-
1 apodictique
apodyktyczny -
2 категорический
прил.• apodyktyczny• dogmatyczny• kategoryczny• stanowczy* * *apodyktyczny, kategoryczny, stanowczy -
3 domineering
[dɔmɪ'nɪərɪŋ]adj* * *[domi'niəriŋ](tending to order people about: a domineering older brother.) apodyktyczny -
4 начальственный
-
5 authoritarian
[ɔːθɔrɪ'tɛərɪən]adjattitudes, conduct władczy, apodyktyczny; government, rule autorytarny* * *adjective (considering obedience to authority more important than personal freedom: an authoritarian government.) despotyczny -
6 bossy
-
7 overbearing
[əuvə'bɛərɪŋ]adj* * *[ouvə'beəriŋ](too sure that one is right: I disliked her overbearing manner.) apodyktyczny
См. также в других словарях:
apodyktyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, apodyktycznyni, apodyktycznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} narzucający swoje zdanie, nieznoszący sprzeciwu; stanowczy, kategoryczny, arbitralny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apodyktyczny człowiek. Apodyktyczny ton, sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apodyktyczny — apodyktycznyni, apodyktycznyniejszy «nie znoszący sprzeciwu, narzucający komuś swoje zdanie; świadczący o czyjejś bezwzględności, stanowczości; kategoryczny» Apodyktyczny mężczyzna. Apodyktyczny charakter, głos, ton. ∆ log. Sąd apodyktyczny,… … Słownik języka polskiego
sprzeciw — Głos, ton nieznoszący sprzeciwu «głos, ton, sposób mówienia stanowczy, bezwzględny, ostry, apodyktyczny»: Życie Leonor Fini nie było sennym teatrem cieni, lecz operowym spektaklem wielkich pasji. Pełnym erotycznych gier i wybuchów furii,… … Słownik frazeologiczny
apodyktycznie — przysłów. od apodyktyczny Mówić, postępować apodyktycznie … Słownik języka polskiego
apodyktyczność — ż V, DCMs. apodyktycznośćści, blm rzecz. od apodyktyczny Apodyktyczność charakteru. Apodyktyczność sądów, zdań w logice … Słownik języka polskiego
arbitralny — arbitralnyni «narzucający komuś swoje zdanie, nie znoszący sprzeciwu; wyrażający taką cechę; apodyktyczny» Władca arbitralny. Arbitralne postępowanie. Arbitralny ton. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
dogmatyczny — dogmatycznyni «odnoszący się do dogmatu, oparty na dogmacie; bezkrytyczny, apodyktyczny» Dogmatyczne poglądy. Dogmatyczne pojmowanie, rozumienie czegoś. Myśliciele, teoretycy dogmatyczni. ∆ Dogmatyczne nauczanie «szeroko stosowana w średniowieczu … Słownik języka polskiego
znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… … Słownik języka polskiego
zwierzchnik — m III, DB. a, N. zwierzchnikkiem; lm M. zwierzchnikicy, DB. ów «ten, kto ma nad kimś władzę zwierzchnią; przełożony» Apodyktyczny, wyniosły zwierzchnik. Liberalny, tolerancyjny zwierzchnik. Wykonywać polecenia zwierzchnika … Słownik języka polskiego
apodyktycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. apodyktyczny: Zachowywać się apodyktycznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apodyktyczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. apodyktycznośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. apodyktyczny: Apodyktyczność charakteru. Apodyktyczność twierdzeń. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień