-
81 argument
['ɑːgjʊmənt]1) Общая лексика: аргумент, аргументация, дискуссия, довод (в пользу чего-либо, против чего-либо), доказательство, краткое содержание книги, основание, рассуждение, спор, аргументированное выступление (в защиту чего-л.), краткое содержание (книги), словесный конфликт (Shortly after his arrival, he was arrested for assault, following an argument in a massage parlor.)2) Переносный смысл: (ссора) ругань3) Техника: параметр процедуры4) Математика: независимая переменная, неизвестная, обсуждение, переменная, переменная величина, полярный угол, причина, резон, соображение, средний термин силлогизма, параметр5) Юридический термин: выступление по делу, выступление с изложением доводов, изложение доводов, прения сторон, приведение, речь адвоката6) Экономика: аргумент функции8) Психология: ссора, спор (особенно жаркий)9) Вычислительная техника: суждение10) Образование: тезис11) Программирование: аргумент (фактические значения параметров при вызове функции)12) Контроль качества: значение аргумента, аргумент (функции)13) юр.Н.П. объяснения сторон устные, состязание сторон, устное состязание сторон14) Макаров: аргумент комплексного числа, пояснение, аргумент (комплексного числа), параметр (напр. процедуры), параметр (напр., процедуры) -
82 argument
-
83 argument
1) argument; thèse; point de vue2) discussion; débat3) Jur. exposé oral; réquisitoire de l'accusation; plaidoirie de la défenseEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > argument
-
84 argument
(mat) variabilă independentă, argument; unghi polar -
85 argument
карање, докажување, доказ, тема, причина* * *тема, предмет (на расправа), причина, докажувањеn. доказ, причина, аргумент;2. расправање, карање, дискусија;3. краток извадок од содржина; доказ; компј. аргумент. Променлива, константа или израз што функцијата или потпрограмот го користи во извршување на дадена задача. Види function, subroutine.; расправање; доказ; доказ, дискусија argument; evidence; proof доказ; расправање -
86 argument
väide, argument, vaidlus, sõnasõda -
87 argument
1) аргумент, доказательство2) независимая переменная, параметр•- arguments in support of appeal
- arguments in support of opposition
- arguments of the parties
- adversary's argument
- untenable arguments -
88 argument
-
89 Argument
subs.Case put forward: P. and V. λόγος, ὁ.Plot, story: P. σύστασις, ἡ (Arist.).Let us see whether Nicias thinks he is making a point, and whether he is not speaking thus for the sake of argument: P. ὁρῶμεν μὴ Νικιας οἴεταί τι λέγειν καὶ οὐ λόγου ἕνεκα ταῦτα λέγει (Plat., Laches. 196C).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Argument
-
90 argument
-
91 argument
n.пен г.ыдемдыш л.м. не г.ызлыше ой (ар г.умент) л.м.[pengydemdysh; negyzlyshe oy (argument)] -
92 argument
n MATH Argument nt -
93 argument
"A value that a function or a method uses to perform operations or calculations. The type of argument is specific to the function or method. Common arguments include numbers, text, cell references, and names." -
94 argument
n.argument · аргумент m., dovod · довод m. -
95 argument
ˈɑ:ɡjuməntдовод, доказательство, аргумент, спор, дискуссия -
96 argument
Англо-русский словарь нефтегазовой промышленности > argument
-
97 argument
-
98 argument
[`ɑːgjʊmənt]довод, аргументаргументация, доказательстводискуссия, обсуждение, прения, споркраткое содержание, краткое изложениетема, основная идеяаргумент, параметрАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > argument
-
99 argument
[ar·gu·ment || 'ɑːgjʊmənt]◙ n. ויכוח; טיעון; נימוק; טעם; (במחשבים) ארגומנט, מידע המועבר לפונקציה או תכנית כאשר קוראים לה* * *◙ הל םיארוק רשאכ תינכת וא היצקנופל רבעומה עדימ,טנמוגרא (םיבשחמב) ;םעט ;קומינ ;ןועיט ;חוכיו◄ -
100 argument
argumentasi* * *uraian alasan, percekcokan, argumen, perbalahan
См. также в других словарях:
argument — [ argymɑ̃ ] n. m. • 1160; lat. argumentum → arguer 1 ♦ Raisonnement destiné à prouver ou à réfuter une proposition, et par ext. Preuve à l appui ou à l encontre d une proposition. ⇒ raisonnement; argumentation, démonstration; preuve, raison.… … Encyclopédie Universelle
argument — ar·gu·ment n 1: a reason or the reasoning given for or against a matter under discussion compare evidence, proof 2: the act or process of arguing, reasoning, or discussing; esp: oral argum … Law dictionary
argument — ARGUMENT. s. m. Terme de Logique. Raisonnement par lequel on tire une conséquence d une ou de deux propositions. Argument en forme. Puissant argument. Argument concluant, démonstratif, pressant, invincible. Fort argument. Faux argument. Argument… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
argument — Argument. s. m. Terme de Logique. Raisonnement par lequel on tire une consequence d une ou de deux propositions. Argument en forme. argument probable. puissant argument. argument concluant, demonstratif, invincible, fort argument. faux argument.… … Dictionnaire de l'Académie française
argument — ARGUMÉNT, argumente, s.n. 1. Raţionament, dovadă adusă în sprijinul unei afirmaţii. 2. (mat.) Variabila (variabilă) independentă a unei funcţii. – Din fr. argument, lat. argumentum. Trimis de romac, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ARGUMÉNT s. I. 1.… … Dicționar Român
Argument — Ar gu*ment, n. [F. argument, L. argumentum, fr. arguere to argue.] 1. Proof; evidence. [Obs.] [1913 Webster] There is.. no more palpable and convincing argument of the existence of a Deity. Ray. [1913 Webster] Why, then, is it made a badge of wit … The Collaborative International Dictionary of English
argument — argùment (argùmenat) m <G ēnta, N mn nti, G nātā> DEFINICIJA 1. rasuđivanje koje se iznosi kao razlog za neku tvrdnju [dati argumente; iznijeti argumente; pobiti argumente; jak argument; snažan argument]; dokaz 2. sredstvo koje služi da se… … Hrvatski jezični portal
argument — 1 proof, *reason, ground Analogous words: proving, demonstrating or demonstration (see corresponding verbs at PROVE): disproving or disproof, refuting or refutation, rebutting or rebuttal (see corresponding verbs at DISPROVE) 2 Argument, dispute … New Dictionary of Synonyms
Argument — Sn Beweisgrund erw. fach. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. argūmentum, einer Ableitung von l. arguere beweisen, erhellen . Verb: argumentieren; Abstraktum: Argumentation. Ebenso nndl. argument, ne. argument, nfrz. argument, nschw.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
argument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. argumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} potwierdzający lub obalający sąd o czymś; motyw, racja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekonujący, decydujący, niezbity,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Argument — Argument, eine unabhängige veränderliche Größe mit Bezug auf irgend eine Funktion derselben. In dem Falle z.B., daß eine Wertereihe jener Größe den Eingang einer numerischen Tafel bildet, in der die zugehörigen Funktionswerte zusammengestellt… … Lexikon der gesamten Technik