-
1 Bahn
f <bau.mat> (aus Dämmmaterial etc.; z.B. Glaswolle, Folie) ■ blanketf < led> ■ rangef prakt < masch> (z.B. eine Führungsschiene) ■ guideway; slideway; guide pract ; way pract.coll ; track pract.collf < pap> ■ paper web; webf <pap.textil> (fortlaufend, endlos; z.B. Stoffbahn aus Maschine) ■ continuous webf <wz> (flache Hammer-Stirnfläche) ■ facef <wz> (Amboss) ■ top face -
2 Ambossbahn
-
3 кузнечное зубило
anvil chisel, blacksmith's chisel, forge chisel, top chiselРусско-английский исловарь по машиностроению и автоматизации производства > кузнечное зубило
-
4 ковашки секач
blacksmith's chiselblacksmith's chiselsanvil chiselanvil chiselsbreaking-down toolbreaking-down toolsforge chiselforge chiselshardiehardyset chiselset chiselssmith's chiselsmith's chiselstop chiseltop chisels -
5 кузнечное зубило
1) General subject: hack2) Engineering: anvil chisel, hardy, anvil cutter (насадка на наковальню)3) Construction: pick chisel, point chisel, pointed chisel4) Metallurgy: breaking-down tool5) Automation: blacksmith's chisel, forge chisel, top chisel6) Instruments: cutoff hardy (насадка на наковальню) -
6 облако
облако сущcloudверхняя граница облаковcloud topверхняя кромка облаковtop layerвихревые облакаrotor cloudsворонкообразное облакоfunnel cloudsвосходящие облака1. ascending clouds2. lifting clouds высококучевые облакаaltocumulusвысокослоистые облакаaltostratusвысота нижней границы облаков1. cloud ceiling2. minimum ceiling 3. cloud base height грозовые облакаthunderstorm cloudsгряда облаковcloud bankдвижение облаковcloud driftдождевые облакаnimbusизмерение высоты нижней границы облаковceiling measurementкучево-дождевые облакаcumulonimbusкучевые облака1. heap clouds2. cumulus летать над верхней кромкой облаковfly above the weatherложные перистые облакаfalse cirrus cloudsнад верхней границей облаковover the topниже облакаbelow cloudнижняя кромка облаковcloud baseнижняя кромка облаков переменной высотыvariable cloud baseнисходящие облакаdescending cloudsнитевидные перистые облакаcirrus thread cloudsоблака верхнего ярусаhigh cloudsоблака нижнего ярусаlow cloudsоблака переменной высотыvariable cloudsоблака среднего ярусаmiddle cloudsоблако, напоминающее по виду наковальнюanvil cloudобразование облакаcloud formationорографическое облакоorograhic cloudsперисто-кучевые облакаcirrocumulusперисто-слоистые облакаcirrostratusперистые облакаcirrusплотный верхний слой облакаdense upper cloudsполет над облакамиoverweather flightразорванное облако1. ragged clouds2. broken clouds 3. fractus clouds разорванно-кучевые облакаfractocumulusразряд между облакамиcloud-to-cloud dischargeразряд между облаками и землейcloud-to-ground dischargeрассеянные облакаscattered cloudsслоисто-дождевые облакаnimbostratusслоисто-кучевые облакаstratocumulusслоистые облакаstratusслой облаковcloud sheetснежные облакаsnows banksстоячие облакаwave cloudsтурбулентность в атмосфере без облаковclear air turbulenceтурбулентность в облакахturbulence in cloudsформа облаковcloud formчечевицеобразные облакаlenticular clouds -
7 HAMARR
