-
1 arridere
1 to be favourable, to be propitious, to favour (s.o.), to assist (s.o.); to smile on (s.o.): se vi arride la fortuna, if fortune smiles on you* * *[ar'ridere]arridere a qcn. — [ fortuna] to smile on sb
* * *arridere/ar'ridere/ [35] -
2 arridere
arriderearridere [ar'ri:dere] < irr>verbo intransitivozulächeln; la fortuna ci arride das Glück ist uns hold linguaggio elevatoDizionario italiano-tedesco > arridere
3 arridere
arrìdere* vi (a) (a qd) 1) благоприятствовать, улыбаться (+ D) la fortuna gli arride -- ему везет 2) lett нравиться (+ D); доставлять удовольствие4 arridere
arrìdere* vi (a) ( a qd) 1) благоприятствовать, улыбаться (+ D) la fortuna gli arride — ему везёт 2) lett нравиться (+ D); доставлять удовольствие5 arridere
arridere v.intr. (pres.ind. arrìdo; p.rem. arrìsi; p.p. arrìso; aus. avere) ( lett) 1. ( essere favorevole) sourire: la sorte (o la fortuna) gli arrise la chance lui sourit; la vittoria gli ha arriso la victoire lui a souri. 2. ( piacere) réjouir, enchanter, sourire: l'idea non mi arride l'idée ne me réjouit pas; la prospettiva non mi arride la perspective ne m'enchante pas, la perspective ne me sourit guère.6 arridere
vi irreg [ar'ridere]7 arridere
непр. vi (a) ( a qd)1) благоприятствовать, улыбаться2) книжн. нравиться; доставлять удовольствие•Syn:favorire, essere favorevole / propizio; andare a gonfie vele, aver fortuna / il vento in poppaAnt:8 arridere
гл.общ. благоприятствовать, (+D) нравиться, (+D) улыбаться9 arridere
v. më buzëqesh ( fati), më ecën mbarë.10 arridere
11 arridere a qcn.
12 arridere vi irreg
[ar'ridere]13 arrideo
arridere, arrisi, arrisus Vsmile at/upon; please, be pleasing/satisfactory (to); be/seem familiar (to)14 arrideo
ar-rīdeo (ad-rideo), rīsī, rīsum, ēre, dazu lachen, I) wenn ein anderer lacht, mitlachen, α) mit Dat. pers., morbus est, non hilaritas, semper arridere ridentibus, Sen.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor. – β) absol.: riserit, arride; si flerit, flere memento, Ov.: cum risi, arrides; lacrimas quoque saepe notavi me lacrimante tuas, Ov. – II) zulächeln, anlächeln, bes. freundlich, beifällig, od. auch spöttisch, 1) eig.: α) mit Dat. pers., arr. omnibus, Ter.: praetori stupenti (v. einer Buhldirne), Sen. rhet.: non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.: omnibus arrides (spöttisch), dicteria dicis in omnes, Mart.: cui saevum arridens (ihn angrinsend), »Narrabis«, inquit etc., Sil. – m. Dat. rei, zu etw. lächeln od. lachen, probrosis in se dictis, Sen.: maledictis suorum infantium (v. den Eltern), Sen. – β) m. Acc. pers., vos (agros) nunc alloquitur, vos nunc arridet ocellis, Val. Cato ecl. e Lyd. v. 5 (dir. 108). – m. allg. Acc. rei, video quid arriseris, anlächelst = (spöttisch) belächelst, Cic.: u. so Cn. Flavius id arrisit, Piso fr. – γ) absol.: leniter arridens, »Quaeso«, inquit etc., Cic.: subamarum arridens, Amm.: cum... arrisisset adulescens, beifällig zugelächelt, durch Lächeln seinen Beifall kundgegeben hatte, Cic. – 2) übtr.: a) v. Zuständen, jmdm. zulächeln, ihm lächeln = günstig sein, m. Dat., quandoque mihi Fortunae arriserit hora, Petr. poët.: absol., cum tempestas arridet, Lucr. – b) v. a. Verhältnissen usw., jmd anlachen = jmds. Beifall finden, jmdm. behagen, zusagen (Ggstz. alci displicere), »inhibere« illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet; est enim verbum totum nauticum, Cic.: quibus (amicis) haec, sunt qualiacumque, arridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostrā, Hor. – absol., si modo arriserit pretium, Plin. ep. 1, 24, 3.
