Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

apprŏbātĭo

  • 1 approbatio

    approbātio, ōnis, f. (approbo), I) die Zustimmung zu etw., die Billigung, Genehmigung, Zufriedenheit mit etw., die Anerkennung einer Pers. od. Sache, Cic. u.a.: testium, die Billigung, Annahme der Z., Cornif. rhet.: Plur., Cic. or. 236. – II) insbes., als philos. t. t. = die Darlegung, Dartuung = der Beweis, assumptionis (des Untersatzes), Cic.: quae (propositio) non indiget approbatione, Cic.

    lateinisch-deutsches > approbatio

  • 2 approbatio

    approbātio, ōnis, f. (approbo), I) die Zustimmung zu etw., die Billigung, Genehmigung, Zufriedenheit mit etw., die Anerkennung einer Pers. od. Sache, Cic. u.a.: testium, die Billigung, Annahme der Z., Cornif. rhet.: Plur., Cic. or. 236. – II) insbes., als philos. t. t. = die Darlegung, Dartuung = der Beweis, assumptionis (des Untersatzes), Cic.: quae (propositio) non indiget approbatione, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > approbatio

  • 3 effectus [1]

    effectus, ūs, m. (efficio), I) aktiv = die Ausführung, Durchsührung, Vollendung, 1) im allg. (Ggstz. conatus): conatus tam audax traiciendarum Alpium et effectus, Liv.: huius consilii, horum consiliorum eff., Curt. u. Planc. (in Cic. ep.): magis inopiā consilii potioris quam spe effectus (Hoffn. der Ausführbarkeit), Liv.: hoc ad effectum adducere (Ggstz. hoc spe concipere), Liv.: ad effectum operis venire, Liv.: ad effectum festinare, Liv.: aestas sine ullo effectu (ohne daß etwas geschieht) extrahitur, Liv.: in effectu esse, auf einer Tätigkeit beruhen (v. Handlungen), Cic. de fin. 3, 32, od. der Vollendung nahe sein (v. Befestigungswerken), Liv. 31, 46, 14: postquam ad effectum operis ventum est, nachdem das Werk ausgeführt war, Liv.: cum spem ab effectu haud adhorrentem consuli fecissent, Hoffn. der Ausführbarkeit, Liv. – 2) insbes., die sich geltend machende Wirksamkeit, quarum (herbarum) causam ignorares, vim et effectum videres, Cic. de div. 2, 47: q, cuius similis effectu specieque coppa, Quint. 1, 4, 9. – dah. Plur. meton. = wirksame Kräfte, Substanzen, antidotum ex multis atque interim contrariis quoque inter se effectibus componi videmus, Quint. 1, 10, 6. – II) passiv = die beabsichtigte Wirkung, der Erfolg, das Gedeihen, effectus eloquentiae est audientium approbatio, Cic. Tusc. 2, 3: ars dicendi in actu posita, non in effectu, Quint.: stultum consilium effectu caret, Phaedr.: Plur., effectus promeruēre bonos, Prop.: effectus impediret ne segnis mora, Phaedr.

    lateinisch-deutsches > effectus [1]

  • 4 improbatio

    improbātio, ōnis, f. (improbo), die Mißbilligung, Verwerfung (Ggstz. probatio, approbatio), ista omnis, Cic.: testium, Cornif. rhet.: improbatione hominis uti, Cic.

