-
1 argentārius
argentārius adj. [argentum], of money: cura, care of money, T.: taberna, a banker's shop, L.— As subst m., a money - changer, banker, C. — As subst f. (sc. taberna), a banking-house, bank, L. — (Sc. ars) the business of a banker: argentariam facere. — (Sc. fodina) a silver-mine, L.* * *Ibanker, financial agent; money changerIIargentaria, argentarium ADJpertaining to silver or money, silver-; monetary, financial; banker's, banking-III -
2 Argentarius
1.argentārĭus, a, um, adj. [argentum].I.Of or pertaining to silver (cf. argentum, I. A.):II.metalla,
silver-mines, Plin. 33, 5, 26, § 86:plumbum,
a mixture of tin and lead, id. 34, 9, 20, § 95, and 34, 17, 48, §160: creta,
for polishing silver, tripoli, rottenstone, id. 35, 17, 58, § 199:faber,
a worker in silver, silver-smith, Dig. 34, 2, 39.—Of or pertaining to money (cf. argentum, I. B. 2.):A.amore pereo et inopiā argentariā,
am dying of love and want of money, Plaut. Ps. 1, 3, 65; so,opes,
possessions in money, id. Ep. 5, 2, 7:auxilium,
pecuniary assistance, id. Ps. 1, 1, 103:sunt meretrices omnes elecebrae argentariae,
enticers away of money, id. Men. 2, 3, 26:cura,
care of money, Ter. Phorm. 5, 7, 3:taberna,
a banker's stall, bank, Liv. 26, 11; so,mensa,
a banking-table, Dig. 2, 13, 4 al. —Hence subst. in all genders, like aerarius, harenarius, etc. (only thus in Cic., never as an adj.).argentārĭus, ii, m.1.A money-changer, banker (by whom much business was transacted, since all business transactions were committed to writing by them; cf. Dig. 2, 13, 10), Plaut. As. 1, 1, 103; so id. ib. 1, 1, 113; id. Aul. 3, 5, 53; id. Pers. 3, 3, 29 al.; Cic. Caecin. 6:2.argentarii tabulae,
id. ib. 6; Suet. Aug. 2; id. Ner. 5.—(Sc. faber.) A silver-smith, Vulg. Jud. 17, 4; ib. Sap. 15, 9; ib. Isa. 40, 19:B.Demetrius, argentarius faciens aedes argenteas Dianae,
ib. Act. 19, 24; Inscr. Orell. 913; 995; 4146.—argentārĭa, ae, f. (sc. taberna).1.A banking-house, a bank, Plaut. Truc. 1, 1, 47; so id. ib. 1, 1, 51; id. Ep. 2, 2, 15; Liv. 9, 40; 26, 27; 40, 51.—2.(sc. ars.) The vocation or employment of a bank [p. 158] er or broker:3.M. Fulcinius, qui Romae argentariam non ignobilem fecit,
Cic. Caecin. 4:argentariā dissolutā,
after the dissolution, closing up, of the bank, id. ib. 4:exercere,
Dig. 2, 13, 4:administrare,
ib. 2, 13, 4.—(Sc. fodina; cf.: aeraria, harenaria, ferraria, etc.) A silver-mine, Liv. 34, 21; Tac. A. 6, 19 (conj. of Weissenb.).—* C. 2.Argentārĭus mons.I.A promontory on the coast of Etruria, now Monte Argentaro, Rutil. Itin. I. pp. 315-324.—II.The part of Mons Orospeda, in which the Bœtis took its rise, so called from its silvermines, Avien. Or. Marit. 291. -
3 argentarius
1.argentārĭus, a, um, adj. [argentum].I.Of or pertaining to silver (cf. argentum, I. A.):II.metalla,
silver-mines, Plin. 33, 5, 26, § 86:plumbum,
a mixture of tin and lead, id. 34, 9, 20, § 95, and 34, 17, 48, §160: creta,
for polishing silver, tripoli, rottenstone, id. 35, 17, 58, § 199:faber,
a worker in silver, silver-smith, Dig. 34, 2, 39.—Of or pertaining to money (cf. argentum, I. B. 2.):A.amore pereo et inopiā argentariā,
am dying of love and want of money, Plaut. Ps. 1, 3, 65; so,opes,
possessions in money, id. Ep. 5, 2, 7:auxilium,
pecuniary assistance, id. Ps. 1, 1, 103:sunt meretrices omnes elecebrae argentariae,
enticers away of money, id. Men. 2, 3, 26:cura,