15 улыбаться
1) ( выражать улыбкой) sorridere2) ( благоприятствовать) arridere, favorire3) ( быть привлекательным) allettare, piacere* * *несов.1) sorridere vi (a)еле заметно улыба́ться — accennare un sorriso
приветливо улыба́ться — sorridere con affabilità
презрительно улыба́ться — (sog)ghignare vi (a)
улыба́ться от удовольствия — sorridere di contentezza
улыба́ться (одними) глазами — sorridere con gli occhi
2) ( благоприятствовать) arridere vi (a) a qd, favorire vt, sorridere vi (a) ( a qd)судьба ему улыба́ется — la fortuna gli arride / sorride
ему улыба́лась перспектива поехать в отпуск — gli sorrideva la prospettiva di andare in vacanze
3) ( нравиться) piacere vi (e)это мне (вовсе) не улыба́ется разг. — quest'affare non mi piace / garba (per niente)
* * *vgener. arridere (+D), sorridere16 arrideo
ar-rīdeo (ad-rideo), rīsī, rīsum, ēre, dazu lachen, I) wenn ein anderer lacht, mitlachen, α) mit Dat. pers., morbus est, non hilaritas, semper arridere ridentibus, Sen.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor. – β) absol.: riserit, arride; si flerit, flere memento, Ov.: cum risi, arrides; lacrimas quoque saepe notavi me lacrimante tuas, Ov. – II) zulächeln, anlächeln, bes. freundlich, beifällig, od. auch spöttisch, 1) eig.: α) mit Dat. pers., arr. omnibus, Ter.: praetori stupenti (v. einer Buhldirne), Sen. rhet.: non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.: omnibus arrides (spöttisch), dicteria dicis in omnes, Mart.: cui saevum arridens (ihn angrinsend), »Narrabis«, inquit etc., Sil. – m. Dat. rei, zu etw. lächeln od. lachen, probrosis in se dictis, Sen.: maledictis suorum infantium (v. den Eltern), Sen. – β) m. Acc. pers., vos (agros) nunc alloquitur, vos nunc arridet ocellis, Val. Cato ecl. e Lyd. v. 5 (dir. 108). – m. allg. Acc. rei, video quid arriseris, anlächelst = (spöttisch) belächelst, Cic.: u. so Cn. Flavius id arrisit, Piso fr. – γ) absol.: leniter arridens, »Quaeso«, inquit etc., Cic.: subamarum arridens, Amm.: cum... arrisisset adulescens, beifällig zugelächelt, durch Lächeln seinen Beifall kundgegeben hatte, Cic. – 2) übtr.: a) v. Zuständen, jmdm. zulächeln, ihm lächeln = günstig sein, m. Dat., quandoque mihi Fortu-————nae arriserit hora, Petr. poët.: absol., cum tempestas arridet, Lucr. – b) v. a. Verhältnissen usw., jmd anlachen = jmds. Beifall finden, jmdm. behagen, zusagen (Ggstz. alci displicere), »inhibere« illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet; est enim verbum totum nauticum, Cic.: quibus (amicis) haec, sunt qualiacumque, arridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostrā, Hor. – absol., si modo arriserit pretium, Plin. ep. 1, 24, 3.17 adrideo
ar-rīdĕo ( adr-, Lachm., B. and K., Halm, K. and H.; arr-, Fleck., Merk., Weissenb.), rīsi, rīsum, 2, v. n., to laugh at or with, to smile at or upon, especially approvingly.I.Lit., constr. absol. or with dat., more rarely with acc.; also pass. —(α).Absol.:(β).si non arriderent, dentis ut restringerent,
Plaut. Capt. 3, 1, 26:oportet lenam probam arridere Quisquis veniat, blandeque alloqui,
