Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

arridere

  • 1 arridere

    arridere v. intr. (letter.)
    1 to be favourable, to be propitious, to favour (s.o.), to assist (s.o.); to smile on (s.o.): se vi arride la fortuna, if fortune smiles on you
    2 ( piacere) to appeal: l'idea non mi arride, the idea doesn't appeal to me.
    * * *
    [ar'ridere]
    verbo intransitivo (aus. avere)

    arridere a qcn. — [ fortuna] to smile on sb

    * * *
    arridere
    /ar'ridere/ [35]
    (aus. avere) arridere a qcn. [ fortuna] to smile on sb.

    Dizionario Italiano-Inglese > arridere

  • 2 arridere

    arridere
    arridere [ar'ri:dere] < irr>
       verbo intransitivo
    zulächeln; la fortuna ci arride das Glück ist uns hold linguaggio elevato

    Dizionario italiano-tedesco > arridere

  • 3 arridere

    arrìdere* vi (a) (a qd) 1) благоприятствовать, улыбаться (+ D) la fortuna gli arride -- ему везет 2) lett нравиться (+ D); доставлять удовольствие

    Большой итальяно-русский словарь > arridere

  • 4 arridere

    arrìdere* vi (a) ( a qd) 1) благоприятствовать, улыбаться (+ D) la fortuna gli arride — ему везёт 2) lett нравиться (+ D); доставлять удовольствие

    Большой итальяно-русский словарь > arridere

  • 5 arridere

    arridere v.intr. (pres.ind. arrìdo; p.rem. arrìsi; p.p. arrìso; aus. avere) ( lett) 1. ( essere favorevole) sourire: la sorte (o la fortuna) gli arrise la chance lui sourit; la vittoria gli ha arriso la victoire lui a souri. 2. ( piacere) réjouir, enchanter, sourire: l'idea non mi arride l'idée ne me réjouit pas; la prospettiva non mi arride la perspective ne m'enchante pas, la perspective ne me sourit guère.

    Dizionario Italiano-Francese > arridere

  • 6 arridere

    vi irreg [ar'ridere]
    (aus avere) (fortuna, successo)

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > arridere

  • 7 arridere

    непр. vi (a) ( a qd)
    1) благоприятствовать, улыбаться
    la fortuna gli arride — ему везёт
    2) книжн. нравиться; доставлять удовольствие
    Syn:
    favorire, essere favorevole / propizio; andare a gonfie vele, aver fortuna / il vento in poppa
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > arridere

  • 8 arridere

    гл.
    общ. благоприятствовать, (+D) нравиться, (+D) улыбаться

    Итальяно-русский универсальный словарь > arridere

  • 9 arridere

    v. më buzëqesh ( fati), më ecën mbarë.

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > arridere

  • 10 arridere

    Il nuovo dizionario italiano-russo > arridere

  • 11 arridere a qcn.

    arridere a qcn.
    [ fortuna] to smile on sb.
    \
    →  arridere

    Dizionario Italiano-Inglese > arridere a qcn.

  • 12 arridere vi irreg

    [ar'ridere]
    (aus avere) (fortuna, successo)

    Dizionario Italiano-Inglese > arridere vi irreg

  • 13 arrideo

    arridere, arrisi, arrisus V
    smile at/upon; please, be pleasing/satisfactory (to); be/seem familiar (to)