(gen. -s, dat. hamri, pl. hamrar), m.1) hammer; hann gerði hamar yfir, he made the sign of the hammer over it;2) back of an axe;3) crag, precipice (þar stendr hamarr mikill fyrir þeim); þrítugur hamarr, a crag thirty fathoms high.* * *m., dat. hamri, pl. hamrar, [A. S. hamor; Engl. hammer; O. H. G. hamar; Germ. and Dan. hammer; Swed. hammare]:—a hammer; h. töng, steði, Edda 9, Vkv. 18, Landn. 212 (in a verse); the thunderbolt was in the northern mythology represented as a hammer,—the hammer Mjölnir, Edda (Sksm.) 15, 26, 28–30, 58, 70, passim, Þkv. passim, Hbl. 47; hann (the idol) var merkðr eptir Þór ok hefir hamar í hendi, Ó. H. 108, O. T. 44; Þrúð-hamarr, the mighty hammer, Ls. 57, 59, 61, 63: the hammer was the holy sign with the heathens, answering to the cross of the Christians, hann görði hamar yfir, he made the sign of the hammer over it, Fms. i. 35; Þórr tók hamarinn Mjölni ok brá upp ok vígði hafr-stökurnar, Edda 28, cp. also Þkv. 30, where the bride and bridegroom were to be marked with the holy sign; hence Þórs-hamarr = the character RUNE which occurs on a few of the earliest heathen Runic stones (e. g. Thorsen, pp. 17, 329), cp. also Ísl. Þjóðs. i. 446; this RUNE is evidently an imitation of the thunderbolt.β. the back of an axe, Eg. 769.COMPDS: hamargangr, hamarshögg, hamarsmuðr, hamarskalli, hamarskapt, hamarspor.II. metaph. a hammer-shaped crag, a crag standing out like an anvil; þar stendr hamarr mikill fyrir þeim, Bs. i. 601; þeir leggja skip sín millum hamra tveggja, Grett. 83, Fas. iii. 257; þrítugr, fertugr … hamarr, a crag thirty, forty … fathoms high, i. 159: so in the saying, kljúfa þrítugan hamarinn til e-s, to split a thirty fathoms’ rock, to make great efforts, to make Herculean efforts in a thing, metaph. from cutting roads through rocks: in pl. hamrar, crags; fluga-hamrar, sjávar-hamrar, sea-crags; ogres were believed to live in crags, hence the phrase, sem genginn út úr hömrum, i. e. looking as wild as a crag-ogre, svá ílliligr sem genginn sé út ór sjávar-hömrum, Nj. 182.COMPDS: ( hamar- and hamra-), hamar-tröll, n. a crag-ogre, Grett. (in a verse). hamar-dalr, m. a ravine, Karl. 292. hamar-gnípa, u, f. the peak of a crag, Stj. 134, Fms. v. 323, Þorf. Karl. 414. hamar-klettr, m. a crag (isolated), Fms. ii. 92, Nj. 264, v. l. hamar-klif, n. a craggy cliff, Gísl. 137. hamar-rifa, u, f. a rift in a crag, Fb. iii. 447. hamar-skarð and hamra-skarð, n. a scaur, cleft or ravine, Grett. 132, Gísl. 51, Grág. i. 17. hamar-skúti, a, m. a jutting crag, Nj. 264; gjá-h., q. v.: esp. freq. in local names in Icel. and Norway, Hamarr, Hamrar, Hamra-endar, Hamars-á: in compds, Smá-hamrar, Ein-hamarr, a single crag, Gísl., etc., vide Landn., Fms. xii, Fb. iii.2. a kind of mark on sheeps’ ears, prob. of heathen origin, denoting the holy mark of the hammer of Thor: cutting the top of the ear thus UNCERTAIN is called hamar, whence hamar-skora, u, f. a cleft hamar UNCERTAIN; cp. the ditty of Stef. Ól., Hamarinn mér í greipar gékk | það gæfu-markið fína, and hamar-skoru og gloppu-gat | görðu í hægra eyra.3. a kind of fish, Edda (Gl.): prop. a false reading for humarr (q. v.), a lobster. -
8 зубило
chipper, chisel, ( для вскрытия дорожного покрытия) clink, gad, hack iron, punch* * *зуби́ло с.