id. Truc. 2, 1, 14:cum quidam familiaris (Dionysii) jocans dixisset: huic (juveni) quidem certe vitam tuam committis, adrisissetque adulescens, utrumque jussit interfici,
Cic. Tusc. 5, 20, 60:Hic cum adrisisset ipse Crassus,
id. de Or. 2, 56, 229; id. Rep. 6, 12 fin.; Tac. Or. 42 fin.:Cum risi, arrides,
Ov. M. 3, 459:Cum adrisissent, discessimus,
Tac. Or. 42; so * Vulg. Dan. 14, 6.—With dat.:(γ).Tum mi aedes quoque arridebant,
Plaut. As. 1, 3, 55:si dentibus adrident,
Hor. A. P. 101:nulli laedere os, arridere omnibus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; id. Eun. 2, 2, 19:vix notis familiariter arridere,
Liv. 41, 20.—With acc.:(δ). II.video quid adriseris,
Cic. N. D. 1, 28, 79: Cn. Flavius id adrisit, laughed at this, Piso ap. Gell. 6, 9 fin.: vos nunc alloquitur, vos nunc adridet ocellis, Val. Cato Dir. 108.—Trop.A.Subject., to be favorable, kindly disposed to one:B.cum tempestas adridet,
Lucr. 2, 32:et quandoque mihi Fortunae adriserit hora,
Petr. 133, 3, 12.—Object. (i. e. in reference to the effect produced), to be pleasing to, to please:inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet,
Cic. Att. 13, 21:quibus haec adridere velim,
Hor. S. 1, 10, 89.18 arrideo
ar-rīdĕo ( adr-, Lachm., B. and K., Halm, K. and H.; arr-, Fleck., Merk., Weissenb.), rīsi, rīsum, 2, v. n., to laugh at or with, to smile at or upon, especially approvingly.I.Lit., constr. absol. or with dat., more rarely with acc.; also pass. —(α).Absol.:(β).si non arriderent, dentis ut restringerent,
Plaut. Capt. 3, 1, 26:oportet lenam probam arridere Quisquis veniat, blandeque alloqui,
id. Truc. 2, 1, 14:cum quidam familiaris (Dionysii) jocans dixisset: huic (juveni) quidem certe vitam tuam committis, adrisissetque adulescens, utrumque jussit interfici,
Cic. Tusc. 5, 20, 60:Hic cum adrisisset ipse Crassus,
id. de Or. 2, 56, 229; id. Rep. 6, 12 fin.; Tac. Or. 42 fin.:Cum risi, arrides,
Ov. M. 3, 459:Cum adrisissent, discessimus,
Tac. Or. 42; so * Vulg. Dan. 14, 6.—With dat.:(γ).Tum mi aedes quoque arridebant,
Plaut. As. 1, 3, 55:si dentibus adrident,
Hor. A. P. 101:nulli laedere os, arridere omnibus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; id. Eun. 2, 2, 19:vix notis familiariter arridere,
Liv. 41, 20.—With acc.:(δ). II.video quid adriseris,
Cic. N. D. 1, 28, 79: Cn. Flavius id adrisit, laughed at this, Piso ap. Gell. 6, 9 fin.: vos nunc alloquitur, vos nunc adridet ocellis, Val. Cato Dir. 108.—Trop.A.Subject., to be favorable, kindly disposed to one:B.cum tempestas adridet,
Lucr. 2, 32:et quandoque mihi Fortunae adriserit hora,
Petr. 133, 3, 12.—Object. (i. e. in reference to the effect produced), to be pleasing to, to please:inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet,
Cic. Att. 13, 21:quibus haec adridere velim,
Hor. S. 1, 10, 89.19 anlächeln
anlächeln, leniter arridēre alci. – jmd. freundlich a., alci familiariter arridēre. – das Glück lächelt ihn an, fortuna eum iuvat od. adiuvat; fortuna afflat; fortuna blanditur ei od. coeptis.