    Latin-English dictionary > arrideo

  • 14 arrideo

    ar-rīdeo (ad-rideo), rīsī, rīsum, ēre, dazu lachen, I) wenn ein anderer lacht, mitlachen, α) mit Dat. pers., morbus est, non hilaritas, semper arridere ridentibus, Sen.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor. – β) absol.: riserit, arride; si flerit, flere memento, Ov.: cum risi, arrides; lacrimas quoque saepe notavi me lacrimante tuas, Ov. – II) zulächeln, anlächeln, bes. freundlich, beifällig, od. auch spöttisch, 1) eig.: α) mit Dat. pers., arr. omnibus, Ter.: praetori stupenti (v. einer Buhldirne), Sen. rhet.: non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.: omnibus arrides (spöttisch), dicteria dicis in omnes, Mart.: cui saevum arridens (ihn angrinsend), »Narrabis«, inquit etc., Sil. – m. Dat. rei, zu etw. lächeln od. lachen, probrosis in se dictis, Sen.: maledictis suorum infantium (v. den Eltern), Sen. – β) m. Acc. pers., vos (agros) nunc alloquitur, vos nunc arridet ocellis, Val. Cato ecl. e Lyd. v. 5 (dir. 108). – m. allg. Acc. rei, video quid arriseris, anlächelst = (spöttisch) belächelst, Cic.: u. so Cn. Flavius id arrisit, Piso fr. – γ) absol.: leniter arridens, »Quaeso«, inquit etc., Cic.: subamarum arridens, Amm.: cum... arrisisset adulescens, beifällig zugelächelt, durch Lächeln seinen Beifall kundgegeben hatte, Cic. – 2) übtr.: a) v. Zuständen, jmdm. zulächeln, ihm lächeln = günstig sein, m. Dat., quandoque mihi Fortunae arriserit hora, Petr. poët.: absol., cum tempestas arridet, Lucr. – b) v. a. Verhältnissen usw., jmd anlachen = jmds. Beifall finden, jmdm. behagen, zusagen (Ggstz. alci displicere), »inhibere« illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet; est enim verbum totum nauticum, Cic.: quibus (amicis) haec, sunt qualiacumque, arridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostrā, Hor. – absol., si modo arriserit pretium, Plin. ep. 1, 24, 3.

    lateinisch-deutsches > arrideo

  • 15 улыбаться

    2) ( благоприятствовать) arridere, favorire
    * * *
    несов.
    1) sorridere vi (a)

    еле заметно улыба́ться — accennare un sorriso

    приветливо улыба́ться — sorridere con affabilità

    презрительно улыба́ться — (sog)ghignare vi (a)

    улыба́ться от удовольствия — sorridere di contentezza

    улыба́ться (одними) глазами — sorridere con gli occhi

    2) ( благоприятствовать) arridere vi (a) a qd, favorire vt, sorridere vi (a) ( a qd)

    судьба ему улыба́ется — la fortuna gli arride / sorride

    ему улыба́лась перспектива поехать в отпуск — gli sorrideva la prospettiva di andare in vacanze

    3) ( нравиться) piacere vi (e)

    это мне (вовсе) не улыба́ется разг. — quest'affare non mi piace / garba (per niente)

    * * *
    v
    gener. arridere (+D), sorridere

    Universale dizionario russo-italiano > улыбаться

  • 16 arrideo

    ar-rīdeo (ad-rideo), rīsī, rīsum, ēre, dazu lachen, I) wenn ein anderer lacht, mitlachen, α) mit Dat. pers., morbus est, non hilaritas, semper arridere ridentibus, Sen.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor. – β) absol.: riserit, arride; si flerit, flere memento, Ov.: cum risi, arrides; lacrimas quoque saepe notavi me lacrimante tuas, Ov. – II) zulächeln, anlächeln, bes. freundlich, beifällig, od. auch spöttisch, 1) eig.: α) mit Dat. pers., arr. omnibus, Ter.: praetori stupenti (v. einer Buhldirne), Sen. rhet.: non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.: omnibus arrides (spöttisch), dicteria dicis in omnes, Mart.: cui saevum arridens (ihn angrinsend), »Narrabis«, inquit etc., Sil. – m. Dat. rei, zu etw. lächeln od. lachen, probrosis in se dictis, Sen.: maledictis suorum infantium (v. den Eltern), Sen. – β) m. Acc. pers., vos (agros) nunc alloquitur, vos nunc arridet ocellis, Val. Cato ecl. e Lyd. v. 5 (dir. 108). – m. allg. Acc. rei, video quid arriseris, anlächelst = (spöttisch) belächelst, Cic.: u. so Cn. Flavius id arrisit, Piso fr. – γ) absol.: leniter arridens, »Quaeso«, inquit etc., Cic.: subamarum arridens, Amm.: cum... arrisisset adulescens, beifällig zugelächelt, durch Lächeln seinen Beifall kundgegeben hatte, Cic. – 2) übtr.: a) v. Zuständen, jmdm. zulächeln, ihm lächeln = günstig sein, m. Dat., quandoque mihi Fortu-
    ————
    nae arriserit hora, Petr. poët.: absol., cum tempestas arridet, Lucr. – b) v. a. Verhältnissen usw., jmd anlachen = jmds. Beifall finden, jmdm. behagen, zusagen (Ggstz. alci displicere), »inhibere« illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet; est enim verbum totum nauticum, Cic.: quibus (amicis) haec, sunt qualiacumque, arridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostrā, Hor. – absol., si modo arriserit pretium, Plin. ep. 1, 24, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arrideo