care of money, Ter. Phorm. 5, 7, 3:taberna,
a banker's stall, bank, Liv. 26, 11; so,mensa,
a banking-table, Dig. 2, 13, 4 al. —Hence subst. in all genders, like aerarius, harenarius, etc. (only thus in Cic., never as an adj.).argentārĭus, ii, m.1.A money-changer, banker (by whom much business was transacted, since all business transactions were committed to writing by them; cf. Dig. 2, 13, 10), Plaut. As. 1, 1, 103; so id. ib. 1, 1, 113; id. Aul. 3, 5, 53; id. Pers. 3, 3, 29 al.; Cic. Caecin. 6:2.argentarii tabulae,
id. ib. 6; Suet. Aug. 2; id. Ner. 5.—(Sc. faber.) A silver-smith, Vulg. Jud. 17, 4; ib. Sap. 15, 9; ib. Isa. 40, 19:B.Demetrius, argentarius faciens aedes argenteas Dianae,
ib. Act. 19, 24; Inscr. Orell. 913; 995; 4146.—argentārĭa, ae, f. (sc. taberna).1.A banking-house, a bank, Plaut. Truc. 1, 1, 47; so id. ib. 1, 1, 51; id. Ep. 2, 2, 15; Liv. 9, 40; 26, 27; 40, 51.—2.(sc. ars.) The vocation or employment of a bank [p. 158] er or broker:3.M. Fulcinius, qui Romae argentariam non ignobilem fecit,
Cic. Caecin. 4:argentariā dissolutā,
after the dissolution, closing up, of the bank, id. ib. 4:exercere,
Dig. 2, 13, 4:administrare,
ib. 2, 13, 4.—(Sc. fodina; cf.: aeraria, harenaria, ferraria, etc.) A silver-mine, Liv. 34, 21; Tac. A. 6, 19 (conj. of Weissenb.).—* C. 2.Argentārĭus mons.I.A promontory on the coast of Etruria, now Monte Argentaro, Rutil. Itin. I. pp. 315-324.—II.The part of Mons Orospeda, in which the Bœtis took its rise, so called from its silvermines, Avien. Or. Marit. 291. -
4 argentaria
argentārĭa, ae, f., v. argentarius, II. B. -
5 argentarium
argentārĭum, ii, n., v. argentarius, II. C. -
6 auctio
auctĭo, ōnis, f. [augeo].I.An increasing, increase, auxêsis:II.auctio frumenti et tributorum,
Tac. Agr. 19:dierum,
Macr. S. 1, 14: rerum crescentium, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.—A sale by increase of bids, a public sale, auction. Auctions were held either in an open place, or in particular rooms or halls, called atria auctionaria (v. auctionarius), or simply atria (Juv. 7, 7). There was a spear (hasta) set up therein, as the legal sign of the sale, like our red flag; the price was called out by a crier (praeco), and the article sold was adjudged to the highest bidder by the magistrate who was present. A money-broker (argentarius) was also present to note down the price and receive the money or security for it;B.v. Smith, Dict. Antiq. (this is the class. signif. of the word): auctionem facere,
Plaut. Men. 5, 9, 91 -94; so id. Poen. 1, 3, 2; 5, 6, 27; id. Stich. 2, 2, 60; Cic. Quinct. 4; id. Att. 12, 3 al.:Dicam auctionis causam, ut animo gaudeant, Ipse egomet quam ob rem auctionem praedicem,
announce, Plaut. Stich. 1, 3, 55; so,auctionis diem obire,
Cic. Att. 13, 14:proscribere,
id. ib. 13, 37;and proponere,
Quint. 6, 3, 99:proferre,
to defer, adjourn, Cic. Att. 13, 13: amplissima praedia ex auctionibus hastae minimo addixit, by the sales of the spear, i. e. by auctions (v. supra), Suet. Caes. 50 (cf.:praebere caput dominā venale sub hastā,
Juv. 3, 33):auctio hereditaria constituta,
Cic. Caecin. 5:auctionis tabula,
id. Agr. 2, 25 (v. auctionalis):auctio fortunae regiae,
Liv. 2, 14:vendere aliquid in auctione,
by auction, Plin. 29, 4, 30, § 96:res in auctione venit,
Gai. 4, 126:ex auctione rem emere,
Dig. 31, 4, 2, § 8:auctionem dimittere,