20 arrideo
arrīdĕo, (adrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] rire à (en réponse à qqn), sourire. [st2]2 [-] sourire, favoriser. [st2]3 [-] sourire, agréer, plaire. - arridet hoc mihi, Cic.: cela me plaît.* * *arrīdĕo, (adrīdĕo), ēre, rīsi, rīsum - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] rire à (en réponse à qqn), sourire. [st2]2 [-] sourire, favoriser. [st2]3 [-] sourire, agréer, plaire. - arridet hoc mihi, Cic.: cela me plaît.* * *Arrideo, arrides, pen. prod. arrisi, arrisum, arridere. Terent. Soubrire, Monstrer par un soubris que la chose nous plaist.\Arridere ridentibus. Horat. Rire avec les rieurs.\Arrident aedes. Plaut. Nous plaisent.СтраницыСм. также в других словарях:
arridere — /a r:idere/ [dal lat. arridēre, der. di ridēre ridere , col pref. ad , con mutamento di coniug.] (coniug. come ridere ; con la prep. a ). ■ v. intr. (aus. avere ) 1. [essere propizio: la fortuna arride agli audaci ] ▶◀ agevolare (∅), aiutare (∅) … Enciclopedia Italiana
arridere — ar·rì·de·re v.intr., v.tr. 1. v.intr. (avere) CO mostrarsi favorevole, propizio: la fortuna mi arride | OB sorridere con benevolenza Sinonimi: favorire, sorridere. 2. v.intr. (avere) LE piacere, essere gradito: già non arride | spettacol molle ai … Dizionario italiano
arridere — {{hw}}{{arridere}}{{/hw}}v. intr. ( coniug. come ridere ; aus. avere ) Essere favorevole, propizio: la fortuna gli arride; il successo ha arriso all impresa … Enciclopedia di italiano
arridere — v. intr. sorridere, essere propizio, favorire CONTR. contrariare, contrastare, essere contro … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Arride — Ar*ride , v. t. [L. arridere; ad + ridere to laugh.] To please; to gratify. [Archaic] B. Jonson. [1913 Webster] Above all thy rarities, old Oxenford, what do most arride and solace me are thy repositories of moldering learning. Lamb. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
arride — /euh ruyd /, v.t., arrided, arriding. Obs. to be agreeable or pleasing to. [1590 1600; < L arridere to smile upon, please, equiv. to ar AR + ridere to smile, laugh; see RIDICULE] * * * … Universalium
guigner — (ghi gné) 1° V. n. Fermer à demi les yeux en regardant du coin de l oeil. Guigner de l oeil. 2° V. a. Regarder sans faire semblant, à la dérobée, guetter. • J ai guigné ceci [la cassette d Harpagon] tout le jour, MOL. l Av. IV, 6. Fig.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
LICHI — nomen suavissimi apud Sinenses fructûs, qui in variis eius Imperii provinciis, magnâ copiâ crescens, circa Hinghoa censetur optimus, et per dispositos hoc fine cursores in Regiam mittitur adhuc recens. Nascitur in magnis procerisque arboribus,… … Hofmann J. Lexicon universale
arrisi — ar·rì·si pass.rem. → arridere … Dizionario italiano
arriso — ar·rì·so p.pass., agg. → arridere … Dizionario italiano
ridere — rì·de·re v.intr. e tr., s.m. FO I. v.intr. (avere) I 1a. esprimere sentimenti quali gioia, allegria, ilarità, euforia e sim., spontanei e generalmente improvvisi, variando la mimica del viso ed emettendo un suono caratteristico: scoppiare,… … Dizionario italiano
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский