-
1 rodo
rōdo, rōsī, rōsum, ere, nagen, benagen, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: vitem, Ov.: pollicem, Hor.: vivos ungues, an den Nägeln kauen (bei langem Nachdenken), Hor.: cum servis urbana diaria, Hor.: nivem, Sen. – 2) bildl.: a) übh.: murmura secum, auf die Zähne beißend in sich hineinmurmeln, Pers. 3, 81. – b) benagen, α) = herabsetzen, verkleinern, verleumden, absentem amicum, Hor.: absol., in conviviis rodunt, Cic. – β) = an etw. nagen, zehren, acrior cura rodebat intima mea, Augustin. conf. 6, 4. – II) übtr., allmählich verzehren, ferrum rubigine roditur, Ov.: tophus calce roditur, Plin.: ripam, abspülen, aushöhlen, v. Flusse, der das Ufer unterwühlt, Lucr.
-
2 rodo
rōdo, rōsī, rōsum, ere, nagen, benagen, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: vitem, Ov.: pollicem, Hor.: vivos ungues, an den Nägeln kauen (bei langem Nachdenken), Hor.: cum servis urbana diaria, Hor.: nivem, Sen. – 2) bildl.: a) übh.: murmura secum, auf die Zähne beißend in sich hineinmurmeln, Pers. 3, 81. – b) benagen, α) = herabsetzen, verkleinern, verleumden, absentem amicum, Hor.: absol., in conviviis rodunt, Cic. – β) = an etw. nagen, zehren, acrior cura rodebat intima mea, Augustin. conf. 6, 4. – II) übtr., allmählich verzehren, ferrum rubigine roditur, Ov.: tophus calce roditur, Plin.: ripam, abspülen, aushöhlen, v. Flusse, der das Ufer unterwühlt, Lucr. -
3 arrodo
ar-rōdo (ad-rōdo), rōsī, rōsum, ere, benagen, von Tieren, mures Antii coronam auream arrosere, Liv.: sues a muribus arrosae, Plin.: ab locustis, a muribus genus omne acciditur atque arroditur frugum, befressen u. benagt, Arnob.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur arrodere, Cic. – v. Menschen, crudum unguem, Pers.: solidos, beschneiden, Cod. Theod. – v. lebl. Subjj., sanguis equi arrodit carnes septicā vi, frißt an, Plin.; vgl. sinapi imponere per omnia membra, donec arrodantur ac rubeant, Cels. – Übtr., arr. rem publicam, am Gute des Staates nagen = vom Gute des St. zehren (v. untätigen Staatsbeamten), Capit. Anton. Pius 7. § 7.
-
4 corrodo
cor-rōdo, rōsī, rōsum, ere (con u. rodo), zernagen, v. Mäusen, aliquid, Cic.: scuta, cribra, Cic.: Platonis Politian, Cic. – v. Menschen, nares et aures (alcis), Val. Max.: digitos propter alqd, Sidon. – von der (personif.) Feile, ferrum, Phaedr. 4, 8, 7.
-
5 arrodo
ar-rōdo (ad-rōdo), rōsī, rōsum, ere, benagen, von Tieren, mures Antii coronam auream arrosere, Liv.: sues a muribus arrosae, Plin.: ab locustis, a muribus genus omne acciditur atque arroditur frugum, befressen u. benagt, Arnob.: ut illa ex vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur arrodere, Cic. – v. Menschen, crudum unguem, Pers.: solidos, beschneiden, Cod. Theod. – v. lebl. Subjj., sanguis equi arrodit carnes septicā vi, frißt an, Plin.; vgl. sinapi imponere per omnia membra, donec arrodantur ac rubeant, Cels. – Übtr., arr. rem publicam, am Gute des Staates nagen = vom Gute des St. zehren (v. untätigen Staatsbeamten), Capit. Anton. Pius 7. § 7. -
6 corrodo
cor-rōdo, rōsī, rōsum, ere (con u. rodo), zernagen, v. Mäusen, aliquid, Cic.: scuta, cribra, Cic.: Platonis Politian, Cic. – v. Menschen, nares et aures (alcis), Val. Max.: digitos propter alqd, Sidon. – von der (personif.) Feile, ferrum, Phaedr. 4, 8, 7. -
7 abrodo
ab-rōdo, rōsī, rōsum, ere, abnagen, abbeißen, vincula (v. Hund), Varr.: caput (v.d. Schlange), Plin.: unguem (v. Menschen), Pers. 5, 163 zw. (al. arrodens).