Quint. 11, 2, 24. —Meton. (abstr. pro concr.), goods to be sold by auction:cum auctionem venderet,
Cic. Quinct. 5, 19 (B. and K.; others, auctione). -
7 commeatus
I.A going to and fro, passing freely, going at will:II.in eo conclavid ego perfodi parietem, Quā conmeatus clam esset hinc huc mulieri,
Plaut. Mil. 2, 1, 65; cf.:commeatum vocis exercent fauces,
Pall. 1, 3.—Meton.A.A place through which one can pass back and forth, a thoroughfare, passage (rare; cf.:B.abitus, aditus, circuitus, etc.): nimis beat, quod conmeatus transtinet trans parietem,
Plaut. Mil. 2, 5, 58:per hortum utroque conmeatus continet,
id. Stich. 3, 1, 44; Dig. 43, 8, 2, § 25.—A leave of absence from one ' s station for a definite time, a furlough:C.commeare, ultro citro ire: unde commeatus dari dicitur, id est tempus, quo ire, redire quis posset,
Fest. p. 277, 27 Müll.:dare commeatum totius aestatis,
Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62:petere,
Vell. 2, 11, 2; Suet. Tib. 10; id. Ner. 35; id. Galb. 6; id. Claud. 23:sumere,
Liv. 3, 46, 10:dare,
id. 3, 46, 9; Suet. Calig. 29:accipere,
Plin. Ep. 3, 4, 2:in commeatu esse,
to be on furlough, Liv. 33, 29, 4:commeatu abesse,
Suet. Tib. 72; Dig. 4, 6, 35, § 9:in iis stativis satis liberi commeatus erant,
Liv. 1, 57, 4:(legiones) promiscuis militum commeatibus infirmaverat,
Tac. A. 15, 10; cf. id. H. 1, 46:cum miles ad commeatus diem non adfuit,
on the day when the furlough expired, Quint. 7, 4, 14; cf. Auct. Her. 1, 14, 24:commeatūs spatium excedere,
Dig. 49, 16, 14:ultra commeatum abesse,
ib. 50, 1, 2, § 6.— Transf.:cras igitur (sc. proficiscar), nisi quid a te commeatus,
Cic. Att. 13, 41 fin. dub. (al. commeat); v. Orell. N. cr.:longum mihi commeatum dederat mala valetudo,
rest, Sen. Ep. 54, 1:servitus assidua... sine intervallo, sine commeatu,
id. Q. N. 3, praef. § 16.—A train, a convoy, caravan, a company carried, a transportation, trip, passage:D.Londinium copiā negotiatorum et commeatuum maxime celebre,
Tac. A. 14, 33; 13, 39; Suet. Ner. 20:duobus commeatibus exercitum reportare instituit,
Caes. B. G. 5, 23: secundum commeatum in Africam mittit ad Caesarem, Auct. B. Afr. 34: commeatibus per municipia ac colonias dispositis, supplies of provisions, relays of horses, etc., Suet. Tib. 38:cerneres canes... per omnem nostrum commeatum morsibus ambulare,
App. M. 8, p. 209, 18.—Provisions, supplies (very freq., esp. in the histt., in sing. and plur.): interclude inimicis commeatum;2.tibi muni viam, Quā cibatus commeatusque ad te et legiones tuas Tuto possit pervenire,
Plaut. Mil. 2, 2, 70 sq.; cf.:importare in coloniam,
id. Ep. 3, 2, 7:ex omnibus provinciis commeatu et publico et privato prohibebamur,
Cic. Imp. Pomp. 17, 53:ne foro quidem et commeatu juvare populum Romanum,
id. Verr. 2, 5, 21, § 52:commeatu nostros prohibere,
Caes. B. G. 2, 9 fin.:neque exercitum sine magno commeatu atque molimento in unum locum contrahere posse,
id. ib. 1, 34; Quint. 8, 6, 26:maritimi,
Liv. 5, 54, 4:ex montibus invecti,
id. 9, 13, 10:advecti,
id. 9, 32, 2:convecto,
id. 2, 14, 3 al.; Suet. Calig. 43:magni commeatus frumenti Romam subvecti,
Liv. 28, 4, 7.—Freq. opp. frumentum, the remaining supplies of war:* E.ad Vesontionem rei frumentariae commeatūsque causā moratur,
Caes. B. G. 1, 39:uti frumento commeatuque Caesarem intercluderet,
