-
1 appellitō
appellitō —, ātus, āre, freq. [2 appello], to name habitually, call usually, Ta.* * *appellitare, appellitavi, appellitatus V -
2 appellito
appellĭto, āre, v. freq. a. [2. appello], to name often, to be accustomed to call or name (only post-Aug.): montem Caelium appellitatum a Caele Vibennā, * Tac. A. 4, 65; Gell. 18, 9 fin.; so App. Mag. p. 279; cf. Paul. ex Fest. p. 27 Müll.
См. также в других словарях:
ԲԱՑԱԿՈՉԵՄ — ( ) NBH 1 471 Chronological Sequence: 6c ն. ԲԱՑԱԿՈՉԵԼ. ἁποκαλέω voco, appello, appellito Կոչել արձակաբար կամ իւիք օրինակաւ. յորջորել. *Կապարան (այսինքն բանտ) զմարմինն բացակոչէ Հոմերոս. Սահմ. ՟Ը … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
pel-2a, pelǝ- : plā- — pel 2a, pelǝ : plā English meaning: to cause to move, drive Deutsche Übersetzung: ‘stoßend or schlagend in Bewegung setzen, treiben” Material: Lat. pellō (probably from *pel nō), ere, pepuli, *pultus (assumed from pultüre “bump,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