chiselвыруба́ть зуби́лом — chisel [chip] outобруба́ть зуби́лом — chisel [chip] off, trim with a chiselрасклё́пывать голо́вку зуби́ла — mushroom the chisel headруби́ть зуби́лом — chisel [chip] a metalгвозди́льное зуби́ло — nail smiths chiselзуби́ло для око́лки ( грубой обработки камня) — boasting chiselзуби́ло для сня́тия гра́та или заусе́нцев — burring chiselзуби́ло для сруба́ния заклё́почных голо́вок — set chiselкана́вочное зуби́ло — gouge, grooving chiselкузне́чное зуби́ло — anvil chiselобрубно́е зуби́ло литейн. — fettling [flogging] chiselпневмати́ческое зуби́ло — pneumatic chipperпрорубно́е зуби́ло — top chiselручно́е зуби́ло — bench chiselслеса́рное зуби́ло — cold chisel -
9 adsiduissime
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
10 adsiduus
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
11 assiduissime
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
12 assiduus
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
13 зубило
с. chiselрубил зубилом; рубимый зубилом — chiseled off
-
14 ספיר
סַפִּירm. (b. h.; סָפַר) 1) sapphire. Ex. R. s. 38, end על ס׳ היהוכ׳ on the sapphire (in the high priests breastplate) the name of Issachar was engraven. Pesik. ‘Ăniya, p. 135b> נבקע … והס׳ לא חסר the anvil was split, the hammer was broken in two, but the sapphire remained intact. Lam. R. to IV, 7, v. גִּזְרָה; a. e.V. סַמְפִּירִינוֹן. 2) sappir, name of a species of beans. Kil. I, 1, expl. Y. ib. 27a top פושונה (R. S. to Kil. l. c. פַּיְישׂוּנָא). -
15 סַפִּיר
סַפִּירm. (b. h.; סָפַר) 1) sapphire. Ex. R. s. 38, end על ס׳ היהוכ׳ on the sapphire (in the high priests breastplate) the name of Issachar was engraven. Pesik. ‘Ăniya, p. 135b> נבקע … והס׳ לא חסר the anvil was split, the hammer was broken in two, but the sapphire remained intact. Lam. R. to IV, 7, v. גִּזְרָה; a. e.V. סַמְפִּירִינוֹן. 2) sappir, name of a species of beans. Kil. I, 1, expl. Y. ib. 27a top פושונה (R. S. to Kil. l. c. פַּיְישׂוּנָא).
См. также в других словарях:
Anvil — An anvil is a manufacturing tool, made of a hard and massive block of stone or metal used as a support for chiseling and hammering other objects, such as in forging iron and steel items. HistoryAnvils have been used since early Bronze Age times… … Wikipedia
anvil — /an vil/, n. 1. a heavy iron block with a smooth face, frequently of steel, on which metals, usually heated until soft, are hammered into desired shapes. 2. anything having a similar form or use. 3. the fixed jaw in certain measuring instruments … Universalium
Top-tool — ( t[=oo]l ), n. (Blacksmithing.) A tool applied to the top of the work, in distinction from a tool inserted in the anvil and on which the work is placed. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
anvil — noun Etymology: Middle English anfilt, from Old English; akin to Old High German anafalz anvil; akin to Latin pellere to beat more at felt Date: before 12th century 1. a heavy usually steel faced iron block on which metal is shaped (as by hand… … New Collegiate Dictionary
anvil — The flat, spreading top of a Cb (cumulonimbus), often shaped like an anvil. Thunderstorm anvils may spread hundreds of miles (or kilometers) downwind from the thunderstorm. Sometimes, they may spread upwind, and are called back sheared anvils.… … Aviation dictionary
Top Rope Promotions — Pwcompanybox name=Top Rope Promotions acronym=TRP established=1984 style=Professional wrestling location=New Bedford, Massachusetts (1996 2000) Fall River, Massachusetts (2000 present) founder= owner=Steve Ricard (2000 present) parent=Top Rope… … Wikipedia
anvil cloud — noun : the anvil shaped top of a cumulonimbus … Useful english dictionary
anvil dome — A large overshooting top or penetrating top on a thunderstorm … Aviation dictionary
anvil — n. 1 a block (usu. of iron) with a flat top, concave sides, and often a pointed end, on which metals are worked in forging. 2 Anat. a bone of the ear; the incus. Etymology: OE anfilte etc … Useful english dictionary
Overshooting top — An overshooting top protruding above the anvil at the top of a thunderstorm An overshooting top (or penetrating top) is a dome like protrusion that shoots out of the top of the anvil of a thunderstorm. When an overshooting top is present for 10… … Wikipedia
Diamond anvil cell — Schematics of the core of a diamond anvil cell. The diamond size is a few millimeters at most A diamond anvil cell (DAC) is a device used in scientific experiments. It allows compressing a small (sub millimeter sized) piece of material to extreme … Wikipedia