-
101 Tutor
1. I.In gen. (so very rare; not in Cic.;II.syn. defensor): et te, pater Silvane, tutor finium,
Hor. Epod. 2, 22:tutorem imperii agere,
Suet. Tit. 6:Bacchi, i. e. Priapus,
Petr. 133.—In partic.A.Jurid. t. t., a guardian, tutor, of minors, women, insane persons, etc. (prop. of the person; cf.B.curator, of the estate),
Just. Inst. 1, 14, 4; Dig. 26, 1, 18 sq.; 26, 2, 12, § 14.—With esse and dat.:tutor sum liberis (Triarii),
Cic. Att. 12, 28, 3: a pupillo Heio, [p. 1921] cui C. Marcellus tutor est, id. Verr. 2, 4, 17, § 37:nemo illum tutorem umquam liberis suis scripsit,
id. Clu. 14, 41.—With gen.:cum pupilli Malleoli tutor esset,
Cic. Verr. 2, 1, 36, § 90:is casu pupilli Junii tutor erat,
id. ib. 2, 1, 50, § 132; 2, 1, 51, § 135;2, 1, 53, § 139: qui tutor Philippi erat,
Liv. 40, 54, 4; cf. also Cic. Caecin. 25, 72; id. de Or. 1, 53, 228; id. Mur. 12, 27; Plaut. Aul. 3, 2, 16; 3, 5, 14; Liv. 39, 9, 7.— Trop.:orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus,
Cic. Brut. 96, 330; cf.:quasi tutor et procurator rei publicae,
id. Rep. 2, 29, 51; Ov. Tr. 3, 14, 16.—Tūtor, the title of a mimic play, Cic. de Or. 2, 64, 259.2.tūtor, ātus ( inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.I.Lit. (class.;* II.syn. tueor): tutatus est domum,
Plaut. Am. 1, 1, 196:rem eri (servus),
id. Men. 5, 6, 4:rem parentum,
id. Merc. 5, 1, 6:res Italas armis,
Hor. Ep. 2, 1, 2:genae ab inferiore parte tutantur (oculos),
Cic. N. D. 2, 57, 143:egregiis muris situque naturali urbem tutantes,
Liv. 5, 2, 6:cum Volsci vallo se tutarentur,
id. 3, 22, 5:religione sese tutabatur,
Tac. A. 1, 39:rem publicam,
Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2:provincias,
id. Imp. Pomp. 6, 14:serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,
Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171:quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,
Sall. J. 85, 4:natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,
Plin. 7, praef. §2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,
Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3:locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,
Tac. A. 6, 41:adversus multitudinem hostium,
Liv. 21, 25, 14:ut suae quisque partis tutandae reus sit,
responsible for its safety, id. 25, 30, 5.—Transf., to ward off, avert an evil:ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,
Caes. B. C. 1, 52.► Act. collat. form tūto, āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.—2.tūtor, āri, in pass. signif.:patria et prognati tutantur et servantur,
Plaut. Am. 2, 2, 20:hunc per vos tutari conservarique cupiunt,
Cic. Sull. 21, 61:tutata possessio,
Symm. Ep. 9, 11. -
102 tutor
1. I.In gen. (so very rare; not in Cic.;II.syn. defensor): et te, pater Silvane, tutor finium,
Hor. Epod. 2, 22:tutorem imperii agere,
Suet. Tit. 6:Bacchi, i. e. Priapus,
Petr. 133.—In partic.A.Jurid. t. t., a guardian, tutor, of minors, women, insane persons, etc. (prop. of the person; cf.B.curator, of the estate),
Just. Inst. 1, 14, 4; Dig. 26, 1, 18 sq.; 26, 2, 12, § 14.—With esse and dat.:tutor sum liberis (Triarii),