id. ib. 1, 48; 3, 6; 3, 23 fin.; cf. Plaut. Mil. 2, 2, 70 supra.—Transf.:commeatus argentarius,
gain acquired by money transactions, Plaut. Ps. 1, 5, 9. -
8 conmeatus
I.A going to and fro, passing freely, going at will:II.in eo conclavid ego perfodi parietem, Quā conmeatus clam esset hinc huc mulieri,
Plaut. Mil. 2, 1, 65; cf.:commeatum vocis exercent fauces,
Pall. 1, 3.—Meton.A.A place through which one can pass back and forth, a thoroughfare, passage (rare; cf.:B.abitus, aditus, circuitus, etc.): nimis beat, quod conmeatus transtinet trans parietem,
Plaut. Mil. 2, 5, 58:per hortum utroque conmeatus continet,
id. Stich. 3, 1, 44; Dig. 43, 8, 2, § 25.—A leave of absence from one ' s station for a definite time, a furlough:C.commeare, ultro citro ire: unde commeatus dari dicitur, id est tempus, quo ire, redire quis posset,
Fest. p. 277, 27 Müll.:dare commeatum totius aestatis,
Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62:petere,
Vell. 2, 11, 2; Suet. Tib. 10; id. Ner. 35; id. Galb. 6; id. Claud. 23:sumere,
Liv. 3, 46, 10:dare,
id. 3, 46, 9; Suet. Calig. 29:accipere,
Plin. Ep. 3, 4, 2:in commeatu esse,
to be on furlough, Liv. 33, 29, 4:commeatu abesse,
Suet. Tib. 72; Dig. 4, 6, 35, § 9:in iis stativis satis liberi commeatus erant,
Liv. 1, 57, 4:(legiones) promiscuis militum commeatibus infirmaverat,
Tac. A. 15, 10; cf. id. H. 1, 46:cum miles ad commeatus diem non adfuit,
on the day when the furlough expired, Quint. 7, 4, 14; cf. Auct. Her. 1, 14, 24:commeatūs spatium excedere,
Dig. 49, 16, 14:ultra commeatum abesse,
ib. 50, 1, 2, § 6.— Transf.:cras igitur (sc. proficiscar), nisi quid a te commeatus,
Cic. Att. 13, 41 fin. dub. (al. commeat); v. Orell. N. cr.:longum mihi commeatum dederat mala valetudo,
rest, Sen. Ep. 54, 1:servitus assidua... sine intervallo, sine commeatu,
id. Q. N. 3, praef. § 16.—A train, a convoy, caravan, a company carried, a transportation, trip, passage:D.Londinium copiā negotiatorum et commeatuum maxime celebre,
Tac. A. 14, 33; 13, 39; Suet. Ner. 20:duobus commeatibus exercitum reportare instituit,
Caes. B. G. 5, 23: secundum commeatum in Africam mittit ad Caesarem, Auct. B. Afr. 34: commeatibus per municipia ac colonias dispositis, supplies of provisions, relays of horses, etc., Suet. Tib. 38:cerneres canes... per omnem nostrum commeatum morsibus ambulare,
App. M. 8, p. 209, 18.—Provisions, supplies (very freq., esp. in the histt., in sing. and plur.): interclude inimicis commeatum;2.tibi muni viam, Quā cibatus commeatusque ad te et legiones tuas Tuto possit pervenire,
Plaut. Mil. 2, 2, 70 sq.; cf.:importare in coloniam,
id. Ep. 3, 2, 7:ex omnibus provinciis commeatu et publico et privato prohibebamur,
Cic. Imp. Pomp. 17, 53:ne foro quidem et commeatu juvare populum Romanum,
id. Verr. 2, 5, 21, § 52:commeatu nostros prohibere,
Caes. B. G. 2, 9 fin.:neque exercitum sine magno commeatu atque molimento in unum locum contrahere posse,
id. ib. 1, 34; Quint. 8, 6, 26:maritimi,
Liv. 5, 54, 4:ex montibus invecti,
id. 9, 13, 10:advecti,
id. 9, 32, 2:convecto,
id. 2, 14, 3 al.; Suet. Calig. 43:magni commeatus frumenti Romam subvecti,
Liv. 28, 4, 7.—Freq. opp. frumentum, the remaining supplies of war:* E.ad Vesontionem rei frumentariae commeatūsque causā moratur,
Caes. B. G. 1, 39:uti frumento commeatuque Caesarem intercluderet,
id. ib. 1, 48; 3, 6; 3, 23 fin.; cf. Plaut. Mil. 2, 2, 70 supra.—Transf.:commeatus argentarius,