  • 17 adrideo

    ar-rīdĕo ( adr-, Lachm., B. and K., Halm, K. and H.; arr-, Fleck., Merk., Weissenb.), rīsi, rīsum, 2, v. n., to laugh at or with, to smile at or upon, especially approvingly.
    I.
    Lit., constr. absol. or with dat., more rarely with acc.; also pass.
    (α).
    Absol.:

    si non arriderent, dentis ut restringerent,

    Plaut. Capt. 3, 1, 26:

    oportet lenam probam arridere Quisquis veniat, blandeque alloqui,

    id. Truc. 2, 1, 14:

    cum quidam familiaris (Dionysii) jocans dixisset: huic (juveni) quidem certe vitam tuam committis, adrisissetque adulescens, utrumque jussit interfici,

    Cic. Tusc. 5, 20, 60:

    Hic cum adrisisset ipse Crassus,

    id. de Or. 2, 56, 229; id. Rep. 6, 12 fin.; Tac. Or. 42 fin.:

    Cum risi, arrides,

    Ov. M. 3, 459:

    Cum adrisissent, discessimus,

    Tac. Or. 42; so * Vulg. Dan. 14, 6.—
    (β).
    With dat.:

    Tum mi aedes quoque arridebant,

    Plaut. As. 1, 3, 55:

    si dentibus adrident,

    Hor. A. P. 101:

    nulli laedere os, arridere omnibus,

    Ter. Ad. 5, 4, 10; id. Eun. 2, 2, 19:

    vix notis familiariter arridere,

    Liv. 41, 20.—
    (γ).
    With acc.:

    video quid adriseris,

    Cic. N. D. 1, 28, 79: Cn. Flavius id adrisit, laughed at this, Piso ap. Gell. 6, 9 fin.: vos nunc alloquitur, vos nunc adridet ocellis, Val. Cato Dir. 108.—
    (δ).
    Pass.:

    si adriderentur, esset id ipsum Atticorum,

    Cic. Opt. Gen. 4, 11 (B. and K., riderentur). —
    II.
    Trop.
    A.
    Subject., to be favorable, kindly disposed to one:

    cum tempestas adridet,

    Lucr. 2, 32:

    et quandoque mihi Fortunae adriserit hora,

    Petr. 133, 3, 12.—
    B.
    Object. (i. e. in reference to the effect produced), to be pleasing to, to please:

    inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet,

    Cic. Att. 13, 21:

    quibus haec adridere velim,

    Hor. S. 1, 10, 89.

    Lewis & Short latin dictionary > adrideo

  • 18 arrideo

    ar-rīdĕo ( adr-, Lachm., B. and K., Halm, K. and H.; arr-, Fleck., Merk., Weissenb.), rīsi, rīsum, 2, v. n., to laugh at or with, to smile at or upon, especially approvingly.
    I.
    Lit., constr. absol. or with dat., more rarely with acc.; also pass.
    (α).
    Absol.:

    si non arriderent, dentis ut restringerent,

    Plaut. Capt. 3, 1, 26:

    oportet lenam probam arridere Quisquis veniat, blandeque alloqui,

    id. Truc. 2, 1, 14:

    cum quidam familiaris (Dionysii) jocans dixisset: huic (juveni) quidem certe vitam tuam committis, adrisissetque adulescens, utrumque jussit interfici,

    Cic. Tusc. 5, 20, 60:

    Hic cum adrisisset ipse Crassus,

    id. de Or. 2, 56, 229; id. Rep. 6, 12 fin.; Tac. Or. 42 fin.:

    Cum risi, arrides,

    Ov. M. 3, 459:

    Cum adrisissent, discessimus,

    Tac. Or. 42; so * Vulg. Dan. 14, 6.—
    (β).
    With dat.:

    Tum mi aedes quoque arridebant,

    Plaut. As. 1, 3, 55:

    si dentibus adrident,

    Hor. A. P. 101:

    nulli laedere os, arridere omnibus,

    Ter. Ad. 5, 4, 10; id. Eun. 2, 2, 19:

    vix notis familiariter arridere,

    Liv. 41, 20.—
    (γ).
    With acc.:

    video quid adriseris,

    Cic. N. D. 1, 28, 79: Cn. Flavius id adrisit, laughed at this, Piso ap. Gell. 6, 9 fin.: vos nunc alloquitur, vos nunc adridet ocellis, Val. Cato Dir. 108.—
    (δ).
    Pass.:

    si adriderentur, esset id ipsum Atticorum,

    Cic. Opt. Gen. 4, 11 (B. and K., riderentur). —
    II.
    Trop.
    A.
    Subject., to be favorable, kindly disposed to one:

    cum tempestas adridet,

    Lucr. 2, 32:

    et quandoque mihi Fortunae adriserit hora,

    Petr. 133, 3, 12.—
    B.
    Object. (i. e. in reference to the effect produced), to be pleasing to, to please:

    inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet,

    Cic. Att. 13, 21:

    quibus haec adridere velim,

    Hor. S. 1, 10, 89.

