-
1 arcifinius
arcĭfīnālis, e, or arcĭfīnĭus, a, [p. 155] um, adj. [arceo - finis]; among surveyors, agri, lands received in possession and built upon by victors after expelling the previous owners (whence the term), Sic. Fl. p. 3; Front. p. 38; Hyg Lim. p. 160. Defined otherwise by Isid. Orig. 15, 13. -
2 arcifinius
arcifinia, arcifinium ADJof conquered land not yet surveyed/assigned but built on (irregular boundaries) -
3 arcĭfīnĭus (ager)
Grom (champ) conquis et sans bornage légal. -
4 arcifinalis
arcifīnālis, e, u. arcifīnius, a, um (arceo u. fines), ager, ein Acker, der noch keine gesetzlich bestimmte, sondern nur seine natürliche Grenze hat, Gromat. vet. 1, 5; 2, 17 sq. u. ö.
-
5 arcifinalis
arcifīnālis, e, u. arcifīnius, a, um (arceo u. fines), ager, ein Acker, der noch keine gesetzlich bestimmte, sondern nur seine natürliche Grenze hat, Gromat. vet. 1, 5; 2, 17 sq. u. ö.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcifinalis
-
6 arcifinalis
arcĭfīnālis, e, or arcĭfīnĭus, a, [p. 155] um, adj. [arceo - finis]; among surveyors, agri, lands received in possession and built upon by victors after expelling the previous owners (whence the term), Sic. Fl. p. 3; Front. p. 38; Hyg Lim. p. 160. Defined otherwise by Isid. Orig. 15, 13.
См. также в других словарях:
Arcifinĭus ager — (röm. Ant.), s. u. Ager … Pierer's Universal-Lexikon
ARCIFINIUS Ager — dictus olim Agrimensoribus; qui nullâ mensurâ, nec ullis limitibus clandebatur, sed montibus aut fluviis aut viis, aut rivis, aut fossis, aut aquarum divergiis, aut arboribus antemissis, quas relinquebant agricolae, aut quôdam culturae genere… … Hofmann J. Lexicon universale
Ager [2] — Ager (lat., röm. Ant.), Acker, zu ökonomischen Zwecken benutzter Boden. Nach alter etruskischer Sitte waren die Ländereien in solche Grenzen eingeschlossen, daß durch ganz Italien gleichgestaltete Vierecke herauskamen; nur wo Berge, Flüsse, Seen… … Pierer's Universal-Lexikon
FINES (extra) — extra FINES proiciendi cadavera proditorum mos, vide infra ubi de Tractatione: de voce vero Fines, hîc passim, in vocibus Arcifinius, Banleuca, Territorium, Torres etc … Hofmann J. Lexicon universale
TERMINUS — Dei locô habitus est, quod, post Saturnum eractum, caedes aclites rusticorum dividendis agris sustulisset. Sacrificabant ei mense Februar. in aede, quâ super eum foramen in tecto patebat, quod nefas esse putarent Terminum intra tecta consistere.… … Hofmann J. Lexicon universale
arcifínio — adj. 1. Que tem um limite geográfico natural (ex.: fronteira arcifínia). • s. m. 2. Território cujos limites geográficos são naturais. ‣ Etimologia: latim arcifinius, a, um, dividido por limites naturais … Dicionário da Língua Portuguesa
arcifinious — /arsafiniyas/ (Lat. arcifinius or arcifinalis; Fr. arcifinie). Pertaining to landed estates having natural boundaries, such as woods, mountains, or rivers. The owners of such estates, unlike the owners of agri limitati (q.v.), have the right of… … Black's law dictionary
arcifinious — /arsafiniyas/ (Lat. arcifinius or arcifinalis; Fr. arcifinie). Pertaining to landed estates having natural boundaries, such as woods, mountains, or rivers. The owners of such estates, unlike the owners of agri limitati (q.v.), have the right of… … Black's law dictionary
arcifinious — |ärsə|finēəs adjective Etymology: Latin arcifinius, probably from arcēre to hold off, enclose + i + finis boundary more at ark, final 1. law : having a natural boundary an arcifinious estate bounded by a river 2 … Useful english dictionary