gain acquired by money transactions, Plaut. Ps. 1, 5, 9. -
9 gratiosus
grātĭōsus, a, um, adj. [gratia], full of favor.I.Enjoying favor, in favor, popular, regarded, beloved, agreeable, etc. (class.;II.a favorite expression with Cicero, and used mostly of persons): ego Plancium et ipsum gratiosum esse dico et habuisse in petitione multos cupidos sui gratiosos, etc.,
Cic. Planc. 19, 46:homini honesto, sed non gratiosiori quam Cn. Calidius est,
id. Verr. 2, 4, 20, § 44:cum adversario gratiosissimo contendat,
id. Quint. 1, 2:homines potentes, gratiosi, diserti,
id. Cael. 9, 21; cf.:splendidi homines et aliis praetoribus gratiosi,
id. Verr. 2, 3, 14, § 37:Pythius, qui esset ut argentarius apud omnes ordines gratiosus,
id. Off. 3, 14, 58; cf. id. Planc. 18, 44; id. Att. 15, 4, 3:ut ego doceo gratiosum esse in sua tribu Plancium,
id. Planc. 19, 47; cf.:sunt quidam homines in suis vicinitatibus et municipiis gratiosi,
Q. Cic. Petit. Cons. 6, 24:is cum et suo splendore et nostra commendatione gratiosissimus in provincia fuit,
Cic. Fam. 1, 3.—Of things:vidi et cognovi, causas apud te rogantium gratiosiores esse quam vultus,
id. Lig. 11, 31:gratiosa missio,
through favor, Liv. 43, 14, 9:sententia,
Dig. 3, 6, 5; cf.:Berytensis colonia Augusti beneficiis gratiosa,
favored, ib. 50, 15, 1:cupressus odore violenta ac ne umbra quidem gratiosa, materie rara,
Plin. 16, 33, 60, § 139.—That shows favor, obliging, complaisant (very rare):gratiosi scribae sint in dando et cedendo loco,
Cic. Brut. 84, 290.—Hence, adv.: grātĭōse, out of favor, graciously (postclass. and very rare):neque sordide neque gratiose,
Dig. 26, 7, 7, § 2.— Comp.:gratiosius,
Pseudo Ascon. Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11. -
10 nummularius
nummŭlārĭus ( nūm-), a, um, adj. [nummulus], of or belonging to moneychanging; as adj. very rare:II.mensa,
Dig. 14, 3, 20.—Subst.: nummŭlārĭus( nūm-), ii, m., a money-changer, moneybroker, mensarius (post-Aug.; cf.B.argentarius): nummulario, non ex fide versanti pecunias, manus amputavit mensaeque ejus affixit,
Suet. Galb. 9; Petr. 56; Dig. 16, 3, 7; Mart. 12, 57, 8.—An officer of the mint who tested the silver before it was coined, Inscr. Orell. 3226; 3227. -
11 numularius
nummŭlārĭus ( nūm-), a, um, adj. [nummulus], of or belonging to moneychanging; as adj. very rare:II.mensa,
Dig. 14, 3, 20.—Subst.: nummŭlārĭus( nūm-), ii, m., a money-changer, moneybroker, mensarius (post-Aug.; cf.B.argentarius): nummulario, non ex fide versanti pecunias, manus amputavit mensaeque ejus affixit,
Suet. Galb. 9; Petr. 56; Dig. 16, 3, 7; Mart. 12, 57, 8.—An officer of the mint who tested the silver before it was coined, Inscr. Orell. 3226; 3227. -
12 tarpess
trăpēzīta ( tarpez-, tarpess-), ae, m., = trapezitês, a money - changer, banker (cf. argentarius), Plaut. Capt. 1, 2, 90; 2, 3, 89; id. Curc. 2, 3, 66; 4, 4, 3; id. Ep. 1, 2, 40; id. Trin. 2, 4, 23. -
13 tarpezita
trăpēzīta ( tarpez-, tarpess-), ae, m., = trapezitês, a money - changer, banker (cf. argentarius), Plaut. Capt. 1, 2, 90; 2, 3, 89; id. Curc. 2, 3, 66; 4, 4, 3; id. Ep. 1, 2, 40; id. Trin. 2, 4, 23. -
14 trapezita
trăpēzīta ( tarpez-, tarpess-), ae, m., = trapezitês, a money - changer, banker (cf. argentarius), Plaut. Capt. 1, 2, 90; 2, 3, 89; id. Curc. 2, 3, 66; 4, 4, 3; id. Ep. 1, 2, 40; id. Trin. 2, 4, 23.