-
8 adrideo
ad-rīdeo, ad-rigo, ad-ripio, adrīsio, adrīsor, ad-rōdo, s. arr...
-
9 circumrodo
circum-rōdo, rōsi, ere, ringsum benagen, escam, Plin. 32, 12. – übtr., dudum enim circumrodo, quod devorandum est, ich kaue schon lange an dem herum, was herauszusagen ich mich endlich überwinden muß, Cic. ad Att. 4, 5 in.: qui dente Theonino cum circumroditur, vom Zahn des Theon benagt (= von Theon geschmäht) wird, Hor. ep. 1, 18, 82.
-
10 derodo [*]
*dē-rōdo, ere, s. dērōsus.
-
11 erodo
ē-rōdo, rōsī, rōsum, ere, weg-, abnagen, I) eig., v. Tieren, omnia morsu, Plin. 11, 104: vites, Cic. bei Plin. 30, 146: teneras frondes, Col. poët. 10, 323. – II) übtr.: a) übh., weg-, ausnagen, zerfressen, ignis colles, per quos relucebat, erosit, Sen. ep. 91, 11: tradunt aëna etiam ac ferrum erodi illā aquā, Plin. 31, 28: arbores erosae sale, Plin. 12, 37. – b) als mediz. t. t., annagen, anfressen, angreifen, beizen, ätzen, erosi dentes, Plin.: er. corpus, annagen (reizen), Cels.: cutem, angreifen, Cels.: et ipsum ulcus et iunctam ei cutem, ätzend einwirken auf usw. (v. d. Wundjauche), Cels.: medicamenta, quae sic exedunt ne erodant, die ein Schwinden (der Weichteile) befördern, ohne dabei zu beizen, Cels.: dah. medicamenta erodentia, beizende, ätzende Mittel, Cels.: dies. subst. bl. ērōdentia, ium, n., Cels. u. Plin.
-
12 obrodo
ob-rōdo, ere, etw. benagen, an etw. herumnagen, gew. bildl., vermis te semper obrodit, Ambros. de Tob. 7. § 26: haec sunt argumentationis ossa, quae obroditis, Tert. adv. Marc. 2, 5 in.: ut quod obrodat sit, Plaut. Amph. 724: sacrilego morsu pretiosum fidei velamen obrodunt, Ambros. de spir. scto 1, 16. § 164: frequenter obrodi a maledicis obtrectatoribus, Ambros. in psalm. 118. serm. 8. § 36.
-
13 perrodo
per-rōdo, rōsī, ere, durchnagen, durchbeizen, genus quoque puris docebit, num plures sinus (fistularum) intus diversa corporis genera perroserint, Cels. 5, 28, 12. p. 214, 14 D.: neque aliam ullam materiam (repertam esse) quae non perroderetur a veneno, Plin. 30, 149.
-
14 praerodo
prae-rōdo, rōsī, rōsum, ere, vorn benagen, digitos, Plaut. u. Amm.: vitem (v. Bock), Hygin.: teneros adhuc pampinos, Colum.: hamum, den Köder an der Angel abfressen, Hor.: caudas, Plin.
-
15 raster
rāster, trī, m. (v. rado, wie culter v. colo) u. rāstrum, ī, n. (v. rado, wie rutrum v. ruo, rostrum v. rodo), die zum Bearbeiten des Bodens (Jäten, Hacken usw.) gebrauchte zwei- od. mehrzinkige Hacke, die Harke, der Karst, Verg. Sen. u.a.: Plur. rastri, Cato, Ter., Verg. u.a., selten rastra, Cels. fr., Iuven, u.a. – Sprichw., mihi res ad rastros redit, ich werde die Hacke ergreifen müssen = ich werde zum armen Mann, Ter. heaut. 931.
-
16 rosio
rōsio, ōnis, f. (rodo), das Nagen, Fressen, Reißen, die fressende Empfindung u. dgl., Cels. 5, 28, 17 u.a.: Plur., Plin. 20, 153 u. 175 a. Gargil. Mart. cur. boum § 17: inflationes rosionesque praecordiorum, Plin. 23, 43.
