… … Wikipedia Español
Historia del cristianismo en España — Cristo crucificado, de Velázquez. El cristianismo en España tiene una larga historia: casi dos mil años, según la leyenda que remonta sus orígene … Wikipedia Español
Historia de la ciencia y la tecnología en España — Fragmento del Atlas catalán de Abraham Cresques, 1375. Historia de la ciencia y la tecnología en España es la denominación … Wikipedia Español
Historia del Club Universidad de Chile (fútbol) — La historia del Club Universidad de Chile (fútbol) comienza el 24 de mayo de 1927,[1] [2] con la fundación del «Club Universitario de Deportes de Chile», cuando los dirigentes y … Wikipedia Español
6.º Ejército (Alemania) — 6º Ejército 6. Armee El 6º Ejército marcha a su cautiverio desde Stalingrado. Activa 1914 – 1918 1939 – 1943 19 … Wikipedia Español
Historia del Club Alianza Lima — Bandera del Club Alianza Lima. La historia del Club Alianza Lima transcurre desde 1901, año en el que fue fundado por varios jóvenes que deseaban practicar deporte, hasta el presente. Este hecho lo constituye como el club de fútbol más longevo… … Wikipedia Español
Wikipedia:Candidatos a artículos destacados — Ir a la tabla de contenidos Atajo WP:CADWP:CAD [ … Wikipedia Español
Club Social de Deportes Rangers — Rangers Nombre completo Club Social de Deportes Rangers Apodo(s) Piducanos, Rojinegros, Talquinos Fundación 2 de noviembre de 1902 (109 años) … Wikipedia Español