См. также в других словарях:
ARGENTARIUS — mons Tusciae in ora australi, in mare, inter portum Herculis et Telamonis excurrens; de quo Rutilius vetus poeta, l. 1. Itinerarii, v. 315. Tenditur in medias mons Argentarius undas … Hofmann J. Lexicon universale
Argentarĭus [1] — Argentarĭus (a. Geogr.), 1) (Silberberg), Theil des Orospedagebirges im Tarraconensischen Spanien, mit den Quellen des Bätis; j. Sierra Alcaraz od. S. Segura, 2) Berg in Etrurienbei Cosa … Pierer's Universal-Lexikon
Argentarĭus [2] — Argentarĭus, 1) (röm. Ant.), Wechsler; bei den Romern Person, die unter öffentlicher Autorität Wechselbänke (Argentarĭae) hielt. Die Argentarii bildeten eine Zunft, mußten Bücher führen u. diese auf Verlangen gerichtlich vorlegen; ihr Geschäft… … Pierer's Universal-Lexikon
Argentarius (1) — 1Argentarius, (4. Juli). Lat. = das Silber betreffend, Silberarbeiter etc. – In dem engl. Martyrologium von Witford kommt am 4. Juli ein Argentarius vor, jedoch ohne nähere Angabe seiner Verhältnisse. Die Bollandisten jedoch vermuthen, Witford… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Argentarius — Ar|gen|ta|ri|us der; , ...ien [...i̯ən] <aus gleichbed. lat. argentarius> (veraltet) 1. Geldwechsler. 2. Silberarbeiter … Das große Fremdwörterbuch
ARGENTARIUS Mons — vulgo le col de l Argentiere, unus ex Alpibus, per quem transitus e Gallia in Italiam, in limite Marchionatus Salutiarum … Hofmann J. Lexicon universale
ARGENTARIUS Theodotus — vide Theodotus … Hofmann J. Lexicon universale
ARGENTARIUS seu ARGENTERIUS Johannes — ARGENTARIUS, seu ARGENTERIUS Johannes Pedemontanus, Philosophus et Mdeicus insignis, contra Galenum et veteres medicos scriptis editis, Lugduni per annos 5. inde Antverpiae, Medicinam fecit. In Italia dein eam Neapoli primum, hinc Pisis, inde… … Hofmann J. Lexicon universale
Argentarius (2) — 2Argentarius, (26. Dec.), ein Benedictinermönch aus der Begleitung des hl. Maurus, lebte zu Orleans. Bucelin zählt ihn zu den »Heiligen«. (Buc.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
argentarius — /arjanteriyss/ (pl., argentarii /arjanteriyay/). In the Roman law, a money lender or broker; a dealer in money; a banker. Argentarium, the instrument of the loan, similar to the modern word bond or note … Black's law dictionary
argentarius — /arjanteriyss/ (pl., argentarii /arjanteriyay/). In the Roman law, a money lender or broker; a dealer in money; a banker. Argentarium, the instrument of the loan, similar to the modern word bond or note … Black's law dictionary