Cic. Att. 12, 28, 3: a pupillo Heio, [p. 1921] cui C. Marcellus tutor est, id. Verr. 2, 4, 17, § 37:nemo illum tutorem umquam liberis suis scripsit,
id. Clu. 14, 41.—With gen.:cum pupilli Malleoli tutor esset,
Cic. Verr. 2, 1, 36, § 90:is casu pupilli Junii tutor erat,
id. ib. 2, 1, 50, § 132; 2, 1, 51, § 135;2, 1, 53, § 139: qui tutor Philippi erat,
Liv. 40, 54, 4; cf. also Cic. Caecin. 25, 72; id. de Or. 1, 53, 228; id. Mur. 12, 27; Plaut. Aul. 3, 2, 16; 3, 5, 14; Liv. 39, 9, 7.— Trop.:orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus,
Cic. Brut. 96, 330; cf.:quasi tutor et procurator rei publicae,
id. Rep. 2, 29, 51; Ov. Tr. 3, 14, 16.—Tūtor, the title of a mimic play, Cic. de Or. 2, 64, 259.2.tūtor, ātus ( inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.I.Lit. (class.;* II.syn. tueor): tutatus est domum,
Plaut. Am. 1, 1, 196:rem eri (servus),
id. Men. 5, 6, 4:rem parentum,
id. Merc. 5, 1, 6:res Italas armis,
Hor. Ep. 2, 1, 2:genae ab inferiore parte tutantur (oculos),
Cic. N. D. 2, 57, 143:egregiis muris situque naturali urbem tutantes,
Liv. 5, 2, 6:cum Volsci vallo se tutarentur,
id. 3, 22, 5:religione sese tutabatur,
Tac. A. 1, 39:rem publicam,
Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2:provincias,
id. Imp. Pomp. 6, 14:serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,
Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171:quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,
Sall. J. 85, 4:natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,
Plin. 7, praef. §2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,
Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3:locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,
Tac. A. 6, 41:adversus multitudinem hostium,
Liv. 21, 25, 14:ut suae quisque partis tutandae reus sit,
responsible for its safety, id. 25, 30, 5.—Transf., to ward off, avert an evil:ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,
Caes. B. C. 1, 52.► Act. collat. form tūto, āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.—2.tūtor, āri, in pass. signif.:patria et prognati tutantur et servantur,
Plaut. Am. 2, 2, 20:hunc per vos tutari conservarique cupiunt,
Cic. Sull. 21, 61:tutata possessio,
Symm. Ep. 9, 11. -
103 vidua
vĭdŭus, a, um, adj. [Sanscr. vidhava, without a husband; cf. ve- in vecors, etc.; êïtheos, single], deprived or bereft of a husband or wife, bereft of a lover, spouseless, mateless, widowed.I.Lit.:B.quae (Penelopa) tam diu vidua viro suo caruit,
Plaut. Stich. 1, 1, 2:vidui viri,
id. Merc. 4, 6, 13; Ov. A. A. 1, 102; id. H. 8, 86:quidve tibi prodest viduas dormire puellas?
Prop. 2, 33 (3, 31), 17.—Subst.: vĭdŭa, ae, f., a widow:II.nupta, vidua, virgo,
Plaut. Curc. 1, 1, 37:cognitor viduarum,
Cic. Caecin. 5, 14:orbarum et viduarum tributa,
id. Rep. 2, 20:viduas avaras venari,
Hor. Ep. 1, 1, 78.—Of unmarried women:se rectius viduam et illum caelibem futurum fuisse contendere quam cum impari jungi,
Liv. 1, 46, 7; Sen. Herc. Fur. 245; id. Med. 215; cf. Dig. 50, 16, 242, § 3.—Transf.A.Of animals:B.columba,
Plin. 10, 34, 52, § 104. —Of things:C.torus,
Prop. 2, 9, 16:cubile,
Ov. Am. 2, 10, 17:noctes,
id. H. 19, 69:domus,
id. F. 1, 36:manus (Penelopes),
id. H. 1, 10:caelibatus,
