-
1 arraign
arraign [əˊreɪn] v1) привлека́ть к суду́; обвиня́ть;to arraign before the bar of public opinion привле́чь к суду́ обще́ственного мне́ния
2) придира́ться -
2 arraign
-
3 arraign
1 Jur traduire en justice ; to arraign sb before the court traduire qn en justice ; to be arraigned on a charge of murder être inculpé de meurtre ; -
4 arraign
-
5 arraign
-
6 arraign
-
7 arraign
-
8 arraign
[əˈreɪn]arraign обвинять arraign предъявлять обвинение arraign привлекать к суду; обвинять; to arraign before the bar of public opinion привлечь к суду общественного мнения arraign привлекать к суду arraign придираться arraign призывать к ответу arraign привлекать к суду; обвинять; to arraign before the bar of public opinion привлечь к суду общественного мнения -
9 arraign
висувати обвинувачення (по кримінальній справі); притягати до суду ( по кримінальній справі)arraign before the bar of public opinion — = arraign before the court of public opinion притягати до суду громадської думки
- arraign on the chargearraign before the court of public opinion — = arraign before the bar of public opinion
-
10 arraign
əˈreɪn гл.
1) привлекать к суду;
обвинять;
требовать ответа Syn: accuse, charge
2) юр. предъявлять обвинение(юридическое) привлекать к суду (по уголовному делу) ;
предъявлять обвинение - he was *ed on a charge of murder его предали суду по обвинению в убийстве обвинять;
призывать к ответу - to * before the bar of public opinion привлекать к суду общественного мненияarraign обвинять ~ предъявлять обвинение ~ привлекать к суду;
обвинять;
to arraign before the bar of public opinion привлечь к суду общественного мнения ~ привлекать к суду ~ придираться ~ призывать к ответу~ привлекать к суду;
обвинять;
to arraign before the bar of public opinion привлечь к суду общественного мнения -
11 arraign
transitive verbanklagen ( for wegen)* * *ar·raign[əˈreɪn]vt LAW▪ to \arraign sb jdn vor Gericht stellento \arraign sb for murder jdn des Mordes anklagen* * *[ə'reɪn]vt (JUR)person Anklage erheben gegen; (liter = denounce) rügen* * *arraign [əˈreın] v/t1. JURa) vor Gericht stellen ( for wegen)b) zur Anklage vernehmen2. auch weitS. anklagen, beschuldigen3. fig rügen* * *transitive verbanklagen ( for wegen)* * *v.anfechten v. -
12 arraign
-
13 arraign
[ə'reɪn]verbo transitivo dir. accusare, chiamare in giudizioto arraign sb. before the court — portare qcn. in giudizio
* * *[ə'reɪn]verbo transitivo dir. accusare, chiamare in giudizioto arraign sb. before the court — portare qcn. in giudizio
-
14 arraign
ar·raign [əʼreɪn] vtto \arraign sb jdn vor Gericht stellen;to be \arraigned on charges of sth wegen einer S. gen angeklagt werden;to \arraign sb for murder jdn des Mordes anklagen -
15 arraign
[əʹreın] v1. юр. привлекать к суду ( по уголовному делу); предъявлять обвинениеhe was arraigned on a charge of murder - его предали суду по обвинению в убийстве
2. обвинять; призывать к ответуto arraign before the bar of public opinion - привлекать к суду общественного мнения
-
16 arraign
-
17 arraign
{ə'rein}
1. юр. обвинявам, призовавам на съд
ARRAIGNed on a charge of theft подведен под отговорност за кражба
2. обвинявам, критикувам* * *{ъ' rein} v 1. юр. обвинявам; призовавам на съд; arraigned on a cha* * *обвинявам;* * *1. arraigned on a charge of theft подведен под отговорност за кражба 2. обвинявам, критикувам 3. юр. обвинявам, призовавам на съд* * * -
18 arraign
v1) притягати до суду; обвинувачувати2) чіплятися, присікуватися* * *v1) юp. притягати до суду ( по кримінальній справі); пред`являти обвинувачення2) обвинувачувати; притягати до відповідальності -
19 arraign
v. aanklagen; voor het gerecht brengen[ əreen] 〈zelfstandig naamwoord: arraignment〉1 beschuldigen ⇒ aanvallen, aantijgen -
20 arraign
verb1) привлекать к суду; обвинять; to arraign before the bar of public opinion привлечь к суду общественного мнения2) придиратьсяSyn:accuse* * *(v) обвинить; обвинять* * *привлекать к суду; обвинять; требовать ответа* * *[ar·raign || ə'reɪn] v. привлекать к суду, обвинять, придираться* * *обвинитьобвинятьпридираться* * *1) привлекать к суду; обвинять; требовать ответа 2) юр. предъявлять обвинение
См. также в других словарях:
arraign — ar·raign /ə rān/ vt [Anglo French arrainer, from Old French araisnier to address, call to account, from a , prefix stressing goal of an action + raisnier to speak]: to bring (a defendant) before a judge or magistrate to hear the charges and to… … Law dictionary
Arraign — Ar*raign , v. t. [imp. & p. p. {Arraigned}; p. pr. & vb. n. {Arraigning}.] [OE. arainen, arenen, OF. aragnier, aranier, araisnier, F. arraisonner, fr. LL. arrationare to address to call before court; L. ad + ratio reason, reasoning, LL. cause,… … The Collaborative International Dictionary of English
Arraign — Ar*raign , v. t. [From OF. aramier, fr. LL. adhramire.] (Old Eng. Law) To appeal to; to demand; as, to arraign an assize of novel disseizin. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Arraign — Ar*raign , n. Arraignment; as, the clerk of the arraigns. Blackstone. Macaulay. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
arraign — (v.) late 14c., araynen, to call to account, from O.Fr. araisnier speak to, address; accuse (in a law court), from V.L. *arrationare, from L. adrationare, from ad to (see AD (Cf. ad )) + *rationare, from ratio argumentation, reckoning,… … Etymology dictionary
arraign — charge, *accuse, impeach, indict, incriminate Analogous words: *summon, cite: try, test (see PROVE) Contrasted words: *answer, rejoin, reply, respond: acquit, exonerate, *exculpate, absolve, vindicate: defend, justify (see MA … New Dictionary of Synonyms
arraign — [v] accuse blame, charge, criminate, hang on, incriminate, inculpate, indict, lay at one’s door*, pin it on*, point the finger at*, summon; concepts 44,317 Ant. discharge, exonerate, free, let go … New thesaurus
arraign — ► VERB ▪ call before a court to answer a criminal charge. DERIVATIVES arraignment noun. ORIGIN Old French araisnier, from Latin ad to + ratio reason, account … English terms dictionary
arraign — [ə rān′] vt. [ME arreinen < OFr araisnier < ML adrationare < L ad, to + ratio, REASON] 1. to bring before a law court to hear and answer charges 2. to call to account; accuse SYN. ACCUSE arraignment n … English World dictionary
arraign — UK [əˈreɪn] / US verb [transitive, usually passive] Word forms arraign : present tense I/you/we/they arraign he/she/it arraigns present participle arraigning past tense arraigned past participle arraigned legal to order someone to go to a court… … English dictionary
arraign — I (New American Roget s College Thesaurus) v. t. indict, charge, accuse. See accusation, lawsuit. Ant., discharge, exonerate. II (Roget s IV) v. Syn. summon, charge, indict; see accuse . See Synonym Study at accuse . III (Roget s 3… … English dictionary for students