-
17 rosor
-
18 rostrum
rōstrum, ī. n. (rōdo), das Nagewerkzeug, I) eig., beim Geflügel, der Schnabel, bei anderen Tieren der Rüssel, die Schnauze, Cic. u.a.: v. Munde der Menschen, Maul, Schnabel, teils im verächtlichen Sinne, teils in der vertraulichen Sprache, Plaut. Men. 89. Petron. 75, 10. Commodian. apol. 384. – II) übtr., von dem, was einem Schnabel ähnlich spitz hervorragt, A) im allg., am Winzermesser die gekrümmte Spitze, Colum.: am Pfluge, Plin.: der Lampen, Leuchter, Plin.: insulae, Plin. – B) insbes., der am Vorderteile der Kriegsschiffe der Alten angebrachte, mit Erz beschlagene Schnabel zur Abwehr u. zum Durchbohren feindlicher Schiffe, der Schiffsschnabel, Caes., Liv. u.a.: weil in drei Zacken od. Spitzen ausgehend, r. trifidum, Sil.: r. tridens, Verg.: navis rostris icta supprimitur, Liv. – meton.: a) (poet.) das Vorderteil des Schiffes, Verg. Aen. 10, 157 u. 301. – b) rōstra, ōrum, n., die (mit den Schiffsschnäbeln der von den Antiaten im J. 338 v. Chr. erbeuteten Schiffe gezierte) Rednerbühne und der sie umgebende Raum auf dem Forum, escendere in rostra, Cic.: descendere de rostris, Cic.: contionari conantem de rostris deducere, Caes.: poet., rostra movere, das dort versammelte Volk, Lucan.: rostra forumque optare, Volksversammlung, d.i. Frieden wünschen, Lucan.: a rostris, von der R. (vom Forum) her, Hor. sat. 2, 6, 50: u. so a rostris usque ad arcum Fabianum, Sen. de const. 1, 3.
-
19 rosura
rōsūra, ae, f. (rodo) = rosio, Plin. Val. 2, 28.
-
20 rosus
rōsus, ūs, m. (rodo) = rosio, Marc. Emp. 28.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Rodo — Saltar a navegación, búsqueda En la mitología griega Rodo, Roda o Rode (en griego Ροδη Rhodê, «señora de Rodas») era una ninfa marina que habitaba en la isla de Rodas, recién emergida sobre las aguas. Era hija de Poseidón y Halia o Anfítrite, o… … Wikipedia Español
Rodo Padilla — Saltar a navegación, búsqueda Archivo:Rodo.jpg 250px Rodo Padilla es un escultor mexicano especializado en trabajos hechos en cerámica. Sus diseños consisten la mayoría de las veces en esculturas de personas desproporcionadas, hombres y mujeres… … Wikipedia Español
Rodo Hotel — (Гояния,Бразилия) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: Rua 44, 554, Гояния, CEP 740 … Каталог отелей
rodo — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia roză , trandafir , rozaceu , roz . [< fr. rhodo , it. rodo , cf. gr. rhodon – roză]. Trimis de LauraGellner, 24.08.2005. Sursa: DN RODO elem. roză , trandafir , roz . (< fr. rhodo , cf. gr … Dicționar Român
rodo- — Prefijo que significa rosa. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico
rodo — rodo·mont; rodo·mon·tade; … English syllables
Rodo — Rodo, schweizerischer Bildhauer, Niederhäusern, Auguste de … Universal-Lexikon
Rodó — Rodọ́, José Enrique, uruguayischer Schriftsteller, * Montevideo 15. 7. 1871, ✝ Palermo 1. 5. 1917; war Professor für Literatur und Direktor der Nationalbibliothek in Montevideo. Als glänzender Essayist einer der Hauptvertreter des Modernismus.… … Universal-Lexikon
rodo- — [dal gr. rhódon rosa , in composizione rhodo ]. Primo elemento di parole composte nelle quali ha il sign. di rosa o allude a colorazione rossa o rosea … Enciclopedia Italiana
rodo — |ô| s. m. 1. Instrumento de madeira, metal ou outro material, que serve para juntar os cereais nas eiras, o sal nas marinhas, puxar a cinza no forno, etc. 2. Utensílio com que se junta e recolhe o dinheiro nas mesas de jogo. 3. Utensílio de… … Dicionário da Língua Portuguesa
rodo- — elem. de comp. Exprime a noção de rosa (ex.: rodografia). ‣ Etimologia: grego rhódon, ou, rosa … Dicionário da Língua Portuguesa