    lateinisch-deutsches > improbatio

  • 5 effectus

    effectus, ūs, m. (efficio), I) aktiv = die Ausführung, Durchsührung, Vollendung, 1) im allg. (Ggstz. conatus): conatus tam audax traiciendarum Alpium et effectus, Liv.: huius consilii, horum consiliorum eff., Curt. u. Planc. (in Cic. ep.): magis inopiā consilii potioris quam spe effectus (Hoffn. der Ausführbarkeit), Liv.: hoc ad effectum adducere (Ggstz. hoc spe concipere), Liv.: ad effectum operis venire, Liv.: ad effectum festinare, Liv.: aestas sine ullo effectu (ohne daß etwas geschieht) extrahitur, Liv.: in effectu esse, auf einer Tätigkeit beruhen (v. Handlungen), Cic. de fin. 3, 32, od. der Vollendung nahe sein (v. Befestigungswerken), Liv. 31, 46, 14: postquam ad effectum operis ventum est, nachdem das Werk ausgeführt war, Liv.: cum spem ab effectu haud adhorrentem consuli fecissent, Hoffn. der Ausführbarkeit, Liv. – 2) insbes., die sich geltend machende Wirksamkeit, quarum (herbarum) causam ignorares, vim et effectum videres, Cic. de div. 2, 47: q, cuius similis effectu specieque coppa, Quint. 1, 4, 9. – dah. Plur. meton. = wirksame Kräfte, Substanzen, antidotum ex multis atque interim contrariis quoque inter se effectibus componi videmus, Quint. 1, 10, 6. – II) passiv = die beabsichtigte Wirkung, der Erfolg, das Gedeihen, effectus eloquentiae est audientium approbatio, Cic. Tusc. 2, 3: ars dicendi in actu posita, non
    ————
    in effectu, Quint.: stultum consilium effectu caret, Phaedr.: Plur., effectus promeruēre bonos, Prop.: effectus impediret ne segnis mora, Phaedr.
    ————————
    2. effectus, a, um, PAdi. (efficio), durchgearbeitet, verarbeitet, ausgeführt, entwickelt (Ggstz. inchoatus), Quint. 5, 13, 34; 8, 3, 88; 10, 5, 23. Plin. ep. 2, 3, 3; 8, 4, 7. – Compar., quā nihil videtur effectius comperisse, Apul. flor. 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effectus

  • 6 improbatio

    improbātio, ōnis, f. (improbo), die Mißbilligung, Verwerfung (Ggstz. probatio, approbatio), ista omnis, Cic.: testium, Cornif. rhet.: improbatione hominis uti, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > improbatio

  • 7 апробация

    ж
    Approbatión f, Genéhmigung f

    Новый русско-немецкий словарь > апробация

См. также в других словарях:

  • approbatio — index approval Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • APPROBATIO — [лат. признание, утверждение, согласие], понятие в католич. каноническом праве, подразумевающее одобрение определенных действий, как правило утверждение церковным вышестоящим лицом действий своего подчиненного. В ср. века термин «А.» соотносился… …   Православная энциклопедия

  • approbation — [ aprɔbasjɔ̃ ] n. f. • v. 1265; lat. approbatio 1 ♦ Le fait d approuver; accord que l on donne. Le préfet a donné son approbation à la délibération du conseil municipal. Soumettre un projet à l approbation des supérieurs. ⇒ acceptation,… …   Encyclopédie Universelle

  • АПРОБАЦИЯ — См. АППРОБАЦИЯ. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АПРОБАЦИЯ лат. approbatio, от approbare, одобрить. Одобрение. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших в употребление в русский язык, с означением… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Approbation — Zulassung; Genehmigung; Billigung * * * Ap|pro|ba|ti|on 〈f. 20〉 1. Genehmigung, Bewilligung, Zuerkennung 2. 〈Med.; Pharm.〉 staatl. Genehmigung zur Berufsausübung für Ärzte u. Apotheker 3. 〈kath. Kirche〉 Bestätigung eines Priesters, Ordens usw. 4 …   Universal-Lexikon

  • апробация — и; ж. [лат. approbatio]. 1. Официальное одобрение, утверждение, основанное на проверке, испытании. А. учебных программ. Диссертация прошла апробацию на заседании отдела. 2. С. х. Оценка сортовых качеств посевов и посадок сельскохозяйственных… …   Энциклопедический словарь

  • АПРОБАЦИЯ — (латинское approbatio), одобрение, утверждение, основанное на проверке, обследовании, испытании …   Современная энциклопедия

  • АПРОБАЦИЯ — (лат. approbatio) одобрение, утверждение, основанное на проверке, обследовании, испытании …   Большой Энциклопедический словарь

  • апробация — со времени Петра I. Через польск. aprobacja одобрение из лат. approbatio; см. Смирнов 42 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Approbation — Ap pro*ba tion, n. [L. approbatio: cf. F. approbation. See {Approve} to prove.] 1. Proof; attestation. [Obs.] Shak. [1913 Webster] 2. The act of approving; an assenting to the propriety of a thing with some degree of pleasure or satisfaction;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Апробация — I Апробация (лат. approbatio)         апробирование, одобрение, утверждение. II Апробация         сортовых посевов и насаждений с. х. культур, обследование сортовых и гибридных посевов и плодово ягодных насаждений для установления пригодности… …   Большая советская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»