    Lewis & Short latin dictionary > arrideo

  • 19 anlächeln

    anlächeln, leniter arridēre alci. – jmd. freundlich a., alci familiariter arridēre. – das Glück lächelt ihn an, fortuna eum iuvat od. adiuvat; fortuna afflat; fortuna blanditur ei od. coeptis.

    deutsch-lateinisches > anlächeln

  • 20 arrideo

    arrīdĕo, (adrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] rire à (en réponse à qqn), sourire. [st2]2 [-] sourire, favoriser. [st2]3 [-] sourire, agréer, plaire.    - arridet hoc mihi, Cic.: cela me plaît.
    * * *
    arrīdĕo, (adrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] rire à (en réponse à qqn), sourire. [st2]2 [-] sourire, favoriser. [st2]3 [-] sourire, agréer, plaire.    - arridet hoc mihi, Cic.: cela me plaît.
    * * *
        Arrideo, arrides, pen. prod. arrisi, arrisum, arridere. Terent. Soubrire, Monstrer par un soubris que la chose nous plaist.
    \
        Arridere ridentibus. Horat. Rire avec les rieurs.
    \
        Arrident aedes. Plaut. Nous plaisent.

    Dictionarium latinogallicum > arrideo

См. также в других словарях:

  • arridere — /a r:idere/ [dal lat. arridēre, der. di ridēre ridere , col pref. ad , con mutamento di coniug.] (coniug. come ridere ; con la prep. a ). ■ v. intr. (aus. avere ) 1. [essere propizio: la fortuna arride agli audaci ] ▶◀ agevolare (∅), aiutare (∅) …   Enciclopedia Italiana

  • arridere — ar·rì·de·re v.intr., v.tr. 1. v.intr. (avere) CO mostrarsi favorevole, propizio: la fortuna mi arride | OB sorridere con benevolenza Sinonimi: favorire, sorridere. 2. v.intr. (avere) LE piacere, essere gradito: già non arride | spettacol molle ai …   Dizionario italiano

  • arridere — {{hw}}{{arridere}}{{/hw}}v. intr.  ( coniug. come ridere ; aus. avere ) Essere favorevole, propizio: la fortuna gli arride; il successo ha arriso all impresa …   Enciclopedia di italiano

  • arridere — v. intr. sorridere, essere propizio, favorire CONTR. contrariare, contrastare, essere contro …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Arride — Ar*ride , v. t. [L. arridere; ad + ridere to laugh.] To please; to gratify. [Archaic] B. Jonson. [1913 Webster] Above all thy rarities, old Oxenford, what do most arride and solace me are thy repositories of moldering learning. Lamb. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • arride — /euh ruyd /, v.t., arrided, arriding. Obs. to be agreeable or pleasing to. [1590 1600; < L arridere to smile upon, please, equiv. to ar AR + ridere to smile, laugh; see RIDICULE] * * * …   Universalium

  • guigner — (ghi gné) 1°   V. n. Fermer à demi les yeux en regardant du coin de l oeil. Guigner de l oeil. 2°   V. a. Regarder sans faire semblant, à la dérobée, guetter. •   J ai guigné ceci [la cassette d Harpagon] tout le jour, MOL. l Av. IV, 6.    Fig.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • LICHI — nomen suavissimi apud Sinenses fructûs, qui in variis eius Imperii provinciis, magnâ copiâ crescens, circa Hinghoa censetur optimus, et per dispositos hoc fine cursores in Regiam mittitur adhuc recens. Nascitur in magnis procerisque arboribus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • arrisi — ar·rì·si pass.rem. → arridere …   Dizionario italiano

  • arriso — ar·rì·so p.pass., agg. → arridere …   Dizionario italiano

  • ridere — rì·de·re v.intr. e tr., s.m. FO I. v.intr. (avere) I 1a. esprimere sentimenti quali gioia, allegria, ilarità, euforia e sim., spontanei e generalmente improvvisi, variando la mimica del viso ed emettendo un suono caratteristico: scoppiare,… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»