Sen. Ben. 1, 9, 4.—So of a vine which is not trained to any tree, which stands alone: ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo,
Cat. 62, 49;and conversely, of trees which are without vines: et vitem viduas ducit ad arbores,
Hor. C. 4, 5, 30:ulmos,
Juv. 8, 78:platanus,
Mart. 3, 58, 3:ramus,
Col. 5, 6, 31.—In gen., deprived or bereft of, destitute of, without any thing (only poet. and in post-Aug. prose); constr. with a or ab, the simple abl., or gen.:cogor adire lacus viduos a lumine Phoebi,
Verg. Cul. 371:me ipse viduus (i. e. viribus meis), Cic. poët. Tusc. 2, 10, 25: viduus pharetrā Apollo,
Hor. C. 1, 10, 11:alni (i. e. naves) moderantibus,
Stat. Th. 10, 13:clavus (gubernatore),
id. ib. 10, 183:solum arboribus,
Col. 2, 2, 25; 3, 11, 5:pabulationes pecudibus,
id. 9, 4, 1:viduus mente,
App. M. 2, p. 120, 38:nec viduum pectus amoris habet,
Ov. Am. 3, 10, 18:viduus teli,
Sil. 2, 247.— Absol.:arae,
desolate, without fire, App. M. 4, p. 155, 41. -
104 viduus
vĭdŭus, a, um, adj. [Sanscr. vidhava, without a husband; cf. ve- in vecors, etc.; êïtheos, single], deprived or bereft of a husband or wife, bereft of a lover, spouseless, mateless, widowed.I.Lit.:B.quae (Penelopa) tam diu vidua viro suo caruit,
Plaut. Stich. 1, 1, 2:vidui viri,
id. Merc. 4, 6, 13; Ov. A. A. 1, 102; id. H. 8, 86:quidve tibi prodest viduas dormire puellas?
Prop. 2, 33 (3, 31), 17.—Subst.: vĭdŭa, ae, f., a widow:II.nupta, vidua, virgo,
Plaut. Curc. 1, 1, 37:cognitor viduarum,
Cic. Caecin. 5, 14:orbarum et viduarum tributa,
id. Rep. 2, 20:viduas avaras venari,
Hor. Ep. 1, 1, 78.—Of unmarried women:se rectius viduam et illum caelibem futurum fuisse contendere quam cum impari jungi,
Liv. 1, 46, 7; Sen. Herc. Fur. 245; id. Med. 215; cf. Dig. 50, 16, 242, § 3.—Transf.A.Of animals:B.columba,
Plin. 10, 34, 52, § 104. —Of things:C.torus,
Prop. 2, 9, 16:cubile,
Ov. Am. 2, 10, 17:noctes,
id. H. 19, 69:domus,
id. F. 1, 36:manus (Penelopes),
id. H. 1, 10:caelibatus,
Sen. Ben. 1, 9, 4.—So of a vine which is not trained to any tree, which stands alone: ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo,
Cat. 62, 49;and conversely, of trees which are without vines: et vitem viduas ducit ad arbores,
Hor. C. 4, 5, 30:ulmos,
Juv. 8, 78:platanus,
Mart. 3, 58, 3:ramus,
Col. 5, 6, 31.—In gen., deprived or bereft of, destitute of, without any thing (only poet. and in post-Aug. prose); constr. with a or ab, the simple abl., or gen.:cogor adire lacus viduos a lumine Phoebi,
Verg. Cul. 371:me ipse viduus (i. e. viribus meis), Cic. poët. Tusc. 2, 10, 25: viduus pharetrā Apollo,
Hor. C. 1, 10, 11:alni (i. e. naves) moderantibus,
Stat. Th. 10, 13:clavus (gubernatore),
id. ib. 10, 183:solum arboribus,
Col. 2, 2, 25; 3, 11, 5:pabulationes pecudibus,
id. 9, 4, 1:viduus mente,
App. M. 2, p. 120, 38:nec viduum pectus amoris habet,
Ov. Am. 3, 10, 18:viduus teli,
Sil. 2, 247.— Absol.:arae,
desolate, without fire, App. M. 4, p. 155, 41.
См. также в других словарях:
Glossary of ancient Roman religion — This is an incomplete list, which may never be able to satisfy particular standards for completeness. You can help by expanding it with reliably sourced entries. Ancient Roman religion … Wikipedia